Η δημιουργία στο Φροϋδικό έργο

i dimiourgia sto froidiko ergo

Περιεχόμενα: ΠΡΟΛΟΓΟΣ Β. Δημόπουλου. ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Μεθοδολογικές επιλογές. 1. «ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ». 2. «ΤΡΙΑ ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ». 3. «Η ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ Η ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ». 4. «Ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ». 5. «ΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΑ ΨΥΧΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ». 6. «ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟ». 7. «ΟΙ ΕΝΟΡΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΠΡΩΜΕΝΑ ΤΟΥΣ». 8. «ΤΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΕΙΝΟ». 9. «Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΗΓΗ ΔΥΣΦΟΡΙΑΣ». 10. «Ο ΜΩΥΣΗΣ ΚΑΙ Η ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ». ΕΠΙΛΟΓΟΣ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Η Μετουσiωση: Πρόταση αποκατάστασης μιας επιγραφής.

Η δημιουργία, καλλιτεχνική και επιστημονική, σέ τί είδους ψυχική εμπειρία αντιστοιχεί; Ποιες είναι οι παράμετροι που τη διαμορφώνουν; Ο πατέρας της ψυχανάλυσης, σε διαρκή ενασχόληση με τα θέματα αυτά, άρθρωσε πρώτος ευρηματικές απαντήσεις προτείνοντας την έννοια της μετουσίωσης, δηλαδή της μετατροπής ενός ρεύματος ενορμητικού, σεξουαλικού, σε έργο τέχνης ή επιστήμης. Ο Φρόυντ δεν συνέγραψε μία συγκεκριμένη θεωρία για τη μετουσίωση και ό,τι γνωρίζουμε είναι σαν αρχαία θρυμματισμένη επιγραφή: προέρχεται από σπαράγματα αναφορών του γεμάτα κενά, ρωγμές, ασυνέχειες, ασάφειες, πού δημιουργούν νέα ερωτηματικά. Η παρούσα εργασία επιχειρεί κατ’ αρχάς ένα είδος «αποκατάστασης της επιγραφής», με τον τρόπο της αρχαιολογίας, συμπληρώνοντας, κατασκευάζοντας, ερμηνεύοντας, ώστε να αναδειχθεί και να προταθεί ένα ολοκληρωμένο κείμενο με νόημα. Παράλληλα, διερευνώνται οι σχέσεις που αναφύονται μεταξύ της μετουσίωσης και άλλων ψυχικών διεργασιών. Η χαρτογράφησή τους φωτίζει επιπλέον άλλες, αθέατες και σημαίνουσες πλευρές της ψυχικής λειτουργίας. Είναι λοιπόν η δημιουργία, καλλιτεχνική και επιστημονική, μόνον μία άμυνα έναντι των κινδύνων που επάγεται η σεξουαλικότητα, και η τέχνη μόνον μία «βραχύβια αυταπάτη», όπως προτείνει ο Φρόυντ; Η παρούσα δημοσίευση, που ολοκληρώνει ένα μακρύ ερευνητικό περίπλου στο φροϋδικό αρχιπέλαγος, εξελίσσοντας τη φροϋδική θεώρηση αλλά και σε αντιδιαστολή με αυτή, αναδεικνύει τη μετουσίωση και την Τέχνη ως κορυφαίες εκδηλώσεις των ενορμήσεων ζωής: μακράν του να συνιστά μία εκλεπτυσμένη άμυνα, η μετουσίωση, που για κάποιους ψυχισμούς συνιστά υπόθεση ζωής ή θανάτου, αποτελεί τη μόνη ουσιαστικά συνθήκη αθανασίας, ένα αντιπεπρωμένο, που ο Έρως σφραγίζει ανεξίτηλα, η δε Τέχνη, στις κορυφώσεις της, το ισοδύναμο μιας εκστατικής, μετατρεπτής εμπειρίας που αλλάζει δια παντός το υποκείμενο.

O Χάρης Μωρίκης σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσ/νίκης, Κλινική Ψυχολογία και Ψυχοπαθολογία στη Γαλλία. Είναι διδάκτωρ ψυχολογίας, μέλος της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας και της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης (I.P.A.). Το παρόν βιβλίο αποτελεί το τέταρτο  δημοσιευμένο τμήμα μιας τετράπτυχης εργασίας που διερευνά τις ενδοψυχικές διαστάσεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της Τέχνης, έχοντας ως πλοηγό το φροϋδικό έργο. Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ.

Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου «Λεονάρντο Ντα Βίντσι» εδώ.

i dimiourgia sto froidiko ergo