Διάλογος (2η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Το βιβλίο αυτό δεν πραγματεύεται περισπούδαστα θέματα· διαπιστώνει πραγματικότητες γνωστές σε όσους διαθέτουν κοινό νου, που όμως φαίνεται ότι στην πράξη εξακολουθούμε να τις αγνοούμε…
Γράφτηκε με την πρόθεση να υπηρετήσει την άμεση, πρακτική αλλά και κρίσιμη ανάγκη του ανθρώπου να διαλέγεται και να κοινωνεί με τον συνάνθρωπο, πράγμα που απαιτεί κάποιες βασικές δεξιότητες…
Σήμερα, πολλά χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, εξακολουθεί να μας καταπλήσσει η τραγική αναπηρία του Έλληνα, τόσο του απαίδευτου όσο και του πλέον καλλιεργημένου, που δεν του επιτρέπει να κάνει διάλογο. Όλοι, σε όλους τους χώρους, μονολογούμε… ιδιαίτερα στα αποκαλούμενα μέσα ενημέρωσης.
Όλοι μιλούν ταυτόχρονα χωρίς αιδώ, παρά τα εντυπωσιακά σκηνικά δημοκρατικής πολυφωνίας και διαλόγου.
Αυτές οι διαπιστώσεις μας πείθουν ότι η επανέκδοση του βιβλίου είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη.
€ 12.00 € 9.60
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.25 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | π. Φιλόθεος Φάρος |
| Σελίδες | 208 |
| isbn13 | 978-960-527-933-2 |
Be the first to review “Διάλογος (2η Έκδοση)”
You may also like…
Βάδιζε υγιαίνων (12η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Οι περισσότεροι άνθρωποι αποδίδουμε τις αρρώστιες μας στην τύχη. Επικροτούμε με ενθουσιασμό και αποδεχόμεθα το βιοϊατρικό πρότυπο της σύγχρονης δυτικής ιατρικής μόνο επειδή φοβόμαστε την κριτική του τρόπου ζωής μας και μήπως αναγκασθούμε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας και αναζητούμε το μαγικό τέχνασμα που θα αποκαταστήσει τη διασαλευμένη υγεία μας από τους ιατρούς, την ιατρική τεχνολογία και τα φάρμακα. Αλλά γίνεται όλο και περισσότερο εμφανές ότι αρρωσταίνουμε επειδή μας εξοντώνει η δουλειά μας και η απραξία της σχόλης μας και επειδή προσπαθούμε να λειτουργήσουμε με τρόπο ενάντια στη φύση μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και στις γενικότερες επιδιώξεις μας. Είναι ανάγκη να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν η υγεία και η αρρώστια σ’ έναν πολιτισμό. Η αρρώστια μπορεί να είναι μια μεταμφιεσμένη ευλογία, γιατί μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας και το σύστημα αξιών και να αλλάξουμε τον τρόπο που εργαζόμαστε και διασκεδάζουμε. Υγεία δεν είναι η απουσία κάποιων ενοχλητικών συμπτωμάτων, αλλά μια πολυδιάστατη κατάσταση που συμπεριλαμβάνει απόλυτα αλληλοεξαρτημένες φυσικές, ψυχικές, διανοητικές, κοινωνικές και υπαρξιακές διαστάσεις.
Πριν και μετά το Πάσχα
π. Φιλόθεος Φάρος
Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας αναζητεί, αναλύει και ερμηνεύει, για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά τα μηνύματα της πνευματικής πανδαισίας της περιόδου Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Πάσχα.
Τονίζει τη σπουδαιότητα της «Συνάντησης» του ανθρώπου με τον «Αναστημένο» Χριστό σαν αποτέλεσμα της λειτουργικής αυτής Ακολουθίας, η οποία -κάθε άλλο- παρά επιπόλαια διαδικασία μπορεί να θεωρηθεί .
Ο αναγνώστης, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού μπορεί να ανακαλύψει έναν θαυμάσιο οδηγό, μέσα από τον οποίο, μπορεί να αντλήσει πληθώρα πληροφοριών και στοιχείων ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει ενεργά στις Λειτουργικές εκδηλώσεις της Εκκλησίας, την περίοδο….. Πριν και Μετά το Πάσχα.
Παπαδοσύνης μορφή και παραμόρφωση
π. Φιλόθεος Φάρος
Η επικρατούσα αντίληψη σήμερα για το λειτούργημα του κληρικού στο εκκλησιαστικό κατεστημένο και στους κύκλους των θρησκευομένων, δεν συμβιβάζεται με την αντίληψη που κυριαρχεί στην ανόθευτη δισχιλιετή παράδοση της Εκκλησίας για την οποία το λειτούργημα του κληρικού δεν είναι τελετουργικό αλλά ποιμαντικό. Δεν είναι στόμφος αλλά απλότητα. Δεν είναι επισημότητα αλλά προσημία. Δεν είναι απόσταση αλλά προσέγγιση. Δεν είναι εξουσία αλλά διακονία. Δεν είναι τύπος αλλά ουσία… Δεν είναι αυτό σχεδιασμός αλλά προϋποθέτει ενδελεχή και εμπειρική γνώση της ζωής, της ανθρώπινης φύσης και της διδασκαλίας του Ιησού. Τέλος, το λειτούργημα του κληρικού είναι να φέρει στον άνθρωπο της εποχής του την αγάπη του Χριστού, ο οποίος αγαπώντας τον μη αξιαγάπητο λύνει τον φαύλο κύκλο της ανθρώπινης κακοδαιμονίας.
π. Φιλόθεος Φάρος (Filotheos Faros)
Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης, όπου απέκτησε μια σημαντική ψυχοθεραπευτική εμπειρία κάνοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία και κυρίως εργαζόμενος με οικογένειες και ζευγάρια. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επεχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ’ ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου καλλιεργείται και προάγεται η κοινοτική ζωή. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και είκοσι βιβλία που πραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα, όπως είναι το πένθος, ο γάμος, η ανατροφή των παιδιών, ο έρωτας κτλ.
Η παρουσίαση του βιβλίου του π. Φιλόθεου Φάρου «Στοχασμοί»
Related Products
Η ίαση ως υγείας ολοκληρία (5η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Στην πρωτοπορία της ιατρικής συντελείται μια επανάσταση αντιλήψεων. Μετά από έναν αιώνα επιστήμης προσανατολισμένης προς τη νόσο και επικεντρωμένης στην παθογένεση, αναγνωρίζεται η οικολογική συνάφεια της υγείας. Επαναβεβαιώνεται η πεποίθηση των αρχαίων πολιτισμών ότι οι διαδικασίες γεννήσεως, αναπτύξεως και υγείας, καθώς επίσης εκείνες της φθοράς, της ασθένειας και του θανάτου, εξελίσσονται μέσα σε ένα σύστημα χώρου και χρόνου, η πενταγωνική περίμετρος του οποίου είναι το περιβάλλον, ο ανθρώπινος οργανισμός, οι θεραπευτικές διαδικασίες, ο τρόπος ζωής και το υπερβατό. Μετά από πολύ χρόνο, μπορούμε τώρα να δούμε πόσο διορατικός ήταν ο «δεισιδαίμων» νους. Μπορούμε να οικειοποιηθούμε τη μεγαλοφυΐα του σε μια σύγχρονη ερμηνεία. Εκκλησιαστική παράδοση και επιστημονική πρωτοπορία δείχνουν σχεδόν ομόφωνα πως πρέπει να αντιμετωπισθεί η νόσος για να είναι αποτελεσματική και ουσιαστική η θεραπεία της.
Η αλλοίωση του χριστιανικού ήθους (4η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Αυτό το βιβλίο βασίζεται στην πεποίθηση ότι πραγματικά για τις συμφορές του σύγχρονου κόσμου ευθύνεται, σε ένα μεγάλο ποσοστό, η παραμόρφωση του χριστιανισμού, που πραγματοποιήθηκε αρχικά στη Δύση και στόχος του είναι να καταδείξει και να καταγγείλει τη διαστροφή μάλλον, παρά να αποτελέσει μια συλλογή νανουρισμάτων για το σύγχρονο άνθρωπο. Η παρουσίαση οδυνηρών αληθειών μπορεί να είναι από ενοχλητική μέχρι εξοργιστική, ειδικά για αυτούς που είναι τόσο ανώριμοι, ώστε να θέλουν να ακούν μόνον ό,τι τους ευχαριστεί και που δε μπορούν να ανεχθούν ο,τιδήποτε προκαλεί δυσφορία.
Ρωγμές και αγγίγματα (10η Έκδοση)
Δημήτρης Καραγιάννης
Η αναζήτηση νοήματος στη ζωή δε μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες στοχαστές, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανήσυχου πνεύματος που δεν βολεύεται στο κυνήγι της επιβίωσης. Η αναζήτηση της δυναμικής της πίστης δεν μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες θεολόγους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανθρώπου που δεν βολεύεται στην τήρηση μόνο κάποιων θρησκευτικών κανόνων. Η αναζήτηση της αλήθειας μέσω της αμφισβήτησης της ύπαρξης του Θεού δεν μπορεί να φορά μόνο κάποιους επαγγελματίες άθεους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε πιστού που δεν διστάζει να αναγνωρίζει την απιστία του. Η αναζήτηση του προσώπου του Θεού δεν αποτελεί μια μεταφυσική αναζήτηση, αλλά σχετίζεται με την αναζήτηση του ανθρώπινου προσώπου. Δεν είναι παραίτηση από την προσωπική ευθύνη, αλλά προσπάθεια κατανόησης της ανθρώπινης φύσης. Δεν είναι παραίτηση από την επιστημονική γνώση, αλλά αναγνώριση των ορίων της. Δεν μηδενίζει την παρούσα ζωή, αλλά αντίθετα αναζητά τη νοηματοδότησή της.
Η διαχείριση της αγάπης (19η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Η πραγματική συμφορά που υφίσταται σήμερα η ελληνική κοινωνία δεν είναι η οικονομική δυσπραγία. Αυτή είναι μόνο μία και όχι η σοβαρότερη συνέπεια της ανυπολόγιστης καταστροφής. Συνίσταται δε στον ενταφιασμό ανεκτίμητων χαρισμάτων ολόκληρων γενεών με την υπόσχεση της εύκολης ζωής που εξαπατηθήκαμε να πιστεύουμε ότι είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση. […] Ασχολούμενοι διαρκώς και αποκλειστικά με το κακό που μας κάνουν οι άλλοι, κατασπαταλάμε όχι μόνο τις δυνατότητες και τα χαρίσματά μας, αφήνοντας αναξιοποίητες πολύτιμες ευκαιρίες, αλλά κατασπαταλάμε και αυτή την ίδια τη ζωή μας. Την ποιότητα της ζωής ενός ανθρώπου δεν την καθορίζει το κακό που του κάνουν οι άλλοι. Την ποιότητα της ζωής του την καθορίζει το κακό που κάνει εκείνος στους άλλους, γιατί το κακό που κάνει εκείνος στους άλλους διαφθείρει την ίδια του την υπόσταση. […] Η αγάπη και η διαχείριση της αγάπης μεταξύ άλλων είναι και μία τέχνη, που χρειάζεται να την διδαχθή ο άνθρωπος, όπως χρειάζεται να διδαχθή την τέχνη της ζωής γενικότερα.
best sellers.
Τα δύο πρόσωπα της οργής
Γιώργος Σιγαλός
Εισαγωγή: π. Φιλόθεος Φάρος
Μελέτη πάνω στην οργή με αφορμή την ψυχοθεραπεία ενός ζευγαριού
Η οργή είναι ένα εξαιρετικά φορτισμένο ενεργειακά συναίσθημα και αυτός είναι ο λόγος που η έκφραση του, είτε είναι θετική είτε είναι αρνητική, είναι συνήθως έντονη. Η αντίληψη ότι η έκφραση της οργής μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και βασίζεται σε μια ευσεβιστική θρησκευτική προκατάληψη. Στην πραγματικότητα η οργή είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο δημιουργικά όσο και καταστροφικά, ανάλογα με το κίνητρο της. Αν τα κίνητρα της οργής είναι ο εγωκεντρισμός, ο φθόνος και η έπαρση τότε γίνεται δύναμη καταστροφής, ενώ αν τα κίνητρα είναι η αγάπη και η δικαιοσύνη τότε γίνεται δύναμη δημιουργίας. Ο άνθρωπος διδάσκεται τη ζωή από τους ενήλικους που τον ανατρέφουν, πράγμα το οποίο σημαίνει πως πολλές φορές τα μαθήματα ζωής είναι ελλιπή. Ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα είναι αυτό της έκφρασης συναισθημάτων μεταξύ των οποίων είναι η οργή. Η άγνοια γύρω από την φύση της οργής, την οικονομία και τον τρόπο έκφρασης της μπορεί να αποβεί καταστροφική για τον ψυχισμό του ίδιου του ατόμου αλλά και για τις διαπροσωπικές του σχέσεις, γιατί ακριβώς συσσωρεύεται και μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές. Όταν η απωθημένη οργή βιώνεται από το ‘Εγώ’ ως απειλή της αποδιοργάνωσης του, τότε προκαλείται ένταση που μπορεί να υπερβεί τις δυνάμεις των συνηθισμένων τεχνικών ομαλής αντιμετωπίσεως της εκ μέρους του οργανισμού. Στο σημείο αυτό επιστρατεύονται διάφορες τεχνικές για τη διατήρηση της ψυχραιμίας στον εσωτερικό κόσμο για την καλύτερη δυνατή εξωτερική εικόνα. Διακρίνονται πέντε στάδια προσαρμοστικής υποχώρησης: α) η νευρικότητα, β) τα νευρωτικά συμπτώματα, γ) η απόδραση επικίνδυνων – καταστροφικών παρορμήσεων, δ) ολοκληρωτική εγκατάλειψη του Εγώ και τέλος η ψύχωση.
Ο μύθος της ψυχικής νόσου (16η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Μια πρόταση για μια διαφορετική θεώρηση και ψυχοθεραπευτική προσέγγιση της ψυχικής διαταραχής.
Ο άνθρωπος έχει πληρότητα ζωής στο ποσοστό που έχει ικανοποιήσει τρεις κύριες ανάγκες του. Την ανάγκη να αγαπά, την ανάγκη να τον αγαπούν και την ανάγκη να αισθάνεται ότι έχει αξία. Η ικανοποίηση όμως αυτών των αναγκών έχει κάποιο κόστος. Φέρνει τον άνθρωπο σε σύγκρουση με την κοινωνική σύμβαση, την οικογένεια, τους φίλους και τους γνωστούς και μπορεί να του δημιουργήσει επαγγελματικές και οικονομικές δυσκολίες. Κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη για την ικανοποίηση των καίριων αναγκών τους και αποδρούν στην ψυχική διαταραχή. Το πρόβλημά τους δεν είναι ούτε βιολογικό αλλά ούτε το βεβαρημένο ιστορικό τους, αλλά η απροθυμία τους να αναλάβουν την ευθύνη της ζωής τους.
Γι’ αυτό η θεραπεία τους δεν θα επιτευχθεί ούτε με φάρμακα ούτε με αναδρομές στο παρελθόν αλλά με την ενίσχυση της δυνατότητας, που έστω και σε λανθάνουσα κατάσταση έχουν, να τολμήσουν αυτό που χρειάζονται για να μπορέσουν να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να αγαπούν, να αγαπώνται και να αισθάνονται ότι έχουν αξία.
Η εκκλησία ως σκάνδαλο και ως σωτηρία
π. Φιλόθεος Φάρος
Η Εκκλησία που είναι η πεμπτουσία της προσφοράς του Χριστού και η βασιλεία του Θεού στον κόσμο, είναι ένας τρόπος ζωής, ένας χώρος ελευθερίας και απλότητος, μια οικογένεια, που συγκροτείται με την αγάπη και την ενότητα των ανθρώπων, που την αποτελούν ως αδελφοί, με τον Θεό κοινό τους πατέρα, και που προσπαθούν να έχουν την ψυχή και την καρδία μία, να είναι αλλήλων μέλη, να μοιράζονται ότι έχουν και ότι είναι, και έτσι σώζει τον άνθρωπο εδώ και τώρα, γιατί ικανοποιεί μία καίρια και βασική ανάγκη του. Η Εκκλησία ως τρόπος ζωής δεν είναι μία υπόσχεση πληρότητος χωρίς ημερομηνία λήξεως και η λατρευτική της ζωή έχει μοναδικό στόχο να είναι γεύση και πρότυπο αυτού του πληρωτικού τρόπου ζωής. Όμως αυτό το υπέροχο δώρο του Θεού στον άνθρωπο παραχαράχθηκε και διαστρεβλώθηκε και έγινε ένας οργανισμός με όλα τα στοιχεία φθοράς και θανάτου του κόσμου, όπως η εξουσία, η γραφειοκρατία, ο ανταγωνισμός, η συναλλαγή, η ακοινωνησία, η ανωνυμία, ο ατομικισμός, η ιδιοτέλεια, η επίδειξη και όλα τα επακόλουθά τους και από το πιο σημαντικό μέσο σωτηρίας του ανθρώπου έγινε ένα ιδιαίτερα προκλητικό σκάνδαλο…
Ούτε πολύ νωρίς, ούτε πολύ αργά (8η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος – Γιώργος Σιγαλός
Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΜΕΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Η εντυπωσιακή ανταπόκριση στο βιβλίο «Στου δρόμου τα μισά» έδειξε ότι αφ’ ενός δεν έχει δοθεί στη μέση ηλικία η προσοχή που δικαιούται και αφ’ ετέρου ότι πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλη ανάγκη για ενημέρωση σ’ αυτό το θέμα, προκειμένου να αξιοποιήσουν κατάλληλα μια μεγάλη ευκαιρία να ζήσουν με πληρότητα και νόημα το δεύτερο μισό της ζωής τους. Στο μεταξύ, η δική μας ευαισθητοποίηση για τη μέση ηλικία μας έδωσε τη δυνατότητα να κάνουμε κάποιες καινούργιες σχετικές διαπιστώσεις και σκέψεις και να ανακαλύψουμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον υλικό που πιστεύουμε ότι μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό και αναγκαίο συμπλήρωμα του προηγούμενου βιβλίου.
Γάμος
π. Φιλόθεος Φάρος – π. Σταύρος Κοφινάς
Τὰ περισσότερα ζευγάρια περνοῦν πολλὲς ἥσυχες ὧρες μαζὶ μακριὰ ἀπὸ τὸν θόρυβο τῆς καθημερινῆς ζωῆς καὶ ταξιδεύουν συχνὰ μόνοι τους σὲ ὡραῖα μέρη. Κάθε φορὰ ποὺ πρέπει νὰ καληνυχτίσουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο καὶ νὰ ἀποχωριστοῦν αἰσθάνονται μιὰ ἀνείπωτη ὀδύνη ἀλλὰ σκέφτονται μὲ ἀνακούφιση ὅτι σύντομα θὰ παντρευτοῦν καὶ θὰ εἶναι πάντοτε μαζί. Στὸν μήνα τοῦ μέλιτος ὅλα μπορεῖ νὰ εἶναι θαυμάσια ἀλλὰ ὅταν γυρίζουν ἀπὸ αὐτὸν γιὰ κάποιο λόγο τὸ ὄνειρο δὲν πραγματώνεται.
Τὶς περισσότερες φορὲς καὶ οἱ δύο σύζυγοι ἐπιστρέφουν καὶ ρίχνονται ἀμέσως στὴ δουλειά. Συνήθως λέμε ὅτι ἔτσι εἶναι τὰ πράγματα, δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἀλλιῶς καὶ κατηγοροῦμε τὸ σύστημα ἢ τὶς κοινωνικὲς συνθῆκες. Ὅμως μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο προσπαθοῦμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν εὐθύνη μας γιὰ τὶς ἐπιλογές μας.
Στὴν πραγματικότητα κάθε ζευγάρι ἀποφασίζει ἂν θὰ βάλει τὴ μεταξύ τους σχέση πάνω ἀπ’ ὅλα. Ἡ καλλιέργεια τοῦ ἔρωτα στὸν γάμο γιὰ πολλοὺς εἶναι περιττὴ καὶ μάταιη. Ὅλοι αὐτοὶ ἀγνοοῦν ὅτι ὁ ἔρωτας εἶναι ἡ προσπάθεια κι ἐπιθυμία τῶν συζύγων νὰ γίνουν σάρκα μία καὶ ὅτι ἡ καλλιέργεια αὐτοῦ τοῦ ἔρωτα πρέπει νὰ εἶναι ἡ κύρια ἐπιδίωξη τοῦ ἔγγαμου βίου.
There are no reviews yet.