Ποίηση
Jean Pierre Jouve
Απόδοση: Νίκος Λεβέντης
«Πιέρ Ζαν Ζουβ: Ένας ποιητής»:
Ούτε στη χώρα του δεν εισακούσθηκε… Για την άθεη Γαλλία που σπινθηροβολεί σε πνεύμα βολταιρικής παραγωγής, εκστασιάζεται με τη νέα θεότητα της τεχνικής, ο ποιητής μας έχει κάτι απηρχαιωμένο κι απωθητικό. Για την άλλη Γαλλία της παραδοσιακής μεγαλοπρέπειας του καθολικισμού, κλειδοκράτορας παραμένει πάντα ο Κλωντέλ με το ογκώδες, βαρύτιμο έργο του: θεατρικό, ποιητικό, ερμηνευτικό. Με τους υπερρεαλιστές έχει έναν κοινό ερωτικό δεσμό, όμως ενώ εκείνοι μένουν στην επιφάνεια της σάρκας, αυτός ξεκόβει κι αναζητάει, με τους μεγάλους μυστικούς της παράδοσής του, την ερωτική ανάσα του μηδενός. Μόνο κάποια ανήσυχα πνεύματα, σχεδόν πιστοί ερμηνευτές του, θα προσπαθήσουν να βρουν τη συνοχή του έργου -υποφώσκει η συνοχή του είναι- τους βαθείς αρμούς και τις εναγώνιες ορμές μιας ζωής αφιερωμένης στην ποίηση, στραμμένης προς τον Θεό. Αλλά αν υπάρχει κάποια βαθύτερη απήχηση, κάποια μυστική αλληλεγγύη ανάμεσα στα έργα και τους ανθρώπους, ομότεχνοι πάλι θ’ αναγνωρίσουν στο πρόσωπό του «ένα μεγάλο ποιητή της γλώσσας μας» κι αυτή η αναγνώριση που έρχεται με γνώση και εμβίωση από τους Πιερ Εμμανουέλ και Υβ Μπονφουά θα ‘ναι ίσως η καλύτερη διαδοχή. Ενώ ο Ουγκαρέττι, που αγάπησε τη γαλλική γλώσσα, βλέπει πως το έργο του Ζουβ μοιάζει να γεννήθηκε κάτω απ’ τον αστερισμό της Νιόβης(από πέτρα και δάκρυα), πως η σκοτεινιά των λέξεων προέρχεται απ’ το ίδιο το μυστικό της ζωής.
Δεν παύει όμως να παραμένει δεκαπέντε χρόνια μετά το θάνατό του (1976) ένας πένθιμος, μονήρης ποιητής. . […]
€ 7.09 € 5.67
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
Weight | 0.20 kg |
---|---|
Dimensions | 12 x 17 cm |
Συγγραφέας | Pierre Jean Jouve |
Σελίδες | 136 |
isbn13 | 978-960-527-049-0 |
isbn | 960-527-049-8 |
Be the first to review “Ποίηση” Ακύρωση απάντησης
You may also like…


Jouve Pierre Jean (Πιέρ Ζαν Ζουβ)
Ο Γάλλος ποιητής και μυθιστοριογράφος Πιέρ Ζαν Ζουβ γεννήθηκε το 1887 και πέθανε το 1976. Φιλάσθενος από μικρή ηλικία, δεν φοίτησε σε κάποιο πανεπιστήμιο. Μετά την έκδοση των πρώτων του ποιημάτων, απέρριψε όλα όσα έγραψε και στράφηκε στην ποίηση με θρησκευτικούς προσανατολισμούς. Μεταξύ άλλων στα έργα του συγκαταλέγονται: «Paulina 1880». «Le monde desert». «Les Noces». «Sueur de sang». «La Vierge de Paris». «Diademe». «Moires».

Related Products

Tο δέντρο είναι που βλέπει
René Char
[…] Το μικρό αυτό βιβλίο είναι συνδυασμός άσκησης, προσπάθειας, αγάπης για την ποίηση. Η δυσκολία είναι να «γυρίσεις» τούτην εδώ την κατά βάσιν επιγραμματική ποίηση από μια γλώσσα σε μια άλλη. Τα κομμάτια που επιλέγονται -ελάχιστο δείγμα από τον ποιητικό ποταμό του Ρενέ Σαρ- είναι θαρρείς χαραγμένα όχι πάνω σε χαρτί αλλά σε πέτρα: σμιλεύουν το χρόνο πασχίζοντας να τον νικήσουν. Ο Σαρ ανήκει στους ποιητές της «αντίστασης», τότε που ο κόσμος -πρώτιστα ο ευρωπαϊκός-, χωρισμένος στα δύο, είχε παραδοθεί στην ύβρη του πολέμου. Μα είναι ακόμη από τη γενιά εκείνη που κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον δυτικό πολιτισμό, μένοντας ωστόσο μέσα στα όρια του «ανθρωποκεντρικού», όσο το επιτρέπει αυτό σ’ έναν ποιητή η έμπνευσή του, και η «αίσθηση» ότι από κάπου αλλού έρχεται ο λόγος του, ότι η φωνή του ανεβαίνει από κάποια πυρπολημένα έγκατα της ανθρώπινης ιστορίας και διασταυρώνεται με το ανείπωτο, χωρίς πολλές φορές να το καταλαβαίνει. Η ποίηση του Σαρ διαθέτει μια ρωμαλεότητα, ένα ψυχικό σθένος, που δεν αφήνει απ’ έξω ούτε την τρυφερότητα, ούτε την ανθρωπιά, ούτε την επιδίωξη της αλήθειας, την αποκρυστάλλωσή της σε στίχο, την εγκατάστασή της μέσα στην ποίηση. […] (από τον πρόλογο του Σωτήρη Γουνελά)

Επιστολές σε έναν νεαρό ποιητή
Rainer Maria Rilke
ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΕΚΕΜΕΛ 2011
Και αν πρέπει να σας πω κάτι ακόμη, ας είναι το εξής: Μην πιστέψετε πως αυτός που προσπαθεί να σας παρηγορήσει , ζει χωρίς να μοχθεί ανάμεσα στις απλές και σιωπηλές λέξεις, που έχουν ενίοτε ευεργετική επίδραση πάνω σας. Η ζωή του κρύβει πολλή κούραση, πολλή θλίψη, και βρίσκεται πολύ πίσω από τη δική σας. Όμως αν ήταν διαφορετική, δεν θα μπορούσε ποτέ να βρει τις λέξεις αυτές.
Δικός σας
Ραϊνερ Μαρία Ρίλκε

Ο δρόμος του φιδιού
Φερνάντο Πεσσόα
Ο Δρόμος του Φιδιού είναι μιά πραγματεία μύησης στην γνώση, είναι ένα παζλ που συνθέτει ο Γιάννης Σουλιώτης από γνωστά και ανέκδοτα κείμενα του Φερνάντο Πεσσόα που καλούν στον δρόμο της γνώσης, τον δρόμο που διάνυε ο Πεσσόα σαν τον Οδοιπόρο του, παραμυθούμενος για λίγο ή περισσότερο με γοητευτικές συναναστροφές: με τους αρχαίους Έλληνες θεούς, την Μεταφυσική, την Αλχημεία, την Μασονία, την Καβάλα, τους Ναϊτες, τους Ροδόσταυρους, την Επιστήμη, την Τέχνη, την Θρησκεία…
Ο δρόμος, όμως, του φιδιού είναι η απόδραση έξω από τους δρόμους, μας λέει ο ποιητής, και μόνο απεκδυόμενοι κάθε φορά, όπως το φίδι τα πουκάμισά του, απόψεις, θεωρίες, συστήματα, θρησκείες, θα πλησιάσουμε λίγο πιο κοντά στην απρόσιτη και θεία Αλήθεια.

Ασκήσεις ψυχοθεραπείας
Μιχάλης Λεβέντης
Διάλογος με τον Θεό και τον άνθρωπο
Το νέο βιβλίο του φιλόλογου και ψυχολόγου Μιχάλη Λεβέντη, Ασκήσεις ψυχοθεραπείας. Διάλογος με τον Θεό και τον άνθρωπο, είναι μάλλον ασυνήθιστο. Ένας άνθρωπος, ο ίδιος ο συγγραφέας, κάνει διάλογο με το «μέσα» του, με τον εσωτερικό του εαυτό, με τη «σπίθα Θεού που όλοι φέρουμε», και το αποτέλεσμα, όπως γρήγορα θα διαπιστώσει κάποιος, είναι εντυπωσιακό. Είμαστε σε θέση να «επικοινωνούμε» με έναν εσωτερικό συνομιλητή, και ποιος μπορεί να είναι αυτός; Μπορούμε να του εξομολογούμαστε όσα μας απασχολούν και να δεχόμαστε απαντήσεις; Και αν γίνεται κάτι τέτοιο, πώς γίνεται; Είναι εύκολο; Είναι ασφαλές; Είναι υγιές και «νόμιμο»; Πού είναι δυνατόν να σε οδηγήσει η συγκεκριμένη διαδικασία; Είσαι σε θέση να την κάνεις μόνος ή χρειάζεσαι επίβλεψη εξωτερική και βοήθεια; Αξίζει τον κόπο; Και ακόμη: Πόσο χρήσιμο για τους άλλους θα είναι όταν ένας τέτοιος διάλογος έρθει στο φως και ο γράφων εκθέσει τις θέσεις του και εκτεθεί; Ο βασικός στόχος του συγκεκριμένου βιβλίου είναι να δείξει με απλό και ξεκάθαρο τρόπο έναν δρόμο προς την εσωτερική ελευθερία. Αλλά και οι λογοτεχνικές αρετές του έργου, εκείνες που θα διακρίνουν πιο πολύ όσοι ασχολούνται ιδιαίτερα μαζί τους, δεν είναι διόλου αμελητέες. Ο συγγραφέας έχει θητεύσει για χρόνια στη γραφή, και ιδιαίτερα στην ποίηση. Εν ολίγοις: πρόκειται για ένα βιβλίο που προορίζεται και για το προσκεφάλι αλλά και για την καρδιά του κάθε αναγνώστη.

Ποιήματα Μπομπρόφσκι
Johannes K. B. Bobrowski
Μετάφραση: Δημήτρης Θ. Γκότσης
Εκλογή από τις συλλογές: Εποχή της Σαρματίας, Σκιώδης χώρα ποταμοί, Καιρού σημάδια
Αρχίζοντας, θα τολμούσα -λόγω ξεχωριστής αγάπης για το παρουσιαζόμενο έργο- να καταθέσω στον αναγνώστη κάτι το πολύ προσωπικό μου και μάλιστα υπό τη μορφή έμμεσου εσωτερικού μου ερωτήματος: αληθινά, δεν ξέρω πόσο μεγάλη θα ήταν ακόμη η πενία της ποιητικής μου συνείδησης, εάν δεν είχα γνωρίσει το έργο του Bobrowski. Επειδή, βέβαια, η τελική αίσθηση του κατορθώματος του είναι μια στο έπακρον πειστική Μαγεία. Την υιοθετείς ευφρόσυνα και πορεύεσαι εντός της, επειδή ποτέ δεν σου επιβάλλεται με οιουδήποτε είδους εστολισμό. Λεκτικό ή εικονοπλαστικό ή και άνευ εννοίας συμβολικό. Έτσι, πολύ σύντομα μεταβάλλεται η μαγεία αυτή για τον αναγνώστη σε αίσθηση όλων των αισθήσεων και μάλιστα πολύ οικεία. Προσπάθησα να διαφοροποιήσω τη μαγεία αυτή, που την εννοώ βέβαια σαν κατάσταση εκτάκτως ουσιώδους εμπειρίας και όχι σαν παραπλανητική τέχνη, από άλλες ποιητικές, όσο σπάνιες, άρα και ολιγάριθμες, κι αν είναι αυτές…

Εκλογή ποιημάτων
Éluard Paul
Εισαγωγή-Μετάφραση: Τάκης Βαρβιτσιώτης
Σε μία τελευταία σας σύνθεση ανήκουστης ομορφιάς, την «Αέναη Ποίηση», όπου αναζητάτε ένα δρόμο για μια πίστη ανθρώπινη, θέτετε ένα ερώτημα γεμάτο πάθος:
«Στην ανατολή του πεπρωμένου μου
Θα ‘χω αύριο έναν αδελφό;»
Επιτρέψτε μου, αγαπητέ Διδάσκαλε, να πάρω το θάρρος να σας απαντήσω με όλον τον νεανικό ενθουσιασμό πως αν είχατε χθες μερικούς πολύ εκλεκτούς αδελφούς, σήμερα μπορείτε να είστε βέβαιος πως έχετε ανακτήσει αναρίθμητους αδελφούς, ίσως πολύ ταπεινούς μα που μέσα στην καινούργια άνοιξη που μας αναγγέλλετε, την άνοιξη της ομαδικότητας και της ανθρώπινης αλληλεγγύης, είναι έτοιμοι να χαιρετίσουν μαζί σας τις «εστεμμένες κοπέλλες», και τα «παρθενικά ερείπια με φτερά πεταλούδας», όπως επίσης είναι έτοιμοι να σας ακολουθήσουν και να πραγματοποιήσουν μαζί σας το μεγάλο όραμα ενός κόσμου οριστικά ανανεωμένου και εξαγνισμένου. (Απόσπασμα της προσφώνησης που απηύθυνε ο Τάκης Βαρβιτσιώτης στον Eluard το 1946 στην Θεσσαλονίκη)

Ο θάνατος του Πήγασου
Federico García Lorca
«Η εκκλησία ήταν γεμάτη με…
Έλληνες, Υπέροχοι τύποι».
Ο ποιητής του έρωτα και του θανάτου, του αηδόνι της Ανδαλουσίας, που χάθηκε από αδελφικό χέρι τον Αύγουστο του 1936.
Μέσα από τα τραγούδια του και τα ποιήματά του βγαίνει το βαθύ τραγούδι της Ισπανίας, αλλά και οι ελληνικοί μύθοι, που έπαιξαν ένα μεγάλο ρόλο στο συμβολικό στερέωμα του μεγάλου ποιητή.
Δεν παύει όμως να είναι ο «άνθρωπος του κόσμου και αδελφός όλων», από τους οποίους δεν ζητάει τίποτε άλλο παρά μόνο «ένα χέρι, ένα χέρι πληγωμένο», και το χέρι αυτό του το απλώνω, σαν φόρο τιμής για τα 75 χρόνια από τον θάνατό του, με μια νέα ματιά σε γνωστά και άγνωστα ποιήματά του.
Ανώφελα τα λόγια για την κληρονομιά του πνεύματος εκείνου που αρνήθηκε να αγνοήσει το «διαφορετικό».
Ο Λόρκα, ο ίδιος, συνοψίζει, άλλωστε το μήνυμα όλου του έργου του, με τον γνωστό ποιητικό του λόγο:
«…δεν θέλω να σας δώσω μέλι γιατι δεν έχω, αλλά άμμο ή κώνειο ή αλμυρό νερό».

Στον κήπο του αγαπημένου
Τζελαλαντιν Ρουμί
Ωδές (Απόδοση: Καδιώ Κολύμβα)
Ο Ρουμί και πάλι αναζητά τον Έρωτα. Μέσα από ένα χείμαρρο λέξεων, μεταφορών, εικόνων και παρομοιώσεων. Εξουδετερώνοντας τη λογική με το βίωμα, τα αισθήματα με την εμπειρία, το ζητούμενο -που είναι πάντα ο Έρωτας- θριαμβεύει με τη δύναμη της Αγάπης. Το σώμα σου είναι η ρόδα του μύλου και η αγάπη είναι το νερό. Έχεις δει ποτέ τη ρόδα του μύλου να γυρίζει χωρίς νερό;

Το Θαλασσινό Κοιμητήριο
Paul Valéry
Το «Θαλασσινό Κοιμητήριο» είναι μία από τις σημαντικότερες εκφράσεις της «καθαρής ποίησης», ποίημα με θέμα τη φθορά και τον θάνατο, που όμως το διαπερνά μια αίσθηση της ύπαρξης τόσο δυνατή, ώστε να καταλήγει σε μια δοξαστική ελεγεία της ζωής.

Αντίνοος
Φερνάντο Πεσσόα
Δίγλωσση έκδοση
To 1901 είναι η χρονιά που ο Πεσσόα γράφει τα πρώτα του ποιήματα στα αγγλικά. Αρχίζει να συνθέτει τον «Αντίνοο» στα 1915 και τον δημοσιεύει στα 1918. Κάπου ο ίδιος σημειώνει «ο Αντίνοος μπορεί να χαρακτηριστεί άσεμνο» ποίημα, και πως σ’ αυτό εκφράζεται «πολύ ωμά». Ο ποιητής αρχίζει την εκτενή ποιητική του σύνθεση από τη στιγμή που ο Αντίνοος είναι ήδη νεκρός. Η ιστορία του ομολογημένου και σφοδρού έρωτα μεταξύ του αυτοκράτορος Αδριανού και του νεαρού Βιθυνού (φλογερού και σφοδρού κυρίως από την πλευρά του Αδριανού) είναι διάσημη και περιγράφεται κατά μοναδικό και αξεπέραστο τρόπο από την Μαργκερίτ Γιουρσενάρ στο μεγάλο και πιο διάσημο έργο της «Αδριανού απομνημονεύματα». Πως ξεκίνησε αυτό το παράφορο πάθος μεταξύ του μεσήλικα αυτοκράτορα και του νεαρότατου Αντίνοου, πως εξελίχτηκε και με ποιον τρόπο κατέληξε αφήνουν αδιάφορο τον Πεσσόα. Ο δικός του Αντίνοος αρχίζει από τον πνιγμό του νεαρού καλλονού στα νερά του Νείλου και μετέπειτα. Το σώμα του νεκρού Αντίνοου μεταφέρεται στην Έπαυλη του Αδριανού στην Αλεξάνδρεια και τοποθετείται πάνω σε «χαμηλό ανάκλιντρο». Αυτό ακριβώς είναι το σημείο εκκίνησης του Πεσσόα.
There are no reviews yet.