Αγνοούμενος
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Μυθιστόρημα
Ευστράτιος Καμπάνης, δεκανέας
(Μικρασία 1919-1922)
Ο «Αγνοούμενος» είναι η αφηγηματική μαρτυρία ενός στρατιώτη για το όνειρο και τον εφιάλτη της Μικρασίας, που διαποτίστηκε κυρίως από την πικρή εμπειρία των γεγονότων του Αυγούστου του 1922. Και η πικρή αυτή εμπειρία, που αργότερα έγινε λυγμός, καημός αβάσταχτος, χάραξε ανεξίτηλα την ψυχή του, από τη στιγμή που λίγοι σεβάστηκαν τη μνήμη, το παράδειγμα και τη θυσία όλων εκείνων που σκοτώθηκαν στα βάθη της ανατολής, αυτοπροαίρετα και με την απόλυτη βεβαιότητα πως έτσι εκπλήρωναν το χρέος τους απέναντι στην πατρογονική τους κληρονομιά και στην πρόκληση της Ιστορίας. Αυτή λοιπόν την πίκρα του για την πληγή της Μικρασίας κατάφερε να μεταγγίσει και σε σένα ο στρατιώτης Στυλιανός Σαββαΐδης (και σας μεταφέρω με το μυθιστόρημά μου), αφηγούμενος τα όσα έζησε με τον Αγνοούμενο δεκανέα Στρατή Καμπάνη, τότε στη Μικρασία, από το 1919 ως το 1922, που ο ελληνισμός άγγιξε το όνειρο και ύστερα βυθίστηκε στο εφιάλτη. (. . .)
€ 11.15 € 8.92
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.35 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Μιχαήλ Κοκκινάρης |
| Σελίδες | 200 |
| isbn13 | 978-960-527-167-1 |
| isbn | 960-527-167-2 |
Be the first to review “Αγνοούμενος”
You may also like…
Το δέντρο της Ανατολής
Π. Μ. Σωτήρχος
Μυθιστόρημα
Αν ο θρύλος είναι πάντα μια μεγάλη αλήθεια, που δεν χωρά μέσα στην ξερή λογική της γραπτής ιστορίας, αλλά περνά ολοζώντανη στις καρδιές των ανθρώπων… Αν η αλήθεια αυτή διασώζεται από γενιά σε γενιά, σαν αθάνατη φωτιά ζωής μοναδικής, τότε ο θρύλος για το Ματωμένο Δέντρο στην γιγαντογέννα Καππαδοκία είναι μία ολοφώτεινη δύναμη, που φωτίζει μέσα στους αιώνες την απέθαντη Ρωμιοσύνη.
Από τούτο το Ματωμένο Δέντρο ξεκινά κι ο Π.Μ, Σωτήρχος, ένας γνήσιος αφηγητής της καρδιάς, να μας πει την φοβερή και θαυμαστή ιστορία των Ρωμιών της Ανατολής, απ’ το 1880 και ως την μεγάλη καταστροφή του 1922 στα παράλια της Ιωνίας. Είναι μια τεράστια τοιχογραφία του βίου των αληθινών ανθρώπων της Ρωμιοσύνης, μέσα σε τόσα βάσανα και χίλια μύρια πάθη…
Κοκκινάρης Μιχαήλ
Ο Μιχαήλ Κοκκινάρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1952 και έχει σπουδάσει βυζαντινή και νεοελληνική φιλολογία, θεολογία και ιατρική. Σήμερα είναι παιδίατρος στον Πειραιά. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 2003.
Οι αντρειωμένοι
Μιχαήλ Κοκκινάρης
ΚΟΡΚΟΔΕΙΛΟΣ ΚΛΑΔΑΣ
Το έπος του νεώτερου ελληνισμού μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης
Ιστορικό Μυθιστόρημα 2η Έκδοση
Οι Αντρειωμένοι είναι επικό ιστορικό αφήγημα που αναδεικνύει το μεγαλείο του Μεσαιωνικού Ελληνισμού με τη δράση κυρίως των strattioti της Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου. Αυτοί οι Έλληνες μισθοφόροι της Βενετίας, σκληροτράχηλοι πολεμιστές, που ουδέποτε ταυτίστηκαν με τις επιλογές του βενετσιάνου επικυρίαρχου, ήταν ο πολεμικός βραχίονας της Γαληνοτάτης στη σύγκρουση της με τους Τούρκους κατά τον 15ο και 16ο. αι. Κορυφαίος strattioti υπήρξε ο Κροκόδειλος Κλαδάς, που η ζωή και η δράση του σίγουρα δεν οριοθετούνται ούτε από τη γοητεία του μύθου. Αρκεί να σημειωθεί ότι μετά από τις πολυετείς συγκρούσεις του Α’ Τουρκοβενετικού πολέμου, ο Κλαδάς θα αρνηθεί να δεχθεί την ενσωμάτωση της Μάνης στα εδάφη του Τούρκου επικυρίαρχου και θα στραφεί εναντίον τόσο των Τούρκων όσο και των Βενετσιάνων. Στην πορεία η δράση του θα συνεχιστεί στον Υδρούντα της Νότιας Ιταλίας και στις ακτές της Αλβανίας. Το τέλος του ηρωικό, όπως και η ζωή του, για να μας υπενθυμίζει ότι «τα έθνη επιβιώνουν μοναχά όταν έχουν οράματα. Και το όραμα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης είναι το μεγαλύτερο. . .»
Δεύτερη ευκαιρία
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Μυθιστόρημα
Καμιά γυναίκα δεν είναι δεδομένη. Πίσω απ’ την εκζήτηση ή την αδιαφορία για την εμφάνιση μπορεί να κρύβεται η μεγάλη επιθυμία για αλλαγή, για μεταμόρφωση. Η Μίνα έχει κρυφτεί στη μοναξιά της. Η Σοφία στην αυτοαπόρριψή της. Η ζωή όμως προσφέρει πάντοτε μια δεύτερη ευκαιρία… Και οι δυο γυναίκες πρέπει επιτέλους να ξεπεράσουν την προηγούμενη ζωή τους και να κάνουν το επόμενο βήμα, όποιο κι αν είναι το τίμημα… Κι αυτό γιατί δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή τους…
Η πάνω μεριά του κόσμου
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η μυθιστορηματική βιογραφία ενός ανθρώπου κι ενός τόπου, βασισμένη στο ημερολόγιο μιας καπετάνισσας. Μια ζωή γεμάτη τρικυμίες και μπουνάτσες στη Σαντορίνη και στον Πειραιά, στο χτες και στο σήμερα. Μια ζωή απόλυτα δεμένη με τη θάλασσα, τη ναυτιλία και τη ναυτοσύνη. Από τα πανιά της σκούνας, μέχρι τα λίμπερτυ των αποζημιώσεων του πολέμου κι από τις βεγγέρες του νησιού μέχρι τα ταξίδια στην Ευρώπη.
Ίδας ο Μέγας ο ενδέκατος βασιλιάς της Ατλαντίδας
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Οι τελευταίες μέρες της μυθικής Ατλαντίδας
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί αν όλα όσα αναφέρει ο Πλάτωνας στον «Τίμαιο» για την Ατλαντίδα μπορεί τελικά να μην είναι «μύθος» αλλά «ανάμνηση» ενός κόσμου απίστευτα λαμπερού που χάθηκε ξαφνικά χωρίς ν’ αφήσει εμφανή ίχνη από την παρουσία του. Μη βιαστείτε ν’ απαντήσετε αν δε διαβάσετε πρώτα την «ιστορία» του Ίδα, του ενδέκατου Βασιλιά της Ατλαντίδας, όπως τη διέσωσε ο Απολλόδωρος, από την Τριτώνια Ταλώ, μια από τις αναρίθμητες πόλεις που χάθηκαν σε μια νύχτα από την ακατανόητη οργή του Ποσειδώνα… τότε που καταβυθίστηκε στον Ωκεανό το νησί της Ατλαντίδας κι έσβησαν για πάντα υπερήφανα γένη ανθρώπων, που κατοικούσαν στις ακτές της Μέσης Γης. «Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό του ταλαντούχου συγγραφέα Μιχαήλ Κοκκινάρη. Μύθος και ιστορία συνυπάρχουν αρμονικά στο γεωτεκτονικό περιβάλλον της εποχής. Και μιλάμε για 12.500 χρόνια πριν! Όλοι ψάχνουν από τότε τη «χαμένη Ατλαντίδα» τους. Προσωπική, ψυχογραφική, γεωλογική ή ό,τι άλλο. Θα τη βρουν σίγουρα διαβάζοντας αυτό το υπέροχο βιβλίο. (Βασίλης Βασιλικός)
Ελ Χακίμ, ο θεραπευτής
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Μυθιστόρημα
Τυχαία, όπως όλα συνήθως συμβαίνουν στη ζωή, δυό άντρες με «υπερφυσικές» ιδιότητες θ’ αγαπήσουν την ίδια γυναίκα, ο καθένας με το δικό του τρόπο. Σ’ όλη τους τη ζωή, μέχρι την τελική τους αναμέτρηση, ο ένας θα γίνει η «σκιά» του άλλου σ’ ένα περιβάλλον βίαιο, συνωμοτικό, που το μίσος σιγάζει μόνο με το έγκλημα. Κι όλ’ αυτά πίσω απ’ το μεσαιωνικό κάστρο της Ρόδου, λίγο πριν οι Ιωαννίτες ιππότες εγκαταλείψουν το νησί. Ένα διεισδυτικό μυθιστόρημα στα απόλυτα ανθρώπινα συναισθήματα, όπως η αγάπη και το μίσος, που καμιά φορά είναι «όψεις» του ίδιου νομίσματος. Μια περιπέτεια που κόβει την ανάσα του αναγνώστη με τη σκληρότητα της εποχής και των ανθρώπων της, που ωστόσο αναζητούσαν δυό στάλες ευτυχίας για να εξιλεωθούν για τα κρίματά τους.
Ποιος σκότωσε τον θεό του έρωτα;
Δημήτρης Τζουβάλης & Αρσινόη Σερμιντζέλη
Μυθιστόρημα
Ξέρεις τι θα πει άντρας. Από τον πατέρα σου ανακάλυψαν τη λέξη. Τρεις μυρουδιές αναστατώνουν τον άντρα. Η μυρουδιά της γυναίκας, η μυρουδιά της ψημένης σάρκας και η μυρουδιά του χρήματος. Και μια τέταρτη που περικλείει και τις τρεις πρώτες. Η μυρουδιά της εξουσίας. Τον Μάρκο τον λένε θεό του έρωτα, ή χάριν συντομίας απλά Θεό. Θεός του έρωτα, γιατί καμιά γυναίκα δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη γοητεία του. Θεός, γιατί οι άντρες τον βρίζουν, όπως κάθε θεό και άγιο που δεν τα φέρνει καταπώς επιθυμούνε. Θεός γιατί έχει το προνόμιο ν’ αποφασίζει ποια γυναίκα θα ζήσει πρόσκαιρα στον παράδεισο κοντά του, ή στην κόλαση χωρίς να πάρει γεύση ευτυχίας στην αγκαλιά του, ή ακόμα χειρότερα θα εκδιωχτεί από τον κήπο, αφού δοκίμασε και εθίστηκε στα πανύγλυκα φρούτα του.
«Ποιος σκότωσε τον Θεό του έρωτα;» Κριτική φιλαναγνωσίας.
Ένα Παραμύθι της Ανατολής
Νίκος Μαρτίνος
Μυθιστόρημα
Στην φορτισμένη ιστορική περίοδο λίγο πριν τους Βαλκανικούς πολέμους, τι μπορεί να σημαίνει για έναν ήσυχο νέο καραβοκύρη ένα ταξίδι για κοντραμπάντο στα μικρασιατικά παράλια. Όταν μάλιστα ο νέος στην ηλικία αλλά έμπειρος ναυσιπλόος, που δεν σκιάζεται από τη συνεχή απειλή των ληστοπειρατών, συναπαντιέται με έναν δαιμόνιο και κοσμογυρισμένο μεσόκοπο έμπορο.
Είναι τα ατράνταχτα επιχειρήματα του τελευταίου πως μόνο το εμπόριο – και μάλιστα στην λαθραία-κοντραμπατζίδικη εκδοχή του – μπορεί να προσφέρει γρήγορα μεγάλο πλούτο και συναρπαστική ζωή.
Είναι η απειρία ζωής του νέου καπετάνιου που τον κάνει να «ενδώσει» σε μια συνεργασία που από τη φύση της έχει μεγάλο ρίσκο. Ή μήπως είναι η «τρέλλα» του θαλασσινού νερού, από την οποία φαίνεται να πάσχουν αθεράπευτα οι δύο ήρωες, που τους κάνει να έλθουν σε συνεννόηση, μολονότι φαίνεται να κινούνται αρχικά σε πορεία σύγκρουσης.
Ή μήπως είναι, τελικά, η σαγήνη της ἰωνικής γης που τους τραβά σαν μαγνήτης, κάνοντάς τους να πραγματοποιήσουν ένα συγκλονιστικό ταξίδι γεμάτο κινδύνους και περιπέτειες.
Αϊβαλί, γη Κυδωνίας
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Μυθιστόρημα
στ’ Αϊβαλί, στο Ελληνομουσείο, ο Έλληνας μάθαινε να συλλογάται λεύτερα.
Δεν ήταν ο ραγιάς… ήταν η εξεγερμένη συνείδηση του γένους των γραικών…
Κι ύστερα. Τι θα ακολουθούσε ύστερα. Μήπως ο ξεσηκωμός;
Η Γυναίκα με τα λευκά
Wilkie Collins
Μυθιστόρημα
Μετάφραση: Αλέξανδρος Κοσματόπουλος
Ένα από τα πρώτα έργα του «ντετέκτιβ» μυθιστοριογραφίας με μια αφήγηση υφασμένη από πολλούς χαρακτήρες. Ο Wilkie Collins στο περίφημο μυθιστόρημά του βασίστηκε εν μέρει σε ένα πραγματικό περιστατικό απαγωγής και παράνομου εγκλεισμού τον δέκατο έκτο αιώνα. Το 1860, η ιστορία προκάλεσε αίσθηση στους αναγνώστες της, τραβώντας την προσοχή τους με τη φανταστική πρώτη σκηνή όπου η μυστηριώδης «Γυναίκα με τα Λευκά» Anne Catherick συναντά τον Walter Hartright.
Η Γυναίκα με τα Λευκά συνδυάζει επιτυχώς μυστήριο, ρομαντισμό, αγωνία και γοτθικά στοιχεία, ενώ εξισορροπεί μια σφιχτή και έντονη πλοκή με δυνατούς χαρακτήρες και δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι παρέμεινε τόσο δημοφιλής μέχρι σήμερα.
Βαδίζοντας αργά στον μοναχικό δημόσιο δρόμο, σε μια στιγμή, πάγωσε το αίμα μου από το ξαφνικό ελαφρύ άγγιγμα ενός χεριού στον ώμο μου από πίσω. Γύρισα ακαριαία με τα δάχτυλά μου να σφίγγονται στη λαβή του μπαστουνιού μου. Εκεί, στη μέση της φαρδειάς φωτεινής δημοσιας –εκεί, σαν να είχε εκείνη τη στιγμή ξεφυτρώσει από τη γη ή να έπεσε από τον ουρανό– στεκόταν η μοναχική μορφή μιας Γυναίκας, ντυμένης από πάνω μέχρι κάτω στα λευκά. Το πρόσωπό της έγερνε προς το μέρος μου και με παρατηρούσε σοβαρό, ενώ το απλωμένο χέρι της έδειχνε προς το σκοτεινό σύννεφο πάνω απ’ το Λονδίνο.
Είχα μείνει άναυδος απ’ την έξαφνη παρουσία μέσα στη νύχτα, σ’ εκείνο το έρημο μέρος, αυτής της αλλόκοτης μορφής που στεκόταν μπροστά μου, για να μπορέσω να ρωτήσω τί ήθελε. Η παράξενη γυναίκα μίλησε πρώτη. «Αυτός είναι ο δρόμος για το Λονδίνο;» Τί λογής γυναίκα ήταν και πως είχε βρεθεί έτσι ολομόναχη στον δημόσιο δρόμο για το Λονδίνο μία ώρα μετά τα μεσάνυκτα, ήταν αδύνατο να εξηγήσω. Το μόνο πράγμα που ήμουν σίγουρος ήταν πως και ο χυδαιότερος άνθρωπος, ακόμη και σε τούτη την ύποπτα προχωρημένη ώρα και σε έναν δρόμο τόσο ερημικό, δεν θα μπορούσε να την παρεξηγήσει αν την άκουγε να μιλάει…
Η γοητεία της ουτοπίας
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Σικελία 413 π.Χ.: Μυθιστόρημα
Ένα τραγικό και συνάμα λυτρωτικό μυθιστόρημα για τη μοίρα της ανθρώπινης ύπαρξης να υποκύπτει τελικά στη γοητεία της ουτοπίας, στις σειρήνες των επιθυμιών και στις δαιδαλώδεις επιθυμίες του νου! Μια ιστορία για τον ανεκπλήρωτο έρωτα, με φόντο τη μεγαλύτερη πολιτική ουτοπία της αρχαίας Αθήνας, να γίνει η κυρίαρχη δύναμη της Μεσογείου, τον 5ο αιώνα π.Χ. Ένα διαφορετικό μυθιστόρημα έρωτα σε μια εποχή που οι άνθρωποι μπορούσαν να ονειρεύονται ακόμα και το ανέφικτο!
Related Products
Στον δρόμο του εφικτού
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Μια γυναίκα και η ιστορία της. Θα την ακολουθήσουμε στο οδοιπορικό που ανέτρεψε τα δεδομένα της ζωής της. Θα μας ξαφνιάσει με την τόλμη των επιλογών της. Μακριά από μεγάλες προσδοκίες, βαδίζοντας στο δρόμο του εφικτού, αφήνοντας πίσω υπαινιγμούς εγκόσμιου μεγαλείου, απορρίπτοντας το φθαρτό και το ψιμύθιο, θα την ακούσουμε να μας λέει με όρους πειστικούς πως είναι προτιμότερο να κατασκευάσεις τον κόσμο σου από την αρχή, παρά να πεθάνεις μέσα στα παλιά του σχήματα. Μέσα από έναν αγώνα εσωτερικό και όχι μόνον, θα οδηγηθεί στην κάθαρση και θα κερδίσει την ίδια της τη ζωή. Ανάγκη πάσα να βρεθεί το όνειρο και το προσωπικό μας νησί. Όπου ως νησί ορίζεται όχι το σημείο στο χάρτη, όχι μόνο ο τόπος, αλλά ο τρόπος και το όραμα. Η Φωτεινή θα μας βεβαιώσει ότι μπορεί να γίνει…
Κράτα μου σφιχτά το χέρι
Αγαθή Ποτουρίδου Τσιάμη
Μυθιστόρημα
Η Φαίδρα είναι μια κοπέλα με προσδοκίες και όνειρα. Αναζητά τον μεγάλο έρωτα και τον βρίσκει, όσο αταίριαστος κι αν φαίνεται αρχικά πως είναι. Μαζί όμως έρχεται και μια απρόσμενη εγκυμοσύνη. Θα αποφασίσει να κρατήσει το παιδί, διακινδυνεύοντας να στιγματιστεί ως ανύπαντρη μητέρα ή θα καταφύγει στη συνηθισμένη επιλογή, που θα την βόλευε αφάνταστα και θα διευκόλυνε τη σχέση της με τον καλό της. Ένα δίλημμα, γνωστό σε πολλές γυναίκες αλλά και άντρες, αναδύεται μέσα σ’ αυτό το μυθιστόρημα, για να μας κάνει μετόχους στο κοινό μυστήριο της ζωής.
Μικρασίας Έρως
Δημήτρης Καραβασίλης
Μυθιστόρημα
Έρωτας θα πει δόσιμο. Κι εμείς Μικρασία μου σου δώσαμε την ψυχή μας. Μας αγάπησες άραγε κι εσύ τόσο. Μας σκέφτηκες καθόλου. Μας περιμένεις ακόμη. Καθόμαστε τώρα εδώ, και αυτό το δειλινό μέσα στις μικρές αυλές μας κι η μνήμη σου γεμίζει με άρωμα νυχτολούλουδου το βραδάκι μας. Ακόμη είμαστε πρόσφυγες. Κι αν ξαναγίνηκε το βιός μας, κι αν τα παιδιά μας δεν γνώρισαν τον μεγάλο έρωτα του γονιού τους, στο βάθος της καρδιάς μας, ένα έτοιμο σεντούκι περιμένει, γεμάτο με τον Έρωτά μας, για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Ο μπάρμπα-Κωνσταντής, ο Στάμος, η κυρά Μαρίκα και οι άλλοι τρέμουν, μήπως τα παιδιά τους δεν νιώσουν τίποτα από τον έρωτά σου. Και τα μαζεύουν και τους λένε… και τους λένε… μέχρι να αποκάμουν τα στόματα και τα μάτια να δακρύσουν. Κι όταν τελειώσουν τα λόγια, αρχίζουν και γεμίζουν λευκές σελίδες, σαν κι αυτού του βιβλίου, που ξεκίνησε από απλό χαρτί και πόθησε να γίνει καράβι του νόστου, με επιβάτες κάποιους που έκαναν τη νοσταλγία τους γιορτή και τον έρωτά τους τραγούδι και καμιά φορά παραμύθι.
Η Ισμήνη των Ουρανών
Σοφία Κουβανίδου
Μυθιστόρημα
Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή, πέρα για πέρα φανταστική. Συνέβη στην Αθήνα, μια χρονιά με πολλές βροχές. Είναι μερικοί που καλοδέχονται τα συμβάντα της ζωής κι είναι ήρεμοι κι άλλοι τα μάχονται και ταλαιπωρούνται. Ο Χάρης «περνάει καλά», αλλά ψάχνει κάτι καλύτερο. Ο Θεόφιλος έμαθε ότι ο πόνος τον πάει μπροστά. Και προσπαθεί, ό,τι ζει να του μένει σαν την αίσθηση που αφήνει η πεταλούδα στα δάχτυλα… Η Βενετία άφησε τη μοίρα να χαραχτεί πάνω της ήσυχα. Κάποιος όμως παλεύει με το σκοτάδι. Ο Μανώλης φτιάχνει γέφυρες με τους άλλους και παρακολουθεί τα συναισθήματά του. «Ήτανε να γίνει. Προχώρα! Γεύσου τις χαρές της ζωής!», ψιθυρίζει η ουράνια Ισμήνη. Όλοι τους θυμίζουν ότι η ζωή υφαίνεται ανάμεσα σε κρυμμένο μεγαλείο και φανερή ανεπάρκεια. Άμα το δεχτείς παίρνεις δύναμη, απλώνεσαι. Και γίνονται οι μέρες πιο γιορτινές!
Άπιαστα πράματα όλο κυνηγάς
Μαρία Δρόγκαρη
Μυθιστόρημα
Βγήκε ο ήλιος και τα λάμπρυνε όλα, αγριολούλουδα χορτάρι θάμνους δέντρα αρχαία και νεότερα κτίσματα, προσδίδοντάς τους αίσθηση αθωότητας μετά τον εξαγνισμό… ‘πάνω, ένας, ο καταγάλανος αττικός ουρανός έσκεπε, μ’ έναν ανεπαίσθητο σαν χάδι, ευώδη με μια λεπτή και γλυκειά πνοή που αναδινόταν απ’ όλα και απ’ το βρεγμένο χώμα, μ’ έναν ανεπαίσθητο και ευώδη αττικόν άνεμο ν’ ανακατεύει τα αισθήματα και να περιγελά τις αποφάσεις -όχι, δεν ήμουν ερωτευμένη, μαγεμένη ναι! και μαγικά τα έβλεπα…
Το ανεξήγητο, το μυστήριο της ύπαρξης που από πάντα βασανίζει τον άνθρωπο και τον ωθεί ν’ αναζητά να το ξεδιαλύνει. Η πρόοδος εν γένει της Τεχνολογίας όσο και αυτή της Επιστήμης, αλλά και της Γενετικής στην προκειμένη περίπτωση με τα θεϊκά συν και πλην της, η τόσο αλματώδης που μας προσπερνάει, δεν προλαβαίνουμε, οι πολλοί, να κατανοήσουμε. Και, ο Έρωτας, η μόνη αλήθεια στην υπαρξιακή αγωνία μας που δίνει άλλη διάσταση στα πράγματα, στην ζωή μας. Είναι οι πόλοι γύρω από τους οποίους πλέκεται ο μύθος και ξεδιπλώνεται το νέο μυθιστόρημα «Λοξοδρόμοι – Άπιαστα πράματα όλο κυνηγάς!» της Μαρίας Δρογκάρη.
Η τέταρτη γυναίκα
Τιτίνα Δανέλλη
Μυθιστόρημα
Ο Λέων είναι ένα μεγαλειώδες ανθρωπάκι. Είναι γοητευτικός και συγχρόνως αποκρουστικός. Έτσι τουλάχιστον τον αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του. Ποια είναι όμως η 4η γυναίκα του. Ποιο μυστικό κρύβεται στη σχέση τους, ώστε μπροστά της να ωχριούν και το έγκλημα που έγινε αλλά και οι μορφές του στρατηγού της ΕΛΑΣ Άγγελου Βλάχου και της δημοσιογράφου Ευγενίας Ευγενικού, οι οποίοι ανέλαβαν την εξιχνίασή του. «Ήμουν τότε ένα υπάκουο κατοικίδιο ζωάκι που πλάι του περπατούσε ένα μεγαλοπρεπές, ένα πανέμορφο και ακατανίκητο λιοντάρι. Ο βασιλιάς της ζούγκλας… με πράσινα μάτια. Όπως ήταν φυσικό η Τζίνι προτίμησε τον Λέοντα… Ήταν πολύ μικρή, κοριτσάκι με σοσονάκια και αλογοουρίτσα. Οι γονείς της ποτέ δε θα έδιναν τη συγκατάθεσή τους γι’ αυτόν τον γάμο, τουλάχιστον για τα επόμενα δέκα χρόνια. Ο Λέων έκανε σαν τρελός, ήθελε να τη νυμφευτεί αμέσως, να τη δεσμεύσει… Του ήταν ανυπόφορη η αναμονή. Τότε ακόμη δεν γνώριζε τον εαυτό του. Βιαζόταν να παντρευτεί, για να γιατρευτεί από τον έρωτά του. Για να χωρίσει… όπως συνεχώς κάνει. Έτσι ώστε να είναι ψυχικά ελεύθερος για να ερωτεύεται! Να παντρεύεται, να λυτρώνεται… Ο Λέων είναι παιδί της ζωής. Και η ζωή είναι και ερωτική. Είναι και επιπόλαια, είναι και εγωιστική και αντιφατική. Και σκληρή και τρυφερή και θλιβερή και χαμογελαστή. Κυρίως όμως είναι αγενής.»
Σ’ αναμμένα κάρβουνα
Αγγελική Κουτλή
Μυθιστόρημα
Άραγε έχει δίκιο ο δικηγόρος Μιχάλης Κανάκης όταν εκτοξεύει υπαινιγμούς στη Ράνια Κορώνη πως κάνει χρήση των «υποκριτικών ικανοτήτων» της και στην προσωπική της ζωή. Το γεγονός ότι παίρνει πίσω τα λόγια του όταν εκείνη διαμαρτύρεται έντονα δεν σημαίνει ότι τον πείθουν πάντα ισχυρισμοί της, όσο… η γοητεία που ασκεί επάνω του. Όμως δεν είναι μονάχα η ερωτική έλξη το απόλυτο ζητούμενο μεταξύ δύο ανθρώπων, όταν συγχρόνως στοχεύουν σε καριέρες ή καλούνται να ικανοποιήσουν ακόμη αμέτρητα συναισθήματα και ιδανικά. Ο χρόνος στο πέρασμά του ξεκαθαρίζει πολλά, μα η διαπίστωση είναι πως δεν χωράνε τα πάντα μέσα στα όρια που μας διαθέτει.
Ταξίδι στη Λευκή Θάλασσα
Βλάσσης Τρεχλής
Μυθιστόρημα
Φανταζόταν την πόλη του Ώρου να είναι χτισμένη σε μια γλυκιά πλαγιά, με όμορφα χρωματισμένα σπίτια, αγκαλιασμένα με γιασεμιά, με πέτρινα καλντερίμια και βρύσες στολισμένες με φιλόξενους στίχους για να ξεδιψούν το νου του ταξιδευτή. Με το καρνάγιο σε μιαν άκρη της παραλίας γεμάτο κόσμο. Και τα χέρια των τεχνιτών να δουλεύουν κάτω από τα μάτια των νοικοκυραίων και να μοσχομυρίζουν από το άρωμα του φρεσκοκομμένου πεύκου και του κυπαρισσιού. Έβλεπε ακόμα μπροστά του την αγορά, με τους ανθρώπους ν’ ανταλλάσσουν τις απόψεις τους τις ώρες της σχόλης. Με τα χέρια τους στο ύψος της καρδιάς και με θαυμαστές κινήσεις, ανάμεικτες με λόγια που δεν προσβάλλουν κανέναν άνθρωπο και καμιά πόλη, να διηγούνται την ιστορία της Λευκής Θάλασσας. Κι αυτή η ιστορία, λέει, δεν θα είναι ούτε καλή ούτε κακή, αφού θα είναι η ιστορία ολόκληρου του κόσμου…
Ρότα περ Όστρια
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η αυγή του 16ου αιώνα βρίσκει τη Βενετία να κυριαρχεί ακόμα στις Κυκλάδες και τους πειρατές να λυμαίνονται το Αιγαίο. Τα νησιά υποφέρουν. Η Αγία Έδρα στέλνει τον εκπρόσωπό της στη Σαντορίνη, διεκδικώντας για λογαριασμό της τον μοναδικό βυζαντινό ναό του νησιού. Ο δομινικανός μοναχός Άνσελμος, ελληνομαθής και ειδικός σε ζητήματα δογματικά, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη σκληρότητα των διεφθαρμένων αρχόντων, αλλά και με την εξαθλίωση των υποτελών. Οι διεκδικήσεις, τα ψεύτικα οράματα και οι παράλογες απαιτήσεις των Ενετών, αλλά και τα δεινά των ντόπιων, φέρνουν τον Άνσελμο αντιμέτωπο με μια διαφορετική πραγματικότητα και τον οδηγούν σε αμφισβητήσεις και εσωτερικές συγκρούσεις.
Ο γητευτής των ανθρώπων
Φάνυ Κουντουριανού – Μανωλοπούλου
Μυθιστόρημα
Μάης του ’68 στο Παρίσι. Ο ήρωας, ένας Έλληνας φοιτητής, εμπνευσμένος ζωγράφος, ζει την απογείωση ενός φλογερού έρωτα και μιας αυθόρμητης επανάστασης. Ώσπου, στο ψυχορράγημα του Μάη, ήλθε εν ριπή οφθαλμού η ανατροπή κι έγινε αθέλητος θύτης σ’ ένα φονικό που σφράγισε τη ζωή του. Αναζήτησε την αλήθεια κι εκείνη τον απελευθέρωσε. Ύστερα τη μεταλαμπάδευσε και στους άλλους. Άγρευε ανθρώπους που αλιεύονταν στη σαγήνη της ανδρείας ψυχής του, της μακρόθυμης και φωτεινής. Τους τύλιγαν, σαν αόρατα μαγνάδια, με γητειές ανομολόγητες, το λαμπερό του πρόσωπο, η γαλήνια, ιλαρή, διαλλακτική και προσηνής του παρουσία, η γενναιοφροσύνη κι η ανιδιοτέλειά του, ο όλος άνθρωπος που είχε γίνει ένσαρκη αγάπη. Ξεκίνησε ως θηρευτής της ηδονής, πέρασε μέσα από το καμίνι της ενοχής, από την κόλαση του πόνου, κι έγινε ο γητευτής.
There are no reviews yet.