Ουτοπίες δικαιοσύνης

Ουτοπίες δικαιοσύνης

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. ΤΟ ΑΦΕΤΗΡΙΑΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
2. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΩΣ ΟΥΤΟΠΙΑ. ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. ΕΥΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΟΠΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ «ΟΥΤΟΠΙΑ»
3. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΥΤΟΠΙΑΣ. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑ.
Ι. Ευτοπική δικαιοσύνη στην αρχαία ελληνική σκέψη
Α. Το Σχέδιο Πολιτεύματος του Φαλέα του Χαλκηδονίου
Β. Σχέδιο ιδεατής πόλης του Ιππόδαμου του Μιλησίου
Γ. Ουτοπία των Κυνικών
α. Η διδασκαλία του Αντισθένη
β. Η παρουσία του ασκητικού Διογένη
γ. Η κυνική ουτοπία του Κράτη από τη Θήβα
Δ. Η Αριστοφανική ουτοπία
α. Οι Όρνιθες
β. Οι Εκκλησιάζουσες
γ. Ο Πλούτος
Ε. Η ουτοπία της πλατωνικής Πολιτείας ως το πρότυπο ευτοπικής δικαιοσύνης
α. Η πρώτη τάξη των αρχόντων
β. Η δεύτερη τάξη των φυλάκων
γ. Η τρίτη τάξη των γεωργών και των δημιουργών
δ. Ειδικά θέματα: Κοινοκτημοσύνη αγαθών – Κοινοκτημοσύνη γυναικών και παιδιών –
Ισότητα των φύλων
ε. Ενδιάμεσο συμπέρασμα
στ. Η πλατωνική Πολιτεία μέσα στις πολιτικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής της
ζ. Απήχηση της πλατωνικής Πολιτείας στις μεταπλατωνικές ουτοπίες
ΙΙ. Ευτοπίες της Αναγεννήσεως
Α. Ουτοπία του Τhomas More (1516) – Πολιτεία του Ήλιου του T. Campanella (1623) – Νέα Ατλαντίδα του Fr. Bacon (1623)
Β. Ουτοπίες της αγγλικής επανάστασης: Νόμος της Ελευθερίας του G. Winstanley (1652) – Ωκεάνα του J. Harrington (1656)
ΙΙΙ. Ευτοπίες του δεύτερου μισού του 17ου και του 18ου αιώνα: Cyrano de Bergerac – Denis Vairasse d’Allais– G. Foigny – Morelly – Voltaire – Candide – Diderot Ουτοπίες δικαιοσύνης
IV. Ευτοπίες του 19ου αιώνα: επαναπροσδιορισμός της ουτοπίας στο έργο του Fr. Engels – Ουτοπικός σοσιαλισμός και επιστημονικός σοσιαλισμός – Αντιπροσωπευτικές σοσιαλιστικές ουτοπίες:
Α. Ταξίδι στην Ικαρία του Et. Cabet (1840)
Β. Με το βλέμμα στο παρελθόν: 2000-1887 του Ed. Bellamy (1888)
Γ. Νέα από την Ουτοπία του W. Morris (1890)
Δ. Κρυστάλλινη Εποχή του W. H. Hudson (1906)
Ε. Η γη ως ελεύθερο αγαθό – Εικόνες μιάς μελλοντικής κοινωνίας του Th. Hertzka (1890)
ΣT. Γράμματα από την Μαλαισία του P. Adam (1898)
Ζ. Πάνω στην άσπρη πέτρα του Anatole France (1905)
4. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΔΥΣΤΟΠΙΑΣ – Ο 20ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΩΣ ΑΙΩΝΑΣ ΕΚΚΟΛΑΨΗΣ «ΔΥΣΤΟΠΙΩΝ»
Ι. Προδρομικές Δυστοπίες
Α. Το Somnium (Όνειρο) του J. Kepler (1571-1630)
Β. S. Johnson – Restif de la Bretonne
Γ. Ιούλιος Βερν
Δ. Μελλοντική Φυλή η η Νέα Ουτοπία του E. Bulwer- Lytton (1871)
Ε. Έρεβον του S. Butler (1872)
II. Κατ’ εξοχήν δυστοπικά έργα
Α. Herbert G. Wells (1866-1946)
α. Η Μηχανή του χρόνου
β. Το νησί του Δρος Μορώ
γ. Ο πόλεμος των δύο κόσμων
1. Ραδιοφωνική εκδοχή από τον Όρσον Ουέλς (Ν. Υόρκη 1938)
2. Κινηματογραφική εκδοχή από τον Μπ. Χάσκιν (1952)
3. Ροκ όπερα του Τζ. Γουέιν (1978)
4. Κινηματογραφική ταινία Mars attacks!, Τιμ Μπάρτον (1996)
5. Στενές επαφές τρίτου τύπου (1977) και E.T.–Ο εξωγήινος (1982) του Στ. Σπήλμπεργκ
Β. Το σιδερένιο τακούνι του Jack London (1876-1916) και οι απηχήσεις του
Γ. Ρομποτική ουτοπία: Karel Capek (1890-1938)
Δ. Μπολσεβικισμός και αμφίσημη Ουτοπία
α. Ρωσική πρωτοπορία – Εικαστικές τέχνες
β. Ρωσική πρωτοπορία – Λοιποί τομείς της τέχνης
1. Θέατρο
2. Κινηματογράφος
3. Μουσική
4. Ποίηση: Μαγιακόφσκυ – Χλεμπνικώφ
5. Ουτοπικά αφηγήματα του Αλ. Μπογκντάνωφ (1873-1928)
γ. Η τάση για την τέχνη ως χωριστή πραγματικότητα χωρίς άμεση σχέση με την οικονομία – Η «προλεταριακή κουλτούρα»
δ. Η αντίθετη τάση για την ένταξη της τέχνης στην παραγωγή και την οικονομία
Ε. Οι μεγαλύτερες δυστοπίες του 20ου αιώνα
α. Εμείς του Yevgeny Zamyatin (1884-1937)
β. Νέος θαυμαστός κόσμος του Άλντους Χάξλεϋ
γ. Ο πίθηκος και η ουσία του Άλντους Χάξλεϋ
δ. 1984 του Τζ. Όργουελ
5. ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΟΥΤΟΠΙΩΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Ο Μαριάνος Δ. Καράσης γεννήθηκε στο Μαλακάσι του νομού Τρικάλων το 1940. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, υφηγητής και καθηγητής του Αστικού δικαίου στο Α.Π.Θ. και ήδη ομότιμος καθηγητής του ιδίου Πανεπιστημίου. Εξελέγη και αναγορεύθηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών τον Φεβρουάριο του 2004. Τον Μάρτιο του 2007 του απονεμήθηκε το «Βραβείο Παναγιώτη Φωτέα» για το σύνολο του έργου του. Το συγγραφικό του έργο εκτείνεται –πέραν του Αστικού δικαίου– και στην γενική θεωρία (φιλοσοφία και μεθοδολογία) του δικαίου, καθώς και σε θέματα οριακά του δικαίου, φιλοσοφικά (γνωσιολογικά, ηθικά, αισθητικά) και θεολογικά.

Δείτε παρουσιάσεις βιβλίων εδώ!

Ουτοπίες δικαιοσύνης