- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
Weight | 0.30 kg |
---|---|
Dimensions | 17 x 24 cm |
Συγγραφέας | Γιώργος Βαρθαλίτης |
Σελίδες | 96 |
isbn13 | 978-960-527-731-4 |
Be the first to review “Solstitium Νουμηνία Μεσομήδης”
You may also like…

Ίσις
Βαρθαλίτης Γιώργος
Τo ποιητικό αυτό βιβλίο φιλοδοξεί να ανασυστήσει μιαν απ’ τις πιο γοητευτικές μορφές της προχριστιανικής θρησκευτικότητας: την Ίσιδα, την Θεοτόκο του αρχαίου κόσμου. Και τα ισιακά ποιήματα, αλλά και τα υπόλοιπα κομμάτια που συναπαρτίζουν αυτό το βιβλίο, στηρίζονται σε σπουδαίους συγγραφείς της αρχαιότητας, κυρίως τον Πλούταρχο, τον Απουλήιο, τον Καλλίμαχο και τον Βιργίλιο, αλλά και στη μεγάλη λυρική τέχνη του Άγγελου Σικελιανού.
Πώς ξαφνικά σαν ήλιος ανατέλεις,
ώ μελιχρή εφηβότητα γυμνή,
που σ’ έπλασε όλο χάρη ο Πραξιτέλης
κι ολόκληρη η Φωκίδα σ’ ανυμνεί!
Σε βλέπω που τον Πύθωνα τοξεύεις
κι ηχεί σαν νά ‘ναι λύρας η νευρή,
και μια μπροστά του στέκεις, μια λοξεύεις,
το βέλος σου, φαρμάκι, να τον βρει.
Κι ως να περνάς ηλιόλαμπρη Αργολίδα,
ο φανερός εσύ μα κι ο κρυφός,
τη γύμνια σου φοράς σαν αλουργίδα
και το κορμί σου ντύνεις με το φως!
recently published

Παλαμάς Καβάφης Σικελιανός
Βαρθαλίτης Γιώργος
Σχόλια και δοκιμές
Το βιβλίο αυτό συναθροίζει εννιά καβαφικά σχόλια και δύο εκτενέστερα δοκίμια για τον Παλαμά και τον Σικελιανό και κομίζει μια νέα «ματιά» στο έργο των τριών μεγάλων ποιητών μας.

Τρεις μεγάλοι Βυζαντινοί ποιητές
Επιλογή-Μετάφραση: Βαρθαλίτης Γιώργος
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΜΕΤΡΗΣ
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ
ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΣ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ
Το βιβλίο αυτό συνθέτει μία βυζαντινή τριλογία. Περιλαμβάνει μία επιλογή ποιημάτων του πιο φλογερού βυζαντινού ποιητή, του Ιωάννου του Γεωμέτρου, το αριστούργημα της βυζαντινής ποιήσεως, που είναι το ποίημα για την αράχνη του Χριστόφορου του Μυτιληναίου και ύμνους και επιγράμματα του Μάρουλλου, μιας συναρπαστικής μορφής της Αναγέννησης. Σπουδαία κείμενα, που μεταφράζονται για πρώτη φορά στη νεοελληνική και που υπόσχονται στον απαιτητικό αναγνώστη πολύ ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις.

Solstitium
Γιώργος Βαρθαλίτης
Πώς μια ακηλίδωτη λευκότητα κυκλώνει
τον χώρο αυτόν, τα δέντρα τ’ άγρια κι’ εμένα –
το πιο ακηλίδωτο λευκόν σαν το σεντόνι
στα μέλη πάνω του Κυρίου τα πληγιασμένα.
Εδώ ο τραχύς σαρώνει άνεμος τη σκόνη,
κι εδώ διανοίγονται τα μάτια μου ολοένα
στην κρύα διαύγεια που μπρος μου ξεδιπλώνει
νεκρές εκτάσεις από δέντρα γυμνωμένα
σαν τις πτυχές ενός ατέλειωτου χιτώνα.
Υπάρχω πλέον άλλο. Ο κύκλος έχει κλείσει.
Και στον σκληρό βαθιά κι απέραντο χειμώνα
που ο ήλιος καίει στο στερέωμα καρφωτός
ορμώντας χύνονται παντού σαν το μελίσσι
οι φλόγες τώρα από τα σίμβλα του φωτός.
There are no reviews yet.