Κοντογιώργης Γιώργος

Ο Γιώργος Κοντογιώργης είναι ομ. καθηγητής και πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου. Υπήρξε τιτουλάριος της έδρας Francqui του Ελευθέρου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, Διευθυντής Ερευνών στο Γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), Μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Διοίκησης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, επί πολλά έτη επισκέπτης καθηγητής στο Παρισινό Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών και στο Μάστερ Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σιένας. Έχει διδάξει επίσης ως επισκέπτης καθηγητής σε δεκάδες ξένα πανεπιστήμια, ενώ έργα του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές χώρες. Είναι επίτιμο μέλος ή μέλος επιστημονικών επιτροπών διεθνών επιστημονικών περιοδικών και επίτιμο μέλος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών (ΔΙΚΑΜ) του ΑΠΘ. Είναι επίσης επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Οράντεα και αντεπιστέλλων μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας του Πορτογαλικού πολιτισμού που εδρεύει στη Λισαβόνα. Έχει δημιουργήσει πλείστους όσους θεσμούς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων δύο ευρωπαϊκά μάστερ (στο Παρίσι και στη Σιένα), την ελληνική εταιρία πολιτικής επιστήμης και το European Political Science Network (EPSNET), την πανεπιστημιοποίηση των πέντε πρώην Ανωτάτων Σχολών (Παντείου, ΑΣΟΕΕ, ΑΒΣΠ, ΑΒΣΘ, Αν. Γεωπονικής) κ.ά. Ορισμένα έργα του στα ελληνικά: Το ελληνικό κοσμοσύστημα, τ. Α. Η κρατοκεντρική περίοδος της πόλης (2006).τ. Β΄ Η περίοδος της οικουμενικής οικοδόμησης (2014). Η δημοκρατία ως ελευθερία. Δημοκρατία και αντιπροσώπευση (2007). Οικονομικά συστήματα και ελευθερία (2010). Πολίτης και πόλις. Έννοια και τυπολογία της πολιτειότητας (2003). Περί έθνους και ελληνικής συνέχειας (2011). Η ελληνική δημοκρατία του Ρήγα Βελεστινλή, Παρουσία/Αρμός, Αθήνα, 2008. Η θεωρία των επαναστάσεων στον Αριστοτέλη (1975/1978). Κοινωνική Δυναμική και πολιτική αυτονομία. Τα ελληνικά κοινά της τουρκοκρατίας (1982). Η ελληνική λαϊκή ιδεολογία. Κοινωνικοπολιτική μελέτη του Δημοτικού Τραγουδιού (1979). Το αυταρχικό φαινόμενο (2003). Έθνος και ‘εκσυγχρονιστική’ νεοτερικότητα (2006, Β΄έκδοση 2017). Κομματοκρατία και δυναστικό κράτος (2012). Οι Ολιγάρχες (2014). Η Συριζαία Αριστερά ως Νέα Δεξιά. Το συντηρητικό ιδιώνυμο της Αριστεράς, (2016).