Αχ, Μικρασία!
Ναυσικά Ιεσσαί Κασιμάτη
Σύλλη, η γη των γονιών μας
«Σαν ένας αχθοφόρος, φόρτωσα το καροτσάκι μου Ανατολίτικες πραμάτειες από τη Σύλλη και το Ικόνιο· Μικρασιάτικες αυθεντικές αφηγήσεις, ειπωμένες με νοσταλγία και πόνο για τα “ευλογημένα μέρη”, την πολυχρόνια συμβίωση με τούς Τούρκους, την πίστη στην προγονική παράδοση κι ελληνικότητα, τις χειμωνιάτικες βεγγέρες με τα συναρπαστικά παραμύθια και τα χωρατά του Νασρεντίν Χότζα, αλλά και τον κατατρεγμό, τις εξορίες, τις εκτελέσεις και τέλος τον υποχρεωτικό ξεριζωμό. Κι ύστερα για τη Δραπετσώνα, όπου με μαχητικότητα και πρωτόγνωρη αισιοδοξία πάλεψαν για την επιβίωση και την προσαρμογή σ’ έναν άλλο τόπο κι έναν άλλο τρόπο ζωής…
Αυτά κι άλλα πολλά, είναι φορτωμένα για σας, στο καροτσάκι πού επιγράφεται: Αχ, Μικρασία! Σύλλη, η γη των γονιών μας.»
€ 15.00 € 13.50
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (1)
| Weight | 0.487 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Ιεσσαί Κασιμάτη Ναυσικά |
| Αριθμός σελίδων | 346 |
1 review for Αχ, Μικρασία!;
Add a review
Related Products
Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Αθήνα (1870-1908)
Βιργινία Δ. Χαμουδοπούλου – Κωνσταντινίδου
Μηνάς Δ. Χαμουδόπουλος (1843-1908): Μέγας ρήτωρ της μεγάλης Χριστού Εκκλησίας, δημοσιογράφος, ιστορικός, γεωγράφος, πολιτικός, φορέας της ελληνορθοδόξου παραδόσεως
Στα ελληνικά σχολεία δεν διδάσκεται ο τιτάνειος πνευματικός αγώνας των αλύτρωτων Ρωμηών του β΄ ημ. του 19ου αιώνος, απογόνων των «αυτηκόων» και «αυτοπτών» μαρτύρων του ανατολικού ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Οι Έλληνες αυτοί ζούσαν την πολυεθνική οθωμανική πραγματικότητα, διατηρώντας την εθνική τους ταυτότητα, χωρίς κραυγές και εθνικιστικές εξάρσεις, γιατί στόχευαν στην ενότητα και ισομοιρία όλων των λαών της Ανατολής. Για τους Έλληνες Μικρασιάτες Μεγάλη Ιδέα ήταν η αποκάλυψη της ιστορικής αληθείας και η ως εκ τούτου πρωτοκαθεδρία (όχι κυριαρχία) της αμιγούς Ελληνορθοδόξου Παραδόσεως, που κράτησε, επί αιώνες, το Γένος-Έθνος ζωντανό. Το 1922 ακύρωσε το όραμα της πολιτικής ενώσεως όλων των Ελλήνων υπό το Ελλαδικό Κράτος, δεν μπόρεσε όμως να ακυρώσει τη «Ρωμαίικη Ιδέα», που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα με πίστη, παιδεία και αγάπη στη λαϊκή μας Παράδοση. Οφείλουμε τιμή και δόξα σ’ εκείνους που έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία μας. Αφαιρώντας όμως από τη μεσαιωνική και νεώτερη ελληνική ιστορία την πανανθρώπινη δύναμη της Ορθοδοξίας, παραποιούμε την ελληνική πραγματικότητα, αφήνοντας τα Ελληνόπουλα χωρίς προσανατολισμό και χωρίς τη ζωογόνο επαφή με τις ιστορικές τους ρίζες.
Λόγος σιωπής
Ζωή μοναχικής πολιτείας
… Μέχρι τώρα θεωρούσα πως ελευθερία είναι να κάνεις ό,τι θέλεις, να πηγαίνεις όπου θέλεις, να ζεις και να συμπεριφέρεσαι όπως θέλεις, ακόμη και να συναναστρέφεσαι με όποιους ανθρώπους θέλεις… Ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ ότι η ελευθερία ξεκινά από έναν περιορισμό… «… Όσο θα υπάρχουν ψυχές με τέτοια βιώματα, όπως της συγγραφέως, όσο θα σημαίνουν τα τάλαντα και τα σήμαντρα των μοναστηριών μας, όσο θα κτυπά στον κόσμο η καρδιά της Ορθόδοξης μαρτυρίας, να είμαστε βέβαιοι ότι θα υπάρχει ακόμα ελπίδα, ότι θα μπορούμε να ατενίζουμε μπροστά και πέρα από την καταιγίδα των καιρών μας το μέλλον του κόσμου με πίστη και αισιοδοξία». Ο Δημητριάδος Ιγνάτιος
Για το ιερό και το δράμα
Ιωσήφ Βιβιλάκης
Θεατρολογικές προσεγγίσεις
Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει μελετήματα που καλύπτουν ένα ευρύ χρονικό φάσμα, από την αρχαιότητα έως τον 20ό αιώνα. Θέμα των περισσότερων κειμένων είναι το ιερό με τις διάφορες εκφάνσεις του το οποίο αναζητείται στη συμπλοκή του με το δράμα και τη σκηνή στην πατερική γραμματεία, στην εκκλησιαστική λατρεία και σε θεατρικούς συγγραφείς (όπως ο Ο’ Νήλ, ό Ουίλλιαμς ή ο Τερζάκης), αν και παρουσιάζονται έργα στα οποία κύριος σκοπός είναι η καταγραφή και η ανάδειξή τους (όπως στην περίπτωση του Μ. Καραγάτση και του Παύλου Νιρβάνα). Άλλες στιγμές η ερευνητική ματιά εστιάζει στον μαρασμό των αρχαίων θεάτρων ή στην ιδιαιτερότητα ορισμένων δραμάτων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την επτανησιακή Ευγένα του Μοντσελέζε, μία μοναδική δραματοποίηση συναξαριού, που απηχεί το θρησκευτικό θέατρο της Δύσης στα καθ’ ημάς ή στον Αυξεντιανό μετανοημένο, μια ανελέητη διαλογική σάτιρα της Χριστοκαπηλείας, που γράφτηκε στα μισά του 18ου αιώνα. Αλλού η προσοχή πέφτει στο ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων, όπως στη σκανδαλιστική πρώτη σκηνοθεσία του «Χριστού Πάσχοντος» από τον Αλέξη Σολομό, όταν για πρώτη φορά στη νεώτερη Ελλάδα «εμφανίσθηκε» εξαϋλωμένος ο Ιησούς επί σκηνής.
Μικρός οδηγός ζωής
Πάνος Τσεπενέκας
Η διαθήκη ενός συνηθισμένου ανθρώπου
Σήμερα δεν χρειαζόμαστε μορφωμένους, χρειαζόμαστε Μύστες! Σήμερα δεν χρειαζόμαστε φιλοσόφους, χρειαζόμαστε Σοφούς! Σήμερα δεν χρειαζόμαστε θεολόγους, χρειαζόμαστε Αγίους! Μα πριν απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα χρειαζόμαστε Ανθρώπους!
Με στοχασμό και μ’ όνειρο ο παλιός μου συμμαθητής υφαίνει αυτόν τον πολύτιμο Μικρό Οδηγό, που συν-κινεί την ψυχή μας να επιστρέψει γυμνή και ανάλαφρη στο πρώτο της σταυροδρόμι. Μέσα από το διάλογο που ανοίγει μεταξύ του αναγνώστη και του εαυτού του, μας ενεργοποιεί, μας κάνει να σκεφτόμαστε τρόπους που δικαιώνουν την Ύπαρξη, μας εμψυχώνει να διώξουμε από μέσα μας τη λάσπη του σύγχρονου τρόπου ζωής, διαμορφώνοντας έτσι μια νέα στάση απέναντι στον εαυτό μας και τους άλλους. Είμαι σίγουρος ότι αυτό το ταξίδι στο οποίο ο φίλος μου μας έκανε συνοδοιπόρους, δεν τελειώνει εδώ, αφού το μυστήριο και η έκσταση της συνάντησης με το φως θα συνεχίζει να μας έλκει όλους…
Χρήστος Πλατανίτης
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΟΣ; Μουσική σύνθεση: Αποστόλης Ακριβός Στίχοι: ΜΙΚΡΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΖΩΗΣ (Πάνος Τσεπενέκας)
Με το χέρι στην καρδιά
Γιώργος Τόλης
Αναμνήσεις και μαρτυρίες
Οι αναμνήσεις και οι μαρτυρίες που περιγράφω σ’ αυτό το πόνημα, αναδεικνύουν αρκετές πτυχές της νόσου από την οποία πάσχει η Ιατρική περίθαλψη, ιδίως τα τελευταία χρόνια, χωρίς, δυστυχώς, εμφανή σημεία αναρρώσεως. Η συνταγή για την ανάνηψη είναι μία και μοναδική: Η Πολιτεία να οργανώσει το Υγειονομικό Σύστημα της χώρας με σύνεση και όχι με πολιτικά δόγματα, και να το στελεχώσει με ιατρούς «καλούς κ’ αγαθούς», άριστα εκπαιδευμένους και φιλόδοξους ν’ ανεβάσουν το επίπεδο της Ιατρικής Επιστήμης και Τέχνης.
Τρυφερή ενδοχώρα
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Ένα συναξάρι. Αφήγηση μιας ζωής. Το ξεδίπλωμα των εκφάνσεων στη βιοτή μιας ξεχωριστής προσωπικότητας. Ένας μακρινός βίος, που φώτισε βυζαντινές ημέρες, αλλά και αυτές που ακολούθησαν .
Η πολιτεία, ο χρόνος, οι πράξεις, τα λόγια, οι λογισμοί, τα βήματα ενός Αναχωρητή. Μιά διαφορετική εκδοχή της ιστορίας, με απόλυτο σεβασμό στα στοιχεία που τη συγκρότησαν. Η ποιητική εκδοχή. Η μυθιστορηματική βιογραφία. Ο Λουκάς από το Στείρι.
Συγκυρίες και επιλογές, Αυτοβιογραφία (6η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Ο τρόπος που συχνά αξιολογούμε τα πράγματα και τους ανθρώπους είναι συνήθως ανακριβής και απλοϊκός. Μας εξυπηρετεί να ζούμε σε μία εικονική πραγματικότητα και φαίνεται να πιστεύουμε ότι αυτό είναι απαραίτητο για να αποφευχθεί κάποιος υποτιθέμενος όλεθρος. Μας βολεύει να πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι μαύρα ή άσπρα. Να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κληρικούς, μας αρέσει και εξυπηρετεί κάποιες ανάγκες της ανωριμότητός μας να ειδωλοποιούμε και να αποθεώνουμε κάποιους απ’ αυτούς και κάποιους να τους θεωρούμε βδελύγματα. Όμως στην ειδωλοποίηση ακολουθεί αναπότρεπτα, αργά ή γρήγορα, η δαιμονοποίηση.
Βαλτέτσι 1944
Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος
Μαρτυρία
Ίσως οι νεώτεροι να διαφωνούν με την αναμόχλευση παλαιών παθών και να μη θέλουν να έρχονται στην επιφάνεια. Για τα πάθη συμφωνούμε και εμείς. Τα γεγονότα όμως είναι ιερά και η ιστορία δεν μπορεί να διαγραφεί και να ταφεί. Είναι μια πραγματικότητα που απαιτεί σεβασμό. Είναι βέβαια τυχεροί όσοι δεν έζησαν τη φρίκη των ιδεολογικών και πολιτικών συγκρούσεων στην Κατοχή και στον ανταρτοπόλεμο. Αυτό όμως δεν τους απαλλάσσει από το χρέος να μελετήσουν την Ιστορία και τη συμπεριφορά των Ελλήνων κομμουνιστών της περιόδου εκείνης και να διδαχθούν. Γιατί θα ισχύει πάντοτε η σοφή ρήση: «Οι λαοί που δεν διδάχθηκαν από την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν».
Η πάνω μεριά του κόσμου
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η μυθιστορηματική βιογραφία ενός ανθρώπου κι ενός τόπου, βασισμένη στο ημερολόγιο μιας καπετάνισσας. Μια ζωή γεμάτη τρικυμίες και μπουνάτσες στη Σαντορίνη και στον Πειραιά, στο χτες και στο σήμερα. Μια ζωή απόλυτα δεμένη με τη θάλασσα, τη ναυτιλία και τη ναυτοσύνη. Από τα πανιά της σκούνας, μέχρι τα λίμπερτυ των αποζημιώσεων του πολέμου κι από τις βεγγέρες του νησιού μέχρι τα ταξίδια στην Ευρώπη.
Παυλάκη Σταματική –
Σε ταξιδεύει στο χρόνο και στο χώρο. Γνωρίζεις τη Σύλλη κι ας μην πάτησες ποτέ το πόδι σου εκεί. Νιώθεις την ανάσα των κατοίκων της, τα γέλια και τα δάκρυά τους, τις αγωνίες τους και τις χαρές τους. Τα πρόσωπα ζωντανεύουν και λένε καημούς, ιστορίες, τραγούδια, παλεύοντας όλες τις αντιξοότητες, χωρίς να μεμψιμοιρούν, χωρίς να απογοητεύονται, τολμούν και συνεχίζουν με αξιοπρέπεια γιατί πιστεύουν στο Θεό και στον άνθρωπο, σε αξίες αθάνατες, στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο…