Συντροφικότητα Αποχωρισμός (2η Έκδοση)
Τρύφων Ζαχαριάδης
Στο ρόλο παιδιού, εραστή, γονιού.
Στη διαδρομή της ζωής μας «παίζουμε» τρεις βασικούς ρόλους: του παιδιού, του εραστή, και του γονιού. Σ’ αυτό το παιχνίδι, η συντροφικότητα και ο αποχωρισμός είναι εμπειρίες που προκαλούν συγκίνηση και στο σώμα και στον ψυχισμό, επειδή αφορούν πρόσωπα ή συμβάντα σημαντικά με τα οποία αναπτύσσουμε σχέσεις.
Οι άνθρωποι από φόβο ή ευχαρίστηση δοκιμάζουμε να στριμώξουμε όσο πιο πολλή συντροφικότητα χωράει στη ζωή μας. Την ποιότητα όμως την καθορίζει ο φόβος του αποχωρισμού. Έτσι όταν συναντάμε την συντροφικότητα, ο αποχωρισμός μοιάζει και είναι μια προσυμφωνημένη και αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα.
Με βάση τις σκιερές πλευρές του καθενός μας, στο βιβλίο αυτό, πραγματοποιείται μια διερεύνηση της συντροφικότητας και του φόβου της συντροφικότητας. της εγγύτητας και της απόστασης, της σύνδεσης και της αποσύνδεσης, που, σε κάθε τους εκδοχή, κρύβουν μέσα τους μιαν ελπίδα αγάπης.
€ 12.94 € 10.35
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (2)
| Weight | 0.25 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Τρύφων Ζαχαριάδης |
| Σελίδες | 184 |
| isbn13 | 978-960-527-878-6 |
2 reviews for Συντροφικότητα Αποχωρισμός (2η Έκδοση);
Add a review
You may also like…
Εγώ κι εσύ… και οι άλλοι (6η Έκδοση)
Ο Γιώργος Κίσσας συνομιλεί με τους:
Α. Ανδρουτσοπούλου, Φ. Βερβελίδου, Κ. Βλασσόπουλο, Μ.Γιωσαφάτ, Τ.Ζαχαριάδη, Χρ. Ζιούβα, π. Β. Θερμό, Ε. Καραγιάννη, Χ. Κατάκη, Δ. Κυριαζή, Χ. Μιχαλοπούλου.
Στο βιβλίο αυτό περιέχονται 11 συζητήσεις με ψυχολόγους, ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές πάνω σε ζητήματα που αφορούν στο ζευγάρι και την οικογένεια.
Έρχονται στιγμές που όλοι διερωτόμαστε, κάποτε μάλιστα με αγωνία, τι σκοπό έχει τελικά η οικογένεια σήμερα. Γιατί διάλεξα αυτόν τον άνθρωπο. Πως μπορεί να διαρκέσει η σχέση μας. Οι απαντήσεις που δίνουμε, στην πράξη, καθορίζουν την ποιότητα των σχέσεων και την ισορροπία μέσα στην οικογένειά μας. Παρόμοια ζητήματα όπως, αν ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα, πόσο κρίσιμα είναι τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, ή τι σημαίνει να είμαι μητέρα ή πατέρας, είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον των παιδιών μας και για την ψυχική τους συγκρότηση.
Για να απαντηθούν παρόμοια ερωτήματα, έρχεται αρωγός το βιβλίο αυτό. Μιλάνε ειδικοί χωρίς να χρησιμοποιούν ειδική ορολογία, αναπτύσσοντας τις απόψεις τους με τρόπο σαφή και κατανοητό. Αυτό που το διαφοροποιεί από την πληθώρα των ανάλογων βιβλίων που κυκλοφορούν είναι ότι: Περιέχει συμπυκνωμένα τα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής για την οικογένεια, δοσμένα με γλαφυρό τρόπο μέσα από την κλινική εμπειρία κάποιων από τους πλέον γνωστούς και καταξιωμένους ψυχοθεραπευτές στην Ελλάδα σήμερα.
Η ανθρώπινη φύση (2η Έκδοση)
Donald Woods Winnicott
Πρόλογος: Σωτήρης Μανωλόπουλος
Μετάφραση: Γιώργος Καλομοίρης
Οι ιδέες του Winnicott είναι κατάσπαρτες σε πολυάριθμες κλινικές μελέτες και δημοφιλείς δημοσιεύσεις. Έκανε μία μόνο προσπάθεια να γράψει μια επισκόπηση των ιδεών του, κι αυτή είναι ακριβώς αυτό το βιβλίο. Όπως λέει στην εισαγωγή: «σκοπεύω να κάνω μια δήλωση για την ανθρώπινη φύση που να συγκεντρώνει τα διάφορα είδη εμπειριών που απέκτησα».
Το βιβλίο αυτό συνιστά μια συνολική τοποθέτηση για την ανθρώπινη φύση και την θέση της ψυχανάλυσης σε αυτή. Η ανθρώπινη φύση περιλαμβάνει τις σημειώσεις του Winnicott από διαλέξεις σε θέματα ανάπτυξης του ανθρώπου, που έκανε σε δασκάλους και φοιτητές κοινωνικούς λειτουργούς, επί 18 χρόνια. Ο Winnicott αντικατοπτρίζει το τεράστιο θέμα της ανθρώπινης φύσης από τη δική του εμπειρία, επιστρέφοντας σε ορισμένα θέματα συνεχούς ενδιαφέροντος γι ‘αυτόν, συμπεριλαμβανομένου της υγείας και της κακής υγείας, του σώματος και της ψυχολογικής διαταραχής, της ψυχοσωματικής και της συναισθηματικής ανάπτυξης, της υγείας και των ενστίκτων, της καταθλιπτικής θέσης, του εσωτερικού κόσμου, της ψευδαίσθησης, της απόσυρσης και της παλινδρόμησης. Για τον Winnicott δεν είμαστε απλά ένας κρίκος της βιολογικής εξέλιξης, δεν έχουμε σώμα και επίσης ψυχική ζωή κι έναν περιβάλλοντα πολιτισμό που μας διαμορφώνει: Είμαστε ο καθένας μια μοναδική, ανθρώπινη φύση.
Η παρουσίαση του βιβλίου στις Εκδόσεις Αρμός
Φρόυντ-Γιουνγκ: Αλληλογραφία (πρόλογος: Ματθαίος Γιωσαφάτ)
Sigmund Freud – Carl Gustav Jung
Πρόλογος: Ματθαίος Γιωσαφάτ
«…Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον λοιπόν να παρακολουθήσουμε την ανταλλαγή απόψεων τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε επιστημονικό επίπεδο, τις διαφωνίες που οδηγούν σε οριστική ρήξη και στο τέλος μιας φιλίας και μιας γόνιμης επιστημονικής συνεργασίας. Βλέπουμε, ιδίως στην αρχική περίοδο της αλληλογραφίας, δύο μεγαλοφυείς ανθρώπους που παλεύουν με τις ψυχικές τους δυσκολίες και τους εσωτερικούς τους δαίμονες και ξεκινώντας απ’ αυτές κάνουν μια κατάδυση στα βάθη της ασυνείδητης ανθρώπινης ψυχολογίας, όπως δεν είχε γίνει ποτέ στο παρελθόν σ’ αυτήν την έκταση και επιστημονική κατανόηση και πληρότητα». Ματθαίος Γιωσαφάτ
Υπάρχει οπωσδήποτε μια έξαψη όταν διαβάζεις τις επιστολές που έχουν ανταλλάξει δύο προσωπικότητες, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για τους Φρόυντ και Γιούνγκ. Πηγή: www.lifo.gr Δείτε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση του βιβλίου στην Lifo.
Γιατί λιποθύμησε ο Φρόυντ; Η αλληλογραφία του με τον Γιουνγκ παραμένει ένα κεφάλαιο ολοζώντανης σκέψης. Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος («Νέα» 29-9-2008)
Παλαιά Βιογραφία
Τρύφων Ζαχαριάδης
Σ’ έχω καταγράψει
μ’ ανάκατα μαλλιά
στα παζάρια της πόλης
ως επεισόδιο
π’ αντιστάθηκε χαράματα.
Πάντα όφειλα να παραμονεύω
την τρυφερότητα.
Οι αποστάσεις
σαν υποχρεωτικές σχέσεις
περιφέρονται
στο δρόμο
σπέρνοντας στα δένδρα φύλλωμα
και στους ανθρώπους ρίγος.
Οι αποστάσεις
υπολογίζουν χτύπους
σ΄αυτό το συρφετό
όπου οι άθλιοι και ανάξιοι φίλοι μου
διαθέτουν μια φυσική αξιοπρέπεια.
Να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί; (39η Έκδοση)
Ματθαίος Γιωσαφάτ
Μια ψυχαναλυτική – και όχι μόνο – προσέγγιση στα θέματα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, του έρωτα, της αγάπης, της επιλογής συντρόφου και του γάμου.
Ο γάμος ή η συντροφικότητα είναι ίσως η μόνη σχέση όπου μπορεί κανείς να ζήσει βαθιές συναισθηματικές και συχνά παιδικές ανάγκες. Όπως είναι η ανάγκη για αγάπη, για τρυφερότητα, για να μωρουδίζει κανείς, να αφήνεται, να εξαρτάται. Όλα αυτά έξω στη ζωή δεν μπορούμε να τα κάνουμε, γιατί δεν γίνεται. Η ενήλικη ζωή και η κοινωνία είναι κανονισμένη αλλιώς. Οπότε, όλες αυτές οι βαθιές, παιδικές, έντονες ανάγκες που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, μερικοί παραπάνω, μερικοί λιγότερο, ικανοποιούνται στον «γάμο». Ικανοποιούνται όμως;
Το βιβλίο αυτό στηρίζεται στη πείρα του συγγραφέα ως ψυχιάτρου, παιδοψυχιάτρου, ψυχαναλυτή – ψυχοθεραπευτή και κυρίως στην προσωπική του εμπειρία βραχείας ή μακρότερης εμπειρίας με περισσότερα από έξι χιλιάδες ζευγάρια, που παρακολουθούσε, είτε στην Ελλάδα, τα τελευταία τριάντα χρόνια, είτε στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε για δεκαπέντε χρόνια ως Διευθυντής της Κλινικής Παιδικής και Οικογενειακής Ψυχιατρικής Finchley, και προηγουμένως ως Υποδιευθυντής του Κέντρου Tavistock, μια από τις σημαντικότερες ψυχαναλυτικές κλινικές στον κόσμο.
Η παρουσίαση του βιβλίου.
04 Μαρ 2018 – Στα Άκρα. ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ: «Ματθαίος Γιωσαφάτ». Καλεσμένος στην πρώτη εκπομπή του νέου κύκλου είναι ο ψυχίατρος Ματθαίος Γιωσαφάτ. «Ο γάμος αναμοχλεύει τις συγκρούσεις που έχουμε μέσα μας» υποστηρίζει ο κ. Γιωσαφάτ και το ερώτημα είναι: «Να παντρευτεί κάνεις ή να μην παντρευτεί;».
Το θάρρος της δημιουργίας (2η Έκδοση)
Rollo May
– Κι αν η φαντασία και η τέχνη δεν είναι, όπως πιστεύουν πολλοί, το σιρόπι στο γλυκό της ζωής, αλλά η βασική πηγή της ανθρώπινης εμπειρίας;
– Κι αν όλη μας η λογική και η επιστήμη ανακύπτουν από μορφές της τέχνης κι όχι το αντίθετο;
Ο Ρόλλο Μέυ βοηθάει όλους μας να βρούμε και να απελευθερώσουμε εκείνες τις δημιουργικές παρορμήσεις που μας προσφέρουν τις δυνατότητες να πετύχουμε νέους στόχους.
Γνωστός και ως «πατέρας της υπαρξιακής ψυχολογίας» αντλεί από την εμπειρία του για να μας δείξει πως μπορούμε να σπάσουμε τις παλιές πολυχρησιμοποιημένες δομές στη ζωή μας.
Αυτό το εμπνευσμένο βιβλίο μας ανοίγει δρόμους για να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να φτάσουμε σ’ έναν ολοκληρωμένο εαυτό.
«Η δημιουργική υπόσταση της ζωής» του Στέφανου Ξένου (στο «Διαβάσαμε»).
Παθήματα Γονέων (3η Έκδοση)
Γιώργος Κίσσας – Χριστίνα Μιχαλοπούλου
Η τέχνη του να γίνεσαι γονιός είναι η δυσκολότερη και η σημαντικότερη των τεχνών. Γονείς δεν γεννιόμαστε, ούτε γινόμαστε σπουδάζοντας σε σχολεία… Γονείς μας κάνουν τα παιδιά μας και όσοι μας τοποθετούν σε γονεϊκό ρόλο. Γονείς όμως μας καθιστούν, κυρίως, τα παθήματά μας.
Η παράφραση του τίτλου από «μαθήματα γονέων» σε «παθήματα γονέων» δεν είναι τυχαία. Ενώ οι πληροφορίες για την αναπτυξιακή πορεία των παιδιών είναι πολλές και εύκολα προσβάσιμες, οι βιωματικές εμπειρίες των γονιών είναι πάντα προσωπικές.
Από τη στιγμή που το ζευγάρι ή το κάθε μέλος του ξεχωριστά φαντασιώνεται τον εαυτό του/της με μιά κόρη ή ένα γιο δίπλα, ξεκιξά η διεργασία αναβίωσης της δικής του/της παιδικής ηλικίας και εφηβείας.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται παθήματα γονέων που συμμετείχαν σε τέσσερις συναντήσεις με ψυχολόγους – ψυχοθεραπευτές που δουλεύουν με γονείς και οικογένειες. Είναι μοναδικές και πολύτιμες «προσωπικές καταθέσεις» για την κατανόηση των «παθών» και διατρέχουν όλα τα αναπτυξιακά στάδια των παιδιών μέχρι την εφηβεία.
Δείτε την συνέντευξη της Χριστίνας Μιχαλοπούλου στην εκπομπή «καλό μεσημέρι»
Διαβάστε την συνέντευξη της Χριστίνας Μιχαλοπούλου στην «Ελευθεροτυπία»
Τι έγινε ρε Φωτεινή;
Τρύφων Ζαχαριάδης
Μυθιστόρημα
29 Δεκεμβρίου 1964: Η Αγγελική και η Φωτεινή, δίδυμες, τριανταπεντάχρονες, ξεδιπλώνουν την προβλέψιμη ζωή τους, αναζητώντας αισθήματα. Η πρώτη πόρνη κι η δεύτερη θρησκευόμενη νοικοκυρά. Μια δολοφονία ανατρέπει κάθε συνέχεια…
«Η Φωτεινή, μες στο μαύρο φόρεμα, στημένη στο μικρό καρεκλάκι, ασκούσε μια γοητεία στο πλήθος που μαζευόταν. Φάνταζε σαν ηρωίδα μιας άλλης εποχής. Τη μέρα ή πιο σωστά τη ζεστή νύχτα της 15ης Ιουλίου, που πραγματοποίησε εκείνη τη γεμάτη ανατροπές διαδρομή από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη, ο έρωτας κι ο θάνατος μπλέχτηκαν στο σώμα και στα συναισθήματά της. Ξόρκισαν ο ένας τον άλλον. Είχε γραφτεί έντονα η χαρά, που δεν τολμούσε μέχρι τότε να την αφήσει να πάρει θέση δίπλα της. Ο νεαρός Άρης μαζί με τον Τάκη ξεκλείδωσαν μια Φωτεινή που δούλευε χρόνια για το δισταγμό και την ενοχή. Δεν είχε αμφιβολία ότι αυτό που έκανε σήμερα, αυτό που αποφάσισε να το φτάσει στο τέλος του, ήθελε οπωσδήποτε να πετάς σαν αετός κι όχι σαν κότα…».
Related Products
Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Χάρης Μωρίκης
Σχεδιάζοντας την αλήθεια, χρωματίζοντας την αχρονικότητα
Μια ψυχαναλυτική μελέτη
Τι συμβαίνει στην περίπτωση του αριστουργήματος γενικά και ειδικότερα στην περίπτωση ενός πίνακα που είναι ο γνωστότερος στην ιστορία της Τέχνης; Γιατί ο Λεονάρντο ντα Βίντσι δεν τελείωνε αρκετά από τα έργα του και παρ’ όλα αυτά τα έργα αυτά συνταράσσουν ακόμη, όντας πολύ ανώτερα από πολλά «τελειωμένα»; Η επιστημονική του πλευρά υπέταξε πράγματι και απορρόφησε την καλλιτεχνική;
Υπάρχει αντιμαχία τέχνης και επιστήμης στο έργο του αλλά και γενικότερα; Η έννοια της αλήθειας πως σχετίζεται με την καλλιτεχνική και επιστημονική διαδρομή;
Η Τέχνη παραμένει μία εμπειρία που συγκλονίζει τον άνθρωπο, διαχρονικά, γεννώντας πλήθος ερωτημάτων. Ο Φρόυντ σε ένα κείμενό του για τον Λεονάρντο ντα Βίντσι άρθρωσε με τρόπο πρωτοποριακό απαντήσεις.
Η παρούσα μελέτη, ακολουθώντας ξανά τη διαδρομή του πατέρα της ψυχανάλυσης, συνεχίζει με βάση τα ίχνη του επιχειρώντας να κινηθεί στην αχαρτογράφητη περιοχή της καλλιτεχνικής και επιστημονικής δημιουργίας σε ενδοψυχικό επίπεδο.
Όταν η ψυχή διαταράσσει το σώμα
Μαγγανά Κατερίνα
Πρόλογος: Ιωάννης Βαρτζόπουλος
Στην εποχή μας είναι δεδομένη επιστημονικά η ψυχοσωματική μας ενότητα. Απτό και ορατό το σώμα μας, όμως, όταν μιλάμε για την ψυχή ξέρουμε που είναι; Στο κεφάλι μας, στην καρδιά μας; Πετά κάπου γύρω μας ως πνοή, όπως πρέσβευαν οι στωικοί; Και πως μπορούμε να την αναγνωρίσουμε; Στις σωματικές εκφράσεις, στο βλέμμα, στην τέχνη…; Που βρίσκονται οι οριογραμμές της ψυχοσωματικής μας οντότητας; Με ποιους τρόπους οι ψυχικές κινήσεις ή σιωπές επηρεάζουν τη σωματική μας πραγματικότητα; Και τότε τι θέλει να μας πει το σώμα που δεν μπορεί να εκφράσει η ψυχή;
Μια ιστορική αναδρομή της ψυχοσωματικής ανθρώπινης περιπέτειας από τις ρίζες της ζωής, την αρχαιότητα ως τη σύγχρονη πρακτική. Κι από τις νεότερες εξελίξεις στη σύνδεση με τα γερά παλιά υλικά, που μένουν πάντα καινούργια σε ό, τι είναι θεραπευτικό για τον άνθρωπο: την ουσιαστική σχέση και το νόημα όσων βιώνει και μοιράζεται με τους σημαντικούς άλλους, με τον κόσμο.
Ρωγμές και αγγίγματα (10η Έκδοση)
Δημήτρης Καραγιάννης
Η αναζήτηση νοήματος στη ζωή δε μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες στοχαστές, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανήσυχου πνεύματος που δεν βολεύεται στο κυνήγι της επιβίωσης. Η αναζήτηση της δυναμικής της πίστης δεν μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες θεολόγους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανθρώπου που δεν βολεύεται στην τήρηση μόνο κάποιων θρησκευτικών κανόνων. Η αναζήτηση της αλήθειας μέσω της αμφισβήτησης της ύπαρξης του Θεού δεν μπορεί να φορά μόνο κάποιους επαγγελματίες άθεους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε πιστού που δεν διστάζει να αναγνωρίζει την απιστία του. Η αναζήτηση του προσώπου του Θεού δεν αποτελεί μια μεταφυσική αναζήτηση, αλλά σχετίζεται με την αναζήτηση του ανθρώπινου προσώπου. Δεν είναι παραίτηση από την προσωπική ευθύνη, αλλά προσπάθεια κατανόησης της ανθρώπινης φύσης. Δεν είναι παραίτηση από την επιστημονική γνώση, αλλά αναγνώριση των ορίων της. Δεν μηδενίζει την παρούσα ζωή, αλλά αντίθετα αναζητά τη νοηματοδότησή της.
Ο Ελληνικός Εμφύλιος. Μία ψυχαναλυτική προσέγγιση
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ: Ιωάννης Βαρτζόπουλος
ΓΡΑΦΟΥΝ:
Δημήτρης Αναστασόπουλος
Ιωάννης Βαρτζόπουλος
Χρυσή Γιαννουλάκη
Κώστας Ζερβός
Νίκος Λαμνίδης
Αντώνης Λιάκος
Αντώνης Παπαρίζος
Τάσος Σακελλαρόπουλος
Στέλιος Στυλιανίδης
Παύλος Τσίμας
Ο εμφύλιος πόλεμος παραβιάζει και διαστρέφει όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν την ατομική και κοινωνική ζωή. Οι δε επιπτώσεις του εμφυλίου στην εξωτερική και ενδοψυχική πραγματικότητα είναι καταλυτικές. Η αναζήτηση των συνεπειών του Εμφυλίου στην ελληνική κοινωνία, εβδομήντα χρόνια μετά, είναι δύσκολο εγχείρημα. Ακόμη περισσότερο όταν η ανακίνηση του θέματος επηρεάζεται από σύγχρονες εξελίξεις. Οι εμπειρίες των ψυχαναλυτών μέσω των συνειρμών των αναλυομένων τούς προσφέρουν τη δυνατότητα να αναζητήσουν την αντίληψη που έχουν οι απόγονοι για τα βιώματα των προγόνων τους στον Εμφύλιο. Μας προσφέρουν επίσης την γνώση ενός τρόπου ασυνείδητης διαγενεακής μεταβίβασης των βιωμάτων αυτών καθώς και της συμμετοχής τους στη διαμόρφωση της ενδοψυχικής πραγματικότητας των επόμενων γενεών.
Κάτω από το δέρμα
Alessadra Lemma
Μια ψυχαναλυτική μελέτη της τροποποίησης του σώματος
To ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΡΜΑ φωτίζει ψυχαναλυτικά τα κίνητρα που κάνουν τους ανθρώπους να τρυπούν το σώμα τους, να κάνουν τατουάζ, αισθητικές επεμβάσεις ή να το μεταβάλλουν με άλλους τρόπους, ανεξάρτητα αν οι διαδικασίες αυτές προκαλούν πόνο.
Η Alessadra Lemma αντλεί στοιχεία από την προσωπική της κλινική εργασία, από την κλινική έρευνα, από τον κινηματογράφο, την λογοτεχνία και την τέχνη, για να υποστηρίξει ότι τα κίνητρα για εκτεταμένες τροποποιήσεις της επιφάνειας του σώματος και η υπερβολική ενασχόληση με την εμφάνιση του, προέρχονται από τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου − κάτω από το δέρμα.
Το βιβλίο μελετά λεπτομερώς τις προκλήσεις που δεχόμαστε από την ενσώματη φύση μας, εξερευνώντας τις ασυνείδητες φαντασιώσεις που γεννούν την ανάγκη παρεμβάσεων. Το γεγονός αυτό το καθιστά απαραίτητο εγχειρίδιο για όλους τους κλινικούς – ψυχοθεραπευτές, συμβούλους, ψυχιάτρους, ψυχολόγους – οι οποίοι εργάζονται με ανθρώπους που τους απασχολεί υπερβολικά η εμφάνισή τους και τροποποιούν το σώμα τους.
* * *
Είναι επιτέλους καιρός οι κλινικοί ψυχολόγοι να αναγνωρίσουν πόσο μεγάλη σημασία έχει το σώμα. Αυτό το βιβλίο είναι ένα λαμπρό παράδειγμα του πώς η ψυχαναλυτική θεραπεία μπορεί να φωτίσει τις συγκρούσεις με την σωματικότητά μας και να προτείνει αποτελεσματικές λύσεις για την κλινική τους αντιμετώπιση. Αποτελεί μία από τις πλέον καινοτόμες και δημιουργικές συμβολές στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, που τις τελευταίες δεκαετίες έλλειπε. Peter Fonagy, Freud Memorial Professor of Psychoanalysis, University College London
Το βιβλίο αυτό είναι όμορφα γραμμένο κι εύκολα προσεγγίσιμο από μεγάλο αριθμό αναγνωστών, ενώ καλύπτει κάποια βαθιά ψυχαναλυτικά και κλινικά ζητήματα. Πραγματεύεται πώς κάποιες συγκεκριμένες ασυνείδητες φαντασιώσεις μαζί με το μίσος για την πραγματικότητα προκαλούν την πιεστική ανάγκη για τροποποίηση της επιφάνειας του σώματος, εισάγοντας παράλληλα μια σημαντική ψυχαναλυτική οπτική για τον σύνθετο και ευαίσθητο ρόλο που έχει για την ανάπτυξη του βρέφους η πρώιμη μητρική ανταπόκριση στις ανάγκες του. Dana Birksted-Breen, Training Psychoanalyst, Joint Editor-in-Chief International Journal of Psychoanalysis
Ποιός εκπαιδεύει συναισθηματικά ποιόν
Τρύφων Ζαχαριάδης
Μια ψυχαναλυτική ανίχνευση των αλληλεπιδράσεων.
Ο καθένας μας κουβαλάει την πρώτη του οικογένεια. Αυτή είναι η εσωτερική μας ομάδα. Με σιγουριά, μια κι έχουμε εξοικειωθεί με τους ψυχικούς συναγελασμούς αυτής της οικογένειας, θα την περιφέρουμε με ασυνείδητο τρόπο −αλλά και πολύ συνειδητά κάποιες φορές− ως φυσική συμπεριφορά στους δημόσιους συγχρωτισμούς, στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και στις ερωτικές μας συναλλαγές. Ο τρόπος που συντροφεύουμε τους φίλους, τους εραστές και τον εαυτό μας οργανώνεται ως συναισθηματική παιδεία σε αυτή την οικογένεια.
Το παιδί αναζητά πρότυπα και τα αντιγράφει. Ο απόγονος που μεγαλώνουμε, είναι ο καθρέφτης των δικών μας θετικών και αρνητικών εκδοχών. Μας παρουσιάζει καθημερινά το είδωλό μας σε μεγέθυνση. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν αντέχουμε κάτι στον εαυτό μας και το βλέπουμε στο παιδί μας (αφού μας μιμείται και μας αντιγράφει), αυτό πιθανώς μας θυμώνει και μας θλίβει. Τότε αναλαμβάνουμε να το αφαιρέσουμε ως συμπεριφορά από τον γιο ή την κόρη μας και όχι από τον εαυτό μας. Με ποιο τρόπο; Τιμωρώντας συχνά με σκληρότητα το παιδί μας για κάτι που εμείς του μάθαμε!
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου εδώ:
Greek annual International Journal of Psychoanalysis 2016, Ετήσια Ελληνική Έκδοση
Περιεχόμενα
Σημείωμα του επιμελητή 2016
Να βλέπω και να βλέπομαι: Η ντροπή στην κλινική κατάσταση.
Η διπλή φύση της σχάσης.
Η σχάση στο άτομο, το έθνος και την οικονομία: σκέψεις γύρω
από τον αγώνα για απαρτίωση στην μεταπολεμική Γερμανία
Η ενόρμηση του θανάτου. Φαινομενολογικές προοπτικές
στη σύγχρονη Κλαϊνική θεωρία
Η ψυχανάλυση στην εποχή της κουλτούρας της τεχνολογίας
(technoculture). Σκέψεις σχετικά με τη μοίρα του σώματος στον εικονικό χώρο.
Εισαγωγή στο έργο του πρωταρχικού συμβολισμού.
Βρίσκοντας την ασυνείδητη φαντασίωση στην συνεδρία: Αναγνωρίζοντας την μορφή
Αμνημονικά ίχνη· τραυματικά επακόλουθα
« Ύπαρξη εν κενώ» έναντι « Ύπαρξης εν αφανισμώ» (void existence as against annihilation existence). Διαφοροποιώντας δύο ποιότητες σε αρχέγονες ψυχικές καταστάσεις
Η αντιμεταβίβαση. Όταν επώδυνα τραυματικά ίχνη συντηρούν την αντιμεταβίβαση και αποκαλύπτονται στον αναλυτή… 14 χρόνια μετά.
Μεταβίβαση και κάθαρση από τον Freud στον Αριστοτέλη.
Ο Adrian Stokes και το πορτραίτο της Melanie Klein.
Τι μαθαίνουμε στην ψυχαναλυτική εκπαίδευση.
Τα διαβατικά
Σωτήρης Μανωλόπουλος
Κομβικά περάσματα της εκπαίδευσης στην ψυχανάλυση
Τα κομβικά περάσματα συνιστούν σταθμούς της συμμετοχής του νέου ψυχαναλυτή στην κοινότητα και τομές που δημιουργούν ένα νέο επίπεδο ατομικότητας. Κάθε επίπεδο ταυτότητας χαρακτηρίζεται από την πολυπλοκότητα και τη διαφοροποίηση των στοιχείων της ψυχανάλυσης που εμφανίζονται και μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Σε κάθε μετάβαση συντελείται και ένα είδος μυητικής που πιστοποιεί τον νέο τρόπο λειτουργίας του ψυχαναλυτή. Στο κάθε πέρασμα δένονται –με τελετουργίες μύησης– οι άγνωστες άκρες των νημάτων της συνέχειας της ύπαρξης –τις οποίες τέμνει η αλλαγή–, σχηματίζοντας κόμβους της ταυτότητας. Αυτοί οι κόμβοι υφίστανται πέρα από τη γνώση, τα νοήματα που μπορούμε να εξαγάγουμε από αυτούς είναι άπειρα. Από εδώ ξεκινάμε όταν μαντεύουμε τις επαναλήψεις και το μέλλον του ψυχαναλυτή.
Ο πειρασμός του λαϊκισμού & οι περιπέτειες του λόγου
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ: Ιωάννης Βαρτζόπουλος
ΓΡΑΦΟΥΝ:
Ιωάννης Βαρτζόπουλος
Θάνος Βερέμης
Βασιλική Γεωργιάδου
Νίκος Δεμερτζής
Νίκος Δήμου
Ανδρέας Πανταζόπουλος
π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
Στέλιος Ράμφος
Στέλιος Στυλιανίδης
Σώτη Τριανταφύλλου
Ο λαϊκισμός ως ενδημικό φαινόμενο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής παροξύνεται σε περιόδους κρίσης και επηρεάζει τις εξελίξεις. Αφορά το άτομο, την κοινωνία και τη σχέση τους με έναν τρόπο που αναδεικνύει τη φύση και το περιεχόμενο των δεσμών του ατόμου με τις συλλογικές του εκφράσεις. Τα όρια και οι δυνατότητες αντιμετώπισης των διαβρωτικών επιδράσεων το λαϊκισμού είναι αντικείμενο συζήτησης στο βιβλίο αυτό.
Η ψυχανάλυση ως μία κατεξοχήν ανθρωποκεντρική επιστήμη συναντά εκπροσώπους των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών, της φιλοσοφίας, της τέχνης και της εκκλησίας. Έχοντας ως οδηγό την ψυχαναλυτική έννοια της σαγήνης, αναζητείται η σύγκλιση με τις άλλες κατευθύνσεις για την κατανόηση του λαϊκισμού.
Ένα ψυχαναλυτικό ταξίδι
Άιζενσταϊν-Αβέρωφ Μαρίλια
Αυτό το βιβλίο είναι ένα ταξίδι στα σαράντα χρόνια ψυχαναλυτικής εργασίας της συγγραφέως. Κάθε κεφάλαιο είναι ανεξάρτητο από τα άλλα και αναπτύσσει ένα ιδιαίτερο θέμα. Η ψυχανάλυση στην Γαλλία, η μεταβίβαση, ο πατρικός ρόλος σήμερα, η ψυχική αμφιφυλία, το άρρωστο σώμα, η ανθρώπινη καταστροφικότητα… Η κλωστή που τα ενώνει όλα δεν είναι παρά το ερώτημα πως λειτουργεί η ενόρμηση ανάμεσα στο βιολογικό σώμα και στην ψυχική λειτουργία που συνίσταται από αναπαραστάσεις και συναισθήματα, και ιδιαίτερα πως παράγει την σκέψη.
Αν η σκέψη είναι μια «πράξη της σάρκας», όπως βεβαιώνει η συγγραφέας, πώς να εκλεπτύνουμε τον τρόπο που κατανοούμε τις μεταστροφές του «μυστηριώδους άλματος από το μυαλό στο σώμα;». Επίσης, πώς μας βοηθάει και σήμερα ακόμη η φροϋδική μετα-ψυχολογία να συναντήσουμε τον ασθενή μας; Η σύγχρονη κλινική πρακτική κάποιες φορές μας φέρνει ζάλη: πράξεις, βία, πόνος και σωματοποίηση συχνά παίρνουν την θέση των νευρωτικών συγκρούσεων και του λόγου. Οι κλινικές ιστορίες που μας αφηγείται εδώ η συγγραφέας θέλουν να δείξουν ότι η ψυχανάλυση που έχει τις ρίζες της στο φροϋδικό έργο είναι ζωντανή και μπορεί να δίνει δημιουργικές λύσεις και σήμερα.
armosbooks –
Nikolaos TENTOMAS
Μπράβο σας, είναι εξαιρετικό και με πολύ ωραίο εξώφυλλο
armosbooks –
Αποστολος Ζοθμπελουλης
mou aresei