papini-giovanni

Papini Giovanni (Τζιοβάνι Παπίνι)

Ιταλός κριτικός της λογοτεχνίας, φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος και ποιητής. Γεννήθηκε στη Φλωρεντία από άθεο πατέρα. Παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και ιατρικής στις αντίστοιχες σχολές του Ινστιτούτου Ανωτάτων Σπουδών Φλωρεντίας, αλλά ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη δημοσιογραφία, τη λογοτεχνία και τη συγγραφή. Έγραψε δεκάδες μελέτες και άρθρα και πάνω από 60 βιβλία! Ενώ αρχικά ήταν σοσιαλιστής επαναστάτης, βαθμιαία έγινε πιστός χριστιανός, με πρωτοποριακό νου και οξεία κρίση στα θεολογικά θέματα. Σπουδαία έργα του είναι τα “Γράμματα στην Ανθρωπότητα” (1953), “Αυγουστίνος”, “ο Διάβολος” κ.ά. Ασφαλώς το σπουδαιότερο που τον καθιέρωσε είναι “Η Ιστορία του Χριστού”. Για το βιβλίο αυτό ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος έγραψε ότι “ο Παπίνι ανήκει στα ευγενέστερα πνεύματα του αιώνα μας που έγραψε έναν απ’ τους καλύτερους βίους του Ιησού Χριστού”.

Papini Giovanni

Γεννημένος στις 9 Ιανουαρίου του 1881 στη Φλωρεντία, ο Giovanni Papini διακρίθηκε ως τεχνοκριτικός, δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, συγγραφέας και ποιητής. Επιπλέον ήταν συνιδρυτής, συνεκδότης και συνεργάτης λογοτεχνικών και κριτικών περιοδικών και εφημερίδων (Il Leonardo, Il Regno, Anima, Lacerba, Corriere della Sera). Στην πρώτη περίοδο της συγγραφικής του πορείας διακήρυξε την αντίθεσή του προς όλες τις Εκκλησίες και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και στη συνέχεια, ο κριτικός οίστρος του τον έστρεψε εναντίον των φιλοσοφικών ιδεών και του άκαμπτου πολιτισμικού ακαδημαϊσμού της εποχής, μέχρι τη διακήρυξη του θανάτου της ίδιας της σκέψης. Για ένα διάστημα εντάχθηκε στο κίνημα του φουτουρισμού και υποστήριξε τις πιο ριζοσπαστικές εκδοχές του μοντερνισμού. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ασπάστηκε συνειδητά τον Ρωμαιοκαθολικισμό. Το 1944 εισήλθε στη λαική πτέρυγα του φραγκισκανικού Τάγματος με το όνομα αδελφός Μποναβεντούρα. Πέθανε στις 8 Ιουλίου του 1957. Ο συγγραφέας των έργων
  • Η δύση των φιλοσόφων (Il crepuscolo dei filosofi, 1907)
  • Ένας ξοφλημένος άνθρωπος (Un uomo finito, 1912)
  • Ιστορία του Χριστού (Storia di Cristo, 1921)
  • Άγιος Αυγουστίνος (Sant’Agostino, 1929)
  • Οι μάρτυρες του θείου Πάθους (I testimoni della Passione, 1938)
  • Γράμματα στην ανθρωπότητα (Lettere agli uomini, 1946)
  • και Ο διάβολος (Il diavolo, 1946)
υπήρξε μία από τις πιο ανήσυχες και δημιουργικές προσωπικότητες των ιταλικών γραμμάτων του περασμένου αιώνα.
papini giovanni

Βιβλιογραφία