Γεωργακόπουλος Γιώργος (Georgakopoulos Giorgos)

Η Ευγενία Ζούκοβα γεννήθηκε στο Λένινσκ του Καζακστάν, όπου οι γονείς της (μηχανικοί) δούλευαν στην εκεί κρατική αποστολή. Το 1976 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε σ’ ένα προάστιο, κοντά στη Μόσχα (Ιβαντέεβκα), όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο (1989). Στη συνέχεια εργάστηκε ως βοηθός βιβλιοθηκάριος στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Λομονόσοβ, στη Μόσχα. Από το ίδιο Πανεπιστήμιο πήρε και το πτυχίο του Ιστορικού Τμήματος (1996), με ειδίκευση στη Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδος. Ως υπότροφος του Ελληνικού Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) ήρθε στην Ελλάδα, όπου παρακολούθησε πολιτιστικό πρόγραμμα για οχτώ μήνες. Το 1997 αρχίζει κανονικές σπουδές στη Θεολογική Σχολή Αθηνών (Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας), με υποτροφία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Παίρνοντας το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής, αρχίζει αμέσως μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο Τμήμα, στον Τομέα Χριστιανικής Λατρείας.

Ο Γιώργος Κακουλίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1979 (Κείμενα). Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές, τρία αφηγήματα και ένα θεατρικό έργο. Το 1999 κυκλοφόρησε «Η αλήθεια που δεν υπάρχει», ένας συγκεντρωτικός τόμος με όλα τα έργα του (Εξάντας). Το 2000 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή «Ο πειρασμός της μάχης» και το 2002 το αφήγημα «Η Σειρήνα της Ομόνοιας» (Εξάντας). Το 1994 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ποίησή του έχουν μελοποιήσει ο Νίκος Κυπουργός, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Τάσος Μελετόπουλος και ο Νίκος Σαραγούδας με τον Γιώργο Τρανταλίδη.

Ο Γιάννης Ζήκας καταγόταν από το Νυμφαίο Φλωρίνης και γεννήθηκε το 1945 στη Θεσσαλονίκη. Με την ζωγραφική άρχισε να ασχολείται συστηματικά από το 1968, όταν βρισκόταν στην Αθήνα. Έκτοτε έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές. Η τελευταία του έκθεση ήταν στην αίθουσα του Ιανού στη Θεσσαλονίκη, τον Οκτώβριο του 2008, δύο μήνες πριν από την εκδημία του, στις 13 Δεκεμβρίου. Παράλληλα με την ζωγραφική, ο Γιάννης Ζήκας ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία. Τα βιβλία που δημοσίευσε είναι: «Θαλάσσιες μεταφορές ο Πήγασος» (πεζογράφημα, εκδ. Εξάντας 1976), «Τα Νερά» (πεζογράφημα, ΑΣΕ 1977) και τα «Ποιήματα» (εκδ. Νησίδες 2000).

Ο Γιώργος Καλός γεννήθηκε στον Πόρο. Σπούδασε μαθηματικά και ηλεκτρονική στη Φυσικομαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως ερευνητής στον Πολυτεχνική σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή σε θέματα κυβερνητικής. Δίδαξε ως μέλος ΔΕΠ στο ΕΜΠ και στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στον Πειραιά. Το 1989 εκλέγεται πρώτη φορά βουλευτής Α’ Πειραιά και Νησιών. Στη διάρκεια της κοινοβουλευτικής του θητείας (1989-2007) συμμετέχει σε πολλές επιτροπές και αντιπροσωπείες σε διεθνείς οργανισμούς και εργάζεται συστηματικά στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, στα θέματα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των νέων. Τομεάρχης Παιδείας επί ΝΔ από το 1996 ως το 2004, τοποθετείται Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στις κυβερνήσεις Καραμανλή 2004-2007. Παράλληλα με τη συγγραφή πλήθους επιστημονικών εργασιών και πολιτικών δοκιμιών έχει ασχοληθεί και με τη λογοτεχνία. Έχει γράψει πεζά και ποιήματα που έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά.