Lorca Federico García (Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα)

O Φεντερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα (Φουέντε Βακέρος, 5 Ιουνίου 1898 – Βιθνάρ, 19 Αυγούστου 1936), ήταν Ισπανός ποιητής και δραματουργός που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του ’27», ομάδα συγγραφέων που προσέγγισε την ευρωπαϊκή αβάν-γκαρντ με εξαιρετικά αποτελέσματα, ούτως ώστε το πρώτο μισό του 19ου αιώνα να ορίζεται ως «αργυρή εποχή» (edad de plata) της ισπανικής λογοτεχνίας. Δολοφονήθηκε κατά το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου από αγνώστους, οι οποίοι πολύ πιθανόν συνδέονταν με τον εθνικιστικό φασισμό, επειδή ο ίδιος σχετιζόταν ή υποστήριζε τους Δημοκρατικούς.
lorca federico garcia
O Φεντερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα (Φουέντε Βακέρος, 5 Ιουνίου 1898 – Βιθνάρ, 19 Αυγούστου 1936), ήταν Ισπανός ποιητής και δραματουργός που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του ’27», ομάδα συγγραφέων που προσέγγισε την ευρωπαϊκή αβάν-γκαρντ με εξαιρετικά αποτελέσματα, ούτως ώστε το πρώτο μισό του 19ου αιώνα να ορίζεται ως «αργυρή εποχή» (edad de plata) της ισπανικής λογοτεχνίας. Δολοφονήθηκε κατά το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου από αγνώστους, οι οποίοι πολύ πιθανόν συνδέονταν με τον εθνικιστικό φασισμό, επειδή ο ίδιος σχετιζόταν ή υποστήριζε τους Δημοκρατικούς. Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ
lorca federico garcia
«Η εκκλησία ήταν γεμάτη με… Έλληνες, Υπέροχοι τύποι». Ο ποιητής του έρωτα και του θανάτου, του αηδόνι της Ανδαλουσίας, που χάθηκε από αδελφικό χέρι τον Αύγουστο του 1936. Μέσα από τα τραγούδια του και τα ποιήματά του βγαίνει το βαθύ τραγούδι της Ισπανίας, αλλά και οι ελληνικοί μύθοι, που έπαιξαν ένα μεγάλο ρόλο στο συμβολικό στερέωμα του μεγάλου ποιητή. Δεν παύει όμως να είναι ο «άνθρωπος του κόσμου και αδελφός όλων», από τους οποίους δεν ζητάει τίποτε άλλο παρά μόνο «ένα χέρι, ένα χέρι πληγωμένο», και το χέρι αυτό του το απλώνω, σαν φόρο τιμής για τα 75 χρόνια από τον θάνατό του, με μια νέα ματιά σε γνωστά και άγνωστα ποιήματά του. Ανώφελα τα λόγια για την κληρονομιά του πνεύματος εκείνου που αρνήθηκε να αγνοήσει το «διαφορετικό». Ο Λόρκα, ο ίδιος, συνοψίζει, άλλωστε το μήνυμα όλου του έργου του, με τον γνωστό ποιητικό του λόγο: «…δεν θέλω να σας δώσω μέλι γιατι δεν έχω, αλλά άμμο ή κώνειο ή αλμυρό νερό».
lorca federico garcia

Βιβλιογραφία