Το μυστικό της Μαρίνας
Μπουραντά Κατερίνα
Περίεργη που είναι τελικά η ζωή του ανθρώπου! Τρεις γυναίκες, τρεις γενιές, μία ζωή γεμάτη!
Αγάπη, έρωτες, αγώνες και δημιουργία…
Από την Ελλάδα του 40 έως την Ελλάδα του σήμερα, άνθρωποι που καταφέρνουν ακόμη και μέσα στις ατυχίες να κρατήσουν το ήθος και την ανθρωπιά τους.
Χαρές και βάσανα, επιτυχίες και λύπες. Όλα βασισμένα σ’ ένα σκοτεινό μυστικό! Αντέχει τελικά η ευτυχία την αποκάλυψη της αλήθειας; Είναι δυνατόν μέσα από ένα τόσο δυνατό χτύπημα της μοίρας να καταφέρει κάνεις να γευτεί το δώρο της ζωής;
Περίεργη που είναι τελικά η ψυχή του ανθρώπου! Ενώ είχε φανεί δυνατή, όταν έσπαγε τους δεσμούς με τους γονείς της, τώρα «έσπασε» η ίδια. Άφησε κατά μέρος τους εγωισμούς και τα πείσματα κι αποζητούσε τη στοργή και τα χάδια της μαμάς της λες κι ήταν κοριτσάκι. Τούτη η εξάρτηση ήταν «καινούρια».
-Μανούλα μου, μου λείπεις.
-Μπορείς να έρθεις;
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου εδώ.
€ 17.00 € 15.30
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (9)
| Weight | 0.612 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Μπουραντά Κατερίνα |
| Αριθμός σελίδων | 448 |
9 reviews for Το μυστικό της Μαρίνας;
Add a review
You may also like…
Το κόκκινο κοχύλι
Μαρία Θεοδοσάκη
Το κόκκινο κοχύλι είναι ένα μικρό αριστούργημα. Ένα συναρπαστικό ερωτικό θρίλερ, με αρχή, μέση και τέλος, πυκνή γραφή, που αφήνει στον αναγνώστη την αίσθησή του: «κρίμα που δεν έχει κι άλλο». Βασίλης Βασιλικός
Έρωτας – θάνατος μια ανάσα δρόμος… Κι ανάμεσά τους ο φόβος. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που να φοβάται πιο πολύ τον έρωτα από το θάνατο. Μα φυσικά! Ο Πάρης είναι ένας απ’ αυτούς. Φανατικός εργένης, αλλεργικός με τις σχέσεις που σε πνίγουν, μοναχικός και ιδιόρρυθμος.
Και ξαφνικά μπαίνει στη ζωή του η Άννα. Μια γυναίκα γεμάτη συναίσθημα και αυθορμητισμό. Μια γυναίκα θάλασσα, που άλλοτε θα τον δρόσιζε κι άλλοτε θα τον έπνιγε με τον έρωτά της. Μια γυναίκα απαγορευμένη, αφού ήταν παντρεμένη με παιδιά.
Η συνάντησή τους κι ο δυνατός έρωτας που βίωσαν, έμελλε να γίνει η αρχή για τους δυο, για μια δύσκολη προσωπική πάλη με τον εαυτό τους και τα προσωπικά τους αδιέξοδα. Ένα έρωτας που θα τους άφηνε ανεξίτηλο στίγμα «… σαν τα χαράγματα που έχουμε σκαλίσει όλοι λίγο πολύ στους φλοιούς των δέντρων, όταν ήμασταν μικροί. Χαράγματα, που ενώ με το πέρασμα του χρόνου γίνονται πιο επιφανειακά, ωστόσο δεν σβήνουν ποτέ και κρατούν μνήμες…»
Η Γυναίκα με τα λευκά
Wilkie Collins
Μυθιστόρημα
Μετάφραση: Αλέξανδρος Κοσματόπουλος
Ένα από τα πρώτα έργα του «ντετέκτιβ» μυθιστοριογραφίας με μια αφήγηση υφασμένη από πολλούς χαρακτήρες. Ο Wilkie Collins στο περίφημο μυθιστόρημά του βασίστηκε εν μέρει σε ένα πραγματικό περιστατικό απαγωγής και παράνομου εγκλεισμού τον δέκατο έκτο αιώνα. Το 1860, η ιστορία προκάλεσε αίσθηση στους αναγνώστες της, τραβώντας την προσοχή τους με τη φανταστική πρώτη σκηνή όπου η μυστηριώδης «Γυναίκα με τα Λευκά» Anne Catherick συναντά τον Walter Hartright.
Η Γυναίκα με τα Λευκά συνδυάζει επιτυχώς μυστήριο, ρομαντισμό, αγωνία και γοτθικά στοιχεία, ενώ εξισορροπεί μια σφιχτή και έντονη πλοκή με δυνατούς χαρακτήρες και δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι παρέμεινε τόσο δημοφιλής μέχρι σήμερα.
Βαδίζοντας αργά στον μοναχικό δημόσιο δρόμο, σε μια στιγμή, πάγωσε το αίμα μου από το ξαφνικό ελαφρύ άγγιγμα ενός χεριού στον ώμο μου από πίσω. Γύρισα ακαριαία με τα δάχτυλά μου να σφίγγονται στη λαβή του μπαστουνιού μου. Εκεί, στη μέση της φαρδειάς φωτεινής δημοσιας –εκεί, σαν να είχε εκείνη τη στιγμή ξεφυτρώσει από τη γη ή να έπεσε από τον ουρανό– στεκόταν η μοναχική μορφή μιας Γυναίκας, ντυμένης από πάνω μέχρι κάτω στα λευκά. Το πρόσωπό της έγερνε προς το μέρος μου και με παρατηρούσε σοβαρό, ενώ το απλωμένο χέρι της έδειχνε προς το σκοτεινό σύννεφο πάνω απ’ το Λονδίνο.
Είχα μείνει άναυδος απ’ την έξαφνη παρουσία μέσα στη νύχτα, σ’ εκείνο το έρημο μέρος, αυτής της αλλόκοτης μορφής που στεκόταν μπροστά μου, για να μπορέσω να ρωτήσω τί ήθελε. Η παράξενη γυναίκα μίλησε πρώτη. «Αυτός είναι ο δρόμος για το Λονδίνο;» Τί λογής γυναίκα ήταν και πως είχε βρεθεί έτσι ολομόναχη στον δημόσιο δρόμο για το Λονδίνο μία ώρα μετά τα μεσάνυκτα, ήταν αδύνατο να εξηγήσω. Το μόνο πράγμα που ήμουν σίγουρος ήταν πως και ο χυδαιότερος άνθρωπος, ακόμη και σε τούτη την ύποπτα προχωρημένη ώρα και σε έναν δρόμο τόσο ερημικό, δεν θα μπορούσε να την παρεξηγήσει αν την άκουγε να μιλάει…
Άνεμος ωραίος
Νικολαΐδου Όλγα
Ισορροπία: Η κατάσταση κατά την οποία ένα σώμα υπό την επίδραση ίσων και αντίθετων δυνάμεων που αλληλοεξουδετερώνονται, βρίσκεται σε σταθερή ή στην κανονική του θέση, χωρίς να ταλαντεύεται ή να κλίνει προς την μία ή την άλλη πλευρά.
Ποτέ δεν κατάλαβε πώς γίνεται αυτό: το να μην ταλαντεύεται κάποιος.
― Αγαπώ καθετί ζωντανό σ’ αυτόν τον κόσμο.
― Και τους πεθαμένους, δεν τους αγαπάς; Τους νεκρούς, τους άδικα νεκρούς όλου του κόσμου;
― Υπάρχει δίκαιος θάνατος;
Ωραίο, είναι αυτό που έρχεται στην ώρα του.
Φυσάει.
Ωραίος, ωραίος άνεμος!
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου εδώ
Θεοφόροι και δαιμονοφόροι
Λαδιά Ελένη
Μυθιστόρημα
Τo χειρόγραφο απέμεινε κατασπαραγμένο από την βακχική-συγγραφική μανία της αφηγήτριας ή αναγνώστριας, που ήθελαν να βρουν στους ήρωές του κάτι το μεγαλειώδες, το εξαιρετικό ή το ηρωικό. Όμως βρήκαν μόνον βίους απλών και καθημερινών ανθρώπων.
Ανάπλωρα
Μαρτίνος Νίκος
Έξι σύντομες ιστορίες, με γεύση από θαλασσινό νερό και μυρουδιές από το χώμα της φτωχής κυκλαδίτικης γης μετά την πρώτη φθινοπωρινή βροχή, έρχονται στο προσκήνιο σαν σπιλιάδες, αναζωπυρώνοντας τη φλόγα της μνήμης λίγο πριν το πέπλο της λησμονιάς σκεπάσει για πάντα τα χνάρια που άφησαν στο διάβα τους άνθρωποι απλοί, άνθρωποι του στεριανού και του θαλασσινού μόχθου, που εκφράστηκαν στη ζωή τους με τέχνη και ομορφιά. Έξι σύντομες ιστορίες που σκιαγραφούν στιγμιότυπα από τη ζωή στο νησιώτικο χωριό και στη μικρή παραλιακή πόλη, χτισμένη από πολύ παλιά στην άκρη της αττικής γης• εκεί που οι συνεχείς ριπές του ανέμου, οι σπιλιάδες, αενάως εναποθέτουν ένα λεπτότατο στρώμα σκουριάς και με το μακρύ νησί απέναντί της να αρμενίζει ανάπλωρα μέσα στον χρόνο, στον καιρό της γραιγοτραμουντάνας.
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου εδώ
Ρότα περ Όστρια
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η αυγή του 16ου αιώνα βρίσκει τη Βενετία να κυριαρχεί ακόμα στις Κυκλάδες και τους πειρατές να λυμαίνονται το Αιγαίο. Τα νησιά υποφέρουν. Η Αγία Έδρα στέλνει τον εκπρόσωπό της στη Σαντορίνη, διεκδικώντας για λογαριασμό της τον μοναδικό βυζαντινό ναό του νησιού. Ο δομινικανός μοναχός Άνσελμος, ελληνομαθής και ειδικός σε ζητήματα δογματικά, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη σκληρότητα των διεφθαρμένων αρχόντων, αλλά και με την εξαθλίωση των υποτελών. Οι διεκδικήσεις, τα ψεύτικα οράματα και οι παράλογες απαιτήσεις των Ενετών, αλλά και τα δεινά των ντόπιων, φέρνουν τον Άνσελμο αντιμέτωπο με μια διαφορετική πραγματικότητα και τον οδηγούν σε αμφισβητήσεις και εσωτερικές συγκρούσεις.
Η Εκδρομή
Εύα Στάμου
Ψυχολογικό Μυθιστόρημα
Ο Παύλος και η Νάντια. Ο Παύλος δημιουργεί παράλληλες& ερωτικές σχέσεις που διαρκούν ελάχιστα και τον αφήνουν ανικανοποίητο. Η Νάντια, έχοντας λύσει ένα μακροχρόνιο γάμο, επιζητάει μια διαφορετική ερωτική εμπειρία, που θα την απελευθερώσει. Αποφασίζουν να φύγουν μαζί λίγες μέρες από την πόλη για να αποδράσουν από την καθημερινότητά τους – θα καταφέρουν όμως να ξεφύγουν από τον εαυτό τους.
Η Εκδρομή είναι ένα μυθιστόρημα για την σωματική επιθυμία,
τις εμμονές του νου και τους κύκλους των συναισθημάτων, την
ικανότητα του ανθρώπου για αυτογνωσία, και την
ακόμη μεγαλύτερη δεξιοτεχνία του για αυταπάτη.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές της σύγχρονης
ελληνικής λογοτεχνίας. Η γνωστή ψυχοθεραπεύτρια Εύα
Στάμου, με τα κείμενά της μας παρουσιάζει μια σπάνια
ανατομία των ανθρώπινων σχέσεων και της σεξουαλικότητας.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΦΟΡΟΣ
Η Εύα Στάμου μπορεί, ως ψυχοθεραπεύτρια, να θέλει ευτυχισμένους ασθενείς,
αλλά ως γραφή θέλει να συστήσει τους αναγνώστες στα πάθη τους. Κατά τη
γνώμη μου το καταφέρνει σε τέτοιο βαθμό που πιστεύεις ότι κάπου στο κέντρο
του βιβλίου θα βρεις τη λύση στις απορίες και την παρηγοριά στις αγωνίες σου.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ
Ιστορίες σφιχτής πλοκής, με καλοσχηματισμένα πρόσωπα και καλοδουλεμένες
αφηγηματικές τεχνικές, που δίνουν ένα δυναμικό ρυθμό… AΛΕΞΗΣ ΖΗΡΑΣ
… μέσα από διαφορετικές ερωτικές συναντήσεις φωτίζει κάθε μας
αυτοκαταστροφική επαναληπτικότητα, ακτινογραφεί κάθε κρυφή πληγή.
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ
… Ως ψυχοθεραπεύτρια παρατηρεί διεισδυτικά τις ηρωίδες της και φέρνει στην
επιφάνεια τυραννικές αγωνίες μέσα από τις συγκρούσεις που αναφύονται στο
ερωτικό πεδίο. ΛΙΝΑ ΠΑΝΤΑΛΕΩΝ
Η πάνω μεριά του κόσμου
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η μυθιστορηματική βιογραφία ενός ανθρώπου κι ενός τόπου, βασισμένη στο ημερολόγιο μιας καπετάνισσας. Μια ζωή γεμάτη τρικυμίες και μπουνάτσες στη Σαντορίνη και στον Πειραιά, στο χτες και στο σήμερα. Μια ζωή απόλυτα δεμένη με τη θάλασσα, τη ναυτιλία και τη ναυτοσύνη. Από τα πανιά της σκούνας, μέχρι τα λίμπερτυ των αποζημιώσεων του πολέμου κι από τις βεγγέρες του νησιού μέχρι τα ταξίδια στην Ευρώπη.
Related Products
Παραμύθι από χώμα και νερό
Λίτσα Καραμπίνη
παραμυθ-ιστόρημα
Μια φορά κι έναν καιρό… Οι ήρωες των παλιών παραμυθιών, ξετρύπωσαν από το μύθο τους κι έφτασαν μέχρι τον Πολιτισμένο Κόσμο για να βρούνε τ’ όνειρό τους. Και σαν δεν ήξεραν ότι ο Κόσμος μας χρειάζεται κι εκείνος ένα μύθο για να ζήσει, έτσι ανύποπτοι περιπλανιόντουσαν καιρό ανάμεσά μας… Κι ύστερα τι έγινε. Βρήκε ο Πήτερ Παν τη χαμένη του αθωότητα. Τον μεγάλο έρωτα η Χιονάτη. Ένιωσε ελεύθερη στον κόσμο των λευκών η μαύρη Σταχτοπούτα. Του Κοντορεβιθούλη το όνειρο για έναν κόσμο δίκαιο, βγήκε αληθινό. Κι ο Κοκκινοσκουφίτσος, βρήκε άραγε το δικό του παραμύθι. Καημένα παιδιά… Που να ‘ξεραν πως όλα αυτά, ακόμη και για μας φαντάζουν ουτοπία. Εκτός και αν…
Τρεις μοναξιές και μια ληστεία
Λίτσα Καραμπίνη
Μυθιστόρημα
Θα μπορούσες να πεις πως ήτανε μια ασήμαντη ληστεία, αν η γριά δεν έπαιρνε μαζί της όμηρο το ληστή και τη λεία του μαζί. Κι υστέρα, κανείς ποτέ δεν έμαθε τι έγινε. Γιατί η ληστεία ήτανε μόνο το άλλοθι των ληστών. Γιατί οι ληστές υπήρξαν πάντα όμηροι των ονείρων τους. Γιατί οι όμηροι λήστεψαν τα λάφυρα της ζωής των ληστών. Και γιατί η μοναξιά θα στήνει πάντοτε ενέδρες και θα κατασπαράζει λάφυρα, ομήρους και ληστές. Η μοναξιά… Μια σήψη υγρή, βαριά και γλοιώδης που κατακάθεται μέσα σου αργά, αφήνοντας χάσματα πίσω της, μικρά και μεγάλα, απ’ όπου μπαινοβγαίνουν του κόσμου όλου οι άγγελοι και οι δαίμονες μαζί.
Χίλιες μέρες δίχως ήλιο
Π. Μ. Σωτήρχος
Μυθιστόρημα
Η δίκη της δίκης… της Νυρεμβέργης προσφέρει ένα πρωτότυπο πλαίσιο, όπου κυλά η αφήγηση του γνωστού πεζογράφου Π. Μ. Σωτήρχου μέσα στο βιβλίο που κρατάτε. Το «Χίλιες μέρες δίχως ήλιο» καταγράφει την μαρτυρία των μυριάδων ανήλικων παιδιών της Γερμανικής Κατοχής και δίνει την προσωπική τους καταγγελία για την μεγαλύτερη τραγωδία του εικοστού αιώνα… …»Η αλήθεια πρέπει να λέγεται πάντοτε ολόκληρη. Και η αλήθεια στην περίπτωση αυτή, που μας απασχολεί, είναι ότι οι ένοχοι του πολέμου αυτού δεν είναι μόνον οι ηγέτες των νικημένων χωρών, αλλά και οι ηγέτες των νικητών. Επίσης όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί, άτομα και οργανώσεις, που ετοίμασαν και ανέδειξαν και στήριξαν τους φασίστες του Άξονα, και το ίδιο συνεχίζουν να κάνουν και σήμερα, μετά από το κλειστό κύκλωμα του χρήματος, της εξουσίας και των άλλων μέσων υποταγής των λαών»… Το βιβλίο αυτό, που άντλησε το υλικό του από πρώτο χέρι, δεν διαβάζεται μόνο μια φορά, γιατί η αλήθεια του είναι διαχρονική και γι’ αυτό πάντα επίκαιρη.
Σ’ αναμμένα κάρβουνα
Αγγελική Κουτλή
Μυθιστόρημα
Άραγε έχει δίκιο ο δικηγόρος Μιχάλης Κανάκης όταν εκτοξεύει υπαινιγμούς στη Ράνια Κορώνη πως κάνει χρήση των «υποκριτικών ικανοτήτων» της και στην προσωπική της ζωή. Το γεγονός ότι παίρνει πίσω τα λόγια του όταν εκείνη διαμαρτύρεται έντονα δεν σημαίνει ότι τον πείθουν πάντα ισχυρισμοί της, όσο… η γοητεία που ασκεί επάνω του. Όμως δεν είναι μονάχα η ερωτική έλξη το απόλυτο ζητούμενο μεταξύ δύο ανθρώπων, όταν συγχρόνως στοχεύουν σε καριέρες ή καλούνται να ικανοποιήσουν ακόμη αμέτρητα συναισθήματα και ιδανικά. Ο χρόνος στο πέρασμά του ξεκαθαρίζει πολλά, μα η διαπίστωση είναι πως δεν χωράνε τα πάντα μέσα στα όρια που μας διαθέτει.
Τέρα Άμου
Νίκος Διακογιάννης
Μυθιστόρημα
Η Μαρία ονειρεύεται μια ζωή έξω απ’ τα στενά όρια του ακριτικού νησιού. Ο Αλέξης την ερωτεύεται και θα την πάρει να ζήσουν στην πρωτεύουσα. Ο καρπός του έρωτά τους, ή Σοφία, στην ηλικία των επτά χρόνων, θα κληθεί από τις περιστάσεις να επιστρέψει εκεί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η μητέρα της. Για τη γιαγιά Ανθούλα όλα μοιάζουν τώρα σαν να επιστρέφουν αλλιώς, σαν άτσαλο πισωγύρισμα του χρόνου. Στον ίδιο τόπο βρίσκουν καταφύγιο και έμπνευση δύο ξένοι, ένας δάσκαλος κι ένας καταξιωμένος ζωγράφος. Όμως πώς συνομιλεί κανείς με το απρόσμενο, το αναπάντεχο, όταν οι ισορροπίες παύουν να υφίστανται. Και πώς μοιάζει άραγε ένας κόσμος όπου μόνος κάτοικός του είναι η Τέρα Άμου. Οι σχέσεις δοκιμάζονται, ανθίζουν και ωριμάζουν στον κήπο που οριοθετείται λίγα μέτρα από τη θάλασσα και ακούει στο όνομα Εδέμ… «Αλίμονο σε όποιον δεν προνόησε να κρύψει μικρούς ήλιους ή φεγγάρια πανσέληνα. Οι δαγκωματιές των ανθρώπων, που μπαίνουν ξεδιάντροπα στων άλλων τις ζωές, προχωρούν στο σώμα, φτάνουν μέχρι τα παγωμένα ημερονύχτια της μοναξιάς. Μη μένεις αδρανής. Αν πιστεύεις στη μοναδικότητα κάθε ανθρώπου, μη μένεις αδρανής. Άναψε ένα φεγγάρι και ξεγέλασέ τους. Κρύψου πίσω άπ’ τον ήλιο και θάμπωσε την περιέργεια τους. Και να θυμάσαι τούτο: η άρνηση είναι πάντα πιο εύκολη απ’ την αποδοχή. Είναι δύσκολη έως ακατόρθωτη η εξιχνίαση της ψυχής του Αγαπημένου. Του οποιουδήποτε αγαπημένου…»
Η Ισμήνη των Ουρανών
Σοφία Κουβανίδου
Μυθιστόρημα
Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή, πέρα για πέρα φανταστική. Συνέβη στην Αθήνα, μια χρονιά με πολλές βροχές. Είναι μερικοί που καλοδέχονται τα συμβάντα της ζωής κι είναι ήρεμοι κι άλλοι τα μάχονται και ταλαιπωρούνται. Ο Χάρης «περνάει καλά», αλλά ψάχνει κάτι καλύτερο. Ο Θεόφιλος έμαθε ότι ο πόνος τον πάει μπροστά. Και προσπαθεί, ό,τι ζει να του μένει σαν την αίσθηση που αφήνει η πεταλούδα στα δάχτυλα… Η Βενετία άφησε τη μοίρα να χαραχτεί πάνω της ήσυχα. Κάποιος όμως παλεύει με το σκοτάδι. Ο Μανώλης φτιάχνει γέφυρες με τους άλλους και παρακολουθεί τα συναισθήματά του. «Ήτανε να γίνει. Προχώρα! Γεύσου τις χαρές της ζωής!», ψιθυρίζει η ουράνια Ισμήνη. Όλοι τους θυμίζουν ότι η ζωή υφαίνεται ανάμεσα σε κρυμμένο μεγαλείο και φανερή ανεπάρκεια. Άμα το δεχτείς παίρνεις δύναμη, απλώνεσαι. Και γίνονται οι μέρες πιο γιορτινές!
Άπιαστα πράματα όλο κυνηγάς
Μαρία Δρόγκαρη
Μυθιστόρημα
Βγήκε ο ήλιος και τα λάμπρυνε όλα, αγριολούλουδα χορτάρι θάμνους δέντρα αρχαία και νεότερα κτίσματα, προσδίδοντάς τους αίσθηση αθωότητας μετά τον εξαγνισμό… ‘πάνω, ένας, ο καταγάλανος αττικός ουρανός έσκεπε, μ’ έναν ανεπαίσθητο σαν χάδι, ευώδη με μια λεπτή και γλυκειά πνοή που αναδινόταν απ’ όλα και απ’ το βρεγμένο χώμα, μ’ έναν ανεπαίσθητο και ευώδη αττικόν άνεμο ν’ ανακατεύει τα αισθήματα και να περιγελά τις αποφάσεις -όχι, δεν ήμουν ερωτευμένη, μαγεμένη ναι! και μαγικά τα έβλεπα…
Το ανεξήγητο, το μυστήριο της ύπαρξης που από πάντα βασανίζει τον άνθρωπο και τον ωθεί ν’ αναζητά να το ξεδιαλύνει. Η πρόοδος εν γένει της Τεχνολογίας όσο και αυτή της Επιστήμης, αλλά και της Γενετικής στην προκειμένη περίπτωση με τα θεϊκά συν και πλην της, η τόσο αλματώδης που μας προσπερνάει, δεν προλαβαίνουμε, οι πολλοί, να κατανοήσουμε. Και, ο Έρωτας, η μόνη αλήθεια στην υπαρξιακή αγωνία μας που δίνει άλλη διάσταση στα πράγματα, στην ζωή μας. Είναι οι πόλοι γύρω από τους οποίους πλέκεται ο μύθος και ξεδιπλώνεται το νέο μυθιστόρημα «Λοξοδρόμοι – Άπιαστα πράματα όλο κυνηγάς!» της Μαρίας Δρογκάρη.
Η νύχτα της αιθυλικής αλκοόλης
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Δύο άνθρωποι γράφουν την προσωπική ιστορία τους με το λόγο και την ψυχή τους. Ένας άντρας εξαρτημένος και ανασφαλής. Μια γυναίκα δυνατή και ενδοτική σε ό,τι ορίζει την αγάπη και τη συντροφικότητα. Αυτός θα αφεθεί και τελικά θα χαθεί σε μια νύχτα φθοράς. Εκείνη θα κληθεί εκ των γεγονότων να μετουσιώσει το «εγώ» σ’ ένα πειστικό «εμείς», αποποιούμενη αυτονόητα δικαιώματά της. Το φως που αναπότρεπτα θα ακολουθήσει τη Νύχτα του αλκοόλ, θα φανερώσει σ’ αυτήν -μόνο σ’ αυτήν- μέσα από μια βαθιά γνώση ζωής, δρόμους καινούργιους. Θα τους ακολουθήσει, αφήνοντας πίσω ερινύες, εφιάλτες και όνειρα σε κατάσταση συρρίκνωσης.
Κάποτε στη Σμύρνη
Χρήστος Κονταξής
Μυθιστόρημα
Το βιβλίο του Χρήστου Κονταξή «Κάποτε στη Σμύρνη» είναι μια προσπάθεια του συγγραφέα, ευσύνοπτα και με πλήρη χρονική ακολουθία, να δοθεί το ιστορικό της απελευθέρωσης, της καταστροφής της Μικρασίας και της προσφυγιάς, αλλά και η ζωή στη Σμύρνη και αλλού, η ακμή του ελληνικού στοιχείου μέσα από τα μάτια ενός νεαρού Μικρασιάτη Έλληνα. Η διαφορά του από παρόμοια έργα είναι ότι προσπαθεί να δώσει, όχι αποσπασματικά άλλα συγκεντρωτικά, το τι συνέβη τότε και γιατί, μέσα από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, με έμφαση στις μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα και που γνώρισε προσωπικά ο συγγραφέας. Γεγονότα που ακόμα σημαδεύουν την πορεία του τόπου και που πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι, για ν’ αγωνίζονται για την ειρήνη, αγαθό που δύσκολα κατακτιέται κι εύκολα χάνεται. Το παρόν έργο έχει λάβει έπαινο από την Εθνική Εταιρία των Ελλήνων Λογοτεχνών και αργότερα από την Εστία Νέας Σμύρνης.
Thekla Geragotou –
Διάβασα «Το μυστικό της Μαρίνας». Είναι υπέροχο. Πέρα από τα ενδιαφέροντα επεισόδια που έρχονται και κουμπώνουν με αριστοτεχνική πλοκή, με γοήτευσε και ο τρόπος γραφής. Απλός, καθαρός, αλλά και ποιοτικός. Όσοι αγαπούν το διάβασμα πρέπει να το διαβάσουν
Christos Bourantas –
Δεν ξέρω πόσοι έχετε διαβάσει «Το μυστικό της Μαρίνας» κι αν σας άρεσε. Εγώ πάντως το βρήκα αριστουργηματικό. Αν σε κάποιους ακούγεται υπερβολικός κι ενθουσιώδης ο χαρακτηρισμός μου, δεν έχουν παρά να το διαβάσουν.
Βάσω Γκαβογιαννάκη Ράλλη –
Το βιβλίο της Κατερίνας Μπουραντά είναι τόσο συναρπαστικό που δυσκολευόμουν να το αφήσω στην άκρη. Εντυπωσιακή πλοκή. Η περιγραφή των χαρακτήρων γίνεται με τόση ζωντάνια ώστε σου δημιουργείται μια αίσθηση οικειότητας και ρεαλισμού. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!
Μαρία Σοφικίτου –
«Το μυστικό της Μαρίνας» δεν είναι πλέον μυστικό για όσους το διάβασαν.
Εξαιρετικό μυθιστόρημα!!! μου χάρισε συγκινητικές στιγμές. Το σενάριο είναι συναρπαστικό, οι ανατροπές συγκλονιστικές και στο τέλος….. έρχεται η δικαίωση.
Θα το διαβάσω και δεύτερη φορά στις διακοπές μου, για να το απολαύσω και σαν λογοτέχνημα!!!
Να είναι καλοτάξιδο !!!
Όλγα –
Θα απολαύσετε κάθε σελίδα αυτού του υπέροχου βιβλίου!
Δέσποινα Βουλκίδη –
Απο το μυστικό της Μαρίνας πολλά με συγκίνησαν! Με αγγιξαν. Έχει έναν δικό της τροπο η συγγραφεας και για να σε συγκινει αλλα και για να σε ταξιδευει! Κρατησα ενα σημειο «…… την συνεπηρε ο ενθουσιασμός,εφερε στο στομα της παλαμες τις εν είδει ηχειου και φωναξε με ολη της την δυναμη «ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ». Έπαιξε με τουτη τη φωνη ο αντιλαλος αντήχησε μια,δυο φορες κι ύστερα εσβησε στις ανεξερεύνητες σπηλαιώδεις στοες. Καημενη Ερατώ.. τι θαρρείς πως ειναι η αγαπη; μην κοιτάς τα σωματα. Αυτα καμια φορα τα ενωνει η αναγκη. Το είδες,το εζησες και το ξέρεις. Η αγαπη ωστόσο ειναι απο αλλο υλικο φτιαγμένη. Αιθέρια, εκλεκτική και ντελικάτη. Δεν ανεβαίνει στο πρώτο λεωφορείο της γραμμης.»
Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Αξίζει να το διαβάσετε!
Κριθαράς Νίκος.. –
Εξαιρετικό
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ –
Υπέροχο μυθιστόρημα. Απλός, μεστός λόγος, σενάριο με πλοκή και ανατροπές. Αξίζει να το διαβάσετε…..
βασιλησ –
εξαιρετικο