Διάλογος (2η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Το βιβλίο αυτό δεν πραγματεύεται περισπούδαστα θέματα· διαπιστώνει πραγματικότητες γνωστές σε όσους διαθέτουν κοινό νου, που όμως φαίνεται ότι στην πράξη εξακολουθούμε να τις αγνοούμε…
Γράφτηκε με την πρόθεση να υπηρετήσει την άμεση, πρακτική αλλά και κρίσιμη ανάγκη του ανθρώπου να διαλέγεται και να κοινωνεί με τον συνάνθρωπο, πράγμα που απαιτεί κάποιες βασικές δεξιότητες…
Σήμερα, πολλά χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, εξακολουθεί να μας καταπλήσσει η τραγική αναπηρία του Έλληνα, τόσο του απαίδευτου όσο και του πλέον καλλιεργημένου, που δεν του επιτρέπει να κάνει διάλογο. Όλοι, σε όλους τους χώρους, μονολογούμε… ιδιαίτερα στα αποκαλούμενα μέσα ενημέρωσης.
Όλοι μιλούν ταυτόχρονα χωρίς αιδώ, παρά τα εντυπωσιακά σκηνικά δημοκρατικής πολυφωνίας και διαλόγου.
Αυτές οι διαπιστώσεις μας πείθουν ότι η επανέκδοση του βιβλίου είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη.
€ 12.00 € 9.60
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.25 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | π. Φιλόθεος Φάρος |
| Σελίδες | 208 |
| isbn13 | 978-960-527-933-2 |
Be the first to review “Διάλογος (2η Έκδοση)”
You may also like…
Παπαδοσύνης μορφή και παραμόρφωση
π. Φιλόθεος Φάρος
Η επικρατούσα αντίληψη σήμερα για το λειτούργημα του κληρικού στο εκκλησιαστικό κατεστημένο και στους κύκλους των θρησκευομένων, δεν συμβιβάζεται με την αντίληψη που κυριαρχεί στην ανόθευτη δισχιλιετή παράδοση της Εκκλησίας για την οποία το λειτούργημα του κληρικού δεν είναι τελετουργικό αλλά ποιμαντικό. Δεν είναι στόμφος αλλά απλότητα. Δεν είναι επισημότητα αλλά προσημία. Δεν είναι απόσταση αλλά προσέγγιση. Δεν είναι εξουσία αλλά διακονία. Δεν είναι τύπος αλλά ουσία… Δεν είναι αυτό σχεδιασμός αλλά προϋποθέτει ενδελεχή και εμπειρική γνώση της ζωής, της ανθρώπινης φύσης και της διδασκαλίας του Ιησού. Τέλος, το λειτούργημα του κληρικού είναι να φέρει στον άνθρωπο της εποχής του την αγάπη του Χριστού, ο οποίος αγαπώντας τον μη αξιαγάπητο λύνει τον φαύλο κύκλο της ανθρώπινης κακοδαιμονίας.
Βάδιζε υγιαίνων (12η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Οι περισσότεροι άνθρωποι αποδίδουμε τις αρρώστιες μας στην τύχη. Επικροτούμε με ενθουσιασμό και αποδεχόμεθα το βιοϊατρικό πρότυπο της σύγχρονης δυτικής ιατρικής μόνο επειδή φοβόμαστε την κριτική του τρόπου ζωής μας και μήπως αναγκασθούμε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας και αναζητούμε το μαγικό τέχνασμα που θα αποκαταστήσει τη διασαλευμένη υγεία μας από τους ιατρούς, την ιατρική τεχνολογία και τα φάρμακα. Αλλά γίνεται όλο και περισσότερο εμφανές ότι αρρωσταίνουμε επειδή μας εξοντώνει η δουλειά μας και η απραξία της σχόλης μας και επειδή προσπαθούμε να λειτουργήσουμε με τρόπο ενάντια στη φύση μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και στις γενικότερες επιδιώξεις μας. Είναι ανάγκη να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν η υγεία και η αρρώστια σ’ έναν πολιτισμό. Η αρρώστια μπορεί να είναι μια μεταμφιεσμένη ευλογία, γιατί μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας και το σύστημα αξιών και να αλλάξουμε τον τρόπο που εργαζόμαστε και διασκεδάζουμε. Υγεία δεν είναι η απουσία κάποιων ενοχλητικών συμπτωμάτων, αλλά μια πολυδιάστατη κατάσταση που συμπεριλαμβάνει απόλυτα αλληλοεξαρτημένες φυσικές, ψυχικές, διανοητικές, κοινωνικές και υπαρξιακές διαστάσεις.
Πριν και μετά το Πάσχα
π. Φιλόθεος Φάρος
Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας αναζητεί, αναλύει και ερμηνεύει, για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά τα μηνύματα της πνευματικής πανδαισίας της περιόδου Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Πάσχα.
Τονίζει τη σπουδαιότητα της «Συνάντησης» του ανθρώπου με τον «Αναστημένο» Χριστό σαν αποτέλεσμα της λειτουργικής αυτής Ακολουθίας, η οποία -κάθε άλλο- παρά επιπόλαια διαδικασία μπορεί να θεωρηθεί .
Ο αναγνώστης, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού μπορεί να ανακαλύψει έναν θαυμάσιο οδηγό, μέσα από τον οποίο, μπορεί να αντλήσει πληθώρα πληροφοριών και στοιχείων ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει ενεργά στις Λειτουργικές εκδηλώσεις της Εκκλησίας, την περίοδο….. Πριν και Μετά το Πάσχα.
π. Φιλόθεος Φάρος (Filotheos Faros)
Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης, όπου απέκτησε μια σημαντική ψυχοθεραπευτική εμπειρία κάνοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία και κυρίως εργαζόμενος με οικογένειες και ζευγάρια. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επεχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ’ ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου καλλιεργείται και προάγεται η κοινοτική ζωή. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και είκοσι βιβλία που πραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα, όπως είναι το πένθος, ο γάμος, η ανατροφή των παιδιών, ο έρωτας κτλ.
Η παρουσίαση του βιβλίου του π. Φιλόθεου Φάρου «Στοχασμοί»
Related Products
Ήθος άηθες
π. Φιλόθεος Φάρος
Η αποφυγή του κακού και η αντίσταση στη διαφθορά.
Όταν οι άνθρωποι, είτε σαν μεμονωμένα άτομα είτε σαν κοινωνίες, περνούν κάποια κρίση, όταν δηλαδή ο τρόπος που ζουν δεν λειτουργεί καλά, δημιουργείται η ανάγκη της αλλαγής.
Οι αλλαγές που προτείνονται σε αυτές τις περιπτώσεις ανήκουν σε τρεις κατηγορίες: α) Αλλαγές γενικές, εξωτερικές και απρόσωπες. Δηλαδή κοινωνικές, πολιτειακές ή πολιτιστικές, β) Εξωτερικές μεν αλλά προσωπικές και γ) Προσωπικές και εξωτερικές.
Τις γενικές, εξωτερικές και απρόσωπες αλλαγές τις προτείνουν οι διάφορες ιδεολογίες. Η Αγία Γραφή προτείνει τις αλλαγές των δύο τελευταίων κατηγοριών. Αν υπάρχει κάποια ένταση μεταξύ των πολιτικών ιδεολογιών και της χριστιανικής παραδόσεως, συνίσταται ακριβώς σε αυτό: Οι πολιτικές ιδεολογίες πιστεύουν ότι οι άνθρωποι αλλάζουν όταν αλλάζουν οι κοινωνικές δομές, ενώ στη χριστιανική παράδοση κυριαρχεί η πεποίθηση ότι μόνο οι αλλαγμένοι, δηλαδή οι θεωμένοι άνθρωποι, μπορούν να πραγματοποιήσουν και τις δομικές αλλαγές που θα οδηγήσουν στη βελτίωση της κοινωνίας.
Άνθρωπος μόνος και μπερδεμένος ψάχνει
π. Βασίλειος Θερμός
Το αίνιγμα, ο πόνος και η ευλογία της σχέσης
Οι διαπροσωπικές σχέσεις μας σημαδεύουν, πλάθουν την προσωπικότητά μας, χαρτογραφούν τις περιπέτειες των συναισθημάτων μας, διαπλέκονται με τις επιθυμίες και τις προσδοκίες μας, συμβάλλουν στην ευτυχία μας ή τη δυστυχία μας. Ο τρόπος με τον οποίο σχετιζόμαστε ή μας αρρωσταίνει ή μας θεραπεύει. Και όταν λάβουμε υπ’ όψιν πως οι σχέσεις μας δεν είναι μόνο εξωτερικά άλλα και ενδοψυχικά γεγονότα, με πρόσωπα που δεν βρίσκονται πια στη ζωή, ή και με πρόσωπα που ζουν άλλα τα προσλαμβάνουμε διαστρεβλωτικά, τότε τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα.
Ρωγμές και αγγίγματα (10η Έκδοση)
Δημήτρης Καραγιάννης
Η αναζήτηση νοήματος στη ζωή δε μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες στοχαστές, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανήσυχου πνεύματος που δεν βολεύεται στο κυνήγι της επιβίωσης. Η αναζήτηση της δυναμικής της πίστης δεν μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες θεολόγους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανθρώπου που δεν βολεύεται στην τήρηση μόνο κάποιων θρησκευτικών κανόνων. Η αναζήτηση της αλήθειας μέσω της αμφισβήτησης της ύπαρξης του Θεού δεν μπορεί να φορά μόνο κάποιους επαγγελματίες άθεους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε πιστού που δεν διστάζει να αναγνωρίζει την απιστία του. Η αναζήτηση του προσώπου του Θεού δεν αποτελεί μια μεταφυσική αναζήτηση, αλλά σχετίζεται με την αναζήτηση του ανθρώπινου προσώπου. Δεν είναι παραίτηση από την προσωπική ευθύνη, αλλά προσπάθεια κατανόησης της ανθρώπινης φύσης. Δεν είναι παραίτηση από την επιστημονική γνώση, αλλά αναγνώριση των ορίων της. Δεν μηδενίζει την παρούσα ζωή, αλλά αντίθετα αναζητά τη νοηματοδότησή της.
Η νεύρωση ως «αδαμικό πλέγμα»
Ιωάννης Κ. Κορναράκης
Η απώθηση της αλήθειας στον βιωματικό πυρήνα της νεύρωσης
Το πρόβλημα, το όποιο προσεγγίζει ο συγγραφέας με το βιβλίο αυτό, αφορά στην δυνατότητα του ατόμου να αθετεί την αλήθεια, κατά τον διάλογό του με τα διλήμματα και τις υπαρξιακές του επιλογές, λόγω του ισχυρισμού του δικαιώματος της προσωπικής του ελευθερίας να αυτοπροσδιορίζεται κατά το δοκούν. Μερικά από τα κύρια ερωτήματα πού ψηλαφούν την προβληματική της δυνατότητας αυτής είναι και τα πιο κάτω: – Ποια μπορεί να είναι η σχέση της αλήθειας, ως αξιολογικού μεγέθους της υπάρξεως, με το δικαίωμα της ελευθερίας χωρίς όρια. – Πόσο εφικτό είναι στον ανθρώπινο ψυχοδυναμισμό να αθετεί την αλήθεια, χωρίς τον κίνδυνο της διαφυγής στη νεύρωση. – Ποιες ψυχοδυναμικές λειτουργίες του ατόμου αντιτάσσονται στην αθέτηση της αλήθειας, μπλοκάροντάς το στον φαύλο υπαρξιακό κύκλο της δομής του νευρωτικού συμπτώματος. – Ποιο είναι το «παράλογο» εκείνο σύμπλεγμα του ψυχοδυναμικού πυρήνα της νεύρωσης, το οποίο, την στιγμή που απωθείται στο ασυνείδητο, κυριαρχεί συγχρόνως απόλυτα στις λειτουργίες του συνειδητού. – Σε ποιο βαθμό η νεύρωση, ως καρπός της απώθησης της αλήθειας, αποτελεί τον κεντρικό ψυχοδυναμικό άξονα της σύγκρουσης του ατόμου με τον εαυτό του. – Πότε η νεύρωση έχει αρνητικό χαρακτήρα και πότε θετικό. – Ποιο είναι το ψεύδος που υπηρετεί και ποια αλήθεια υποκρύπτει.
Που να βρω την ψυχή μου
π. Βασίλειος Θερμός
Το ανθρώπινο πρόσωπο στον σύγχρονο κόσμο
Τι σημαίνει το γεγονός πώς είμαστε πρόσωπα. Υπό ποιες προϋποθέσεις λειτουργούμε ως πρόσωπα. Τι ρόλο παίζει το ασυνείδητο. Πότε κινδυνεύουμε να χάσουμε το πρόσωπό μας. Συμφιλιώνονται πρόσωπο και ομάδα. Πώς συνδέονται θεολογία και ψυχολογία όταν έρχεται ο λόγος για το πρόσωπό μας. Πώς η σημερινή κοινωνία και ο περιβάλλων πολιτισμός επηρεάζει το πρόσωπό μας. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να προσεγγίσει πληθώρα ερωτημάτων που εγείρονται γύρω από το ανθρώπινο πρόσωπο μέσα στη σύγχρονη συνάφεια. Αποτελεί μια σειρά επτά διαλέξεων με τη σχετική συζήτησή τους, σχετικά με τις αλληλεπιδράσεις του προσώπου με τη σημερινή εποχή, τις περιπέτειές του μέσα στην ομάδα και στην ιστορία, τις πνευματικές προοπτικές του. Η ροή του λόγου είναι ζωντανή και διαλογική, οι δε ερωτήσεις καλύπτουν ευρύτατο φάσμα ενδιαφερόντων.
Η χαρά της ζωής και της δημιουργίας
π. Βασίλειος Θερμός
[…] Χωρίς να αγνοούμε ότι συχνά μυστική πηγή χαράς και μορφή βαθειάς δημιουργίας αποβαίνουν οι ποικίλες καταστάσεις πόνου που ο Θεός επιτρέπει, η συλλογή αυτήν ομιλιών επικεντρώνεται κυρίως στη χαρά και στη δημιουργία μέσα στους φυσιολογικούς ρυθμούς της οικογένειας. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ο έρωτας που συμβάλλει. Έννοια τόσο παρεξηγημένη από τους πιστούς και τόσο κακοποιημένη από τους αδιάφορους. Αλλά όσο τα μέλη της Εκκλησίας την αγνοούμε και την παραμελούμε, τόσο περισσότερο την «χαρίζουμε» στο κοσμικό φρόνημα. Κάτι άδικο, αλλά και επιζήμιο. […]
Ταξίδι αυτοανακάλυψης (17η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Πολλοί από εμάς τους ανθρώπους νομίζουμε ότι είμεθα ευτυχισμένοι και πλήρεις, αλλά πολύ λίγοι αποκτούμε αυτό το είδος της πληρότητας που επιτυγχάνεται με μια σε βάθος εξερεύνηση του εαυτού μας. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πραγματικός άνθρωπος αν δεν γνωρίζει ποιος και τι είναι· και επιτυγχάνει αυτή την αυτογνωσία όχι μόνο όταν γνωρίζει τον εαυτό του ως άγγελο αλλά και όταν τον γνωρίζει σαν ζώο… … ο άνθρωπος όσο και όλα τα ανθρώπινα είναι και θα είναι πάντα ένα πακέτο μεγαλείου και φρίκης. Αυτή είναι μια κραυγαλέα πραγματικότητα που όλοι έχουμε μικρότερη ή μεγαλύτερη δυσκολία να δεχθούμε και γι’ αυτό βασανιζόμεθα και βασανίζουμε… … Η ανθρωπιά, η καλοσύνη, η ευαισθησία και η συμπόνια για τον άλλο, η κοινωνία με τον άλλο και η προσφορά, κάνουν έναν άνθρωπο πολιτισμένο και τον κόσμο μας καλύτερο. Χωρίς αυτά η ομορφιά της τέχνης, η εφευρετικότητα της επιστήμης, η βιβλιογραφική σοφία και οι βαθυστόχαστοι λόγοι των φιλοσόφων όχι μόνο δεν βελτιώνουν την κατάσταση του κόσμου, αλλά συχνά στηρίζουν την κτηνωδία του.
Η ίαση ως υγείας ολοκληρία (5η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Στην πρωτοπορία της ιατρικής συντελείται μια επανάσταση αντιλήψεων. Μετά από έναν αιώνα επιστήμης προσανατολισμένης προς τη νόσο και επικεντρωμένης στην παθογένεση, αναγνωρίζεται η οικολογική συνάφεια της υγείας. Επαναβεβαιώνεται η πεποίθηση των αρχαίων πολιτισμών ότι οι διαδικασίες γεννήσεως, αναπτύξεως και υγείας, καθώς επίσης εκείνες της φθοράς, της ασθένειας και του θανάτου, εξελίσσονται μέσα σε ένα σύστημα χώρου και χρόνου, η πενταγωνική περίμετρος του οποίου είναι το περιβάλλον, ο ανθρώπινος οργανισμός, οι θεραπευτικές διαδικασίες, ο τρόπος ζωής και το υπερβατό. Μετά από πολύ χρόνο, μπορούμε τώρα να δούμε πόσο διορατικός ήταν ο «δεισιδαίμων» νους. Μπορούμε να οικειοποιηθούμε τη μεγαλοφυΐα του σε μια σύγχρονη ερμηνεία. Εκκλησιαστική παράδοση και επιστημονική πρωτοπορία δείχνουν σχεδόν ομόφωνα πως πρέπει να αντιμετωπισθεί η νόσος για να είναι αποτελεσματική και ουσιαστική η θεραπεία της.
Γάμος
π. Φιλόθεος Φάρος – π. Σταύρος Κοφινάς
Τὰ περισσότερα ζευγάρια περνοῦν πολλὲς ἥσυχες ὧρες μαζὶ μακριὰ ἀπὸ τὸν θόρυβο τῆς καθημερινῆς ζωῆς καὶ ταξιδεύουν συχνὰ μόνοι τους σὲ ὡραῖα μέρη. Κάθε φορὰ ποὺ πρέπει νὰ καληνυχτίσουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο καὶ νὰ ἀποχωριστοῦν αἰσθάνονται μιὰ ἀνείπωτη ὀδύνη ἀλλὰ σκέφτονται μὲ ἀνακούφιση ὅτι σύντομα θὰ παντρευτοῦν καὶ θὰ εἶναι πάντοτε μαζί. Στὸν μήνα τοῦ μέλιτος ὅλα μπορεῖ νὰ εἶναι θαυμάσια ἀλλὰ ὅταν γυρίζουν ἀπὸ αὐτὸν γιὰ κάποιο λόγο τὸ ὄνειρο δὲν πραγματώνεται.
Τὶς περισσότερες φορὲς καὶ οἱ δύο σύζυγοι ἐπιστρέφουν καὶ ρίχνονται ἀμέσως στὴ δουλειά. Συνήθως λέμε ὅτι ἔτσι εἶναι τὰ πράγματα, δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἀλλιῶς καὶ κατηγοροῦμε τὸ σύστημα ἢ τὶς κοινωνικὲς συνθῆκες. Ὅμως μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο προσπαθοῦμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν εὐθύνη μας γιὰ τὶς ἐπιλογές μας.
Στὴν πραγματικότητα κάθε ζευγάρι ἀποφασίζει ἂν θὰ βάλει τὴ μεταξύ τους σχέση πάνω ἀπ’ ὅλα. Ἡ καλλιέργεια τοῦ ἔρωτα στὸν γάμο γιὰ πολλοὺς εἶναι περιττὴ καὶ μάταιη. Ὅλοι αὐτοὶ ἀγνοοῦν ὅτι ὁ ἔρωτας εἶναι ἡ προσπάθεια κι ἐπιθυμία τῶν συζύγων νὰ γίνουν σάρκα μία καὶ ὅτι ἡ καλλιέργεια αὐτοῦ τοῦ ἔρωτα πρέπει νὰ εἶναι ἡ κύρια ἐπιδίωξη τοῦ ἔγγαμου βίου.
There are no reviews yet.