- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.20 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Παναγιώτης Μ. Σωτήρχος |
| Σελίδες | 96 |
| isbn13 | 978-960-527-015-5 |
| isbn | 960-527-015-3 |
Be the first to review “Συγγενείς εξ αίματος”
You may also like…
Ο ποιητής και ο άγιος
Π. Μ. Σωτήρχος
Δέκα μικρά δοκίμια για την χριστιανική Λογοτεχνία
Related Products
Διηγήματα της θάλασσας (Συλλογικό έργο)
Ο Πατέρας μου -μύρο το κύμα που τον τύλιξε- δεν είχε σκοπό να με κάμη ναυτικό. – Μακριά, έλεγε, μακριά, παιδί μου, απ’ τ’ άτιμο στοιχειό! Δεν έχει πίστη, δεν έχει έλεος. Λάτρεψέ την όσο θες, δόξασέ την· εκείνη το σκοπό της. Μη κοιτάς που χαμογελά, που σου τάζει θησαυρούς. Αργά-γρήγορα θα σου σκάψη το λάκκο ή θα σε ρίξη πετσί και κόκκαλο, άχρηστο στον κόσμο. Είπες θάλασσα, είπες γυναίκα, το ίδιο κάνει. […]
Γραμμένα λόγια
Ουρανία Μπάγγου
Διηγήματα που έχουν για ήρωές τους ανθρώπους καθημερινούς, της δυτικής Μακεδονίας, και ειδικότερα όσους κατοικούν γύρω από την Ορεστιάδα λίμνη. Η συγγραφέας θέλει να μας τους γνωρίσει, να μιλήσει γι’ αυτούς και να ακουστεί η φωνή τους μέσα από τα «γραμμένα λόγια» της, για ό,τι τους αφορά. Για την καταγωγή τους, για την ζωή που σαν φυσικό ρυάκι τους έφερε μέχρις εδώ, για τα όνειρά τους, κι ας είναι κάποια από αυτά διαψευσμένα ή μισοτελειωμένα. Θέλει να οραματιστούμε το μέλλον τους που έχει σαν αφετηρία το παρελθόν τους. Και θα μπορούσε να το δει πληρέστερα κανείς μέσα από ένα μεγάλο μάτι, που μοιάζει μ’ αυτό του Θεού, όπως εικονίζεται σε κάποιες αγιογραφίες, περιβαλλόμενο από χρυσές ακτίνες. Το μέλλον τους, που συναρμολογείται, κομμάτι – κομμάτι, από πλήθος χέρια στον «ανθρωποκεντρικό εργαστήρι» της φύσης. Είναι αλήθειες αναμφισβήτητες για μας και ζουν ανάμεσά μας, η ψυχή του παππού μας, μια Πανωραία, η κυρία με την χαμηλή φωνή στο ιατρείο, ο έρωτας του Χρήστου και της Στυλιανής. Και μοιάζουν ορατές και η θλίψη και η προσμονή που τους συνοδεύουν: γι’ αυτό που δεν ήρθε, αλλά δεν έπαψαν να ελπίζουν ότι κάποτε θα κατακτηθεί.
Το ημερολόγιο του συγγραφέα
Fiódor M. Dostoyevski
Γ΄ μέρος – 1876
Καθ’ όλη τη διάρκεια του 1876 ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι με θαυμαστή επιμέλεια συνεχίζει να γράφει και να εκδίδει μόνος του το «Ημερολόγιο του συγγραφέα». Η επιτυχία που γνώρισε ανάμεσα στο κοινό, οι κριτικές που δημοσίευαν άλλα περιοδικά άλλα και η πολεμική του συγγραφέα για ορισμένα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας του έδιναν κουράγιο να συνεχίζει. Στα τεύχη του περιοδικού που περιλαμβάνονται στον παρόντα, δεύτερο τόμο της ελληνικής μετάφρασης, ο Έλληνας αναγνώστης θα παρακολουθήσει την σκέψη του συγγραφέα για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και κυρίως για το περίφημο «Ανατολικό ζήτημα», αλλά και για υποθέσεις αστυνομικού και δικαστικού ενδιαφέροντος, όπου ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι αποκαλύπτει τον εσωτερικό του κόσμο και τις βαθύτερες ηθικές του αρχές, υποστηρίζοντας απόψεις οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις έρχονταν σε αντίθεση με την κοινή γνώμη. […] (από την εισαγωγή του βιβλίου)
Λόγια της πλώρης
Θαλασσινά Διηγήματα
Πρόλογος: Νίκος Μαρτίνος
Τα «Λόγια της πλώρης» είναι η πιο γνωστή συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Πρόκειται για 21 θαλασσινά διηγήματα με πρωταγωνιστές ανώνυμους ναυτικούς και θέμα τη σκληρή καθημερινότητα της ναυτοσύνης. Κυρίαρχη σε όλο το έργο είναι η παρουσία της θάλασσας, σκοτεινής και ταραγμένης, που έχει την παράδοξη δύναμη να απειλεί και να εκμηδενίζει τον άνθρωπο αλλά συνάμα να εμπνέει πάθος.
Ανεβαίνοντας τον Αλιάκμονα
Παντελής Β. Πάσχος
Διηγήματα
Τα διηγήματα που απαρτίζουν τούτο τον τόμο έχουν, όπως θα ιδεί ο φίλος αναγνώστης, ένα χαρακτήρα έντονα ελληνικό. Θα μπορούσε κανείς να τα ονομάσει διηγήματα του ελληνικού υπαίθρου. Τα περισσότερ’ απ’ αυτά έχουν τη ρίζα τους στα τόσο δοκιμασμένα και πολλές φορές αιματοβαμμένα χώματα της Δυτικής Μακεδονίας…
Τα συνδέει όλα ο πόνος για τον άνθρωπο και τη μοίρα του, τον Έλληνα και την ελευθερία του, τη ζωή, την ξενιτιά, το θάνατο· και για την ελληνορθόδοξη ψυχή, που δοκιμάζεται από χίλια δυο σαράκια – ελληνικά και ξένα.
Το ημερολόγιο του συγγραφέα
Fiódor M. Dostoyevski
Α΄ μέρος – Β΄ μέρος
1873 – 1876
Ευρύτατα γνωστός στο παγκόσμιο κοινό από τα μεγάλα του έργα ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι έχει και μία άλλη, λιγότερο γνωστή, πλευρά, εκείνη του επιφυλλιδογράφου και του σχολιαστή της σύγχρονης με αυτόν περιρρέουσας πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής πραγματικότητας. Η πλευρά αυτή του δημιουργικού του έργου φωτίζεται μέσα από τα άρθρα, τα σχόλια, τις επιφυλλίδες και τα δοκίμια που κατά καιρούς δημοσίευσε, τόσο στον ημερήσιο όσο και στον περιοδικό Τύπο της Ρωσίας κατά την διάρκεια της πολυετούς του παρουσίας στα γράμματα και τις τέχνες της μεγάλης αυτής χώρας του Βορρά. Από το πλήθος των χιλιάδων σελίδων που δημοσιεύτηκαν με την υπογραφή του σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής του, ξεχωριστή θέση κατέχουν τα κείμενα που περιλήφθηκαν στο γνωστό, εδώ και χρόνια, στους αναγνώστες και άλλων χωρών πλην της Ρωσίας «Ημερολόγιο του Συγγραφέα». Πρόκειται για κείμενα που, αρχικά, δημοσιεύτηκαν ως ξεχωριστά κεφάλαια στο περιοδικό «Πολίτης», κάτι σαν «παράρτημα», αν θα θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία της εποχής μας, ή κάτι σαν «περιοδικό μέσα στο περιοδικό», σύμφωνα με την ορολογία της εποχής του συγγραφέα. […] (από τον πρόλογο του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη)
Η νέα ουτοπία, και άλλα ευθυμογραφήματα
Jerome K. Jerome
Μετάφρασις: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Το μεταφραστικό έργο του Παπαδιαμάντη είναι τεράστιο, αλλά κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς την έκτασή του. Το μεγαλύτερο μέρος του έχει δημοσιευτεί σε έντυπα (εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία) κατά κανόνα δυσπρόσιτα ή απρόσιτα και δυσεύρετα. Ένα μεγάλο και ιδιαίτερα σημαντικό τμήμα του παραμένει ανέκδοτο.
Τα τελευταία χρόνια καταβάλλονται σύντονες προσπάθειες προκειμένου να επανεκδοθούν οι παπαδιαμαντικές μεταφράσεις σε φροντισμένες εκδόσεις. Η ανάγνωσή τους, εκτός από την απόλαυση μιας γλώσσας που διατηρεί σε μέγαλο βαθμό τη γοητεία της γραφής του Παπαδιαμάντη, μας παρέχει και τη σχεδόν μαθηματική απόδειξη των λόγων του Θεοτοκά: «Αλλά στα βιβλία αυτά [ενν. του Μερλιέ και του Κατσίμπαλη] ανακαλύπτουμε ένα γνήσιο καλλιτέχνη με απέραντη ευρωπαϊκή μόρφωση, πρωτοπόρο της εποχής του (μετάφραζε το «Έγκλημα και τιμωρία» στα 1889, τον καιρό που ο Ντοστογιεύσκι είταν σχεδόν άγνωστος στη Δύση) […]».
There are no reviews yet.