Φάλκος Τάσος
Ο λογοτέχνης και φιλόσοφος Τάσος Φάλκος (Αρβανιτάκης) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Κατοχή και εμφύλιος σημαδεύουν τα παιδικά του χρόνια. Στα γυμνασιακά και τα φοιτητικά του χρόνια επηρεάζεται βαθύτατα την αρχαία γραμματεία και ιδιαίτερα απ’ τον Αισχύλο και τον Πλάτωνα. Ως φοιτητής ξεκινά το πεζογράφημα Οι Δίκαιοι με κύριο θέμα την εμποδισμένη δράση των ανθρώπων που προσπαθούν να έχουν οδηγό μονάχα τη συνείδησή τους. Στις Βρυξέλλες αρχίζει τη σύνθεση του Διγενή Ακρίτα, όπου επιχειρεί να περιγράψει τη διφυή ανθρώπινη υπόσταση, το γήινο και το θεϊκό στοιχείο, αλλά και την ακραία, οριακή κατάστασή του και την κεντρική ιδιότητα του φύλακα. Στα χρόνια της δικτατορίας βρίσκεται στο Παρίσι, όπου προετοιμάζει τη διδακτορική διατριβή του, ενώ παράλληλα συνθέτει τη Σοφίτα, θεατρικό κατά της δικτατορίας και κάθε μορφής καταπίεσης.
Με αφορμή το θάνατο του Μικρασιάτη πατέρα του γράφει τα μικρασιατικά αφηγήματα η Νύχτα και το μυθιστόρημα Η Λίμνη. Πιστεύοντας ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διακρίσεις, συγχωνεύει σε ένα ενιαίο έργο, το Μαρτυρίες για έναν απόντα φίλο, όλα τα βασικά είδη λόγου, πραγματοποιώντας ένα είδος «ολικής» λογοτεχνίας. Με τρία θεατρικά του σατιρίζει κυρίως την ανθρώπινη έπαρση. Στα επιστημονικά του έργα ερευνά θέματα της ηθικής φιλοσοφίας, της αρχαίας θρησκείας και της μεθοδολογίας των επιστημών. Τα λογοτεχνικά του έργα καταγράφουν τη σχέση μιας συνείδησης με την ιστορία του καιρού της, σχέση επώδυνη και τραγική.
falkos tasos