- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.20 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Παναγιώτης Μ. Σωτήρχος |
| Σελίδες | 96 |
| isbn13 | 978-960-527-015-5 |
| isbn | 960-527-015-3 |
Be the first to review “Συγγενείς εξ αίματος”
You may also like…
Related Products
Αντισέξους και άλλα διηγήματα
Αντρέι Πλατόνοφ
Ο Αντρέι Πλατόνοφ, αυτός ο μάστορας της γραφής, με το Αντισέξους γίνεται ο αδιαμφισβήτητος εκπρόσωπος της ρωσικής πρωτοπορίας, στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Ουράνια και αβυσσαλέα, η δημιουργία του Αντρέι Πλατόνοφ ενθουσιάζει τους αναγνώστες και θυμώνει την εξουσία…
Η νέα ουτοπία, και άλλα ευθυμογραφήματα
Jerome K. Jerome
Μετάφρασις: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Το μεταφραστικό έργο του Παπαδιαμάντη είναι τεράστιο, αλλά κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς την έκτασή του. Το μεγαλύτερο μέρος του έχει δημοσιευτεί σε έντυπα (εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία) κατά κανόνα δυσπρόσιτα ή απρόσιτα και δυσεύρετα. Ένα μεγάλο και ιδιαίτερα σημαντικό τμήμα του παραμένει ανέκδοτο.
Τα τελευταία χρόνια καταβάλλονται σύντονες προσπάθειες προκειμένου να επανεκδοθούν οι παπαδιαμαντικές μεταφράσεις σε φροντισμένες εκδόσεις. Η ανάγνωσή τους, εκτός από την απόλαυση μιας γλώσσας που διατηρεί σε μέγαλο βαθμό τη γοητεία της γραφής του Παπαδιαμάντη, μας παρέχει και τη σχεδόν μαθηματική απόδειξη των λόγων του Θεοτοκά: «Αλλά στα βιβλία αυτά [ενν. του Μερλιέ και του Κατσίμπαλη] ανακαλύπτουμε ένα γνήσιο καλλιτέχνη με απέραντη ευρωπαϊκή μόρφωση, πρωτοπόρο της εποχής του (μετάφραζε το «Έγκλημα και τιμωρία» στα 1889, τον καιρό που ο Ντοστογιεύσκι είταν σχεδόν άγνωστος στη Δύση) […]».
Το χρυσό κουτί
Ράινερ Μαρία Ρίλκε
Μετάφραση: Παναγιώτης Αρ. Υφαντής
…Και άλλα διηγήματα
«Αφήστε κάθε εντύπωση, κάθε σπόρο συναισθήματος να ωριμάζει μέσα σας στο σκοτάδι, στο χώρο του ανείπωτου, του υποσυνείδητου, όπου δε φτάνει η νόησή σας· και, με βαθιά ταπείνωση κι υπομονή, προσμείνετε την ώρα που θα γεννηθεί ένα καινούργιο φεγγοβόλημα: αυτό, και μόνο, θα πει «ζω την τέχνη»: είτε απλός πιστός της είσαι, είτε δημιουργός».
Τις γραμμές αυτές από το βιβλίο του Ρίλκε «Επιστολές σ’ ένα νεαρό ποιητή» ο επαρκής «αναγνώστης» θα τις δει να αναδύονται μπροστά του μελετώντας τα διηγήματα του βιβλίου που κρατάει στα χέρια του. Καθώς θα σταματά στις φράσεις του και στις εικόνες του, θα βλέπει να ξεδιπλώνεται το νόημα του αποσπάσματος ή μάλλον η υλοποίησή του: ο λόγος καμωμένος πράξη, η τέχνη καμωμένη λόγος.
Λόγια της πλώρης
Θαλασσινά Διηγήματα
Πρόλογος: Νίκος Μαρτίνος
Τα «Λόγια της πλώρης» είναι η πιο γνωστή συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Πρόκειται για 21 θαλασσινά διηγήματα με πρωταγωνιστές ανώνυμους ναυτικούς και θέμα τη σκληρή καθημερινότητα της ναυτοσύνης. Κυρίαρχη σε όλο το έργο είναι η παρουσία της θάλασσας, σκοτεινής και ταραγμένης, που έχει την παράδοξη δύναμη να απειλεί και να εκμηδενίζει τον άνθρωπο αλλά συνάμα να εμπνέει πάθος.
Το ημερολόγιο του συγγραφέα
Fiódor M. Dostoyevski
Α΄ μέρος – Β΄ μέρος
1873 – 1876
Ευρύτατα γνωστός στο παγκόσμιο κοινό από τα μεγάλα του έργα ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι έχει και μία άλλη, λιγότερο γνωστή, πλευρά, εκείνη του επιφυλλιδογράφου και του σχολιαστή της σύγχρονης με αυτόν περιρρέουσας πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής πραγματικότητας. Η πλευρά αυτή του δημιουργικού του έργου φωτίζεται μέσα από τα άρθρα, τα σχόλια, τις επιφυλλίδες και τα δοκίμια που κατά καιρούς δημοσίευσε, τόσο στον ημερήσιο όσο και στον περιοδικό Τύπο της Ρωσίας κατά την διάρκεια της πολυετούς του παρουσίας στα γράμματα και τις τέχνες της μεγάλης αυτής χώρας του Βορρά. Από το πλήθος των χιλιάδων σελίδων που δημοσιεύτηκαν με την υπογραφή του σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής του, ξεχωριστή θέση κατέχουν τα κείμενα που περιλήφθηκαν στο γνωστό, εδώ και χρόνια, στους αναγνώστες και άλλων χωρών πλην της Ρωσίας «Ημερολόγιο του Συγγραφέα». Πρόκειται για κείμενα που, αρχικά, δημοσιεύτηκαν ως ξεχωριστά κεφάλαια στο περιοδικό «Πολίτης», κάτι σαν «παράρτημα», αν θα θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία της εποχής μας, ή κάτι σαν «περιοδικό μέσα στο περιοδικό», σύμφωνα με την ορολογία της εποχής του συγγραφέα. […] (από τον πρόλογο του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη)
Γραμμένα λόγια
Ουρανία Μπάγγου
Διηγήματα που έχουν για ήρωές τους ανθρώπους καθημερινούς, της δυτικής Μακεδονίας, και ειδικότερα όσους κατοικούν γύρω από την Ορεστιάδα λίμνη. Η συγγραφέας θέλει να μας τους γνωρίσει, να μιλήσει γι’ αυτούς και να ακουστεί η φωνή τους μέσα από τα «γραμμένα λόγια» της, για ό,τι τους αφορά. Για την καταγωγή τους, για την ζωή που σαν φυσικό ρυάκι τους έφερε μέχρις εδώ, για τα όνειρά τους, κι ας είναι κάποια από αυτά διαψευσμένα ή μισοτελειωμένα. Θέλει να οραματιστούμε το μέλλον τους που έχει σαν αφετηρία το παρελθόν τους. Και θα μπορούσε να το δει πληρέστερα κανείς μέσα από ένα μεγάλο μάτι, που μοιάζει μ’ αυτό του Θεού, όπως εικονίζεται σε κάποιες αγιογραφίες, περιβαλλόμενο από χρυσές ακτίνες. Το μέλλον τους, που συναρμολογείται, κομμάτι – κομμάτι, από πλήθος χέρια στον «ανθρωποκεντρικό εργαστήρι» της φύσης. Είναι αλήθειες αναμφισβήτητες για μας και ζουν ανάμεσά μας, η ψυχή του παππού μας, μια Πανωραία, η κυρία με την χαμηλή φωνή στο ιατρείο, ο έρωτας του Χρήστου και της Στυλιανής. Και μοιάζουν ορατές και η θλίψη και η προσμονή που τους συνοδεύουν: γι’ αυτό που δεν ήρθε, αλλά δεν έπαψαν να ελπίζουν ότι κάποτε θα κατακτηθεί.
Ο βωμός των νεκρών
Henry James
Ο Τζόρτζ Στράνσομ τιμά τακτικά τη μνήμη των νεκρών του και μετατρέπει το παρεκκλήσι του ναού που επισκέπτεται σε «ένα βουνό από φως». Εκεί ξεχωρίζει μια γυναίκα για την οποία διαισθάνεται πως τους ενώνει μια κοινή πίστη. Ο ισχυρός πνευματικός δεσμός που καλλιεργούν δεν ξεφεύγει ποτέ από το ήθος του υψηλού σκοπού τους. Ωστόσο οι κοινές τελετουργίες τους διαταράσσονται απρόσμενα όταν ο Στράνσομ ανακαλύπτει κάτι από το παρελθόν της. Ένα κλασικό αριστούργημα από έναν μεγάλο συγγραφέα!
Ο έτυμος λόγος
Ελένη Λαδιά
Διηγήματα
… Ο ανώνυμος άνθρωπος ένιωσε να χάνεται σ’ έναν άγνωστο κόσμο. Με βαθιά συναίσθηση πώς δεν θυμόταν το δικό του όνομα, θέλησε να μάθει το όνομα αυτής της πολίχνης, στην οποία βρέθηκε από μια παραξενιά της τύχης του. -Πώς λέγεται αυτή η πολίχνη; Κανείς από τους κατοίκους που άκουσαν, δεν απάντησε. Τον κοίταξαν μόνο απορημένοι, λες και ρωτούσε το πιο εύλογο που υπάρχει πάνω στη γη. Εκείνος επανέλαβε με φωνή παρακλητική την ερώτηση. Τότε ο σάλος ζητιάνος που χειρονομούσε ακατάπαυστα σε μια φανταστική συζήτηση, τον άκουσε και απάντησε χωρίς να τον κοιτάξει. -Το όνομα της πόλης αυτής λέγεται Υπομονή…
There are no reviews yet.