Άμλετ

Άμλετ

Στον Σαίξπηρ τα πουλιά τραγουδούν, οι θάμνοι είναι ντυμένοι με πράσινο, οι καρδιές αγαπούν, οι ψυχές υποφέρουν, το σύννεφο περιπλανιέται, κάνει ζέστη, κάνει κρύο, πέφτει η νύχτα, ο χρόνος περνά, τα δάση και τα πλήθη μιλούν, το απέραντο αιώνιο όνειρο αιωρείται πάνω από όλα. Ζωή και θάνατος, όλες οι μορφές της πολλαπλής πραγματικότητας, πράξεις και ιδέες, άνθρωπος και ανθρωπότητα, οι ζωντανοί και η ζωή, οι μοναξιές, οι πόλεις, οι θρησκείες, τα διαμάντια και τα μαργαριτάρια, οι λόφοι της κοπριάς και τα λουλούδια, η άμπωτη και η ροή των όντων, τα βήματα αυτών που έρχονται και πάνε, όλοι και όλα υπάρχουν στον Σαίξπηρ.
Victor Hugo

Η πρώτη επαφή μου με τον ΑΜΛΕΤ έγινε μέσα απ᾽ τον κινηματογράφο, με την ομώνυμη ρώσικη ταινία στην οποία πρωταγωνιστούσε ο αλησμόνητος ηθοποιός Ιννοκέντι Σμοκτουνόφσκι. Ο ρομαντικός, μελαγχολικός και ολίγον «φευγάτος» Άμλετ του Σμοκτουνόφσκι ταίριαζε με την νεότητά μου. Ο ρομαντισμός, που δένει αρμονικά με την νιότη, όταν συναντά αδιέξοδα, εύκολα φλερτάρει με την μελαγχολία. Το σύνδρομο του Βέρθερου ενυπάρχει σε κάθε νέα κι ορμητική ψυχή. Η ταινία, ως γνωστόν, είναι αριστουργηματική, η δε ερμηνεία του ρώσου ηθοποιού απέσπασε τις καλύτερες κριτικές, ακόμα κι από τον ίδιο τον Λώρενς Ολίβιε, που μέχρι τότε εθεωρείτο ο καλύτερος όλων. Λίγες μέρες μετά την προβολή κατέληξα στον Άμλετ του Β. Ρώτα.

Έχει ειπωθεί ότι «ο Άμλετ είναι το σπουδαιότερο έργο της χριστιανοσύνης». Ο χαρακτηρισμός ως «έργου της χριστιανοσύνης», εικάζω, θέλει μάλλον να το διαχωρίσει από τα έργα κυρίως της κλασικής ελληνικής αρχαιότητος, μη θέλοντας προφανώς να τα βάλει σε σύγκριση. Είναι διαχωρισμός εποχών. Και πολύ σωστά. Εν πάση περιπτώσει, ο Άμλετ είναι ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας δραματουργίας. (Από την εισαγωγή του βιβλίου..)

Ο Κώστας Λάνταβος γεννήθηκε το 1949 στη Λάρισα, όπου ζει μόνιμα και εργάστηκε ως γιατρός-παθολόγος. Έχει εκδώσει δεκατέσσερις ποιητικές συλλογές, δύο νουβέλες και έχει μεταφράσει: Μπλέηκ, Πάουντ, Πεσσόα, Βαλερύ, Ντίκινσον, Ζεράρ ντε Νερβάλ, Ντ. Χ. Λώρενς, Αισχύλο, Σοφοκλή και Ευριπίδη. Υπήρξε ιδρυτής και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού Γραφή, από το 1989 μέχρι το 2004.

Δείτε παρουσιάσεις βιβλίων εδώ.

Άμλετ