Ο Ελληνικός Εμφύλιος. Μία ψυχαναλυτική προσέγγιση (2η Έκδοση)

o ellinikos emfylios

Ο εμφύλιος πόλεμος παραβιάζει και διαστρέφει όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν την ατομική και κοινωνική ζωή. Οι δε επιπτώσεις του εμφυλίου στην εξωτερική και ενδοψυχική πραγματικότητα είναι καταλυτικές. Η αναζήτηση των συνεπειών του Εμφυλίου στην ελληνική κοινωνία, εβδομήντα χρόνια μετά, είναι δύσκολο εγχείρημα. Ακόμη περισσότερο όταν η ανακίνηση του θέματος επηρεάζεται από σύγχρονες εξελίξεις. Οι εμπειρίες των ψυχαναλυτών μέσω των συνειρμών των αναλυομένων τούς προσφέρουν τη δυνατότητα να αναζητήσουν την αντίληψη που έχουν οι απόγονοι για τα βιώματα των προγόνων τους στον Εμφύλιο. Μας προσφέρουν επίσης την γνώση ενός τρόπου ασυνείδητης διαγενεακής μεταβίβασης των βιωμάτων αυτών καθώς και της συμμετοχής τους στη διαμόρφωση της ενδοψυχικής πραγματικότητας των επόμενων γενεών.

Ο εμφύλιος πόλεμος παραβιάζει και διαστρέφει όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν την ατομική και κοινωνική ζωή. Η οικογένεια, η πόλη, η πατρίδα, το έθνος χάνουν τον απαρτιωτικό τους ρόλο και μετατρέπονται σε εστίες εμφύλιου σπαραγμού. Οι επιπτώσεις του εμφυλίου στην εξωτερική και ενδοψυχική πραγματικότητα είναι καταλυτικές. Είναι οι συνέπειες κάθε πολέμου με τις ιδιαίτερες επιπτώσεις που έχει ο αιμομικτικός χαρακτήρας του εμφυλίου πολέμου. Η αναζήτηση των συνεπειών του Εμφυλίου στην ελληνική κοινωνία εβδομήντα χρόνια μετά είναι δύσκολο εγχείρημα. Ακόμη περισσότερο όταν η ανακίνηση του θέματος επηρεάζεται από σύγχρονες εξελίξεις. Οι συνειρμοί των αναλυόμενων μας προσφέρουν τη δυνατότητα να αναζητήσουμε την αντίληψη που έχουν οι σύγχρονοι για τα βιώματα των προγόνων τους στον Εμφύλιο, τον τρόπο της ασυνείδητης διαγενεακής μεταβίβασης των βιωμάτων αυτών, καθώς και της συμμετοχής τους στη διαμόρφωση της ενδοψυχικής πραγματικότητας των επόμενων γενεών. Ένα σημαντικό στοιχείο είναι ο εποικισμός της ενδοψυχικής πραγματικότητας των επόμενων γενιών από τραυματικά βιώματα ή ιδεολογικά προτάγματα της γενιάς του Εμφυλίου. Ένα άλλο, ότι το κακό βιώνεται ως μια αυθύπαρκτη οντότητα της εξωτερικής πραγματικότητας που ανήκει πάντα στον άλλον, με συνέπεια να χάνεται η διαλεκτική σχέση με το καλό. Επίσης η αντίληψη του χρόνου ως μία διάσταση του βίου που δεσμεύει τις επιλογές αντί να τις διευρύνει, υπό την επήρεια της διαγενεακής μεταφοράς τραυματικών βιωμάτων, εμφανίζεται να συμμετέχει στη διαμόρφωση της ενδοψυχικής και εξωτερικής πραγματικότητας.
Iωάννης Βαρτζόπουλος

Δείτε εδώ την παρουσίαση του βιβλίου “Ο πειρασμός του λαϊκισμού & οι περιπέτειες του λόγου”.

o ellinikos emfylios