Πυρουνάκης π. Γεώργιος

Ο π. Γεώργιος Πυρουνάκης γεννήθηκε το 1910. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στον Πειραιά όπου και υπήρξε συμμαθητής με σπουδαίες προσωπικότητες, όπως ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Νίκος Καββαδίας. Μερικά από τα έργα του είναι οι νυχτερινές Δημοτικές Σχολές στη Δραπετσώνα, την Άγια Σοφία, τον Άγιο Νικόλαο και τα Ταμπούρια. Ο Σύνδεσμος Νέων Πειραιώς, οι Φιλικές Εστίες, τα Σπίτια Στοργής, τα Φιλικά Αναρρωτήρια. Η ίδρυση γραφείου για τη μελέτη και την καταγραφή των προβλημάτων των εργαζόμενων νέων, το Οικοτροφείο Σιβιτανιδείου κ.α. Ασχολήθηκε με την διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων με γνωστούς καλλιτέχνες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης. Λόγω των πιέσεων που δεχόταν για τις δράσεις του το 1964 ζήτησε να αποσπασθεί σε μια μικρή Ενορία. Έτσι το διάστημα της Χούντας βρέθηκε στον Άγιο Στέφανο Αττικής ως βοηθός ιερέα. Ανακρίθηκε και διώχθηκε τα χρόνια εκείνα, αλλά δεν σταμάτησε να υπερασπίζεται έμπρακτα πολιτικούς κρατούμενους, δίνοντας το παρών σε πολλές δίκες της εποχής. Επανήλθε και πάλι στην Ελευσίνα το 1974, ξεκινώντας αγώνα για την κάθαρση μέσα στην Εκκλησία. Ο αγώνας αυτός θα διαρκέσει έξι ολόκληρα χρόνια, ώσπου το 1980 θα οδηγηθεί σε δίκη κατηγορούμενος από αρχιερείς της εποχής για τη δράση του. «Μόνο για φόνο δεν τον κατηγορούν», δηλώνει ο Γεώργιος Μαύρος μέσα στο Κοινοβούλιο. Αθωώνεται και συνεχίζει τι έργο του. Έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στους νέους. Πέθανε στις 16 Μαΐου του 1988.

[…] Να αποκτήσει επίγνωση των δικαιωμάτων του ο Λαός; Πού με λεύθερο τρόπο να τα διεκδικεί και να τα ασκεί;Μόνο για καθήκοντα πρέπει να μιλούμε και να πιέζουμε! Έτσι μας θέλουν. Παρά ταύτα, νομίζω ότι συντελέστηκε το σημαντικό. Οι σπόροι έπεσαν. Και στον Κλήρο και στο Λαό. Μεγάλος αριθμός παπάδων του Λαού παρακολουθούν και, αν δεν μπορούν, γιατί καταπιέζονται και εκφοβίζονται, να εκδηλωθούν, πάντως επιδοκιμάζουν, προσεύχονται και περιμένουν καταλληλότερες συνθήκες. Για τους δεσποτάδες, βέβαια, δεν γίνεται λόγος. Όπως και για τους Άρχοντες τους κοσμικούς, όλων των αποχρώσεων. Και οι μεν και οι δε είναι εραστές και φύλακες της Εξουσίας!

Υπάρχουν άνθρωποι, άλλοτε γνωστοί, άλλοτε πιο άσημοι που δρουν επί της ουσίας στον κόσμο, ο οποίος βάλλεται από τις δομές του κακού. Άνθρωποι που δεν οραματίζονται απλώς και ελπίζουν, αλλά πιστεύουν ότι ο κόσμος μπορεί ν’ αλλάξει, υπό τον όρο ότι θα συνειδητοποιηθεί η ανάγκη για βελτίωση και δράση. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν ο πατήρ Γεώργιος Πυρουνάκης. Μελετώντας τη ζωή και το έργο του ένιωσα ότι έκανα ένα ταξίδι στον προηγούμενο αιώνα. Ο π. Γεώργιος έζησε όλα τα δύσκολα του αιώνα εκείνου: τη δικτατορία του Μεταξά, την κατοχή, τον εμφύλιο, τη δικτατορία των συνταγματαρχών, τη μεταπολίτευση, η οποία και τον απογοήτευσε. Η μεγαλύτερη πίκρα του όμως ήταν η στάση της εκκλησιαστικής Ιεραρχίας και η σύμπραξή της με τους εκάστοτε κρατούντες… Καίρια σημεία της θεολογίας του ήταν η αγωνιστικότητα, η αξίωση για ειρήνη και ευτυχία όλων των ανθρώπων “εδώ και τώρα”. Αγωνίστηκε για τον εκδημοκρατισμό των πολιτειακών θεσμών, αλλά και της Εκκλησίας, ενώ αναβίωσε με τρόπο υποδειγματικό την ενορία ως ιδανικό τρόπο εκκλησιαστικής ζωής. Ως πατριώτης παπάς τόνιζε το ιδανικό του ελληνισμού, όχι όμως ως ανωτερότητα έναντι των άλλων λαών, ενώ ως θεολόγος της απελευθέρωσης δίδαξε έμπρακτα την ανάγκη για αφύπνιση και δράση με το σύνθημα: “Ξύπνα παπά, ξύπνα λαέ”. Θαύμασα και ζήλεψα τον άνθρωπο αυτό, τον άνθρωπο που έζησε με απόλυτη επίγνωση της προσωπικής του ευθύνης απέναντι στα κακώς κείμενα της Ιστορίας, τον άνθρωπο του “carpe diem”. Η δράση του στην πρόσφατη ιστορία του τόπου μας συνιστά γενναία πράξη ελευθερίας κόντρα σε κάθε κομματική δέσμευση, ενώ η “φωνή” του “ακούγεται” δυνατά και στο σήμερα σε όσους θέλουν να την ακούσουν και να εμπνευστούν απ’ αυτή ως ηχηρή θεολογική μαρτυρία εκκλησιαστικής γνησιότητας!

Δείτε εδώ την παρουσίαση του βιβλίου “π. Γεώργιος Πυρουνάκης” της Φωτεινής Οικονόμου.

pyrounakis p georgios