Από την Ανάσταση του Λαζάρου στην ανάσταση του Χριστού

ΔΕΚΑ ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ

Με το ανά χείρας πόνημα, αδελφοί, ας χειραγωγηθούμε από τους ενχριστωμένους πατέρες μας, εις την προσκύνηση, τη δοξολογία, την ανάμνηση, το αγκάλιασμα των σεπτών παθημάτων του “φίλου” μας που λαμπροφορούν αυτές οι ημέρες. Ήτοι την προδοσία μας, την νήψη των ποδιών μας, τα ραπίσματα, τα καλαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυρά χλαίνα, τον κάλαμον… και προ πάντων τον Σταυρό και τον θάνατον α δι’ ημάς εκών καταδέξατο. Ας κατεβούμε μαζί τους στον Άδη, απ’ όπου ο Χριστός το γένος μας κάλεσε στην Αιώνια ζωή. Και εξερχόμενοι πάντες, και εμείς εκ των προσωπικών μας μνημάτων, λάμποντες, αστράπτοντες, ηγλαϊσμένοι, φωτόμορφα τέκνα της εκκλησίας, κράζοντες “Χριστός Ανέστη εκ νεκρών…” ας εγκολπωθούμε την χαρά μας ότι ο Κύριος ΕΓΓΥΣ.