Φωτίου Σ. Σταύρος (Fotiou Stavros)

Επιμέλεια: Σταύρος Σ. Φωτίου

Να πιστεύεις σημαίνει να νοηματοδοτείς κάθε πτυχή της ζωής υπό το πρίσμα της χριστιανικής πίστης: να κοινωνείς την αγάπη του Θεού και να μεριμνάς για τον συνάνθρωπο· να θεωρείς τη συζυγία ως ψυχοσωματική μέθεξη και την τέχνη ως δημιουργική ανάταση· να εκλαμβάνεις την πολιτική ως τέχνη συνένωσης των ανθρώπων και την οικονομία ως προσφορά του ενός προς τον άλλο.
Να πιστεύεις σήμερα σημαίνει να αντιστέκεσαι στον ατομικισμό και τη μαζοποίηση, να απορρίπτεις την ιδιωτική ευδαιμονία και την αδιαφορία για τον άλλο, να συγκρούεσαι με ό, τι εξαθλιώνει τον άνθρωπο και ευτελίζει την κοινωνία.

Περιεχόμενα:

ΣΤΑΥΡΟΣ Σ. ΦΩΤΙΟΥ
Τι σημαίνει να πιστεύεις σήμερα
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΜΙΧΑΗΛ ΕΥΔΟΚΙΜΩΦ
Η Αγία Τριάδα και η χριστιανική ζωή
ΟΛΙΒΙΕ ΚΛΕΜΑΝ
Η δύναμη της πίστης
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΝΝΟΥΣΙΗΣ
Μαρτυρία πίστεως στη σύγχρονη κοινωνία
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΚΥΘΡΑΙΩΤΗΣ
Η ψυχοπαθολογία του σύγχρονου ανθρώπου
ΣΤΑΥΡΟΣ Σ. ΦΩΤΙΟΥ
Πνευματικότητα και βιωσιμότητα εν μέσω κοινωνικών προκλήσεων

Σταύρος Σ. Φωτίου

(. . .) Τα τρία κείμενα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό σκοπό έχουν να δείξουν τη μαρτυρία της Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο. Το πρώτο παρουσιάζει την Εκκλησία ως την εναλλακτική πρόταση ζωής, πανανθρώπινης εμβέλειας, που μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να εξέλθει απ’ τη σύγχρονη κρίση του νεωτερικού πολιτισμού. (. . .) Το δεύτερο κείμενο δείχνει πώς η Εκκλησία αντιλαμβάνεται το ρόλο και τη λειτουργία του κράτους. (. . .) Τέλος, το τρίτο κείμενο παρουσιάζει την Ορθόδοξη κοσμολογία ως υπέρβαση του οικολογικού αδιεξόδου. (. . .)

Θέματα Θεολογικής Εκπαίδευσης

Μελετήματα Θεολογίας και Αγωγής 4

Θεολογία είναι ο αυθεντικός τρόπος ζωής, ήθος μυστηριακό που μεταμορφώνει τον όλο άνθρωπο και την όλη ζωή. Ο όλος άνθρωπος μεταμορφώνεται: σώμα και ψυχή, λογική, θέληση και συναίσθημα, μετέχουν στην αγάπη του Θεού, γεύονται τη μοναδικότητα και την αθανασία. Η όλη ζωή μεταμορφώνεται: η πολιτική μεταμορφώνεται σε διακονία, η οικονομία σε φιλανθρωπία, η τέχνη σε δημιουργία. Τη μεταμόρφωση αυτή του ανθρώπου και της ζωής του καλεί η Εκκλησία κάθε άνθρωπο να βιώσει, και έτσι προσωπικά να επαληθεύσει το αληθές της. «Έρχου και ίδε»: η εμπειρική βίωση της θεολογίας είναι η μόνη απολογητική της Εκκλησίας.

Πέραν αυτού του πρωτογενούς επιπέδου, στο οποίο μετέχουν όλοι οι πιστοί, θεολογία ασκείται και σε ένα δευτερογενές επίπεδο, από όσους πιστούς έχουν το σχετικό χάρισμα. Εδώ, οι πιστοί αυτοί παρουσιάζουν την πίστη της Εκκλησίας και τις εκφράσεις της στη ζωή, όπως αυτές αποτυπώνονται με διάφορους τρόπους σε σύμβολα, κείμενα, μνημεία, παράδοση κ.α. Πρόκειται για την εκφορά της αλήθειας σε κάθε καλόπιστο άνθρωπο που ζητά λόγο αγαθό, αλά και τη διαφύλαξή της από κάθε αιρετική παραχάραξη.

Επιμέλεια: Σταύρος Φωτίου

Κείμενα: Πατριάρχης Ρουμανίας Δανιήλ, Γιάννης Ιωάννου, Πρωτοπρεσβ. Ιωάννης Μάγιεντορφ, Εμμανουήλ Περσελής, Σταύρος Φωτίου, Πρωτοπρεσβ. Θωμάς Χόπκο.

Σταύρος Σ. Φωτίου

Ερμηνεία ευαγγελικών περικοπών

Η χριστιανική πίστη εμφανίζεται σε ένα κόσμο που τυραννείται από την πτωτική συνθήκη ζωής. Οι εξουσίες επιβάλλονται με τη δύναμη των όπλων, οι άρχοντες εκμεταλλεύονται τους αρχομένους, οι ηγέτες αδιαφορούν για το λαό. Ιδεολογίες προτείνουν να αλλάξουν απλώς οι κυρίαρχοι και θρησκείες εξαγγέλλουν λύτρωση έξω από αυτή τη ζωή. Ο θάνατος -βιολογικός, κοινωνικός, υπαρξιακός- παραμονεύει παντού.
Μέσα σε αυτόν τον κόσμο ενσαρκώνεται ο Χριστός για να φέρει στους ανθρώπους το μήνυμα της καθολικής μεταμόρφωσης. Η αρμονική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και τον εαυτό του, το συνάνθρωπό του και τη φύση, είναι το περιεχόμενο του χριστιανικού ευαγγελίου.
Το βιβλίο παρουσιάζει και αναλύει τα καίρια ευαγγελικά μηνύματα: την αγάπη του Θεού και την αδελφοσύνη των ανθρώπων· την ελευθερία και τη δικαιοσύνη· την προσωπική μοναδικότητα και την πανανθρώπινη ενότητα· τη μέριμνα για τον άλλο και τη λειτουργική σχέση με τη φύση· τη νίκη πάνω στη φθορά και το θάνατο.

Σταύρος Σ. Φωτίου

Ο Θεός καλεί τον άνθρωπο να μετάσχει στην όντως ζωή, την προσωποκεντρική κοινωνία της ελευθερίας και της αγάπης: της ελευθερίας που αγαπά και της αγάπης που ελευθερώνει. Η θετική ανταπόκριση του ανθρώπου στη θεία πρόσκληση τον άγει στην αρμονική κοινωνία με τον Θεό και, κατ’ επέκταση, με τον εαυτό του, το συνάνθρωπό του και τη φύση.

Ο άνθρωπος όμως μπορεί να απορρίψει την πρόσκληση μετοχής του στην αγάπη του Θεού. Τότε εκπίπτει στη φιλαυτία, αποξενώνεται από το συνάνθρωπο, αλλοτριώνεται απ’ τη φύση. Αυτή η μη δοτικότητα της ύπαρξης, η μη πλήρωση της πρόσωπο προς πρόσωπο κοινωνίας, συνιστά στην κόλαση, τον υπαρξιακό θάνατο.

Την κοινωνία με τον Άλλο ή τον ακοινώνητο εγωτισμό, τη ζωντανή ζωή ή τον ταλαίπωρο βίο: ιδού τι καλείται να επιλέξει ο άνθρωπος. Μακάριος αυτός που επιλέγει τον Θεό της Ζωής.

Μελετήματα Θεολογίας και Αγωγής 5

Εκκλησία καλείται να καταθέσει τη δική της αντίληψη για την αγάπη, τον έρωτα και τη σεξουαλικότητα, καλείται να δείξει πώς η σεξουαλικότητα διακονεί τον έρωτα και πως ο έρωτας ανθίζει στην αγάπη. Σήμερα η εμπορευματική συνθήκη κατακυριεύει κάθε έκφανση της ζωής, μεταβάλλοντας τους ανθρώπους σε ποσοτικά μεγέθη. Που η πορνογραφία μετατρέπει τα πρόσωπα σε μηχανές, που η μόδα υποτάσσει την ομορφιά του συγκεκριμένου την ομοιομορφία του γενικού. Που η εναλλαγή ρόλων και ταυτοτήτων μηδενίζει κάθε δέσμευση και μέριμνα για τον άλλο, η Εκκλησία οφείλει να παρουσιάσει τον έρωτα ως κοινωνία αμοιβαίας αυτοπροσφοράς, ως οικείωση ψυχών και σωμάτων, ως δωρούμενη και δωροδόχο αγάπη.

Γράφουν:

Παύλος Ευδοκίμωφ
Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος
Πρωτοπρεσβ. Αλκιβιάδης Καλύβας
Ολιβιε Κλεμάν
Πρωτοπρεσβ. Θεόδωρος Στυλιανόπουλος
Σταύρος Σ. Φωτίου

Σταύρος Σ. Φωτίου

Αυτό το μικρό βιβλίο, συνιστά προσπάθεια ευσύνοπτης παρουσίασης των διαφόρων πτυχών της χριστιανικής αγιότητας. Η φιλανθρωπία του Θεού και η φιλοθεΐα του ανθρώπου· η διακονία του συνανθρώπου και η προστασία της φύσης· η θεία χάρη και η ανθρώπινη προσπάθεια· η ελευθερία που αγαπά και η αγάπη που ελευθερώνει· ο έμπρακτος λόγος και η έλλογη πράξη· ο έσωθεν φωτισμός και η κοινωνική μαρτυρία· η κατάφαση της ιστορίας και η δημιουργική ανάταση είναι μερικές όψεις της αγιότητας.