Η Ισμήνη των Ουρανών
Σοφία Κουβανίδου
Μυθιστόρημα
Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή, πέρα για πέρα φανταστική. Συνέβη στην Αθήνα, μια χρονιά με πολλές βροχές. Είναι μερικοί που καλοδέχονται τα συμβάντα της ζωής κι είναι ήρεμοι κι άλλοι τα μάχονται και ταλαιπωρούνται. Ο Χάρης «περνάει καλά», αλλά ψάχνει κάτι καλύτερο. Ο Θεόφιλος έμαθε ότι ο πόνος τον πάει μπροστά. Και προσπαθεί, ό,τι ζει να του μένει σαν την αίσθηση που αφήνει η πεταλούδα στα δάχτυλα… Η Βενετία άφησε τη μοίρα να χαραχτεί πάνω της ήσυχα. Κάποιος όμως παλεύει με το σκοτάδι. Ο Μανώλης φτιάχνει γέφυρες με τους άλλους και παρακολουθεί τα συναισθήματά του. «Ήτανε να γίνει. Προχώρα! Γεύσου τις χαρές της ζωής!», ψιθυρίζει η ουράνια Ισμήνη. Όλοι τους θυμίζουν ότι η ζωή υφαίνεται ανάμεσα σε κρυμμένο μεγαλείο και φανερή ανεπάρκεια. Άμα το δεχτείς παίρνεις δύναμη, απλώνεσαι. Και γίνονται οι μέρες πιο γιορτινές!
€ 14.20 € 11.36
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
Weight | 0.55 kg |
---|---|
Dimensions | 14 x 21 cm |
Συγγραφέας | Σοφία Κουβανίδου |
Σελίδες | 336 |
isbn13 | 978-960-527-312-5 |
isbn | 960-527-312-8 |
Be the first to review “Η Ισμήνη των Ουρανών”
You may also like…

Κάποιος να με νοιάζεται
Σοφία Κουβανίδου
Μυθιστόρημα
… Είμαστε στο κέντρο και επηρεαζόμαστε από δύο αντίθετες δυνάμεις. Τη γνωστή έλξη από τη γη, και αυτή που δεν έχει όνομα, που συχνά όμως τη νοιώθουμε, την έλξη απ’ τον ουρανό. Τη δύναμη της βαρύτητας και αυτήν της ελαφρότητας. Μας έλκουν τα ουράνια, οι αιθέρες, πολλοί θέλουμε νάμαστε πουλιά και να πετάμε από την πολλή ελαφράδα της ψυχής που δε βολεύεται πατώντας συνέχεια μόνο στο χώμα, μούλεγε ο παππούλης, σηκώνοντας το βλέμμα του, το είναι του προς τα πάνω, καθώς το περίγραμμα του προσώπου του γινόταν όλο και πιο αχνό, πιο δυσδιάκριτο… – Είναι κάποιες διαδρομές, φαίνεται, που πρέπει να κάνουμε πολλές φορές, μέχρι να δούμε ότι είναι καταδικασμένες από μια λάθος εκκίνηση, είπε στο τέλος, μειδιώντας ελαφρά, σα για να κρύψει μιά πικρία, ίσως. – Ναι, είναι κάποια ταξίδια, μάλλον, που πρέπει να τα ξανακάνουμε με τους ίδιους ανθρώπους και με τις ίδιες ακριβώς συνθήκες, για να καταλάβουμε γιατί ναυαγήσαμε… Μια παρακολούθηση των κινήσεων της ανθρώπινης ψυχής, με επικέντρωση σε στιγμές που μοιάζουν μη αναστρέψιμες. Τότε, που ένα υπέρμαχο «θέλω», κινούμενο από το απόθεμα αυτής της εφευρετικής αγάπης που έχουμε για τον εαυτό μας, αναδύεται, και μας οδηγεί σε μια γεμάτη, πολύχρωμη ζωή…

Μαρμελάδα Μανταρίνι
Σοφία Κουβανίδου
Μυθιστόρημα
Τριάντα μέρες ζωής ακόμη. Είναι ζόρικο. Αλλά, … για περίμενε! Μπορεί και τριάντα μήνες. Ίσως και τριάντα χρόνια. Δύο άνθρωποι ώριμοι. Πετυχημένοι. Διαφορετικοί.
Και μία καθημερινότητα πού, σαν να θέλει να της δώσεις ιδιαίτερη σημασία, σκαρφίζεται να τους δείξει την αθέατη πλευρά της. Και τους τσιγκλάει απροκάλυπτα. Κόβει το νήμα της συνέχειάς, της συνήθειας, του δεδομένου. Έτσι, όλα γύρω τους γίνονται ένα αίνιγμα…
Αποκαλύπτονται ερωτηματικά, μνήμες ανεπιθύμητες, αποσυρμένες ενοχές…
Αλλά και ένα ανοιξιάτικο παράθυρο σε πλουσιότερη ζωή! Αρκεί να διαλέξουν το χιούμορ απ΄ τον θυμό. Αρκεί να ‘χουν διάθεση παιχνιδιάρικη σε ό, τι «σοβαρό» σε όποιο εμπόδιο…
Θα το κάνουν. Θα προλάβουν την κλεψύδρα που, ανελέητη αδειάζει.
There are no reviews yet.