Ουλής Δημήτρης

Ο Δημήτρης Ουλής γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 1971. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, όπου και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή, με θέμα την Ανθρωπολογία της New Age θρησκευτικότητας. Σπούδασε επίσης ακορντεόν, πιάνο και Ανώτερα Θεωρητικά της Μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Εργάζεται ως καθηγητής θεολόγος στα Εκπαιδευτήρια Γεωργίου Ζώη και ως επιμορφωτής στο πρόγραμμα του LearnINN ΕΚΠΑ «Διδακτική Μεθοδολογία της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης». Είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής Κοινωνιολογίας της Θρησκείας στο Ελληνικό Βιβλικό Κολλέγιο και καθηγητής ακορντεόν και Ανώτερων Θεωρητικών της Μουσικής στο Ωδείο Ριζοπούλου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα καλύπτουν τους κλάδους της ανθρωπολογίας και φαινομενολογίας της θρησκείας, με ιδιαίτερη έμφαση στη μελέτη «εναλλακτικών» μορφών θρησκευτικότητας και τη σχέση της θρησκείας με τον κινηματογράφο και τη δημοφιλή λαϊκή κουλτούρα (pop culture). Εκτός από πολυάριθμες μελέτες και άρθρα του, δημοσιευμένα σε συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού, έχουν εκδοθεί τα βιβλία του:
  • Ο Διάβολος στο Celluloid. Εξορκισμοί, Πνευματικός Κόσμος και άλλα Άνθη του Κακού στις Ταινίες Υπερφυσικού Τρόμου, Αρμός 2021.
  • Φτωχός Με Άπειρο Πλούτο: Η Διαλεκτική Νόμου και Ελευθερίας στο Έργο του Συμεών του Νέου Θεολόγου, Αθήνα: Αρμός 2018.
  • Η Ευδαιμονία της Άγνοιας: Ένα Σχόλιο στην Τριλογία “The Matrix”, Αθήνα: Α/συνέχεια, 2016 (1η έκδοση).
  • Αλεξίσφαιρες Ιδέες σε Περίοδο Κρίσης: Μια ανάγνωση της ταινίας V for Vendetta, Αθήνα: Α/συνέχεια, 2014.
  • Unplugged: Αυτοβιογραφικές σημειώσεις ενός Εφέδρου Λοχία, Αθήνα: Θρησκειολογία–Ιερά/Βέβηλα 2006.
  • Ο Έρωτας και η Νεοπλατωνίνη: μια θεολογία της Σωματικής Επαφής, Αθήνα: Εξάντας 2001.
oulis dimitris
Φτωχός με Άπειρο Πλούτο: Παρεξηγημένος στην εποχή του, ως φορέας μιας «νέας θεολογίας», ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος επηρέασε με το έργο του κορυφαίους κατοπινούς νηπτικούς και έγινε αντικείμενο επισταμένης μελέτης. Ωστόσο, η ακροβατική διαλεκτική που διαπερνά τη θεολογική του κατάθεση. Οι αντιφάσεις που εντοπίζονται στο έργο του και η «βιτριολική» κριτική που ασκεί στην Εκκλησία του καιρού του, καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την οποιαδήποτε προσπάθεια «οριστικής» ταξινόμησης και αξιολόγησής του. Ποιός ήταν τελικά ο Συμεών; ΄Ενας ιδιότυπος εκφραστής της νηπτικής και ησυχαστικής παράδοσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας; ΄Ενας εκκεντρικός μυστικιστής με νεοπλατωνικές και ιδεαλιστικές ροπές; ΄Η ένα ανεπίλυτο θεολογικό «αίνιγμα» το οποίο επιζητεί διαρκώς την προσοχή μας και προκαλεί ανοιχτά όλες τις θεολογικές μας σχηματοποιήσεις;
Ο Δημήτρης Ουλής γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 1971. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ.. Φιλοσοφία στο τμήμα Φ.Π.Ψ. της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Όπου και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή, με θέμα την Ανθρωπολογία της New Age Θρησκευτικότητας. Σπούδασε επίσης ακορντεόν, πιάνο και Ανώτερα Θεωρητικά της Μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Εργάζεται ως καθηγητής θεολόγος στην ιδιωτική εκπαίδευση και είναι επισκέπτης καθηγητής Κοινωνιολογίας της Θρησκείας στο Ελληνικό Βιβλικό Κολλέγιο. Είναι επίσης καθηγητής ακορντεόν και Ανώτερων Θεωρητικών της Μουσικής στο Ωδείο Ριζοπούλου. Καθώς και επιστημονικός υπεύθυνος της σειράς TheoryPlaytime των εκδόσεων Α/συνέχεια. Αυτοτελή έργα του: 1) Η Ευδαιμονία της ΄Αγνοιας: ΄Ενα Σχόλιο στην Τριλογία “The Matrix”, Αθήνα: Α/συνέχεια, 2016,  2) Αλεξίσφαιρες Ιδέες σε Περίοδο Κρίσης: Μια ανάγνωση της ταινίας V for Vendetta, Αθήνα: Α/συνέχεια, 2014, 3) Unplugged: Αυτοβιογραφικές σημειώσεις ενός Εφέδρου Λοχία, Αθήνα: Θρησκειολογία–Ιερά/Βέβηλα 2006, 4) Ο Έρωτας και η Νεοπλατωνίνη: μια θεολογία της Σωματικής Επαφής, Αθήνα: Εξάντας 2001.  Διαβάστε άρθρα του συγγραφέα εδώ.
Διὰ πλοῦτον ἄπειρον ὑπάρχω πένης καὶ μηδὲν ἔχειν δοκῶ πολὺ κατέχων καὶ λέγω· Διψῶ διὰ πλῆθος ὑδάτων καὶ τὶς μοι δώσει ὅπερ ἔχω πλουσίως καὶ ποῦ εὐρήσω, ὂν ὁρῶ καθ’ ἑκάστην;   [Υ 3, ΕΠΕ 19Ε: 76, στ. 8-12].
oulis dimitris

Βιβλιογραφία