Η επιμέλεια εαυτού στην εικονιστική κοινωνία
Τάσης Θεοφάνης
Η επιμέλεια εαυτού στην εικονιστική κοινωνία
H ζωή είναι χαρακτηριστικό όλων των φυσικών οργανισμών, αλλά μόνο στον άνθρωπο μπορεί να μεταμορφωθεί σε βίο, κάτι που για να επιτευχθεί απαιτεί μια τέχνη του βίου, μια «επιμέλεια εαυτού», η οποία και αποτελεί ένα από τα κεντρικά θέματα του βιβλίου αυτού. Στον δεύτερο τόμο της τριλογίας του για τις Πολιτικές του Βίου, ο Θεοφάνης Τάσης εξετάζει τον χώρο, μεταξύ του καθαρά προσωπικού και του αποκλειστικά δημοσίου, μεταξύ του ηθικού και του πολιτικού όπου μπορεί να εξασκηθεί η τέχνη αυτή. Βασικό του ερώτημα είναι η επίδραση της «εικονιστικής» κοινωνίας, όπου ο εαυτός εξαϋλώνεται βαθμιαία σε εικόνα, στην άσκηση μιας αναστοχαστικής τέχνης του βίου, δηλαδή, στην προσπάθεια του ατόμου να δημιουργήσει ένα δικό του, ιδιαίτερο τρόπο ζωής και, παράλληλα, να παραμείνει ενεργό μέλος του κόσμου στον οποίο ανήκει. Στο σημαντικό αυτό έργο, ο Τάσης, γνώστης και της φιλοσοφικής παράδοσης και της τεχνικής εξέλιξης, συνδέει πρωτότυπα τα θέματα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας με τη σημερινή κοινωνία. Yπερασπίζεται την Σωκρατική αρχή, «ὁ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ», αλλά θέτει την εξέταση αυτή σ’ ένα απαραίτητο πολιτικό πλαίσιο.
Αλέξανδρος Νεχαμάς, Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Princeton University
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου εδώ.
Θεοφάνης Τάσης: «Το διαρκές φαίνεσθαι γεννά ένα διαρκές άγχος»
€ 22.00 € 17.60
- Περιγραφή
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
politikes tou viou ii
Περιεχόμενα του βιβλίου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
– Από την αυτονομία στην τέχνη του βίου
– Ζωή, βίος, νόημα και εικόνα
– Δομή και μεθοδολογική προσέγγιση
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΒΙΟΥ: ΠΛΗΘΩΡΙΣΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
– Εν πλω δίχως προορισμό: Η αντιφατική δομή της πληθωριστικής ελευθερίας στην εικονιστική κοινωνία
– Εξερευνώντας το νησί της Καλυψώς: Η βιομηχανία τεχνών του βίου και οι εναλλακτικές τέχνες του βίου
– Το χαμόγελο της θεάς Αθηνάς: Η φιλοσοφία και η τέχνη του βίου
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΨΩΣ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ;
– Προλεγόμενα
– Αγναντεύοντας το παρελθόν μεσοπέλαγα: Η φιλοσοφία ως τέχνη του βίου στην ιστορία της φιλοσοφίας
– Αντικρίζοντας στεριά: Εκλεκτικές συγγένειες και θεμελιώδη ερωτήματα
ΑΘΛΟΥΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΒΙΟΥ: Η ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΑΥΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
– Προκαταρκτικά
– Μια εποχή στην κόλαση: Η τέχνη της οδύνης
– Μάθημα ανατομίας: Η τέχνη της μελαγχολίας
– Στις ακτές του εαυτού: Η τέχνη του οργίζεσθαι
– Παραθερίζοντας στην αρνητικότητα: Η τέχνη του μεμψιμοιρείν
– Μήνυμα moralia: Εξουσιάζειν και εξουσιάζεσθαι
– Συντροφεύοντας τον Σίσυφο: Περί χρόνου
– Ο ανθισμένος νάρκισσος: Η τέχνη του θνήσκειν
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: ΑΝΑΜΑΓΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
– Εξορισμένοι στο εσύ: Πληθωριστική ελευθερία, αναγνώριση και χρόνος
– Το τέλος της απουσίας; Τέχνη του βίου και θνητότητα
– Ο κήπος των ειδώλων: Φαίνεσθαι και αξία εαυτού
– Αυγή στο πουθενά: Η εικόνα και το πολιτικό
– Βιώνοντας το αόρατο: Σκέψεις για μια κοσμική πνευματικότητα
Βιβλιογραφία
Ευρετήριο ονομάτων και όρων
politikes tou viou ii
Ο Θεοφάνης Τάσης γεννήθηκε το 1976 στο Μόναχο όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και έλαβε το διδακτορικό του στην Φιλοσοφία με άριστα μετ’ επαίνου στο Freie Universität Berlin. Διδάσκει Σύγχρονη Φιλοσοφία στο Alpen-Adria Universität και είναι μέλος της Ανθρωπιστικής Ακαδημίας του Βερολίνου. Διετέλεσε Stanley J. Seeger Fellow στο Πανεπιστήμιο του Princeton, Marie Curie Fellow στο Université Saint-Louis στις Βρυξέλλες και Erasmus Fellow στο Freie Universität Berlin. Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια στην Ελλάδα, στην Αυστρία και στην Γερμανία. Η ερευνά του αφορά την σχέση πολιτικής, ηθικής και ψηφιακής τεχνολογίας και περιστρέφεται γύρω από τις έννοιες εικόνα, θνητότητα και τέχνη του βίου. Τα έργα του «Πολιτικές του Βίου: Η Ειρωνεία» (Εκδόσεις Ευρασία, 2012) και «Καστοριάδης, μια φιλοσοφία της αυτονομίας» (Εκδόσεις Ευρασία, 2007) έχουν βραβευθεί με το Καυταντζόγλειο βραβείο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα ελληνικά κυκλοφορούν ακόμη τρία έργα του: «Φάρμακον» (Εκδόσεις Ευρασία) και οι ποιητικές συλλογές «Φυσιολογικά ευρήματα» (Εκδόσεις Κέδρος) και «Απογεύματα στον καπιταλισμό» (Εκδόσεις Τυπωθήτω). Το μεταφραστικό του έργο περιλαμβάνει βιβλία των Martin Heidegger και Roberto Mangabeira Unger. Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί τακτικά στην Athens Review of Books, στην Καθημερινή και στο Liberal.
Περισσότερα για τον συγγραφέα εδώ. Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Θεοφάνη Τάση Πολιτικές του Βίου ΙΙ Η επιμέλεια εαυτού στην εικονιστική κοινωνία Για το βιβλίο μιλούν: Βασίλης Κάλφας, Καθηγητής Φιλοσοφίας Α.Π.Θ. Γιώργος Ξηροπαϊδης, Κοσμήτωρ Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών – Καθηγητής Φιλοσοφίας Αικατερίνη Καλέρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Πατρών Μιχάλης Παρούσης, Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Πατρών Τη συζήτηση συντονίζει η δημοσιογράφος Βίκυ Φλέσσα.
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου στη 15η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης εδω.
Δείτε εδώ τη συζήτηση του φιλοσόφου Θεοφάνη Τάση και του ψυχαναλυτή Μιχάλη Πέτρου για την επιμέλεια εαυτού.
Δείτε εδώ τη συζήτηση του Θεοφάνη Τάση και του Αριστείδη Χατζή με θέμα » Ο θαυμαστός καινούριος κόσμος».
Δείτε εδώ τη συζήτηση του φιλοσόφου Θεοφάνη Τάση και του επιστήμονα Μιχάλη Μπλέτσα για τις νέες τεχνολογίες και την τεχνητή νοημοσύνη.
Δείτε εδώ τη συζήτηση του φιλοσόφου Θεοφάνη Τάση και του πολιτικού επιστήμονα Στάθη Καλύβα για την Ιστορία, την πολιτική και την ψηφιακή τεχνική.
politikes tou viou ii
| Weight | 0.481 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Τάσης Θεοφάνης |
| Αριθμός σελίδων | 480 |
Be the first to review “Η επιμέλεια εαυτού στην εικονιστική κοινωνία”
You may also like…
Στάσου! Τί θες να πεις;
James E. Ryan
Και άλλες ερωτήσεις ζωτικής σημασίας
Είτε είμαστε στην αίθουσα συμβουλίων είτε στην τάξη, δαπανάμε πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια ψάχνοντας για την σωστή απάντηση. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι ερωτήσεις είναι εξίσου σημαντικές με τις απαντήσεις, αν όχι περισσότερο. Για παράδειγμα, αν κάνεις την λάθος ερώτηση, εγγυημένα θα πάρεις την λάθος απάντηση. Μια καλή ερώτηση, αφετέρου, εμπνέει μια καλή απάντηση και, στην πορεία, προκαλεί βαθύτερη κατανόηση και ανθρώπινες σχέσεις με μεγαλύτερο νόημα. Για να θέσουμε ένα καλό ερώτημα, απαιτείται να πάμε παραπέρα από ότι νομίζουμε πως ξέρουμε για ένα θέμα ή ένα πρόσωπο εξερευνώντας το δύσκολο και το άγνωστο, το αμήχανο, ακόμη και το δυσάρεστο.
Στο βιβλίο του ο Jim Ryan υμνεί την τέχνη των καλών ερωτήσεων –και απαντήσεων. Πέντε ερωτήσεις συγκεκριμένα: Τί πράγμα; Αναρωτιέμαι… Θα μπορούσαμε τουλάχιστον; Πώς μπορώ να βοηθήσω; και Τί έχει πραγματικά σημασία; Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από την πολιτική, την ιστορία, την δημόσια κουλτούρα και τα κοινωνικά κινήματα, και από την προσωπική του ζωή επίσης, ο Ryan δείχνει πως αυτές οι γενικές ερωτήσεις γεννούν την κατανόηση, αφυπνίζουν την περιέργεια, μυούν στην πρόοδο, δυναμώνουν τις σχέσεις και τραβούν την προσοχή μας στα σημαντικά της ζωής.
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 15ος τόμος – Εισαγωγή στις φιλοσοφίες του υπαρξισμού
Jean Wahl
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση
Ο Ζαν Βαλ (1888 – 1974), καθηγητής φιλοσοφίας στη Σορβόνη, αναπτύσσει στο παρόν έργο την πορεία της σκέψης των Κίρκεγκωρ, Χάϊντεγκερ, Γιάσπερς, Μαρσέλ και Σάρτρ, πρωτεργατών της φιλοσοφίας της υποστάσεως. Καίρια και κρίσιμα ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη ζητούν απάντηση: Ποιός είμαι εγώ αυτή τη στιγμή που υπάρχω. Ποιός είναι ο κόσμος αυτή τη στιγμή που τον βλέπω. Τι νόημα έχει για την ύπαρξη ότι θα χάσω το προνόμιο να ζω. Γιατί να υπάρχει ο κόσμος και όχι το τίποτε. Οι απαντήσεις στα παραπάνω φιλοσοφικά ερωτήματα δεν αποτελούν οριστικές λύσεις, αλλά αναβαθμούς προς το πληρέστερο διαυγασμό της συνείδησης του υπάρχειν, ενώ ο άνθρωπος, κομιστής ολίγου φωτός μέσα στο κοσμικό σκοτάδι, έχει ως έργο την προσπάθεια του να αυξήσει αυτό το φως.
Στους έσχατα χαλεπούς καιρούς μας, καιρούς φιλοσοφικής ανυδρίας, «η φωνή του βοώντος εν ερήμω συναντά τις ερημικές εκείνες ψυχές, που πέρα από την ενδεή μικροϊστορική επιφάνεια, ζουν με δέος το μακροϊστορικό βάθος, το αιώνιο. Και καταμεσίς του ιστορικού χειμώνα έχουν το συνειδησιακό εύρος να οραματίζονται και ανοίξεις. Στην διψώσα έρημο μπορεί να μην άνθισε ποτέ το κρίνο. Καθώς όμως άνθισε στη ορασιά του προφήτη, διεμόρφωσε συνειδήσεις επί χιλιετίες»
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 22ος τόμος – Ιστορία της Φιλοσοφίας, Μέρος Α΄
Sahakian S. William
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση
Από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα
Στο δίτομο αυτό έργο του, ο Γ. Σαχακιάν, (1922-1986) εισάγει τον αναγνώστη στο πεδίο της φιλοσοφικής σκέψης, εκθέτοντας ανάγλυφα τις διαφοροποιημένες θεωρίες και ιδέες των μεγάλων φιλοσόφων δια μέσου των αρχαίων, μέσων και νεώτερων χρόνων. Δεν πρόκειται για απλή καταγραφή των φιλοσοφημάτων, αλλά για εσωτερική διασύνδεσή τους, ώστε να παρουσιάζονται ως διαλεκτική εξέλιξη αυτής της ιδέας και της αυτής αλήθειας. Κατά τον Έγελο, η μελέτη της ιστορίας της φιλοσοφίας δεν είναι παρά μελέτη της ίδιας της φιλοσοφίας.
Η φιλοσοφία είναι προϊόν του ελληνικού πνεύματος και του ελληνικού λόγου, θέτει ερωτήματα σχετικά με τη φύση του κόσμου και το νόημα της ανθρώπινης εμπειρίας, που αντιμετωπίζονται για πρώτη φορά σε ενοποιημένο σύστημα από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Προσέγγιση που ακολούθησαν σε γενικές γραμμές οι μετέπειτα φιλόσοφοι.
Ο πρώτος τόμος καλύπτει την περίοδο από την αρχαιότητα μέχρι τον Διαφωτισμό, ενώ ο δεύτερος έχει αντικείμενο τη σύγχρονη φιλοσοφία. Όπως επισημαίνεται από τον μεταφραστή, «η περιπέτεια της φιλοσοφίας μέσα στο χρόνο είναι ένας διάπλους στον ωκεανό του αγνώστου, οδυσσειακός. Με τη δυσχέρεια, τον κίνδυνο, τη γοητεία και τη λύτρωση την οδυσσειακή». Επιδίωξη του συγγραφέα είναι να βοηθήσει τον αναγνώστη να κατανοήσει τους σύγχρονους φιλοσόφους και να εκτιμήσει την οφειλή τους σ’ αυτούς που προηγήθηκαν.
Καλλίπολις Ψυχή (Μικρό Μέγεθος)
Στέλιος Ράμφος
Ανάγνωση της Πολιτείας του Πλάτωνος
Η παιδεία δεν είναι συσσώρευση γνώσεων και πληροφοριών που με το φορτίο τους καταντούν παθητικό τον άνθρωπο. Είναι μόρφωση, ικανότης δημιουργικής ενέργειας και συνθετικής σκέψεως. Πεπαιδευμένος, ο άνθρωπος ξέρει τι να επιθυμεί. Απαίδευτος, αφήνεται στην απληστία, την φιλαρχία, την επιθετικότητα. Στόχος της παιδείας είναι η αύξηση του πολιτισμού, δεν είναι οι αλλοπρόσαλλες αυτοβεβαιώσεις. Είναι η ανάπτυξη των προϋποθέσεων του ευ ζην και όχι η εξασφάλιση ζωώδους επιβιώσεως. Αυτό το «ευ» έχει καθοριστική σημασία για όποιον το διεκδικεί συνειδητά: Η ύπαρξη του πλουταίνει με έναν πλατύτερο εαυτό, ενώ χρεωκοπεί κυριολεκτικά σ’ εκείνον του ιδιοτελούς συμφέροντος. Η πραγματική ζήτηση του αρίστου θέλει αρίστους για να επιτύχουν την σύνθεση του πολλαπλού και διαφορετικού με κριτήριο το καλύτερο δυνατό για όλους.
Η ανθρώπινη φύση (2η Έκδοση)
Donald Woods Winnicott
Πρόλογος: Σωτήρης Μανωλόπουλος
Μετάφραση: Γιώργος Καλομοίρης
Οι ιδέες του Winnicott είναι κατάσπαρτες σε πολυάριθμες κλινικές μελέτες και δημοφιλείς δημοσιεύσεις. Έκανε μία μόνο προσπάθεια να γράψει μια επισκόπηση των ιδεών του, κι αυτή είναι ακριβώς αυτό το βιβλίο. Όπως λέει στην εισαγωγή: «σκοπεύω να κάνω μια δήλωση για την ανθρώπινη φύση που να συγκεντρώνει τα διάφορα είδη εμπειριών που απέκτησα».
Το βιβλίο αυτό συνιστά μια συνολική τοποθέτηση για την ανθρώπινη φύση και την θέση της ψυχανάλυσης σε αυτή. Η ανθρώπινη φύση περιλαμβάνει τις σημειώσεις του Winnicott από διαλέξεις σε θέματα ανάπτυξης του ανθρώπου, που έκανε σε δασκάλους και φοιτητές κοινωνικούς λειτουργούς, επί 18 χρόνια. Ο Winnicott αντικατοπτρίζει το τεράστιο θέμα της ανθρώπινης φύσης από τη δική του εμπειρία, επιστρέφοντας σε ορισμένα θέματα συνεχούς ενδιαφέροντος γι ‘αυτόν, συμπεριλαμβανομένου της υγείας και της κακής υγείας, του σώματος και της ψυχολογικής διαταραχής, της ψυχοσωματικής και της συναισθηματικής ανάπτυξης, της υγείας και των ενστίκτων, της καταθλιπτικής θέσης, του εσωτερικού κόσμου, της ψευδαίσθησης, της απόσυρσης και της παλινδρόμησης. Για τον Winnicott δεν είμαστε απλά ένας κρίκος της βιολογικής εξέλιξης, δεν έχουμε σώμα και επίσης ψυχική ζωή κι έναν περιβάλλοντα πολιτισμό που μας διαμορφώνει: Είμαστε ο καθένας μια μοναδική, ανθρώπινη φύση.
Η παρουσίαση του βιβλίου στις Εκδόσεις Αρμός
Η εσωτερική βαρβαρότητα
Jean-François Mattéi
Μετάφραση – Σχόλια: Ζωή Αντωνοπούλου – Τρεχλή
Δοκίμιο για τη σύγχρονη ακοσμία
Η ηθική, η πολιτική, η εκπαίδευση και η τέχνη είναι οι τέσσερις τομείς στους οποίους επικεντρώνεται αυτό το βιβλίο. Ο Jean-François Mattéi σπεύδει να διαλύσει τη σύγχυση που μας κάνει να χαρακτηρίζουμε ως πρωτοποριακό οτιδήποτε διεγερτικό, έξαλλο ή παθολογικό, οτιδήποτε θυσιάζει το νόημα στον βωμό της διαδικασίας, και να μας υπενθυμίσει ότι κάτι τέτοιο είναι στην πραγματικότητα βαρβαρότητα, διαφορετική ίσως από την αρχαία αρπακτική βαρβαρότητα, αλλά όμως πιο ύπουλη και πιο απειλητική, επειδή φωλιάζει μέσα στην καρδιά του πολιτισμού, ενώ εκείνος πίστευε ότι την είχε οριστικά κατανικήσει.
Η υποκειμενοποίηση με θύμα το ίδιο το υποκείμενο, έγκλειστο στον εαυτό του, ανίκανο για οποιοδήποτε εξωτερικό άνοιγμα, η διαδικαστική παιδαγωγική με θύμα τον μαθητή, εικονικό υποκείμενο που ουδέποτε θα αντιληφθεί ορθά την πραγματικότητα του κόσμου της μόρφωσης, η καλλιτεχνική υπερβολή με θύμα το έργο τέχνης, διαμελισμένο, σπιλωμένο, ακόμα και ολοσχερώς κατεστραμμένο, η παράνοια του φασισμού και του κουμμουνισμού, με θύμα όχι μόνο μία αφηρημένη ιδέα, φυλή ή τάξη, αλλά τον άνθρωπο, τον καθένα που βρέθηκε ανάμεσα στους σωρούς των εκτοπισμένων ή των εκκαθαρισμένων, σε αυτό το βιβλίο αντιμετωπίζονται και αναλύονται από τον Jean-François Mattéi ως φαινόμενα βαρβαρότητας.
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 19ος τόμος – Εισαγωγή στη μεταφυσική
Heidegger Martin
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση
Ο Μάρτιν Χαϊντεγκερ (1889-1976), κορυφαίος διανοητής του εικοστού αιώνα, δίνει ένα νέο προσανατολισμό στη φιλοσοφική επίγνωση και την ιστορία της εποχής μας. Η σκέψη του, γνήσια κατάληξη του δυτικού φιλοσοφικού στοχασμού, οδηγεί στην κατάρρευση της κλασικής οντολογίας, και στην ανάγκη επιστροφής στις αρχέγονες πηγές, αρχίζοντας από τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, τον Αναξίμανδρο, τον Ηράκλειτο και τον Παρμενίδη. Στο παρόν κείμενο επιχειρείται η επανατοποθέτηση της οντολογικής απορίας με την προσπάθεια ερμηνείας του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, του φιλοσοφικού και του τραγικού, προκειμένου να αποσαφηνισθεί η αφετηρία της δυτικής σκέψης. Έτσι μόνον, κατά τον συγγραφέα, μπορούμε να εκτιμήσουμε φιλοσοφικώς την παρούσα κατάστασή μας και να της δώσουμε περιεχόμενο οντολογικώς έγκυρο.
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 18ος τόμος – Η εξέγερση των μαζών
Jose Ortega y Gasset
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση
Ο Ορτέγα Υ Γκασσετ (1883-1955), εξέχουσα φυσιογνωμία στον ευρωπαϊκό χώρο και ένα από τα διαυγέστερα θεωρητικά πνεύματα του εικοστού αιώνα, αντιτάσσει στον επιστημονικό τρόπο σκέψης, δηλαδή στον «καθαρό λόγο» και «ζωτικό λόγο», την ίδια τη ζωή.
Σ’ αυτό το κλασικό και πάντα επίκαιρο έργο του επισημαίνει τη σπουδαιότητα της έλευσης του πλήθους στο προσκήνιο της ιστορίας, που μέχρι τώρα ήταν κρυμμένο στο βάθος της ιστορικής σκηνής. Η κυριαρχία και παντοδυναμία των μαζών αλλοιώνει ποιοτικά τον πολιτισμό της εποχής μας, ανατρέπει την προοπτική του και δημιουργεί νέες δυνατότητες: ευτυχίας αλλά και δυστυχίας, προόδου αλλά και οπισθοδρόμησης, δημιουργίας αλλά και καταστροφής.
Με σαφήνεια και γλαφυρότητα ο συγγραφέας σκιαγραφεί τον μέσο άνθρωπο, τον κοινό άνθρωπο που, «απωλεσμένος» μέσα στην αφθονία του και χωρίς σκοπό, σύρεται απλώς από το ρεύμα. Ωστόσο, οι φωτισμένες μειοψηφίες, οι εκλεκτοί που ενεργούν από δράση και όχι από αντίδραση, εκπέμπουν μήνυμα αισιοδοξίας. Παρά τις αντίξοες ιστορικές συνθήκες, και μάλιστα εξαιτίας αυτών, ολοένα και περισσότερες συνειδήσεις αφυπνίζονται από τον βαρύ λήθαργο της αδιαφορίας «για μια Ευρώπη ιστορική – που στέκεται στο ύψος της ιστορικής ώρας. Για μία ιστορία ανθρώπινη – που να στέκεται στο ύψος της υπέρτατης αξίας, που είναι η Ζωή».
Το θάρρος της δημιουργίας (2η Έκδοση)
Rollo May
– Κι αν η φαντασία και η τέχνη δεν είναι, όπως πιστεύουν πολλοί, το σιρόπι στο γλυκό της ζωής, αλλά η βασική πηγή της ανθρώπινης εμπειρίας;
– Κι αν όλη μας η λογική και η επιστήμη ανακύπτουν από μορφές της τέχνης κι όχι το αντίθετο;
Ο Ρόλλο Μέυ βοηθάει όλους μας να βρούμε και να απελευθερώσουμε εκείνες τις δημιουργικές παρορμήσεις που μας προσφέρουν τις δυνατότητες να πετύχουμε νέους στόχους.
Γνωστός και ως «πατέρας της υπαρξιακής ψυχολογίας» αντλεί από την εμπειρία του για να μας δείξει πως μπορούμε να σπάσουμε τις παλιές πολυχρησιμοποιημένες δομές στη ζωή μας.
Αυτό το εμπνευσμένο βιβλίο μας ανοίγει δρόμους για να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να φτάσουμε σ’ έναν ολοκληρωμένο εαυτό.
«Η δημιουργική υπόσταση της ζωής» του Στέφανου Ξένου (στο «Διαβάσαμε»).
Ο αόρατος γορίλλας
Christopher Chabris Daniel Simons
Ή πως αλλιώς μας ξεγελά η διαίσθησή μας
Γιατί μία εταιρεία ξοδεύει δισεκατομμύρια για να προωθήσει ένα προϊόν που οι ίδιοι οι αναλυτές της γνωρίζουν ότι θα αποτύχει.
Πως μπορεί ένας αστυνομικός να περάσει τρέχοντας μπροστά από μία σκηνή βίαιης επίθεσης χωρίς να τη δει.
Γιατί βραβευμένες ταινίες είναι γεμάτες λάθη στο μοντάζ.
Τι κοινό έχουν οι εγκληματίες με τους κορυφαίους σκακιστές.
Γιατί η ιλαρά και άλλες παιδικές ασθένειες επιστρέφουν.
Γιατί οι οικονομικοί διευθυντές μπορούν να μάθουν πολλά από τους μετεωρολόγους.
Ο Αόρατος γορίλλας αποκαλύπτει τους πολυάριθμους τρόπους με τους οποίους η διαίσθησή μας μπορεί να μας παραπλανήσει, αλλά είναι πολύ περισσότερα από ένας κατάλογος ανθρωπίνων ελαττωμάτων. Οι Τσάμπρις και Σάιμονς εξηγούν γιατί υποκύπτουμε σε αυτές τις καθημερινές ψευδαισθήσεις και τι μπορούμε να κάνουμε για προστατευτούμε από τις επιδράσεις τους. Εντέλει, το βιβλίο προσφέρει ένα είδος όρασης με ακτίνες Χ, διαπερνώντας έτσι το πέπλο των ψευδαισθήσεων που θολώνουν τις σκέψεις μας, και για πρώτη φορά ίσως να σκεφτούμε καθαρά.
«Μία συναρπαστική διαδρομή μέσα από το τοπίο των ψυχολογικών ψευδαισθήσεων. Διαβάστε αυτό το καταπληκτικό βιβλίο, χωρίς να κάνετε όμως οτιδήποτε άλλο. Θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τον κόσμο, καθώς κι εσάς τους ίδιους.»
-Nicholas A. Christakis, καθηγητής ιατρικής και κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και συν συγγραφέας του Connected
«Από τις κρεβατοκάμαρες ως τις αίθουσες των δικαστηρίων και τις αίθουσες συνεδριάσεων, αυτό το εντυπωσιακό βιβλίο μας δείχνει πως οι ψυχολογικές ψευδαισθήσεις μας στοιχειώνουν κάθε πτυχή της δημόσιας και της ιδιωτικής ζωής μας. Ένα πραγματικό εγχειρίδιο χρήσης για τον ανθρώπινο νου!»
-Daniel Gilbert, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και συγγραφέας του ευπώλητου Stumbling on happiness
» Ψυχαγωγικό και διαφωτιστικό.. Δείχνουμε απίστευτη εμπιστοσύνη στην ακρίβεια των αισθήσεών μας και στα όσα μας λένε για τον κόσμο που ζούμε. Μέσα από έξυπνα πειράματα και γοητευτικές αφηγήσεις ο Αόρατος Γορίλλας μας δείχνει ότι η εμπιστοσύνη μας είναι αβάσιμη. Πρόκειται για έναν απρόσμενο οδηγό που μας ξεναγεί στις καθημερινές ψευδαισθήσεις μας και στους μπελάδες που μπορούν να μας οδηγήσουν»
-Dan Ariely, New York Times, συγγραφέας του ευπώλητου Predictably Irrational
Δείτε το άρθρο της Εφημερίδας «Καθημερινή» εδώ
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 20ος τόμος – Ιστορία της σύγχρονης ευρωπαϊκής φιλοσοφίας
Jozef Maria Bochenski
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση
Ο Ι.Μ. Μποχένσκι (1902 -1995), Πολωνός καθηγητής φιλοσοφίας, διεθνώς αναγνωρισμένη αυθεντία στα ζητήματα της τυπικής λογικής, επιχειρεί σ’ αυτή τη επισκόπηση μιας συστηματική, γλαφυρή και έγκυρη έκθεση της Ευρωπαϊκής φιλοσοφίας του εικοστού αιώνα. Το παρόν βιβλίο είναι ένα σημαντικό βοήθημα για την κατανόηση της φιλοσοφίας, κυρίως στη Γαλλία, Αγγλία και Γερμανία, στο οποίο αναπτύσσονται, κατά τρόπο ισορροπημένο και εμβριθή, η εξέλιξη της φιλοσοφικής σκέψης και τα σύγχρονα ρεύματα της φιλοσοφίας της ζωής, του νεοθετικισμού, του υλισμού, της φαινομενολογίας, του υπαρξισμού και της μεταφυσικής.
Πρόθεση του συγγραφέα είναι να κατατοπίσει τον μη ειδικό αναγνώστη σε θέματα σύγχρονης φιλοσοφίας και ταυτόχρονα να του ανοίξει το δρόμο για περαιτέρω μελέτη και συστηματική σπουδή. Όπως επισημαίνεται από τον μεταφραστή, «τα ίδια τα κείμενα ως τοιαύτα, και από απόσταση θεώμενα, με τον καιρό αποψύχονται. Θα ξαναπάρουν ζωή, όταν τους εμφυσήσωμε το δικό μας ζωτικό ενδιαφέρον».
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 16ος τόμος – Εισαγωγή στη φιλοσοφία
Karl Jaspers
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση
Ο Κάρλ Γιάσπερς (1889-1963) στο παρόν βιβλίο εκθέτει σύντομα και γλαφυρά τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας. Για τον συγγραφέα, η φιλοσοφία είναι μια διηνεκής μέριμνα για τον άνθρωπο, τις πηγές του, το μέλλον του, για το νόημα της παρουσίας του στον κόσμο, για το νόημα του κόσμου, για «το τί είναι το είναι». Το έργο του Κ. Γιάσπερς συναιρεί την ιστορική και κοσμική περιπέτεια του ανθρώπου. Πρόκειται για την ελεύθερη ενέργεια του πνεύματος που αποσκοπεί στην συνειδητοποίηση των εσχάτων ορίων και στον υποψιασμό του εκείθεν των ορίων.
Γράφει ο Χρήστος Μαλεβίτσης: «Αν στη φιλοσοφία του Γιάσπερς δεν υπάρχη ωρισμένος σταθμός, επειδή ο φιλοσοφών βρίσκεται ολοένα καθ’ οδόν, υπάρχει όμως η ωρισμένη απόφαση του ανθρώπου, η ειλημμένη με προσωπική ευθύνη και κίνδυνο, η εμπνευσμένη από τη φιλοσοφική πίστη και η πληρωμένη από τον όλβο της αιωνιότητας»
Related Products
Μια καλοκαιρινή ευτυχία τρίζει (Μούσες 11)
Στέλιος Ράμφος
Η σύνθεσι του ελληνικού με τον σύγχρονο πολιτισμό γίνεται όταν υπερβούμε την ψυχική μας ανωριμότητα, η οποία δεν αποτελεί εγγενή όρο της εθνικής μας υπάρξεως αλλά μακροχρόνια ιστορικήν αγκύλωσι. Τότε και μόνον τότε ζωηφόρα στοιχεία της πνευματικής μας παραδόσεως, όπως η μυθική αντίληψις ή ο αποφατισμός, θα ελευθερώσουν τις δυνάμεις που αιώνες τώρα υπνώττουν μέσα τους και θα συμβάλουν ώστε να αναπτυχθή αυτοσυνείδητη εσωτερικότης και να επιτευχθή η ζητούμενη ενότης της ψυχής με τον εαυτό. Τίποτε σ’ αυτή την ενότητα δεν προμηνύει ένα άτομο κλειστό· πλείστα αντιθέτως προαναγγέλλουν έναν άνθρωπο σταθερά ανοικτό και εγρήγορο στην αγωνία του συνανθρώπου. Περιεχόμενα: – Σημείωσι – Οδεύουμε προς ακμή – Πρόσωπο, άτομο, μύθος και ιστορία – Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό – Το νόημα και το ανόμημα – Μαρασμός «δωρεάν», ανθοφορία με τίμημα – Η υπόθεσι Οτσαλάν εις την υπόθεσι Ελλάς – Η βία των πυραύλων και η βία του Σταυρού – Απελευθέρωσι αδυναμιών ή απελευθέρωσι δυνάμεων – Το θέατρο του παρελθόντος – Τι μας επιφυλάσσει η ελπίδα. – Θερμότης και ψυχρότητα στον λόγο – Παπαδιαμάντης και Ντοστογιέφσκυ
Χρονικό ενός καινούργιου χρόνου (πανόδετο)
Στέλιος Ράμφος
Αφορμές πνευματικού αναπροσανατολισμού
Το βιβλίο αυτό δεν το περίμενα: γράφτηκε σαν παρένθεση κατά παραγγελίαν. Τον Νοέμβριο 1994 καθημερινή εφημερίδα μου ζήτησε επίμονα μακράς πνοής κυριακάτικη ολοσέλιδη συνεργασία με θέματα δικής μου επιλογής. Συμφώνησα υπό τον όρο τα άρθρα να εκτυπωθούν στα ελληνικά -δηλαδή με το πολυτονικό σύστημα-, πράγμα το οποίον η διεύθυνση απεδέχθη, οπότε άρχισα να γράφω και να παραδίδω κείμενα. Η έναρξη των δημοσιεύσεων είχε ορισθεί για την Πρωτοχρονιά 1995. Όταν όμως έφθασε η ώρα, η δημοσίευση ανεβλήθη και συνέχισε να αναβάλλεται, ενώ εξακολουθούσα να παραδίδω υλικό, μέχρις ότου ζητώντας προς τα μέσα του Μαΐου να σαφηνισθεί επιτέλους η κατάσταση μου διεμηνύθη, χωρίς περισσότερες εξηγήσεις, ότι η συνεργασία με την εφημερίδα ματαιώνεται. Εν τω μεταξύ η σειρά των άρθρων, πλην του τελευταίου, ήταν έτοιμη και δεν μου έκανε καρδιά να μην τη συμπληρώσω. Αλλά τώρα δεν με απασχολούσε πια το ευρύ κοινό της εφημερίδας και το άρθρο μετεβλήθη σε αρκετά απαιτητικό και εκτενές μελέτημα: βρήκα την ευκαιρία να εξηγηθώ εν τινι μέτρω για τον χαρακτήρα της εξατομικεύσεως. Η «ευκαιρία» τούτη ίσως κράτησε περισσότερο απ’ ό,τι λογάριαζα, πάντως η σειρά των άρθρων για τη σημερινή Ελλάδα ως πνευματικό ζήτημα, έστω άνισα, ολοκληρώθηκε. Σ’ αυτά πρόσθεσα τρία σημειώματα περί ζωγραφικής (το πρώτο του 1983, και δύο επόμενα του 1995), μια διάλεξη περί παιδείας στο Κολλέγιο Αθηνών (1991), δημοσιευμένη αργότερα στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (Νοέμβριος 1992), και παρέδωσα το βιβλίο, με μικρές προσθήκες και διορθώσεις, προς εκτύπωσιν.
Το προσωπικό δράμα του Πλάτωνος
Vladimir Solovyov
Το βιβλίο αυτό είναι χαρακτηριστικό δείγμα του τρόπου, με τον οποίο η ρωσική αναγέννηση του περασμένου αιώνος άρχισε να προσεγγίζει από τη δική της ορθόδοξη παράδοση τους αρχαίους κλασικούς. Πρόκειται για κείμενο άγνωστο ακόμη στην Ευρώπη: «η αισθητική, εδώ και πολύν καιρό, διέκρινε δύο είδη τραγωδίας: την αρχαία της γενικής αναγκαιότητος, και την νέα του προσωπικού χαρακτήρος. Μπορεί όμως η ουσία του τραγικού να εξαντληθεί σε ένα από τα δύο είδη; Υπάρχει άραγε η εσωτερική εκείνη θεμελίωση, ώστε να υπερισχύσει στην τραγωδία οπωσδήποτε η μία από τις δύο κατηγορίες; Είναι δυνατή μια τραγική κατάσταση, όπου μια σημαντική, καθολική σύγκρουση δυνάμεων και αρχών του αντικειμενικού κόσμου να εντοπίζεται με όλη της την ένταση στο εσωτερικό μιας ισχυρής και ολοκληρωμένης προσωπικότητος;»
Η ελληνική και πατερική βυζαντινή φιλοσοφία
Βασίλειος Τατάκης
Είναι γνωστό ότι η χριστιανική παράδοση και η θεολογία πολλά οφείλουν (θετικά και αρνητικά) στη συνάντηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος (και φιλοσοφίας) με το Πνεύμα της Εκκλησίας και την Αλήθεια της. Η συνάντηση αυτή έχει κατά καιρούς «παρουσιαστεί» υπό διάφορες μορφές και συχνά έχει τροφοδοτήσει αιρετικές ή άλλες παρεκκλίσεις. Με την πρόθεση να ακούσουμε πώς μιλάει για τη συνάντηση ένας λαμπρός μελετητής, ο Βασίλειος Τατάκης, και με την ελπίδα ότι θα θελήσουμε να καταλάβουμε τις προεκτάσεις της συνάντησης αυτής στο σημερινό μας περίγυρο, εκδίδουμε το κείμενο αυτό που είναι κάτι σαν σύνοψη της ευρύτερης μελέτης του «Η βυζαντινή φιλοσοφία». Για να βοηθήσουμε την καλύτερη κατανόηση των «αιώνιων» αυτών ζητημάτων, επισυνάπτουμε στο τέλος, ως Επίμετρο, μελέτημα του θεολόγου Νίκου Ματσούκα που, μεταξύ άλλων, σχολιάζει το έργο του Β. Τατάκη και διαλέγεται μ’ αυτό.
Η κοινωνική ουτοπία του Πλάτωνος
Trubetskoy Yevgeny Nikolayevich
Ένα κείμενο άγνωστο ακόμα στην Ευρώπη, του οποίου αξία αποτελεί μιά πρώτη προσέγγιση της ορθοδόξου παραδόσεως και των αρχαίων κλασικών από τον Ευγένιο Τρουμπετσκόι, ένα εκ των κυριοτέρων εκπροσώπων της ρωσικής αναγεννήσεως του 19ου αιώνος:
«Εικοσιδυόμιση αιώνες πέρασαν από τον θάνατο του φιλοσόφου. Εμείς όμως εξακολουθούμε να βρισκόμεθα στον σπήλαιό του και να παρατηρούμε στους τοίχους τις σκιές για τις οποίες εκείνος μίλησε. Πίσω μας η αυγή του ιδίου φωτός μας καλεί προς τα άνω. Εμάς όμως μας εμψυχώνει μία άγνωστη σ’ αυτόν χαρά και ελπίδα. Πιστεύουμε στην απόλυτη, οριστική νίκη της ζωής επί του θανάτου. Και γνωρίζουμε τον δρόμο προς την έξοδο, τον δρόμο προς την αιώνια πολιτεία. Μας τον απεκάλυψε ο Λόγος ο οποίος «νενίκηκεν τον κόσμον».
Γενάρχες πεπρωμένων (Μούσες 30)
Στέλιος Ράμφος
Το αίσθημα της «μορφής» στον Σολωμό και της «συνέχειας» στον Παπαρρηγόπουλο
Μυθολογία της εποχής μας αποτελεί η ελευθερία του ατόμου ως δυνατότης επικοινωνίας καθολικής, που παύει να βιώνεται σαν ομφαλοσκοπική νοσταλγία του εαυτού, για να περιχωρήση τον πλησίον και το μέλλον, να συνδέση την δημιουργικότητα με την εσωτερική άνοιξι και την ευθύνη. […] Αν ο Παπαρρηγόπουλος εισηγήθηκε τον μύθο της ελληνικής αθανασίας, ο Διονύσιος Σολωμός διεκδίκησε το θαύμα της αναστάσεως, όχι ως φυσικό βεβαίως γεγονός αλλά ως εσωτερική αναγέννησι στον θρίαμβο της εκπλήξεως.
Ο καημός του ενός (6η Έκδοση)
Στέλιος Ράμφος
Κεφάλαια της ψυχικής ιστορίας των Ελλήνων
Στο σκεπτικό μου προϋποθέτω σιωπηρώς ότι η κοινωνία μας διέρχεται οξεία κρίση ταυτότητος. Ο κοινός αυτός τόπος σημαίνει περαιτέρω ότι τα μέλη της δεν έχουν δική τους απάντηση στο ερώτημα «ποιος είμαι» ούτε στο ερώτημα τι είναι τούτο το ποιος», εις τρόπον ώστε να νιώθουν συχνά ξένοι στον ίδιο τον τόπο τους. Θεωρώ κρίσιμο για την κατανόηση του φαινομένου ότι στερούνται απαντήσεως ελλείψει ανεπτυγμένης εσωτερικότητος και τρόπου αυτογνωσίας. Ο Έλλην έχει ανάγκη από στερεότυπα για να καθρεφτίζεται εκεί ο εαυτός του και να λαμβάνει εξ αντανακλάσεως την εικόνα του. Αναζητεί, επομένως, στο είδωλο της ταυτότητος ένα μέσον αποκλεισμού του διαφορετικού. Με τη λογική των τυπικών δεδομένων της ταυτότητος, η ετερότης θέτει υπό αμφισβήτηση την εικόνα περί μοναδικότητος του εθνικού μας εαυτού και γίνεται έτσι επίφοβη.
Η έννοια του Θεού μετά το Άουσβιτς
Hans Jonas
Μία από Ιουδαίων φωνή
Από την στιγμή που παρέδωσε τον εαυτό του σ’ ένα κόσμο εν τω γίγνεσθαι, ο Θεός δεν έχει τίποτε άλλο να δώσει. Τώρα μένει ο άνθρωπος να δώσει σ’ Εκείνον. Κι αυτό μπορεί να το κάνει αν στην ζωή του επαγρυπνεί ώστε να μην συμβαίνει πολύ συχνά ή να μην συμβαίνει εξ αιτίας του να μετανιώνει ο Θεός που άφησε τον κόσμο να γίνει και να γίνεται.
Χρονικό ενός καινούργιου χρόνου
Στέλιος Ράμφος
Αφορμές πνευματικού αναπροσανατολισμού
Το βιβλίο αυτό δεν το περίμενα: γράφτηκε σαν παρένθεση κατά παραγγελίαν. Τον Νοέμβριο 1994 καθημερινή εφημερίδα μου ζήτησε επίμονα μακράς πνοής κυριακάτικη ολοσέλιδη συνεργασία με θέματα δικής μου επιλογής. Συμφώνησα υπό τον όρο τα άρθρα να εκτυπωθούν στα ελληνικά -δηλαδή με το πολυτονικό σύστημα-, πράγμα το οποίον η διεύθυνση απεδέχθη, οπότε άρχισα να γράφω και να παραδίδω κείμενα. Η έναρξη των δημοσιεύσεων είχε ορισθεί για την Πρωτοχρονιά 1995. Όταν όμως έφθασε η ώρα, η δημοσίευση ανεβλήθη και συνέχισε να αναβάλλεται, ενώ εξακολουθούσα να παραδίδω υλικό, μέχρις ότου ζητώντας προς τα μέσα του Μαΐου να σαφηνισθεί επιτέλους η κατάσταση μου διεμηνύθη, χωρίς περισσότερες εξηγήσεις, ότι η συνεργασία με την εφημερίδα ματαιώνεται. Εν τω μεταξύ η σειρά των άρθρων, πλην του τελευταίου, ήταν έτοιμη και δεν μου έκανε καρδιά να μην τη συμπληρώσω. Αλλά τώρα δεν με απασχολούσε πια το ευρύ κοινό της εφημερίδας και το άρθρο μετεβλήθη σε αρκετά απαιτητικό και εκτενές μελέτημα: βρήκα την ευκαιρία να εξηγηθώ εν τινι μέτρω για τον χαρακτήρα της εξατομικεύσεως. Η «ευκαιρία» τούτη ίσως κράτησε περισσότερο απ’ ό,τι λογάριαζα, πάντως η σειρά των άρθρων για τη σημερινή Ελλάδα ως πνευματικό ζήτημα, έστω άνισα, ολοκληρώθηκε. Σ’ αυτά πρόσθεσα τρία σημειώματα περί ζωγραφικής (το πρώτο του 1983, και δύο επόμενα του 1995), μια διάλεξη περί παιδείας στο Κολλέγιο Αθηνών (1991), δημοσιευμένη αργότερα στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (Νοέμβριος 1992), και παρέδωσα το βιβλίο, με μικρές προσθήκες και διορθώσεις, προς εκτύπωσιν.
Νεο – εμπειρισμός και μεταφυσική
Σταύρος Δ. Πάνου
Η εργασία αυτή είναι καρπός ενός σεμιναρίου που άρχισα, πριν από κάποια χρόνια, με τους φοιτητές μου στο Μόναχο. Άλλες υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν παρά μόλις τώρα να τη δω και πάλι και να της δώσω μια διαφορετική μορφή. Να την κάνω όσο το δυνατόν πιο προσιτή στο ευρύτερο κοινό και ιδιαίτερα σε όλους όσους αγαπούν το στοχασμό και, σε μια δύσκολη εποχή σαν τη δική μας, δεν εφησυχάζουν, αλλά σκέφτονται δημιουργικά. Η προσπάθεια συρρίκνωσης της φιλοσοφικής σκέψης από την τεχνολογία και τον μονοδιάστατο επιστημολογικό μοντερνισμό, η συχνά μονοσήμαντη αίσθηση της πραγματικότητας κάνουν αναγκαία την προσέγγιση ενός σημαντικού θέματος, όπως αυτό της μεταφυσικής. Ενός θέματος που υπαγορεύει η φύση της ίδιας της φιλοσοφικής σκέψης. Ο διάλογος με το νεο-εμπειρισμό, που αποτελεί πρόδρομο και της «αναλυτικής φιλοσοφίας» και των ποικίλων τάσεων της σύγχρονης επιστημολογίας, γίνεται σε σχέση και σε αναφορά με το πρώτο και έσχατο ερώτημα της φιλοσοφίας, το ερώτημα για το ον και το νόημα. […] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)
There are no reviews yet.