Ψυχαναλυτικές παρεμβάσεις με μικρά παιδιά
Έφη Λάγιου-Λιγνού – Λήδα Αναγνωστάκη – Άνθια Ναυρίδη
στην οικογένεια και στην τάξη
Οι θεμελιωτές της ψυχαναλυτικής σκέψης, από τον Freud έως την Klein και τον Winnicott, έχουν υποστηρίξει –ήδη από τον προηγούμενο αιώνα– ότι οι βάσεις για την ψυχική και συναισθηματική υγεία τίθενται πολύ νωρίς στη ζωή του ατόμου και ότι τα πρώτα πέντε χρόνια ενός παιδιού είναι καθοριστικά για τη μετέπειτα εξέλιξή του.
Στόχος του βιβλίου είναι να αναδείξει τη θεωρία και την τεχνική των ψυχαναλυτικών παρεμβάσεων σε μικρά παιδιά, αλλά και τη δυνατότητα ευελιξίας και προσαρμογής, σε διαφορετικές ανάγκες, που αυτές προσφέρουν. Παράλληλα φιλοδοξεί να παρουσιάσει την εφαρμογή της ψυχαναλυτικής κατανόησης των μικρών παιδιών και σε μη κλινικό πλαίσιο, όπως είναι η τάξη του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείου, υποστηρίζοντας την αξία της εφαρμογής ψυχαναλυτικών πρακτικών σε ποικίλες συνθήκες.
«Εκτιμώ ότι το βιβλίο αυτό πρέπει να διαβασθεί από όλους τους ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης ψυχοθεραπευτές και ψυχαναλυτές… γιατί η πρώιμη παρέμβαση σε οικογένειες με μικρά παιδιά αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα της εφαρμοσμένης Ψυχανάλυσης…»
Αθανάσιος Αλεξανδρίδης
Διαβάστε την κριτική της Μαριαλένας Σπυροπούλου στην Καθημερινή εδώ.
€ 12.00 € 10.80
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.265 kg |
|---|---|
| Dimensions | 17 x 24 cm |
| Συγγραφέας | Έφη Λάγιου-Λιγνού, Λήδα Αναγνωστάκη, Άνθια Ναυρίδη |
| Αριθμός σελίδων | 140 |
Be the first to review “Ψυχαναλυτικές παρεμβάσεις με μικρά παιδιά”
You may also like…
Λάγιου-Λιγνού Έφη
Η Έφη Λάγιου-Λιγνού, M. Psych. Psych., είναι ψυχοθεραπεύτρια παιδιών και εφήβων και επόπτρια κλινικού έργου στην Πανεπιστημιακή Παιδοψυχιατρική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» όπου οργάνωσε το Πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης. Είναι ιδρυτικό μέλος και διατελεί πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας Παιδιού και Εφήβου, είναι μέλος του Βρετανικού Συλλόγου Παιδοψυχοθεραπευτών και της Εταιρείας Ψυχοθεραπευτών της Tavistock. Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά προγράμματα του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει πολύχρονο διεθνές και ελληνικό συγγραφικό και εποπτικό έργο.
Ναυρίδη Άνθια
H Άνθια Ναυρίδη, M.Sc., Ph.D., είναι κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια ομάδας. Είναι μέλος της Ελληνικής (ΕΕΨΨΟ) και της Γαλλικής (SFPPG) Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας Ομάδας. Από το 2011 έως το 2018 υπήρξε επιστημονική συνεργάτιδα της Πανεπιστημιακής Παιδοψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία», όπου οργάνωσε και ήταν υπεύθυνη του προγράμματος των Ομάδων Γονέων-Νηπίων στα πλαίσια του Προγράμματος Πρώιμης Παρέμβασης. Ασκεί το επάγγελμα του ψυχολόγου ιδιωτικά, είναι σύμβουλος σε νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς και έχει διδάξει σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αναγνωστάκη Λήδα
Η Λήδα Αναγνωστάκη, M.Sc., Ph.D., επίκουρη καθηγήτρια Αναπτυξιακής Ψυχολογίας του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια παιδιών και εφήβων. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας Παιδιών και Εφήβων και έχει συνεργαστεί επί σειρά ετών ως ψυχοθεραπεύτρια στο Πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης της Πανεπιστημιακής Παιδοψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία».
Related Products
Παθήματα Γονέων (3η Έκδοση)
Γιώργος Κίσσας – Χριστίνα Μιχαλοπούλου
Η τέχνη του να γίνεσαι γονιός είναι η δυσκολότερη και η σημαντικότερη των τεχνών. Γονείς δεν γεννιόμαστε, ούτε γινόμαστε σπουδάζοντας σε σχολεία… Γονείς μας κάνουν τα παιδιά μας και όσοι μας τοποθετούν σε γονεϊκό ρόλο. Γονείς όμως μας καθιστούν, κυρίως, τα παθήματά μας.
Η παράφραση του τίτλου από «μαθήματα γονέων» σε «παθήματα γονέων» δεν είναι τυχαία. Ενώ οι πληροφορίες για την αναπτυξιακή πορεία των παιδιών είναι πολλές και εύκολα προσβάσιμες, οι βιωματικές εμπειρίες των γονιών είναι πάντα προσωπικές.
Από τη στιγμή που το ζευγάρι ή το κάθε μέλος του ξεχωριστά φαντασιώνεται τον εαυτό του/της με μιά κόρη ή ένα γιο δίπλα, ξεκιξά η διεργασία αναβίωσης της δικής του/της παιδικής ηλικίας και εφηβείας.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται παθήματα γονέων που συμμετείχαν σε τέσσερις συναντήσεις με ψυχολόγους – ψυχοθεραπευτές που δουλεύουν με γονείς και οικογένειες. Είναι μοναδικές και πολύτιμες «προσωπικές καταθέσεις» για την κατανόηση των «παθών» και διατρέχουν όλα τα αναπτυξιακά στάδια των παιδιών μέχρι την εφηβεία.
Δείτε την συνέντευξη της Χριστίνας Μιχαλοπούλου στην εκπομπή «καλό μεσημέρι»
Διαβάστε την συνέντευξη της Χριστίνας Μιχαλοπούλου στην «Ελευθεροτυπία»
Τα διαβατικά
Σωτήρης Μανωλόπουλος
Κομβικά περάσματα της εκπαίδευσης στην ψυχανάλυση
Τα κομβικά περάσματα συνιστούν σταθμούς της συμμετοχής του νέου ψυχαναλυτή στην κοινότητα και τομές που δημιουργούν ένα νέο επίπεδο ατομικότητας. Κάθε επίπεδο ταυτότητας χαρακτηρίζεται από την πολυπλοκότητα και τη διαφοροποίηση των στοιχείων της ψυχανάλυσης που εμφανίζονται και μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Σε κάθε μετάβαση συντελείται και ένα είδος μυητικής που πιστοποιεί τον νέο τρόπο λειτουργίας του ψυχαναλυτή. Στο κάθε πέρασμα δένονται –με τελετουργίες μύησης– οι άγνωστες άκρες των νημάτων της συνέχειας της ύπαρξης –τις οποίες τέμνει η αλλαγή–, σχηματίζοντας κόμβους της ταυτότητας. Αυτοί οι κόμβοι υφίστανται πέρα από τη γνώση, τα νοήματα που μπορούμε να εξαγάγουμε από αυτούς είναι άπειρα. Από εδώ ξεκινάμε όταν μαντεύουμε τις επαναλήψεις και το μέλλον του ψυχαναλυτή.
Ποιός εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιόν
Τρύφων Ζαχαριάδης
Μια ψυχαναλυτική ανίχνευση των αλληλεπιδράσεων.
Ο καθένας μας κουβαλάει την πρώτη του οικογένεια. Αυτή είναι η εσωτερική μας ομάδα. Με σιγουριά, μια κι έχουμε εξοικειωθεί με τους ψυχικούς συναγελασμούς αυτής της οικογένειας, θα την περιφέρουμε με ασυνείδητο τρόπο −αλλά και πολύ συνειδητά κάποιες φορές− ως φυσική συμπεριφορά στους δημόσιους συγχρωτισμούς, στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και στις ερωτικές μας συναλλαγές. Ο τρόπος που συντροφεύουμε τους φίλους, τους εραστές και τον εαυτό μας οργανώνεται ως συναισθηματική παιδεία σε αυτή την οικογένεια.
Το παιδί αναζητά πρότυπα και τα αντιγράφει. Ο απόγονος που μεγαλώνουμε, είναι ο καθρέφτης των δικών μας θετικών και αρνητικών εκδοχών. Μας παρουσιάζει καθημερινά το είδωλό μας σε μεγέθυνση. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν αντέχουμε κάτι στον εαυτό μας και το βλέπουμε στο παιδί μας (αφού μας μιμείται και μας αντιγράφει), αυτό πιθανώς μας θυμώνει και μας θλίβει. Τότε αναλαμβάνουμε να το αφαιρέσουμε ως συμπεριφορά από τον γιο ή την κόρη μας και όχι από τον εαυτό μας. Με ποιο τρόπο; Τιμωρώντας συχνά με σκληρότητα το παιδί μας για κάτι που εμείς του μάθαμε!
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου εδώ:
Τι λένε οι άνθρωποι στον δρόμο και τι ακούει ο ψυχαναλυτής
Σωτήρης Μανωλόπουλος
Ο ψυχαναλυτής έχει θέση στην πολιτική ζωή. Η θέση του είναι ψυχαναλυτική, δεν είναι προσωπική. Δεν τοποθετείται στο κέντρο της πολιτικής σκηνής, αλλά από μια απόσταση ακούει. Τι ακούει.
Τα τελευταία χρόνια συνειδητοποιούμε ότι ζούμε πάνω σε βαθύ ρήγμα Α-δικίας, περιμένουμε έναν τρομαχτικό σεισμό και ακούμε την βοή του. Μια ακραία άμυνα στον φόβο ότι όλα θα καταρρεύσουν είναι τα πολιτικά μορφώματα εθνικισμού και λαϊκισμού, με στοιχεία ολοκληρωτισμού και ανομίας που καταργούν την πολυπλοκότητα της ανοικτής κοινωνίας.
Η πολιτική σήμερα σχηματίζεται πέρα των γεγονότων (post fact). Τα γεγονότα είναι εναλλακτικά. Και όλα είναι σχετικά. Είναι αδύνατον να συμφωνήσουμε μεταξύ μας ποια είναι η πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα είναι από νομιμοποίηση των πολιτών ως υποκειμένων και των θεσμών με τους οποίους οργανώνουν την κοινωνία τους.
Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε με λογικές κατηγορίες, ως εάν τα πολιτικά πράγματα να είναι εκ φύσεως οργανωμένα με λογική. Πρέπει να ακούμε διαισθητικά την μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων (Καβάφης). Η βοή έρχεται από ένα στοιχειακό προλεκτικό επίπεδο.
Στην εποχή μας αναβιώνουν στα άτομα και εξαπλώνονται στην κοινότητα βιώματα πρώιμης απόγνωσης. Ζούμε μιαν αγωνία ότι όλα θα καταρρεύσουν ανά πάσα στιγμή. Κλείνουμε τα αυτιά μας να μην ακούμε.
Δεν πιστεύουμε ότι αυτοί που γνωρίζουν, θέλουν να μας πληροφορήσουν.Πιστεύουμε ότι θέλουν να παραδοθούμε.
Πεισματικά κρατάμε την διάψευση (την μη ακοή) της πραγματικότητας. Και ζούμε ένα λιμό. Στερούμαστε την τροφή της ψυχής, το νόημα. Δεν εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον για να ανταλλάσσουμε ελεύθερα πληροφορίες, τις οποίες και αποκρύπτουμε, με αποτέλεσμα να αυξάνουμε την παράνοια και την έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ μας.
-Πώς θα δημιουργήσουμε μια δημοκρατική δημόσια σκηνή εάν δεν εκτιμούμε ο ένας τον άλλον.
-Πώς θα συναντηθούμε στην αγορά αν δεν εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο.
-Πώς θα συμφωνήσουμε ποια είναι η πραγματικότητα αν δεν συνεννοηθούμε μεταξύ μας.
-Ποια είναι τα όρια της ιδιωτικότητας. -Ποια είναι τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης.
Η ανθρώπινη φύση (2η Έκδοση)
Donald Woods Winnicott
Πρόλογος: Σωτήρης Μανωλόπουλος
Μετάφραση: Γιώργος Καλομοίρης
Οι ιδέες του Winnicott είναι κατάσπαρτες σε πολυάριθμες κλινικές μελέτες και δημοφιλείς δημοσιεύσεις. Έκανε μία μόνο προσπάθεια να γράψει μια επισκόπηση των ιδεών του, κι αυτή είναι ακριβώς αυτό το βιβλίο. Όπως λέει στην εισαγωγή: «σκοπεύω να κάνω μια δήλωση για την ανθρώπινη φύση που να συγκεντρώνει τα διάφορα είδη εμπειριών που απέκτησα».
Το βιβλίο αυτό συνιστά μια συνολική τοποθέτηση για την ανθρώπινη φύση και την θέση της ψυχανάλυσης σε αυτή. Η ανθρώπινη φύση περιλαμβάνει τις σημειώσεις του Winnicott από διαλέξεις σε θέματα ανάπτυξης του ανθρώπου, που έκανε σε δασκάλους και φοιτητές κοινωνικούς λειτουργούς, επί 18 χρόνια. Ο Winnicott αντικατοπτρίζει το τεράστιο θέμα της ανθρώπινης φύσης από τη δική του εμπειρία, επιστρέφοντας σε ορισμένα θέματα συνεχούς ενδιαφέροντος γι ‘αυτόν, συμπεριλαμβανομένου της υγείας και της κακής υγείας, του σώματος και της ψυχολογικής διαταραχής, της ψυχοσωματικής και της συναισθηματικής ανάπτυξης, της υγείας και των ενστίκτων, της καταθλιπτικής θέσης, του εσωτερικού κόσμου, της ψευδαίσθησης, της απόσυρσης και της παλινδρόμησης. Για τον Winnicott δεν είμαστε απλά ένας κρίκος της βιολογικής εξέλιξης, δεν έχουμε σώμα και επίσης ψυχική ζωή κι έναν περιβάλλοντα πολιτισμό που μας διαμορφώνει: Είμαστε ο καθένας μια μοναδική, ανθρώπινη φύση.
Η παρουσίαση του βιβλίου στις Εκδόσεις Αρμός
Ψυχανάλυση και ορθόδοξη θεολογία
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Περί Επιθυμίας, Καθολικότητας και Εσχατολογίας
Ψυχαναλυτική ερμηνεία της θρησκείας
Μιχάλης Κ. Μακράκης
Η πρώτη προσέγγιση της θρησκείας στην ιστορία της ψυχανάλυσης: Η θεωρία του Φρόυντ για την ψυχική πηγή της θρησκείας ως οιδιπόδεια αμφιρροπία προς το φόβο και την αγάπη
Η ερμηνεία του Freud για τη θρησκεία είναι η πρώτη στην ιστορία της ψυχανάλυσης, της οποίας ιδρυτής υπήρξε ο ίδιος. Αυτός είναι και ο λόγος που την επιλέγει εδώ ο συγγραφέας-καθηγητής, συμμετέχοντας στην 100ή επέτειο από την ίδρυσή της όπως δείχνει και η προτίμησή του γι’ αυτή από άλλες που εμφανίστηκαν μετά. Από διάφορες θεωρίες δηλαδή, πιο ολοκληρωμένες και αντικειμενικές, όπως αυτές του A.Adler, του C.Jung και του E.Fromm, των στενών συνεργατών του Freud, που, αν και απομακρύνθηκαν από το δάσκαλο εξαιτίας της έμφασής του στη libido, ακολούθησαν ωστόσο τη μέθοδό του για μία νέα προσέγγιση της θρησκείας, γράφοντας ειδικά έργα για την ψυχαναλυτική τους ερμηνεία.
Ένα ψυχαναλυτικό ταξίδι
Άιζενσταϊν-Αβέρωφ Μαρίλια
Αυτό το βιβλίο είναι ένα ταξίδι στα σαράντα χρόνια ψυχαναλυτικής εργασίας της συγγραφέως. Κάθε κεφάλαιο είναι ανεξάρτητο από τα άλλα και αναπτύσσει ένα ιδιαίτερο θέμα. Η ψυχανάλυση στην Γαλλία, η μεταβίβαση, ο πατρικός ρόλος σήμερα, η ψυχική αμφιφυλία, το άρρωστο σώμα, η ανθρώπινη καταστροφικότητα… Η κλωστή που τα ενώνει όλα δεν είναι παρά το ερώτημα πως λειτουργεί η ενόρμηση ανάμεσα στο βιολογικό σώμα και στην ψυχική λειτουργία που συνίσταται από αναπαραστάσεις και συναισθήματα, και ιδιαίτερα πως παράγει την σκέψη.
Αν η σκέψη είναι μια «πράξη της σάρκας», όπως βεβαιώνει η συγγραφέας, πώς να εκλεπτύνουμε τον τρόπο που κατανοούμε τις μεταστροφές του «μυστηριώδους άλματος από το μυαλό στο σώμα;». Επίσης, πώς μας βοηθάει και σήμερα ακόμη η φροϋδική μετα-ψυχολογία να συναντήσουμε τον ασθενή μας; Η σύγχρονη κλινική πρακτική κάποιες φορές μας φέρνει ζάλη: πράξεις, βία, πόνος και σωματοποίηση συχνά παίρνουν την θέση των νευρωτικών συγκρούσεων και του λόγου. Οι κλινικές ιστορίες που μας αφηγείται εδώ η συγγραφέας θέλουν να δείξουν ότι η ψυχανάλυση που έχει τις ρίζες της στο φροϋδικό έργο είναι ζωντανή και μπορεί να δίνει δημιουργικές λύσεις και σήμερα.
Greek annual International Journal of Psychoanalysis 2017, Ετήσια Ελληνική Έκδοση
Περιεχόμενα
Σημείωμα του επιμελητή 2017
Διοπτρικότητα, ο εν λειτουργία νους του ψυχαναλυτή
Ψυχοσωματικό στήθος και αλεξιθυμικό στήθος: μια Μπιονική ψυχοσωματική οπτική
Φαντασιώσεις ξυλοδαρμού: Πενθημένες και απένθητες
Η χρήση του αναλυτή ως αυτιστικό σχήμα
Η καταστροφικότητα αναθεωρημένη: Επί του δοκιμίου του Winnicott «Η χρήση του αντικειμένου και το σχετίζεσθαι μέσω ταυτίσεων»
Αρνητικές ψευδαισθήσεις, όνειρα και ψευδαισθήσεις: To δομικό πλαίσιο και η αναπαράστασή του στην αναλυτική συνθήκη
Το φυσιολογικό και παθολογικό υπερεγώ του ψυχαναλυτή
Καινούργιες εξελίξεις για την εστιασμένη στην μεταβίβαση ψυχοθεραπεία
Η σεξουαλικότητα και το αντικείμενό της στο έργο του Freud
Τρία δοκίμια για την θεωρία της σεξουαλικότητας στην έκδοση του 1905
Τι μπορεί να προσφέρει η ψυχανάλυση στην τρέχουσα προσφυγική κρίση;
Εισαγωγή στην εργασία του Alfred Lorenzer, ‘‘Language, life praxis and scenic understanding in psychoanalytic therapy’’ (Γλώσσα, πράξη ζωής και σκηνική κατανόηση στην ψυχαναλυτική θεραπεία)
Γλώσσα, πράξη ζωής και σκηνική κατανόηση στην ψυχαναλυτική θεραπεία
Η ιστορία της Ida: Λύτρωση και όχι πένθος
Η λογοτεχνία στο ντιβάνι
Χάρης Μωρίκης
Διαβάζοντας λογοτεχνία με το φακό της Ψυχανάλυσης
Η ανάγνωση είναι μια περιπέτεια, που αφορά το κείμενο, τον αναγνώστη και το συγγραφέα, με αβέβαια κάθε φορά έκβαση, και γι’ αυτό συναρπαστική. Πως διαβάζουμε, ερμηνεύουμε ένα κείμενο και τι τελικά κατανοούμε απ’ αυτό; Υπάρχει ένα κείμενο και ένα αντικειμενικό «νόημα» ίδιο για κάθε αναγνώστη ή ό καθένας χτίζει το δικό του, και τελικά γίνεται ένα είδος συνδημιουργού; Τι σχέση έχει ένα κείμενο με τον ψυχικό κόσμο και το ασυνείδητο, και πως εμπλέκεται και κινητοποιείται ο αναγνώστης όταν έρχεται σε επαφή μαζί του;
Η ψυχαναλυτική θεωρία και μέθοδος φιλοδοξεί να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα, διότι δεν εξαντλείται μόνον στην κλινική, θεραπευτική της διάσταση, αλλά αποτελεί ένα εξαιρετικό όχημα προσβάσεως στον συγκλονιστικό κόσμο της Τέχνης και ειδικότερα της λογοτεχνικής δημιουργίας. Εάν εφαρμοστεί με τις κατάλληλες προϋποθέσεις, μπορεί να λειτουργήσει σαν ένα επιπλέον φως, αποκαλύπτοντας άδηλες διαστάσεις ενός λογοτεχνήματος. Η ψυχαναλυτική ερμηνεία εμπλουτίζει έτσι τη δυνατότητα του αναγνώστη να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτές και, ανεπαισθήτως, σε περιοχές του δικού του ψυχικού σύμπαντος, μεγαλώνοντας ταυτοχρόνως την απόλαυσή του.
There are no reviews yet.