Ο Αγαπημένος
Rumi Jalal-Al-Din
Όλη η ποίηση του Ρουμί δεν είναι παρά μία μεταξωτή κλωστή στα χέρια επιδέξιου υφαντή, που με την δεξιοτεχνία μυστικών διαδικασιών, μετατρέπεται σε περίτεχνο περσικό χαλί.
Ζητούμενο πάντα ο Έρωτας. Ο ανεκπλήρωτος ανθρώπινος πόθος, που με κάθε μέσο αγωνίζεται να πραγματοποιηθεί, δεν μπορεί πουθενά αλλού να εκπληρωθεί παρά μόνο στην αγάπη.
€ 8.50 € 6.80
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (1)
| Weight | 0.20 kg |
|---|---|
| Dimensions | 12 x 17 cm |
| Συγγραφέας | Rumi Jalal-Al-Din |
| Σελίδες | 128 |
| isbn13 | 978-960-7102-66-9 |
| isbn | 960-7102-66-5 |
1 review for Ο Αγαπημένος;
Add a review
You may also like…
Στον δρόμο του χειμάρρου
Μεταφραστής: Κολύμβα Καδιώ
Ένας διάλογος αγάπης ανάμεσα στον Ιησού και στο Ισλάμ. Ένας θρησκευτικός κόσμος επιλέγει να υιοθετήσει το κεντρικό πρόσωπο ενός άλλου θρησκευτικού κόσμου και να το αναγνωρίσει ως συστατικό της ίδιας του της ταυτότητας. Ρώτησαν τον Χριστό: Γιατί δεν χτίζεις ένα σπίτι για Σένα; Απάντησε: Θεμελιώνω στον δρόμο του χειμάρρου.
Rumi Jalal-Al-Din (Μεβλάνα – Τζελαλαντίν Ρουμί)
Ο Μελβάνα Τζελαλεττίν Μωχαμέντ Μπαλκί (Ρουμί) (1207-1273 μ.Χ.) είναι ένας από τους μεγαλύτερους μυστικιστές ποιητές ανά τον κόσμο που θέτει τον άνθρωπο σε ερωτική τροχιά με τον Θεό. Είναι ένας παγκοσμίου κύρους πνευματικός δημιουργός. Μετά τη συνάντησή του με τον «Σαμς», εγκατέλειψε τη διδασκαλία και τα κηρύγματα και ενώθηκε με τους αγαπημένους του Θεού. Ο πιστός μαθητής και οπαδός του, Χιουσαμεττίν Τσελεμπί, τον παρακάλεσε να γράψει ένα έργο για να το αφήσει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Ο Ρουμί ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Χιουσαμεντίν και του υπαγόρευσε το μνημειώδες έργο του «Μεσνεβί» που είναι ένας ωκεανός μυστικής φιλοσοφίας. Έγραψε το έργο του στην περσική γλώσσα με έναν παιδικό ενθουσιασμό για τη ζωή και τον άνθρωπο, εμπλουτισμένο με ποικίλες γνώσεις του. Ο τρόπος γραφής του είναι πρωτότυπος και μοναδικός, εμπνευσμένος από τον θείο έρωτα. Ο Τζελαλεντίν Μπαλκί είχε λάβει άριστη ισλαμική παιδεία από τον πατέρα του που ήταν σπουδαίος ιεροδιδάσκαλος και είχε τον τίτλο Σουλτάν-αλ-0υλεμά. Χάρη στις γνώσεις του αυτές περιλαμβάνει πολλά εδάφια του Κορανίου, αλλά και χαντίς, στους στίχους του. Γνώριζε επίσης και την ελληνική φιλοσοφία στην οποία αναφέρεται στα έργα του. Λόγω της άριστης παιδείας και φιλομάθειάς του χρησιμοποιεί κάποιες ελληνικές λέξεις στα ποιήματά του.
Η πάνω μεριά του κόσμου
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η μυθιστορηματική βιογραφία ενός ανθρώπου κι ενός τόπου, βασισμένη στο ημερολόγιο μιας καπετάνισσας. Μια ζωή γεμάτη τρικυμίες και μπουνάτσες στη Σαντορίνη και στον Πειραιά, στο χτες και στο σήμερα. Μια ζωή απόλυτα δεμένη με τη θάλασσα, τη ναυτιλία και τη ναυτοσύνη. Από τα πανιά της σκούνας, μέχρι τα λίμπερτυ των αποζημιώσεων του πολέμου κι από τις βεγγέρες του νησιού μέχρι τα ταξίδια στην Ευρώπη.
Οία
Καδιώ Κολύμβα
Τόπος και ιστορία
Το βιβλίο αυτό είναι σαν πουλί. Ένα πουλί διαβατάρικο, που θα ‘θελε να σας σηκώσει μαλακά και να σας ταξιδέψει. Οι δυο φτερούγες του σημαδεύουν δυο διαφορετικά σημεία, άρα έχουν και δυο διαφορετικούς στόχους. Ο πρώτος θέλει να γνωρίσει στον ταξιδιώτη τη μικρή πολιτεία της Οίας και τα έργα των ανθρώπων της. Ο δεύτερος στοχεύει πέραν της ευκολίας των αισθήσεων. Προσπαθεί να κάνει λέξεις τα κρυμμένα, όσα χρειάζεται να σκύψουμε λίγο από πάνω τους, για να μας αποκαλυφθούν. Το πέραν της μαγείας, η οποία έτσι κι αλλιώς κυριεύει τον επισκέπτη της Οίας, το πέραν της «γραφικότητας» του γαλάζιου Αιγαίου με τις απέριττες κυκλαδικές γραμμές. […] (από τον πρόλογο της συγγραφέως)
Κολύμβα Καδιώ (Kadio Kolymva)
Η Καδιώ Κολύμβα, πρωτοδημοσιεύει το 1968, την ποιητική συλλογή «Nocturna». Το 1985 αρχίζει τη συνεργασία της με την Πολιτιστική Εταιρεία «Πανόραμα», δημοσιεύοντας στο περιοδικό της Εταιρείας και δίνοντας διαλέξεις με θέματα την πρωτοχριστιανική Ανατολή και την ισλαμική λογοτεχνία. Την ίδια εποχή ξεκινάει να μεταφράζει το μεγάλο ποιητικό έργο του Πέρση ποιητή, Τζελαλαντίν Ρουμί. Το 1991 κυκλοφορεί την ποιητική της συλλογή «Εικόνες από την Έρημο», Εκδόσεις Πανόραμα. Το 1995 στον Εκδοτικό οίκο «Αρμός», δημοσιεύει μια ακόμα ποιητική συλλογή με τίτλο «Πανδοχείο Πουλιών» και την ίδια χρονιά στη σειρά «Μούσες» του «Αρμού», κυκλοφορεί η μετάφραση του βιβλίου «Ο Αγαπημένος». Τα 90 από τα 1791 τετράστιχα (Ρουμπαγιάτ) του Τζελαλαντίν Ρουμί από το έργο «Ο Ήλιος της Ταυρίδας». Με εκτενή εισαγωγή για τον ποιητή και το έργο του.
Ρότα περ Όστρια
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η αυγή του 16ου αιώνα βρίσκει τη Βενετία να κυριαρχεί ακόμα στις Κυκλάδες και τους πειρατές να λυμαίνονται το Αιγαίο. Τα νησιά υποφέρουν. Η Αγία Έδρα στέλνει τον εκπρόσωπό της στη Σαντορίνη, διεκδικώντας για λογαριασμό της τον μοναδικό βυζαντινό ναό του νησιού. Ο δομινικανός μοναχός Άνσελμος, ελληνομαθής και ειδικός σε ζητήματα δογματικά, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη σκληρότητα των διεφθαρμένων αρχόντων, αλλά και με την εξαθλίωση των υποτελών. Οι διεκδικήσεις, τα ψεύτικα οράματα και οι παράλογες απαιτήσεις των Ενετών, αλλά και τα δεινά των ντόπιων, φέρνουν τον Άνσελμο αντιμέτωπο με μια διαφορετική πραγματικότητα και τον οδηγούν σε αμφισβητήσεις και εσωτερικές συγκρούσεις.
Η έννοια του προσώπου στον Σουφισμό
Reynold A. Nicholson
Κατά τον σουφικό μυστικισμό «η έσχατη αλήθεια του παντός βρίσκεται μέσα στην καρδιά του ανθρώπου και με την βαθιά, γνήσια και έντονη αγάπη ο μύστης έρχεται σε άμεση κοινωνία με τον Θεό, απαρνείται το συμβατικό πρόσωπο και ανακαλύπτει το κρυμμένο μέσα του μοναδικό και αληθινό πρόσωπο της θείας πραγματικότητας. Τι γίνεται τελικά με το ανθρώπινο πρόσωπο. Φτάνει στην τελείωση ή ταυτίζεται με την ουσία του Θεού και χάνεται στην απέραντη θάλασσα του παντός.»
Στον κήπο του αγαπημένου
Τζελαλαντιν Ρουμί
Ωδές (Απόδοση: Καδιώ Κολύμβα)
Ο Ρουμί και πάλι αναζητά τον Έρωτα. Μέσα από ένα χείμαρρο λέξεων, μεταφορών, εικόνων και παρομοιώσεων. Εξουδετερώνοντας τη λογική με το βίωμα, τα αισθήματα με την εμπειρία, το ζητούμενο -που είναι πάντα ο Έρωτας- θριαμβεύει με τη δύναμη της Αγάπης. Το σώμα σου είναι η ρόδα του μύλου και η αγάπη είναι το νερό. Έχεις δει ποτέ τη ρόδα του μύλου να γυρίζει χωρίς νερό;
Related Products
Ποιήματα
Stéphane Mallarmé
Εισαγωγή-Μετάφραση-Σχόλια: Τάκης Βαρβιτσιώτης
«Να επιχειρήσει κανείς να μιμηθεί τον Mallarme είναι παραφροσύνη», είπε κάποτε ο Andre Gide. Να επιχειρήσει όμως να τον μεταφράσει, είναι, νομίζω, ακόμα μεγαλύτερη παραφροσύνη. Το πάθος μου ωστόσο και η λατρεία μου για τον έξοχο Διδάσκαλο με παρότρυναν να αναλάβω αυτό το απεγνωσμένο εγχείρημα. Έτσι προσπάθησα τριάντα και πλέον χρόνια, σε ορισμένες μόνο ευτυχισμένες στιγμές έμπνευσης και όσο μου επέτρεπαν οι ικανότητες μου, να αναδημιουργήσω στη γλώσσα μας τα ωραιότερα και τα πιο φημισμένα σονέτα του Stephane Mallarme, χρησιμοποιώντας τις έσχατες δυνατότητες που θα μπορούσε να μου προσφέρει η γλώσσα μας από την τόσο πλούσια, θαυμαστή και αρχαία παρακαταθήκη της.
Η προσπάθειά μου αυτή με υποχρέωνε να ανακαλύψω κάποιες γλωσσικές αισθητικές «αντιστοιχίες», correspondances, σύμφωνα, με την μπωντλαιρική σημασία του όρου, έναν παράλληλο με το μαλλαρμεϊκό κείμενο ποιητικό λόγο, έτσι ώστε η μεταγλώττιση να αποβαίνει μια πραγματικά νέα δημιουργία που να διασώζει κατά το δυνατόν την πολυσημία του πρωτοτύπου. Με υποχρέωνε ακόμα να παραβιάσω έναν ή και περισσότερους μυστικούς διαδρόμους που θα οδηγούσαν στον πυρήνα του μεταφραζόμενου έργου, με άλλα λόγια σ’ αυτό το εκθαμβωτικό κάτοπτρο με πολλαπλές φωτεινές εστίες και αντανακλάσεις που είναι η μαλλαρμεϊκή ποίηση, χωρίς όμως να εξαφανιστώ κι εγώ ο ίδιος μέσα στο λαμπερό βάθος του.
Εκλογή ποιημάτων
Éluard Paul
Εισαγωγή-Μετάφραση: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Σε μία τελευταία σας σύνθεση ανήκουστης ομορφιάς, την «Αέναη Ποίηση», όπου αναζητάτε ένα δρόμο για μια πίστη ανθρώπινη, θέτετε ένα ερώτημα γεμάτο πάθος:
«Στην ανατολή του πεπρωμένου μου
Θα ‘χω αύριο έναν αδελφό;»
Επιτρέψτε μου, αγαπητέ Διδάσκαλε, να πάρω το θάρρος να σας απαντήσω με όλον τον νεανικό ενθουσιασμό πως αν είχατε χθες μερικούς πολύ εκλεκτούς αδελφούς, σήμερα μπορείτε να είστε βέβαιος πως έχετε ανακτήσει αναρίθμητους αδελφούς, ίσως πολύ ταπεινούς μα που μέσα στην καινούργια άνοιξη που μας αναγγέλλετε, την άνοιξη της ομαδικότητας και της ανθρώπινης αλληλεγγύης, είναι έτοιμοι να χαιρετίσουν μαζί σας τις «εστεμμένες κοπέλλες», και τα «παρθενικά ερείπια με φτερά πεταλούδας», όπως επίσης είναι έτοιμοι να σας ακολουθήσουν και να πραγματοποιήσουν μαζί σας το μεγάλο όραμα ενός κόσμου οριστικά ανανεωμένου και εξαγνισμένου. (Απόσπασμα της προσφώνησης που απηύθυνε ο Τάκης Βαρβιτσιώτης στον Eluard το 1946 στην Θεσσαλονίκη)
Οι ελεγείες του Ντουίνο
Rainer Maria Rilke
Μετάφραση: Δημήτρης Θ. Γκότσης
Από την ιδιοκτησία της κόμησσας Μαρίας φον Τουρν ουντ Τάξις-Χόενλόε (1912/1922)
Στη βόρεια ακτή της Αδριατικής, είκοσι περίπου χιλιόμετρα έξω από την Τεργέστη, βρίσκεται το χωριό Ντουίνο. Και εκεί, πάνω σε μια απόκρημνη ακτή υψώνεται ένα από τα ωραιότερα κάστρα της Ευρώπης, όπου στα μέσα Ιανουαρίου του 1912 μέσα σε λίγες ημέρες ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε έγραψε την πρώτη και τη δεύτερη από τις δέκα Ελεγείες του Ντουίνο . Το έργο ολοκληρώθηκε δέκα χρόνια αργότερα σε έναν πύργο (το Chateau de Μuzot) στο Σερ της Ελβετίας και εκδόθηκε τον επόμενο χρόνο. Η επίδραση των Ελεγειών στην ποίηση του 20ού αιώνα μόνο με εκείνη της Ερημης χώρας του Ελιοτ μπορεί να συγκριθεί. Ενενήντα χρόνια σχεδόν μετά την πρώτη τους έκδοση οι Ελεγείες εξακολουθούν να μεταφράζονται συνεχώς σε όλο τον κόσμο- και στη χώρα μας… (Αναστάσης Βιστωνίτης, ΤΟ ΒΗΜΑ, 12/6/2011).
Το έργο αυτό του Ρίλκε έχει επανειλημμένα μεταφερθεί από τα γερμανικά στη δική μας γλώσσα. Επίσης στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών έχει εμφανιστεί ικανός αριθμός ελληνικών βιβλίων, που αναφέρονται στον Ρίλκε και το έργο του. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, ώστε να εκδίδεται και πάλι σήμερα μια ακόμη μετάφραση αυτού του ποιητικού του βιβλίου; Οι αιτίες είναι δύο: Η πρώτη, η και λιγότερο σημαντική, έχει να κάνει με τα όσα συνέβησαν στην Ελλάδα σχετικά με τον Ρίλκε και ιδίως με το ποιητικό του έργο. Η δεύτερη αιτία, η και σημαντικότερη, έχει να κάνει με τον κρυφό πυρήνα των Ελεγειών αυτών. Με τον πλούτο, που μας προσφέρουν αυτές, και που είναι και σήμερα ακόμη μεγάλης αξίας.
Ultimatum
Φερνάντο Πεσσόα
Η ηθική της δύναμης και άλλα σημαντικά κείμενα
Για πρώτη φορά το κείμενο του Φερνάντο Πεσσόα, «Ultimatum», θεωρείται ένα από τα πλέον βίαια του όλου έργου του, μεταφράζεται στα ελληνικά και παρουσιάζεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Ο Πεσσόα, επηρεασμένος από το Μανιφέστο του Φουτουρισμού, δημοσίευσε το «Ultimatum» στο πρώτο και μοναδικό τεύχος της επιθεώρησης «Φουτουριστική Πορτογαλία», το οποίο και κατασχέθηκε από την αστυνομία τον Νοέμβριο 1917. Είναι ένα μαχητικό κείμενο, που αρχίζει σαν λίβελος και καταλήγει σαν σύμβολο πίστης. Είναι γραμμένο σε ένα στυλ επιδεικτικό, διδακτικό, με λογικούς συλλογισμούς και αλγεβρικούς τύπους, εντελώς αρνητικό, σε σημείο που να θεωρείται παρανοϊκό. Ο Πεσσόα καταγγέλλει την «γενική χρεοκοπία των λαών και των πεπρωμένων τους» και οικτίρει τους καιρούς του για την παντελή έλλειψη ανθρώπινου μεγαλείου. Και τούτο γιατί δεν βλέπει γύρω του τίποτα άλλα παρά μόνο μετριότητα. Σκοπός δεν είναι μόνο η αφύπνιση της Πορτογαλίας, αλλά και η οικοδόμηση της Ευρώπης και η σωτηρία της Δύσης από τον πολιτισμικό μαρασμό. «Αναγνωρίζοντας την αλήθεια σαν αλήθεια, και συγχρόνως σαν λάθος, ζώντας τα αντίθετα, χωρίς να το δέχεσαι, νιώθοντας τα πάντα με κάθε τρόπο, και στο τέλος να μην είσαι τίποτα άλλο παρά μόνο η διάνοια του κάθε τι, όταν ο άνθρωπος υψώνεται σε μία τέτοια κορυφή, είναι ελεύθερος όπως σε όλες τις κορυφές, μόνος όπως σε όλες τις κορυφές, ενωμένος με τον ουρανό, με τον οποίο δεν είναι ποτέ ενωμένος, όπως σε όλες τις κορυφές.» Φερνάντο Πεσσόα
Επιστολές σε έναν νεαρό ποιητή
Rainer Maria Rilke
ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΕΚΕΜΕΛ 2011
Και αν πρέπει να σας πω κάτι ακόμη, ας είναι το εξής: Μην πιστέψετε πως αυτός που προσπαθεί να σας παρηγορήσει , ζει χωρίς να μοχθεί ανάμεσα στις απλές και σιωπηλές λέξεις, που έχουν ενίοτε ευεργετική επίδραση πάνω σας. Η ζωή του κρύβει πολλή κούραση, πολλή θλίψη, και βρίσκεται πολύ πίσω από τη δική σας. Όμως αν ήταν διαφορετική, δεν θα μπορούσε ποτέ να βρει τις λέξεις αυτές.
Δικός σας
Ραϊνερ Μαρία Ρίλκε
Ο δρόμος του φιδιού
Φερνάντο Πεσσόα
Ο Δρόμος του Φιδιού είναι μιά πραγματεία μύησης στην γνώση, είναι ένα παζλ που συνθέτει ο Γιάννης Σουλιώτης από γνωστά και ανέκδοτα κείμενα του Φερνάντο Πεσσόα που καλούν στον δρόμο της γνώσης, τον δρόμο που διάνυε ο Πεσσόα σαν τον Οδοιπόρο του, παραμυθούμενος για λίγο ή περισσότερο με γοητευτικές συναναστροφές: με τους αρχαίους Έλληνες θεούς, την Μεταφυσική, την Αλχημεία, την Μασονία, την Καβάλα, τους Ναϊτες, τους Ροδόσταυρους, την Επιστήμη, την Τέχνη, την Θρησκεία…
Ο δρόμος, όμως, του φιδιού είναι η απόδραση έξω από τους δρόμους, μας λέει ο ποιητής, και μόνο απεκδυόμενοι κάθε φορά, όπως το φίδι τα πουκάμισά του, απόψεις, θεωρίες, συστήματα, θρησκείες, θα πλησιάσουμε λίγο πιο κοντά στην απρόσιτη και θεία Αλήθεια.
Αντίνοος
Φερνάντο Πεσσόα
Δίγλωσση έκδοση
To 1901 είναι η χρονιά που ο Πεσσόα γράφει τα πρώτα του ποιήματα στα αγγλικά. Αρχίζει να συνθέτει τον «Αντίνοο» στα 1915 και τον δημοσιεύει στα 1918. Κάπου ο ίδιος σημειώνει «ο Αντίνοος μπορεί να χαρακτηριστεί άσεμνο» ποίημα, και πως σ’ αυτό εκφράζεται «πολύ ωμά». Ο ποιητής αρχίζει την εκτενή ποιητική του σύνθεση από τη στιγμή που ο Αντίνοος είναι ήδη νεκρός. Η ιστορία του ομολογημένου και σφοδρού έρωτα μεταξύ του αυτοκράτορος Αδριανού και του νεαρού Βιθυνού (φλογερού και σφοδρού κυρίως από την πλευρά του Αδριανού) είναι διάσημη και περιγράφεται κατά μοναδικό και αξεπέραστο τρόπο από την Μαργκερίτ Γιουρσενάρ στο μεγάλο και πιο διάσημο έργο της «Αδριανού απομνημονεύματα». Πως ξεκίνησε αυτό το παράφορο πάθος μεταξύ του μεσήλικα αυτοκράτορα και του νεαρότατου Αντίνοου, πως εξελίχτηκε και με ποιον τρόπο κατέληξε αφήνουν αδιάφορο τον Πεσσόα. Ο δικός του Αντίνοος αρχίζει από τον πνιγμό του νεαρού καλλονού στα νερά του Νείλου και μετέπειτα. Το σώμα του νεκρού Αντίνοου μεταφέρεται στην Έπαυλη του Αδριανού στην Αλεξάνδρεια και τοποθετείται πάνω σε «χαμηλό ανάκλιντρο». Αυτό ακριβώς είναι το σημείο εκκίνησης του Πεσσόα.
Ο θάνατος του Πήγασου
Federico García Lorca
«Η εκκλησία ήταν γεμάτη με…
Έλληνες, Υπέροχοι τύποι».
Ο ποιητής του έρωτα και του θανάτου, του αηδόνι της Ανδαλουσίας, που χάθηκε από αδελφικό χέρι τον Αύγουστο του 1936.
Μέσα από τα τραγούδια του και τα ποιήματά του βγαίνει το βαθύ τραγούδι της Ισπανίας, αλλά και οι ελληνικοί μύθοι, που έπαιξαν ένα μεγάλο ρόλο στο συμβολικό στερέωμα του μεγάλου ποιητή.
Δεν παύει όμως να είναι ο «άνθρωπος του κόσμου και αδελφός όλων», από τους οποίους δεν ζητάει τίποτε άλλο παρά μόνο «ένα χέρι, ένα χέρι πληγωμένο», και το χέρι αυτό του το απλώνω, σαν φόρο τιμής για τα 75 χρόνια από τον θάνατό του, με μια νέα ματιά σε γνωστά και άγνωστα ποιήματά του.
Ανώφελα τα λόγια για την κληρονομιά του πνεύματος εκείνου που αρνήθηκε να αγνοήσει το «διαφορετικό».
Ο Λόρκα, ο ίδιος, συνοψίζει, άλλωστε το μήνυμα όλου του έργου του, με τον γνωστό ποιητικό του λόγο:
«…δεν θέλω να σας δώσω μέλι γιατι δεν έχω, αλλά άμμο ή κώνειο ή αλμυρό νερό».
armosbooks –
Seraphim Alevropoulos
Ένας εξαίρετος ποιητής, ένας ουδέτερος θεολόγος, ένας ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ουσιαστικά με τον Αγαπημένο & όχι μόνο! Ένας ύμνος στην Αγάπη, μετά από αυτόν του Αποστόλου Παύλου στην Καινή Διαθήκη, στην προς Κορινθίους επιστολή του.. Μια άριστη απόδοση στα ελληνικά, με σεβασμό στην ελληνική γλώσσα αλλά κυρίως στον ίδιο τον Πέρση Ποιητή, τον Τζελαλλαντίν Ρουμί (ή Τζελαλεττίν) που σημαίνει \»Η δόξα της Θρησκείας\» αν θυμάμαι καλά από την μετάφραση..Αναφέρονται όλες οι πηγές της, στις οποίες εμφανίζεται και ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ένας Άνθρωπος, όπου με το βιβλίο του \»Ισλάμ\» από τις Εκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ φωτίζει με σεβασμό κι αγάπη όλα τα σημεία του Ισλάμ, τα οποία επηρρέασαν κ την μεταφράστρια, όπως η ίδια αναφέρει, να ασχοληθεί περισσότερο με το Ισλάμ. Ένα βιβλίο που όλοι οι θεολόγοι αλλά & όλοι οι ερωτευμένοι οφείλουν να διαβάσουν πριν επιστρέψουν στο χώμα…μια έκφραση που χρησιμοποιούσε κ ο ίδιος ο Τζελαλλαντίν.. Συγχαρητήρια στις Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ για την κυκλοφορία του \»Αγαπημένου\» και του \»Κήπου του Αγαπημένου\», ένα ακόμα έργο του ποιητή, το οποίο θα διαβάσω σύντομα και θα σχολιάσω εαν χρειαστεί.. Σε μια εποχή όπως η σημερινή, η επιρροή του Τζελαλλαντίν είναι απαραίτητη, ώστε να μας ενθαρρύνει να αγαπήσουμε τον Δημιουργό, την δημιουργία Του αλλά & την ομοίωσή Του, τον άνθρωπο.. Καλή Ανάγνωση σε όλους!