Κακαβούλης Αλέξανδρος (Kakavoulis Alexandros)

kakavoulis alexandros

Ο συγγραφέας Αλέξανδρος Κακαβούλης δίδαξε αρχικά ως δάσκαλος σε δημοτικά σχολεία και ως Καθηγητής Παιδαγωγικής Ακαδημίας σε πολλές Σχολές Εκπαίδευσης Διδακτικού Προσωπικού. Ως επιστημονικός συνεργάτης δίδαξε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Πατρών και στο Τμήμα Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια εξελέγη Καθηγητής Αναπτυξιακής Ψυχολογίας και Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι φιλόλογος με μεταπτυχιακές σπουδές στα πανεπιστήμια Εδιμβούργου και Γλασκώβης και διδακτορικό του πανεπιστημίου Αθηνών. Το συγγραφικό έργο του επικεντρώνεται κυρίως στην Αναπτυξιακή Ψυχολογία και Αγωγή παιδιών και εφήβων, στις μεταβατικές φάσεις της σχολικής εκπαίδευσης, στον παιδικό αλτρουϊσμό, στην ερωτική αγωγή και στην ψυχολογία του προσώπου. Έχει στο ενεργητικό του πλήθος δημοσιεύσεων σε επιστημονικά περιοδικά, ξενόγλωσσα και ελληνικά. Διετέλεσε επί δεκαετία μέλος της κριτικής επιτροπής του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού Sex Education.
Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ

Βιβλία του συγγραφέα: Πως ο έρωτας γίνεται αγάπη, Η αγάπη στις ανθρώπινες σχέσεις, Συγχώρηση Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου στον Αρμό εδώ (VIDEO)

Η λέξη συγχώρηση (ή συγγνώμη) είναι οικεία στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Ως έννοια βρίσκεται σε κείμενα της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά έγινε ευρύτατα γνωστή ως κεντρική διδασκαλία τού Ευαγγελίου. Αποτελεί ακόμη και αντικείμενο έρευνας της Ψυχολογίας. Αφορά κυρίως στις σχέσεις που τραυματίζονται από την αδικία, την επιθετικότητα και τον εκφοβισμό. Λειτουργεί όμως αποτελεσματικά για την απαλλαγή από τις πληγές που προκαλεί η εχθρότητα και ἡ κακοποίηση, καθώς και για την αποκατάσταση πολύτιμων σχέσεων που έχουν διαταραχθεί.

Η αγάπη συνιστά κυρίαρχη λειτουργία της βιολογικής, της ψυχικής και της πνευματικής υπόστασης του ανθρώπου. Είναι συγχρόνως και ο τρόπος συγκρότησης της προσωπικής του ύπαρξης και η δύναμη θεμελίωσης της κοινωνικής του ζωής. Στην αυθεντική της βίωση, η αγάπη διαμορφώνει το κοινωνικό και πνευματικό κλίμα, μέσα στο οποίο οι ανθρώπινες σχέσεις αποκτούν γνησιότητα, ποιότητα, σταθερότητα και βάθος. Η αγάπη σφυρηλατεί την κοινωνική συνοχή, ισχυροποιεί τη φιλία, μεταποιεί τον έρωτα σε αδιάλυτο δεσμό, συγκροτεί δια βίου συζυγία, διαμορφώνει το ιδανικό πλαίσιο γέννησης και ανάπτυξης του νέου ανθρώπου, δημιουργεί κοινωνία προσώπων.

kakavoulis alexandros