Μελέτες για το ελληνικό δημοτικό τραγούδι
Βάλτερ Πούχνερ
Ο τόμος αυτός περιέχει μελέτες για το ελληνικό δημοτικό τραγούδι. Ο Βάλτερ Πούχνερ από τις παραλογές και τους θρήνους έως τα θρησκευτικά άσματα και τα ριζίτικα εξετάζει τα τραγούδια ως μια κατ’ εξοχήν ποιητική πράξη με συγκεκριμένες λειτουργίες που επιτελείται σε μία κοινότητα που τα δημιουργεί και τα μεταδίδει προφορικά.
Τα θέματα στα οποία εστιάζει ο συγγραφέας είναι το ιστορικό τραγούδι για την πολιορκία της Βιέννης από τους Τούρκους, οι απηχήσεις της τραγωδίας Ερωφίλη στην προφορική παράδοση, ιστορικά γεγονότα του 20ου αιώνα που εμπνέουν τη σύνθεση νέων τραγουδιών, η εικόνα του «ξένου» στην οικογένεια, στο χωριό, στη χώρα και στο έθνος, το Δωδεκαήμερο με τα παιδικά κάλαντα, καθώς και τα γαμοτράγουδα της αποκριάς.
Ο Βάλτερ Πούχνερ αναζητάει τη σκοπιμότητα των συνθέσεων και των παραλλαγών στο ιστορικό και κοινωνικό τους πλαίσιο, εντοπίζει προσαρμογές και αφομοιώσεις, ψηλαφεί διασκευές και αναρωτιέται για το τι συγκινεί τον ακροατή των τραγουδιών ώστε να τίθενται σε λειτουργία οι μηχανισμοί της επιλογής και της απομνημόνευσης.
Η ενημερωμένη βιβλιογραφία και το χρηστικό ευρετήριο συμπληρώνουν την έκδοση που απευθύνεται στους θιασώτες του δημοτικού τραγουδιού και τους μελετητές του προφορικού νεοελληνικού πολιτισμού.
€ 32.85 € 26.28
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.70 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Walter Puchner |
| Σελίδες | 544 |
| isbn13 | 978-960-527-753-6 |
Be the first to review “Μελέτες για το ελληνικό δημοτικό τραγούδι”
You may also like…
Puchner Walter (Βάλτερ Πούχνερ)
Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη. Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια Ιστορία Θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Παράλληλα εξακολουθεί να διδάσκει Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε αυστριακά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 30 βιβλία και 200 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.
Ιστορική Λαογραφία
Βάλτερ Πούχνερ
Η διαχρονικότητα των φαινομένων
Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει μελετήματα τα οποία ασχολούνται με πτυχές του ελληνικού (και ευρύτερα ορθόδοξου) πολιτισμού από την ύστερη αρχαιότητα και τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους έως τον 17ο αιώνα, φτάνοντας έως και τον 20ο αιώνα. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των κειμένων είναι η εξέταση ιστορικών πηγών για πληροφορίες για τον καθημερινό εορταστικό βίο, τις σκέψεις και τα αισθήματα του απλού ανθρώπου άλλων εποχών (στους ιστορικούς λαούς της Ευρώπης).
Στα κεφάλαια του βιβλίου ο καθηγητής Βάλτερ Πούχνερ προσεγγίζει το φαινόμενο της χρήσης αρχαίων αγαλμάτων στη χριστιανική λατρεία, εξετάζει τις γιορτές των νεκρών και της άνοιξης μέσα από το θεσμό των ροσαλίων σε ανθοστολισμούς εικόνων, συμπόσια σε τάφους, δρώμενα, εκστατικούς χορούς και νεράιδες που περιστάνουν τις ψυχές, ανιχνεύει παγανιστικές επιβιώσεις στο Βυζάντιο και καταπιάνεται με το μεσαιωνικό έθιμο του «Άρατε Πύλας» σε Δύση και Ανατολή.
Στο κεφάλαιο για την αδελφοποιία αναλύεται η ιδιαίτερη μορφή του θεσμού που σφραγίζει τελετουργικά μια επιστήθια φιλία ή την ψυχική ενότητα των αγωνιστών, ενώ σε ειδικό μελέτημα για τα τάματα και τα κουρμπάνια ψηλαφούνται δύο μορφές της θυσίας και των αφιερωτικών αναθημάτων στη χριστιανική λατρεία, που φανερώνουν την προσπάθεια της Εκκλησίας να αφομοιώσει τις ειδωλολατρικές πρακτικές της ελληνορωμαϊκής εποχής.
Μεταξύ των άλλων θεμάτων ερευνάται πως τα εγκλήματα του Οιδίποδα μεταφέρθηκαν στον Ιούδα Ισκαριώτη, κατά τον μεσαιωνικό απόκρυφο βίο του, καθώς και μία συναρπαστική περιγραφή του ζακυνθινού καρναβαλιού στο αποκαλυπτικό έτος 1666 και δίκη ενός ψευδομεσσία.
Θεωρητική λαογραφία
Βάλτερ Πούχνερ
Έννοιες – Μέθοδοι – Θεματικές
Τι χωρίζει και τι ενώνει σήμερα τη Λαογραφία από την Ανθρωπολογία και την Εθνολογία. Τι ρόλο παίζει η προσωπική ματιά, ο ψυχισμός, το συναίσθημα και το βίωμα, στην εξερεύνηση και ερμηνεία παλιότερων, ιστορικών πλέον, μορφών βίου και κοινωνικής οργάνωσης. Ο διακεκριμένος πανεπιστημιακός καθηγητής Βάλτερ Πούχνερ αναλύει και συστηματοποιηθεί τα πλέον πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα για τα εργαλεία της μελέτης του λαϊκού πολιτισμού, ενώ στέκεται κριτικά στις αποικιοκρατικές δυτικές προσεγγίσεις και στις ευρωκεντρικές αγκυλώσεις των ερευνητών. Ο συγγραφέας εστιάζει πίσω από τη βιτρίνα και τη σκηνοθεσία της λαϊκής παράδοσης, αναζητά την κοινωνική κατασκευή της πραγματικότητας και της αυθεντικότητας, και αναρωτιέται που κρύβεται η πραγματική πατρίδα. Με επιλεγμένα παραδείγματα, τα οποία αναλύονται σε βάθος, ο αναγνώστης ξεναγείται στο εύρος των μεθόδων της λαογραφικής έρευνας και στον πλούτο του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού, ο οποίος εντάσσεται σε ευρύτερες γεωγραφικές και πολιτισμικές ζώνες, όπως είναι η Νοτιοανατολική Ευρώπη και η Μεσόγειος.
Τα δρώμενα της Ελλάδας και της Βαλκανικής
Βάλτερ Πούχνερ
Θεατρολογική Λαογραφία Α΄
Από το μαγικοθρησκευτικό έθιμο στη λαϊκή διασκέδαση
Πώς θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη γένεση του θεάτρου από το μαγικοθρησκευτικό δρώμενο και από την κοινωνική τελετουργία. Αυτό είναι το βασικό ερώτημα στο οποίο απαντάει η εργασία του Βάλτερ Πούχνερ για τα δρώμενα της Ελλάδας και της Βαλκανικής, παρουσιάζοντας 1668 περιπτώσεις δρωμένων στη φάση της μετάβασης από την εθιμοτυπία στη λαϊκή διασκέδαση και την απόλαυση. Ο Βάλτερ Πούχνερ θέτει ως στόχο να τεκμηριώσει με ελληνικό υλικό από τα δρώμενα και τους αγερμούς του εορτολογίου μια υποθετική εξέλιξη, που οδηγεί από μεμονωμένα συστατικά στοιχεία του θεάτρου προς τις πρώτες πρωτοβάθμιες μορφές του λαϊκού θεάτρου, οι οποίες στηρίζονται πλέον σε διακριτούς ρόλους και τη διάδραση ή το διάλογο μεταξύ σκηνικών προσώπων, δημιουργώντας μια σκηνική πραγματικότητα η οποία διαφέρει από την κοινωνική. Οι διάφορες φάσεις της «εξέλιξης» αυτής είναι η πομπή του αγερμού, τα συμβολικά αντικείμενα που περιφέρονται, οι συμβολικές πράξεις που τελούνται, οι μιμητικές συμπεριφορές στα δρώμενα, και κυρίως το μασκάρεμα, που φτάνει σε συγκεκριμένους παραστατικούς ρόλους, σε πρακτικές οι οποίες, στην συνύπαρξη και σύμπραξή τους, δημιουργούν πλέον μια μικρή αυτοσχέδια σκηνή. Στον πρώτο τόμο της θεατρολογικής λαογραφίας ο Βάλτερ Πούχνερ διασκευάζει και παρουσιάζει στα ελληνικά τη διατριβή του επί υφηγεσία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1977), μονογραφία για τα εθιμικά φαινόμενα στο ελληνικό εορτολόγιο και τις σχέσεις τους με το λαϊκό θέατρο. Ο συγγραφέας μέσα από την ανάλυση και τον στοχασμό μάς υπενθυμίζει ότι στον γηρασμένο χρόνο οι άνθρωποι έχουν απολέσει την ικανότητα πραγματικά να γιορτάζουν και πραγματικά να πενθούν.
Συγκριτική Λαογραφία Β΄
Βάλτερ Πούχνερ
Δημώδη βιβλία και λαϊκά θεάματα στη Χερσόνησο του Αίμου
Ο τόμος αυτός είναι ο δεύτερος της ενότητας «Συγκριτική Λαογραφία» και περιλαμβάνει μελέτες που βασίζονται στον συνδυασμό μεθοδολογιών, τη Φιλολογία, την Ιστορία της Λογοτεχνίας των βαλκανικών λαών, την Ιστορία του θεάτρου, την ιστορία των νοοτροπιών, αισθητικές και θεματικές προτιμήσεις του αναγνωστικού κοινού, καθώς και τη θρησκειολογία, τη θεατρολογία, την Ιστορική Βαλκανιολογία, τις Μεσογειακές Σπουδές και την Ιστορία του Πολιτισμού. Στο πρώτο μελέτημα του βιβλίου ο συγγραφέας Βάλτερ Πούχνερ χαρτογραφεί δρόμους και διαδρομές της πρόσληψης των δημωδών βιβλίων και των λαϊκών αναγνωσμάτων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, όπου διαφαίνεται ο ξεχωριστός διαμεσολαβητικός ρόλος του Ελληνισμού στους ορθόδοξους λαούς. Αγερμοί, συμβολικά αντικείμενα και μιμητικές πράξεις, μεταμφιέσεις, παραστατικά δρώμενα, μορφές ερασιτεχνικού θεάτρου, κουκλοθέατρο και θέατρο σκιών, μορφές επαγγελματικού λαϊκού θεάτρου, είναι το υλικό του δεύτερου μελετήματος του τόμου. Το κείμενο στοχεύει σε μια πρώτη συγκριτική καταγραφή εκείνων των προδρομικών μορφών του λαϊκού θεάτρου που έχουν εθιμικό υπόστρωμα και εορτολογική δέσμευση, καθώς και των πιο σύνθετων μορφών ερασιτεχνικού και επαγγελματικού λαϊκού θεάτρου, με κανονικές σκηνικές παραστάσεις.
Το κήρυγμα ως performance
Ιωσήφ Βιβιλάκης
Εκκλησιαστική ρητορική και θεατρική τέχνη μετά το Βυζάντιο
Το βιβλίο για το κήρυγμα ως performance μας επιστρέφει σε καιρούς όπου ο εκκλησιαστικός λόγος των πατέρων πρόσφερε από τον άμβωνα μια έντονη δραματική εμπειρία. Κατά έναν παράξενο τρόπο η θεατρομάχος Εκκλησία, από το Βυζάντιο έως τη νεώτερη εποχή, διατήρησε ένα ιδιαίτερο κανάλι για την υποκριτική και τη μίμηση των ανθρωπίνων παθών και καταστάσεων, με σκοπό να προσφέρει νοήματα, σκέψεις, υποσχέσεις και ελπίδες, να ανοίξει ένα παράθυρο θέας προς τα ουράνια.
Η βασική πρόθεση του συγγραφέα είναι να αναδείξει τον θεατρικό χαρακτήρα του κηρύγματος και να διευρύνει τον προβληματισμό γύρω από την παραστασιακή διάσταση που έχει, τεκμηριώνοντας ότι η γλώσσα και η σωματική κίνηση στην παρουσίασή του ήταν πάντοτε σε στενό σύνδεσμο και συναποτελούσαν ένα ενιαίο σύστημα που είχε την πρόθεση να απευθυνθεί κατευθείαν στην καρδιά και το νου του ακροατή/θεατή/αναγνώστη. Η εργασία επιχειρεί να καλύψει ένα βιβλιογραφικό κενό, ενώ αναδεικνύει νέες περιοχές έρευνας τόσο στις σπουδές της ομιλητικής όσο και στην ανάλυση του θεατρικού φαινομένου σε μία ορθόδοξη προνεωτερική κοινωνία που δεν είχε επίσημο θέατρο δυτικοευρωπαϊκού τύπου.
Το νέο βιβλίο του Ιωσήφ Βιβιλάκη Το κήρυγμα ως preformance απευθύνεται σε θεολόγου και κληρικούς, αφηγητές και, γενικότερα, επαγγελματίες του θεάτρου, θεατρολόγους, ιστορικούς και μελετητές του πολιτισμού. Στις σελίδες και στην εικονογράφηση οι ηθοποιοί μπορούν να ανακαλύψουν μέσα στο κήρυγμα το αλφαβητάρι της υποκριτικής τέχνης, ενώ όσοι ασχολούνται με τις θεατρικές σπουδές θα εντοπίσουν ένα νέο πεδίο μελέτης και έρευνας.
Επισκεφθείτε την σελίδα του βιβλίου στο facebook
Η κριτική του Βάλτερ Πούχνερ στην εφημερίδα Καθημερινή
Η κριτική του Βάλτερ Πούχνερ στο επιστημονικό περιοδικό Παράβασις
Διαβάστε την κριτική που έγραψε ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Η κριτική του Γιώργου Π. Πεφάνη στο Bookpress
Η κριτική της Σπυριδούλας Αθανασοπούλου Κυπρίου στη Θεολογία
Η κριτική της Καίτης Διαμαντάκου στο λογοτεχνικό περιοδικό Μανδραγόρας
Η κριτική του Διονύσιου Σκλήρη στο περιοδικό Σύναξη
Το λαϊκό δρώμενο της Τράτας στη Σκύρο
Αλίκη Μανδηλαρά
Μνήμες και επιδράσεις στην πολιτισμική ταυτότητα της τοπικής κοινωνίας
Το βιβλίο αυτό εξετάζει το αποκριάτικο σατιρικό δρώμενο της ‘Τράτας’ στη Σκύρο, ως μέσο έκφρασης της τοπικής κοινωνίας αλλά και ως παράγοντα διαμόρφωσης της πολιτισμικής της ταυτότητας. Συγκεκριμένα, ερμηνεύεται μέσα από τη θεωρία των διαβατήριων τελετουργιών, αλλά και εκείνη της Sherry Ortner σχετικά με τα σύμβολα κλειδιά και τον ρόλο τους στη συγκρότηση ενός κοινά αναγνωρίσιμου πολιτισμικού συμβόλου.Τέλος, εξετάζονται κατά θέματα στιχουργήματα με τα οποία οι συμμετέχοντες στη ‘Τράτα’ σχολιάζουν σκωπτικά επιφανείς δημόσιους λειτουργούς του νησιού, προσωπικότητες της πολιτικής ζωής της χώρας, πολιτικούς από ολόκληρη την Υφήλιο, προβλήματα του νησιού, τεχνολογικές και άλλες εξελίξεις της καθημερινότητας κ.α.
Το πένθος
π. Φιλόθεος Φάρος
Ορθόδοξη, Λαογραφική και Ψυχολογική θεώρηση
Μια διεξοδική ανάλυση και αντιμετώπιση της καταστάσεως του πένθους και της θλίψης, όπως την προσεγγίζει ο π. Φιλόθεος Φάρος. Ο συγγραφέας εξετάζει το θέμα κάτω από το φως της διδασκαλίας των Πατέρων της Εκκλησίας, της εμπειρίας του λαού μας και των πορισμάτων της σύγχρονης επιστήμης, αντιπαραθέτοντας την ορθόδοξη στάση και αντιμετώπιση σε αυτήν που έχει αναπτύξει ο δυτικός κόσμος.
Εφαρμοσμένη Λαογραφία
Βάλτερ Πούχνερ
Ο λαϊκός πολιτισμός σε επιστήμες και τέχνες
Ο όρος «εφαρμοσμένη λαογραφία» περιγράφει ένα φαινόμενο «χρήσης» και μια πρακτική, η οποία συναντιέται κυρίως στις τέχνες αλλά δεν είναι άγνωστη και στην επιστήμη: η «χρήση» στοιχείων του λαϊκού πολιτισμού σε γνωστικά πεδία και επίπεδα της κουλτούρας που δεν ανήκουν πια σ’ αυτόν.
Ο Λάζαρος (Θρησκευτική Λαογραφία Α΄)
Βάλτερ Πούχνερ
Θρησκευτική Λαογραφία Α΄
Η θρησκευτική λαογραφία είναι ένα πεδίο αναζητήσεων πολύ ευρύ, γιατί ο λαϊκός πολιτισμός συνδέεται και συμφύρεται πολλαπλώς με το εκκλησιαστικό εορτολόγιο και τον επίσημο θρησκευτικό βίο. Οι ποιμαντικές πρακτικές συχνά είναι διαποτισμένες από πράξεις και αντιλήψεις των λαϊκών στρατηγικών της επιβίωσης, και ότι τόσο από τα θεολογικά δόγματα της επίσημης θρησκείας.
Στον πρώτο τόμο της θρησκευτικής λαογραφίας παρουσιάζεται η περίπτωση του Λάζαρου, του φίλου του Ιησού, ιδιαίτερα αγαπητής μορφής στον ορθόδοξο λαϊκό πολιτισμό, που η έγερσή του στη Βηθανία προεικονίζει την Ανάσταση του Χριστού.
Ο Βάλτερ Πούχνερ στο νέο του βιβλίο μας αποκαλύπτει τη δυναμική της παράδοσης του Λάζαρου μέσα σε δύο χιλιετίες και μέσα από ένα πλούσιο υλικό. Ο συγγραφέας μας οδηγεί στην παρακολούθηση της ιστορίας του Λάζαρου από την εμφάνισή του στη Βίβλο, μέσω των εκφραστικών μέσων της Θείας Λειτουργίας (λόγος, εικόνα, δρώμενο), έως τις «χρήσεις» του θέματος στον λαϊκό πολιτισμό, σε θρύλους, τραγούδια, έθιμα και παροιμίες, για να τελειώσει τη διαχρονική αυτή διαδρομή με το δράμα και τη σύγχρονη έντεχνη λογοτεχνία, όπου συνήθως οι αντιλήψεις και πρακτικές του λαϊκού πολιτισμού αμφισβητούνται και οι θεολογικές προβληματικές συχνά αντιστρέφονται.
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 12ος τόμος – Ο τραγικός λόγος – Το δημοτικό τραγούδι – Οι παράκτιοι άνθρωποι
Ο τραγικός λόγος – Το δημοτικό τραγούδι – Οι παράκτιοι άνθρωποι
Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
Με την μορφή της τέχνης και του δράματος, ο τραγικός λόγος στην κλασική Ελλάδα επιχειρεί να αποσαφηνίσει ανθρώπινες καταστάσεις, όπως ο πόνος, το πάθος και η απρόσμενη μοίρα. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες του θεάτρου συνιστούν οντότητες περισσότερο πραγματικές από τις εξωτερικές ανθρώπινες υποστάσεις. Ως αρχετυπικές πυκνώσεις της ψυχής, αγωνίζονται για να καταστήσουν την οδύνη συνθήκη αποκαλύψεως του αιωνίου.
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΩΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Το δημοτικό τραγούδι, φορέας των αντιλήψεων και της βιοθεωρίας του Νέου Ελληνισμού, κομίζει μαρτυρίες βαθιάς ιστορικής ζωής που φθάνουν μέχρι την αρχαιότητα και τη μυθολογία. Ο εμπνευστής της δημοτικής ποίησης μετατρέπει την τραγωδία σε τραγούδι. Εισχωρεί στα βάθη της υπάρξεως, αποκαλύπτοντας το θαύμα του λαϊκού πολιτισμού, που έχει τη ρίζα του στα αρχέτυπα του ομαδικού υποσυνείδητου.
ΟΙ ΠΑΡΑΚΤΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Το μυστήριο της παρουσίας του ανθρώπου στον κόσμο, η φθορά των κοινωνικών δομών της ανθρωπότητας, η προβληματική μοίρα της Ευρώπης και του Νέου Ελληνικού πολιτισμού αποτελούν τα θέματα αυτής της συλλογής. Οι παράκτιοι άνθρωποι είναι οι άνθρωποι των ορίων, που απειλούνται από τα κύματα του ωκεανού, αλλά αρνούνται να σπέυσουν στην ασφαλή ενδοχώρα. «Τις αξίες της ζωής τις τρυγάς από τις ακρώρειες της αβύσσου. Με τον έσχατο κίνδυνο. Μόνο άνθρωποι που κινδύνεψαν, μόνο πολιτισμοί που κινδύνεψαν έδωσαν αξίες στον κόσμο»
Ο Ιούδας (Θρησκευτική Λαογραφία Β΄)
Βάλτερ Πούχνερ
Θρησκευτική Λαογραφία Β΄
Μετά τον Λάζαρο, τον φίλο του Ιησού με τον οποίο ασχολήθηκε στον πρώτο τόμο της θρησκευτικής λαογραφίας, στον παρόντα δεύτερο τόμο ο Βάλτερ Πούχνερ αφηγείται ιστορίες που έχουν δημιουργηθεί στην διάρκεια των αιώνων για τον Ιούδα Ισκαριώτη.
Ο συγγραφέας παρακολουθεί το θέμα του άστοργου μαθητή που πρόδωσε τον δάσκαλο, απελπίστηκε και αυτοκτόνησε, από την εμφάνισή του στη Βίβλο έως την ενσωμάτωσή του ως λόγος, εικόνα και δρώμενο στην επίσημη λατρεία, καθώς και την αξιοποίησή του στον λαϊκό πολιτισμό, σε τραγούδι, έθιμο και παροιμία. Αυτή η γοητευτική διαδρομή με την πλούσια επιστημονική τεκμηρίωση φθάνει έως τη σύγχρονη λογοτεχνία.
Related Products
Λένε για μένα οι ναυτικοί…
Γιώργος Κόρδης
Εικαστική αναφορά στην ποίηση του Νίκου Καββαδία
Τι άλλο θα μπορούσε να ‘ναι ένα κείμενο για τον Νίκο Καββαδία παρά ένα μνημόσυνο στο λιγοστό φως που σιγοκαίει ακούραστα στα σωθικά της παρακμής. Τι άλλο θα μπορούσε να γράψει για το νοσταλγό ετούτο της ατίθασης ουτοπίας που, όπως κάθε ναυτικός, του πραγματικού το ανέφικτο ζήτησε και χώρους και τρόπους, απροσπέλαστους σε ανθρώπους καθαρούς, τόλμησε να περπατήσει, που δε δείλιασε να αγγίξει και να ψαύσει της αμαρτίας το σώμα και να βγει νικητής και νικημένος μαζί. Λένε για μένα οι ναυτικοί… Αφηγητής και διαβάτης μαζί. Η γοητεία και το κουράγιο να ‘ναι κανείς μέσα σ’ ό,τι αφηγείται, να ‘ναι κοντά -έστω κοντά- και ν’ αφουγκράζεται τες ψυχές που πονούν και παραδίδονται στου μπορετού την πενία. […]
Εν πλω και ακυβέρνητα
Έλενα Στριγγάρη
Η τρίτη ποιητική συλλογή της Έλενας Στριγγάρη, με 44 ποιήματα που ταξιδεύουν ακυβέρνητα! Το έργο που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου ανήκει στον Κώστα Τσόκλη.
Ο διάπλους του καθρέφτη
Τάκης Βαρβιτσιώτης
Σημειώσεις για την ποίηση
«Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είναι ένας εκπρόσωπος εκείνης της πλειάδας των Ελλήνων ποιητών που πρόσφεραν μια ζωτική και ανέλπιστη συμβολή στην παγκόσμια λογοτεχνία της εποχής μας, και το πλούσιο ποιητικό έργο του έξοχου αυτού λυρικού αποτελεί μια κορυφαία στιγμή της σύγχρονης νεοελληνικής ποίησης, βρίσκοντας αναγνώριση και ‘έξω από την πατρίδα του'». [Από το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής του Πανεπιστημίου της Βιέννης, που απένειμε στον Τάκη Βαρβιτσιώτη το Διεθνές Βραβείο Γκόντφριντ φον Χέρντερ, 1994]. «Εάν ο Σολωμός είναι ιδρυτής της νεοελληνικής ποίησης, ο Παλαμάς ο γενάρχης της και ο Κάλβος ο νεοκλασικός σταθμός της, εάν ο Καβάφης εκφράζει το σταθμό της βυζαντινής παρακμής και ο Ρίτσος την κοινωνική διαμαρτυρία, τότε ο επόμενος μεγάλος λυρικός σταθμός είναι ο νεότερος του πρώτου κύκλου της Σχολής Θεσσαλονίκης ποιητής Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916). Το πνεύμα του αρχικού ποιητικού πυρήνα της μεσοπολεμικής «Σχολής» Θεσσαλονίκης συνεχίζει και κορυφώνει η κελτική υψιπετής ποίηση του μεγάλου αυτού μεταπολεμικού ποιητή». [Από την «Επίτομη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του Δ. Τσάκωνα, Εκδ. Κάκτος]. «Δεν ξέρω κανέναν άλλο σύγχρονο ποιητή μας, και πιο συγκεκριμένα, ποιητή μεταπολεμικό, που με τον ποιητικό του λόγο να μας κάνει να νοιώθουμε τόσο έντονα τη «σιωπή». Και ειδικά τη σιωπή του μυστηρίου… Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει στη μοντέρνα ποίηση ένας ποιητής τόσο υψηλού επιπέδου. Είναι κρίμα άνθρωποι σαν κι αυτόν να μένουν στην αφάνεια, έχοντας ένα ακροατήριο διακοσίων ή το πολύ τριακοσίων ανθρώπων. Το έργο του Τάκη Βαρβιτσιώτη είναι ένα αληθινό αριστούργημα και αυτό μας το δείχνει και η πρόσφατη βράβευσή του.» Ανδρέας Καραντώνης
Στη ρίζα του νερού, στην πέτρα…
Παντελής Β. Πάσχος
Η χαρμολύπη της επιστροφής
– Πρώτα-πρώτα θα σας πω για τα θεμέλια του καμπαναριού. Βλέπετε πόσα ζωνάρια και πόσα πατώματα είναι: ε, λοιπόν, τα θεμέλια είναι άλλο ένα πάτωμα προς τα κάτω, γεμάτο από κορμούς δέντρων. Διάλεξαν, μάλιστα, κ’ έκοψαν χοντρά καραγάτσια, που έχουν πολύ δυνατό ξύλο και είναι μεγάλης αντοχής, σαν τσιμέντο· τα πατήκωσαν καλά, κ’ εκεί επάνω άρχισαν να χτίζουν, με τις πιο μεγάλες πέτρες, μια μεγάλη βάση· και αυτό το κάνανε και για τη στερεότητα, μα και για να μπορεί ν’ απορροφά τα τραντάγματα και τους κραδασμούς. Και ήταν, πράγματι, σοφοί εκείνοι οι χτίστες: πέρασαν τόσα μεγάλα φορτηγά, τανκς, βαρυφορτωμένες νταλίκες από δίπλα του, τρανταζότανε όλος ο τόπος, αλλά το καμπαναριό δεν έπαθε ούτε το παραμικρό! […] Όταν τελείωσε το έργο και βγήκαν οι σκαλωσιές, όλος ο κόσμος εθαύμασε το νέο στολίδι του χωριού· με τέτοια εκκλησιά του Αη-Προδρόμου, τέτοιο μεγάλο και τεφαρίκι καμπαναριό άξιζε! Έγιναν πάλι γιορτές, με τραπέζια και κρασί παλιό, για να εγκαινιαστεί το μεγάλο έργο, που βάσταξε όπως σας είπα τρία χρόνια το χτίσιμό του, και ν’ αποχαιρετήσουμε τους μαστόρους.
Νηπενθή
Ο κόσμος του Κώστα Καρυωτάκη είναι ένας κόσμος ποιητικός που καταγράφει την αγωνία και τη δίψα για ζωή, για αυθεντική ζωή χωρίς συμβιβασμούς και ανώφελα προσκυνήματα. Και είναι αληθινή πρόκληση για το εικαστικό που καλείται να συναντήσει την ποιητική αυτή ζωή και να συνομιλήσει μαζί της, να βρει τρόπους να τρυπώσει μέσα της· να δει, να διακρίνει, να καταγράψει και να παρουσιάσει, να μαρτυρήσει ύστερα στα μάτια των θεατών αγαθών για όσα είδε και όσα είδε και όσα γεύτηκε εκεί, στον άβατο χώρο όπου μόνον οι ερωτευμένοι και λοξίες κατοικούν. Μια έκδοση αφιέρωμα στα 80 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου ποιητή, με εικονογράφηση του Γιώργου Κόρδη.
There are no reviews yet.