Η εσωγραφία μιας πεζογράφου

i esografia mia pezografou

H Ελένη Λαδιά γεννήθηκε στην Αθήνα τo 1945. Σπούδασε Αρχαιολογία και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.  Ασχολείται αποκλειστικώς με την λογοτεχνία από την εφηβική της ηλικία μέχρι σήμερα. Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια και αρχαιογνωστικά έργα, ενώ άρθρα της δημοσιεύθηκαν σέ περιοδικά και εφημερίδες. Έχει τιμηθεί με κρατικό βραβείο το 1981 για τον Χάλκινο ύπνο (διηγήματα), με βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών το 1991 για την Ωρογραφία (διηγήματα), βιβλίο πού ήταν υποψήφιο και για το ευρωπαϊκό βραβείο του 1993, καθώς και με κρατικό βραβείο το 2006 για την Γυναίκα με το πλοίο στο κεφάλι. Διηγήματά της έχουν μεταφρασθεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γεωργιανά και εβραϊκά, το μυθιστόρημά της Χι ο Λεοντόμορφος στα σερβικά, ενώ Η Χάρις (μυθιστόρημα), Η Γυναίκα με το πλοίο στο κεφάλι (νουβέλα) και Αποσπασματική σχέση (μυθιστόρημα) στα ρουμάνικα. Κείμενά της δημοσιεύονται σέ εφημερίδες και περιοδικά της χώρας.  Περισσότερες πληροφορίες για την συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων της που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ.    Νέκυια (Ομήρου Οδύσσειας λ΄).  Τα άλση της Περσεφόνης.  Ο έτυμος λόγος.  Το Ποικιλόγραφο Βιβλίο.  Ωρογραφία.  Ποιητές και αρχαία Ελλάδα.  Η σημασία του Ξένου.  Σημειώσεις από το υπόγειο (Μετάφραση: Ελένη Λαδιά).  Άρθρα για την Καβαφική Ποίηση.  Εξ Αιγύπτου.  Το άγιο περιστέρι και ο Κορυδαλλός οδύνης.  Θεοφόροι και δαιμονοφόροι.   Σημερινές Ελληνίδες με πανάρχαια ονόματα.: Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου στον Αρμό εδώ (VIDEO).   Προτού αρχίσω την συγγραφή του βιβλίου είχα έναν σκοπό: να πείσω τις Ελληνίδες μητέρες να βαπτίζουν τις θυγατέρες τους με τα αρχαιοελληνικά μας ονόματα. Αργότερα η ίδια η θεματολογία του με ταξίδεψε σε όλες τις γωνιές της μυθολογίας. Το ταξίδι ήταν ωραίο και μεγάλο: είδα θεούς και θεές, βασιλιάδες και βασίλισσες, νύμφες που πέθαιναν με τα δένδρα τους, μπήκα στης σπηλιές άλλων νυμφών, άκουσα τους αυλούς των ποιμένων, παρακολούθησα φονικά και αναλήψεις ηρώων στον Όλυμπο, έμαθα για έρωτες που υψώθηκαν στον ουρανό αλλά και για άλλους που μετεβλήθησαν σε άσπονδο μίσος. Δροσίστηκα από τις κρήνες και τον αέρα των βουνών, μπήκα σε θάλασσες και αντάμωσα Τρίτωνες και Νηρηίδες. Οι αρχαιαοέλληνες συγγραφείς, οι πηγές μου, με δίδαξαν πάμπολλα πράγματα με την σοφία τους. Κάθε όνομα ήταν και μία συναρπαστική ιστορία. Μαζεύτηκαν πολλές μαγευτικές ιστορίες που τις άκουγα με την προσήλωση της νυμφόληπτης ή αλαφροίσκιωτης. το ταξίδι, όμως, όσο κι αν ήταν ωραίο, ήταν μεγάλο και στο τέλος κουραστικό. Γι΄ αυτό συνιστώ: Οι χαλκέντεροι ας διαβάσουν μονομιάς το βιβλίο, οι ονειροπόλοι αποσπασματικώς.

i esografia mia pezografou