Αυγοτέμπερα
Thompson V. Daniel
Θεωρία και πρακτική
(. . .) Το πρώτο βιβλίο της σειράς είναι η τεχνική της αυγοτέμπερας, ένα πολύ σημαντικό βιβλίο που αν και γράφτηκε πριν από αρκετά χρόνια, παραμένει επίκαιρο, και αποτελεί ασφαλή οδηγό για εκείνους που θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν την ζωγραφική με αυγό ως τρόπο έκφρασης των καλλιτεχνικών τους επιδιώξεων. Το βιβλίο είναι πλήρες και καλύπτει πολύ αναλυτικά τα σχετικά με τους φορείς και τις επιφάνειες ζωγραφικής, τα υλικά και τους τρόπους προετοιμασίας, τις τεχνικές χρυσώματος και διακοσμήσεως καθώς και τα σχετικά με τα πινέλα, τα βερνίκια και οπωσδήποτε όσα αφορούν τα χρώματα, την προέλευση και τις ιδιότητές τους. (. . .)
€ 18.18 € 14.54
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (1)
Weight | 0.50 kg |
---|---|
Dimensions | 14 x 21 cm |
Συγγραφέας | Thompson V. Daniel |
Σελίδες | 242 |
isbn | 960-527-045-5 |
You may also like…

Οι τεχνικές και τα υλικά της μεσαιωνικής ζωγραφικής
Thompson V. Daniel
Το παρόν αποτελεί το τρίτο βιβλίο της σειράς «Τεχνικές και Υλικά» των εκδόσεων Αρμός. (. . .) Η πρώτη έκδοσή του έγινε τον Ιανουάριο του 1936 στο Λονδίνο, αλλά ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων που η αξία τους είναι διαχρονική. Η διαχρονικότητα της αξίας του οφείλεται τόσο στο είδος του αντικειμένου που πραγματεύεται το βιβλίο όσο και στον τρόπο της πραγματεύσεως. Ο συγγραφέας του χρησιμοποιεί την πλούσια θεωρητική του κατάρτιση, την μακροχρόνια και επισταμένη έρευνα για την συγγραφή ενός αυστηρά επιστημονικού έργου. Η συστηματική κατάταξη και η πληρότητα της ύλης και η σαφήνεια της αναπτύξεως αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά και αυτού του βιβλίου. (. . .)

Thompson V. Daniel (Ντάνιελ Τόμπσον)
Ο Daniel Varney Thompson (1902-1980) ήταν Αμερικανός ιστορικός τέχνης. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και στο Ινστιτούτο Courtald του Λονδίνου, ταξίδεψε στην Ινδία και την Κίνα για να μελετήσει την ζωγραφική των σπηλαίων.
Related Products

Κίχλη
Γιώργος Κόρδης
Εικαστική διαδρομή στο ομώνυμο ποίημα του Γιώργου Σεφέρη
Δουλεύω εδώ και καιρό πάνω στην «Κίχλη» του Γ. Σεφέρη. Ποίημα δύσκολο, πολυδιάστατο, σπασμένο και ενωμένο εσωτερικά πολλές φορές. Δυσκολεύτηκα όσο καμιά άλλη φορά απ’ όσες έχω επιχειρήσει να πλησιάσω λογοτεχνικά κείμενα. Κι αυτό εξαιτίας της δομής του. Συνειδητοποίησα καλύτερα από κάθε άλλη φορά ότι η ζωγραφική είναι πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα σύνθεση. Η σύνθεση είναι που αποδίδει μια κατάσταση και «απεικονίζει» ένα αντικείμενο. Οι σχέσεις δηλαδή των ζωγραφικών στοιχείων και εν τέλει των επιμέρους μερών μιας μορφής δημιουργεί τις προϋποθέσεις της ζωγραφικής, της εικαστικής δηλαδή απόδοσης της ζωής. Κάθε άλλη απόπειρα ζωγραφικής που βασίζεται σε νατουραλιστικές προϋποθέσεις είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Δεν καταγράφει δηλαδή τη ζωή αλλά αποτελεί μίζερο και φτωχό υπαινιγμό της ζωής, έναν αδύναμο συμβολισμό της. Το έργο τέχνης στην περίπτωση αυτή το περισσότερο που μπορεί να καταφέρει είναι να γίνει ένα σημειοσύμβολο με εννοιολογικές αναφορές στη ζωή και στην πραγματικότητα, αλλά όχι μια παρουσία της ζωής. Δεν είναι επομένως ζωγραφική, δηλαδή γραφή ζωής. […] (Γιώργος Κόρδης)

Λένε για μένα οι ναυτικοί…
Γιώργος Κόρδης
Εικαστική αναφορά στην ποίηση του Νίκου Καββαδία
Τι άλλο θα μπορούσε να ‘ναι ένα κείμενο για τον Νίκο Καββαδία παρά ένα μνημόσυνο στο λιγοστό φως που σιγοκαίει ακούραστα στα σωθικά της παρακμής. Τι άλλο θα μπορούσε να γράψει για το νοσταλγό ετούτο της ατίθασης ουτοπίας που, όπως κάθε ναυτικός, του πραγματικού το ανέφικτο ζήτησε και χώρους και τρόπους, απροσπέλαστους σε ανθρώπους καθαρούς, τόλμησε να περπατήσει, που δε δείλιασε να αγγίξει και να ψαύσει της αμαρτίας το σώμα και να βγει νικητής και νικημένος μαζί. Λένε για μένα οι ναυτικοί… Αφηγητής και διαβάτης μαζί. Η γοητεία και το κουράγιο να ‘ναι κανείς μέσα σ’ ό,τι αφηγείται, να ‘ναι κοντά -έστω κοντά- και ν’ αφουγκράζεται τες ψυχές που πονούν και παραδίδονται στου μπορετού την πενία. […]

Παράδοση και δημιουργία στο εικαστικό έργο του Φώτη Κόντογλου
Γιώργος Κόρδης
[…] Με τους στόχους αυτούς παρουσιάζουμε στο παρόν βιβλίο τέσσερα κείμενα στα οποία επιχειρείται αναλυτική προσέγγιση της εικονογραφικής και εικαστικής δουλειάς του νεοέλληνα δημιουργού. Τα τρία από τα κείμενα αυτά είναι επεξεργασμένες μορφές εισηγήσεων σε πρόσφατα συνέδρια και ημερίδες για τον Φώτη Κόντογλου, ενώ το ένα από αυτά γράφτηκε ως εισαγωγικό σημείωμα σε μελλοντική έκδοση φορητών εικόνων του που βρίσκονται στην Ι. Μονή Αγίων Ανάργυρων Πάρνωνος. Στα κείμενα αυτά αναλύεται το εικονογραφικό έργο του Κόντογλου από ζωγραφική και όχι από εικονογραφική οπτική γωνία. Έτσι δεν μας απασχολούν τόσο οι λύσεις που εφαρμόζει ως προς τους εικονογραφικούς τύπους, ούτε η καταγωγή τους. Μας ενδιαφέρει κυρίως το πώς της εικαστικής αντιμετώπισης της φόρμας· πώς δηλαδή επιτυγχάνεται η δια των χρωμάτων, σχημάτων και συνθετικών λύσεων απόδοση των εικαστικών μορφών των εικονιζόμενων αγίων προσώπων και γεγονότων. Επιχειρούμε, επομένως, να σπουδάσουμε τον Κόντογλου ως ζωγράφο, ως εικαστικό δημιουργό. […] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ακουαρέλλα και τέμπερα
Gino Piva
Η τεχνική της ζωγραφικής
Οι λόγοι που με παρακίνησαν να γράψω αυτό το εγχειρίδιο είναι δύο: πρώτα απ’ όλα θέλησα να συνθέσω ένα δοκίμιο πάνω στην ζωγραφική της ακουαρέλλας, που να περιλαμβάνει με σαφήνεια και με πρακτικά παραδείγματα τους κυριότερους κανόνες που διέπουν την σπουδαία αυτή τεχνική. Τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα η ακουαρέλλα είχε πάντοτε την προτίμηση των ερασιτεχνών αλλά και των επαγγελματιών ζωγράφων, και τούτο χάρη στην μεγάλη ευκολία της χρήσης της. Ο δεύτερος λόγος ήταν η πρόθεση μου να γράψω και ένα δοκίμιο για την ζωγραφική με τέμπερα που, σε συνδυασμό με την ζωγραφική με ακουαρέλλα, να συγκεντρώνει ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει γραφτεί και πραγματοποιηθεί από τους πιο μακρινούς χρόνους έως τις μέρες μας γι αυτή την τεχνική, την λιγότερο γνωστή, αλλά τόσο ενδιαφέρουσα για τις διάφορες δυνατότητες χρήσης της σε σχέση με την ζωγραφική με ακουαρέλλα και την ζωγραφική με λάδι. Το έργο αυτό, τόσο κατά το μέρος εκείνο που ασχολείται με την ακουαρέλλα όσο και κατά το μέρος που αναφέρεται στην ζωγραφική με τέμπερα, έχει ένα χαρακτήρα αποκλειστικά προσανατολιστικό, με σκοπό την πρακτική εκτέλεση της ζωγραφικής με την μία ή την άλλη από τις δύο αυτές τεχνικές. […] (από τον πρόλογο του βιβλίου)


Η χαμένη ενότητα των πραγμάτων
Ανδρέας Φωκάς
Θέματα ζωγραφικής και αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα

Παράθυρα ονείρου
Ηλίας Κεφάλας
Αναδρομές και στάσεις στον ζωγραφικό κόσμο της Μαρίας Χατζηγάκη
Οι σπείρες κατακλύζουν τόσο τις σπουδές, όσο και τους τελειωμένους πίνακες της ύστερης περιόδου. Η Μαρία μπαίνει και βγαίνει από το μυστήριο του μεταχώρου. Προχωρεί και ταυτόχρονα υποχωρεί. Αγγίζει κάτι από το ανείπωτο και αμέσως αποτραβιέται. Ποιο άλλο νόημα μας δίνει αυτό το αρχαιότατο σύμβολο της σπείρας; Αλλά το ότι η σπείρα δείχνει κάτι ή μας προτρέπει σε κάτι, εκεί στο βάθος της ελίσσουσας λόγχης της, που κλείνει σαν σφιγμένη γροθιά, μας το υποδηλώνουν και οι πολλοί σχηματοποιημένοι δείκτες, τα πολύχρωμα κατευθυντήρια βέλη που κατακλύζουν τους τελευταίους πίνακες. Αυτά αυλακώνουν κυκλικά τις σπείρες, ενώ στο βάθος λάμπει είτε με άπλετο φως είτε με σκοτεινό βελούδο η μυστική πύλη: Το ακροτελεύτιο πέρασμα και ίσως το τελικό καταφύγιο. Εκεί λαμβάνει χώρα, εκεί παίρνει σάρκα και οστά η αδηφάγος μοναξιά των μοναξιών. Εκεί σημειώνει το απόλυτο απόγειό της η λέξη «μόνος». Αφήνω τα σχέδια ξανά στα συρτάρια. Η σιωπή είναι καταλυτική και με ταξιδεύει στις αβυθομέτρητες έννοιες του χώρου και του χρόνου. Τα χρώματα με τυφλώνουν. Μακρινές καμπάνες των απροσδιόριστων ηδονικών ήχων, χαμένων στην αχλύ και το όνειρο, με επαναφέρουν στη διάσταση της δοκιμασίας. Αγγίζω ξανά τη συσσωρευμένη σκόνη. Υπάρχω. Και ένας άνεμος παγερός, ξεκινημένος από παμπάλαιους χειμώνες, με σπρώχνει έξω, μακριά από το χώρο των συγκινήσεων. Χαίρε, Μαρία. Σ’ ευχαριστώ για το όνειρο, τη θλίψη, τη φαντασμαγορία. Σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό το υπέροχο αλίευμα της ομορφιάς μέσα από το μελαγχολικό παραμύθι του Ανθρώπου.

Το δώμα των αθώων
Γιώργος Κόρδης
Η ανείπωτη ωραιότητα των τεταπεινωμένων
Τι άραγε ψιθυρίζει μέσα μας και τρομάζει την ησυχία και θραύει την απλότητα της ενότητας. Τι θρυμματίζει την γεμάτη ετούτη εμπειρία ζωής και κλάσματα γεύσεων προσφέρει. Άνθρωποι που ίστανται στην άκρη δρόμων σκοτεινών προσμένοντας το τυχαίο. Ανυπόμονοι, ξένοι, αλλόκοτοι, στον κόσμο τους κλεισμένοι. Ο αγέρας φυσά θολά και κουρασμένα κι η υπομονή κουράστηκε και εγκατάλειψε. Τι άραγε τρομάζει την ψυχή και αδυνατεί το φως να συναντήσει παντού. Η ψευδής γεύση, η λειψή εμπειρία, η ψιλή πληροφορία, ή το άλλο εκείνο παράδοξο του πνεύματος κενό. Τι φταίει και η ζωή κατακλύστηκε από νεκρά λουλούδια, από άχρηστα αλειτούργητα κοσμήματα, από θαμπές κι ανήλιαγες εικόνες. […]

Εν ρυθμώ
Γιώργος Κόρδης
Το ήθος της γραμμής στη βυζαντινή ζωγραφική
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μάλλον το πρώτο εγχείρημα στ’ ανάλογα βιβλιογραφικά χρονικά, κατά το οποίο η βυζαντινή ζωγραφική θεωρείται, όχι απλώς με το πρίσμα της τεχνικής ανάλυσης των δεδομένων της, αλλά κυρίως με στοχαστική και θεαρέστως φιλοσοφούσα διάθεση. Ο Γιώργος Κόρδης αποτολμά ν’ ασχοληθεί σε βάθος με τ’ αυτονόητα, και ν’ αποκαλύψει την κοσμογονία που συντελείται στη σκέψη του, όταν αυτή διαλέγεται μ’ έναν εσμό θεμάτων που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και τις απορίες, ειδικών και μη. Γραμμένες με νεύρο και άτρεπτη ακρίβεια, οι σελίδες που έπονται, μυούν τον αναγνώστη στον αξιοθέατο κόσμο της βυζαντινής εικονογραφίας, πείθοντάς τον πως υφίσταται όχι ως πράγμα αλλά ως γεγονός, εφ’ όσον αυτός εξαρτάται άμεσα από τον παρατηρητή.

Εικόνα, Εικόνισμα, Εικονουργία
Γιώργος Κόρδης
Το ορθόδοξο εικόνισμα είναι σύνθετο γεγονός. Είναι θεολογία και γλώσσα εικαστική κι αυτό διότι αποτελείται από την υποστατική μορφή του εικονιζόμενου και τον κατάλληλο ζωγραφικό τρόπο με τον οποίο η μορφή αυτή παρουσιάζεται και υπάρχει. Η συνθετότητα αυτή ερμηνεύει την ταυτόχρονη σταθερότητα και τρεπτότητα της εικόνας, η οποία ως προς τη μορφή της δεν τρέπεται αλλά μεταβάλλεται μέσα στον χρόνο ως προς την τεχνοτροπία της. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζουμε πως η θεολογία των Πατέρων της Εκκλησίας αποτελεί το θεμέλιο της εικονογραφικής τέχνης και πως η θεωρητική διατύπωση για την εικόνα του Χριστού ορίζει την λειτουργία και τον ρόλο του εικαστικού στοιχείου, τα συστατικά στοιχεία του οποίου επίσης αναλύουμε.
armosbooks –
Σταμάτης Σκορδυλάκης
Και τα δύο βιβλία της σειράς είναι πολύ δυνατά αν διαβαστούν προσεχτικά.