Για την κατάργηση των κομμάτων

gia-tin-katargisi-ton-kommaton

Με σχόλιο του ΑΝΤΡΕ ΜΠΡΕΤΟΝ και επίμετρο του φιλοσόφου ΑΛΑΙΝ.

Βιογραφικό της συγγραφέως (Κωστής Παπαγιώργης, Αθηνόραμα 16-6-2011)
Γεννημένη το 1909, n Εβραία Σιμόνπ Βέιλ θεωρείται εκπληκτική περίπτωση διανοούμενης γυναίκας και κομουνίοτριας, όσο και χριστιανής, που άφησε διακριτό χνάρι σε κάθε ζήτημα με το οποίο καταπιάστηκε. Εργάστηκε σε εργοστάσιο, πήρε μέρος στην Αντίσταση, έγραψε σημαντικά κείμενα για την ελληνική σκέψη και πέθανε το 1943, μόλις 34 ετών. Η «Κατάργηση των κομμάτων» δεν αφορά την τρέχουσα άποψη περί πολιτικής. Απεναντίας, είναι ένα σοφό κείμενο που ερευνά τις ρίζες του κομματισμού και της δημοκρατίας. «Η Μεταρρύθμιση και ο ουμανισμός της Αναγέννησης, διπλό προϊόν αυτής της εξέγερσης, συνέβαλαν τα μέγιστα στη δημιουργία του πνεύματος του 1789 ύστερ’ από αιώνες ωρίμανσης. Από εδώ προήλθε ύστερα από ένα διάστημα n δημοκρατία μας, θεμελιωμένη στο παιχνίδι των κομμάτων, καθένα από τα οποία είναι μια μικρή κοσμική Εκκλησία, οπλισμένη με την απειλή του αφορισμού. Η επίδραση των κομμάτων έχει μολύνει ολόκληρη τη διανοητική ζωή της εποχής μας» (σελ. 39). «To πνεύμα του κόμματος αποτυφλώνει τον άνθρωπο, τον καθιστά αναίσθητο στο δίκαιο, εξωθεί ακόμη και τους έντιμους πολίτες σε πιο άγρια και ωμή επίθεση κατά των αθώων» (σελ. 40). Συχνά το 1932, στη Γερμανία, ο κομουνιστής και ο ναζιστής πάθαιναν σκοτοδίνη όταν διαπίστωναν ότι συμφωνούν σε όλα! (Κωστής Παπαγιώργης, Αθηνόραμα 16-6-2011)

Περισσότερες πληροφορίες για την συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων της που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ. Εδώ επίσης μπορείτε εάν θέλετε να δείτε: Παρουσιάσεις βιβλίων αγαπημένων σας συγγραφέων και όχι μόνον.

Περιεχόμενα:
Εισαγωγικό σημείωμα του μεταφραστή, του Σωτήρη Γουνελά.
Σκέψεις για τη γενική κατάργηση των πολιτικών κομμάτων, της Σιμόνης Βέιλ.
Αποκηρύξτε τα πολιτικά κόμματα, του Αντρέ Μπρετόν.
Σιμόνη Βέιλ, του Αλαίν.

Όταν υπάρχουν κόμματα σε μία χώρα, προκύπτει αργά ή γρήγορα μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων, ώστε είναι αδύνατο να παρέμβουμε αποτελεσματικά στα δημόσια δρώμενα χωρίς να ενταχθούμε σε κόμμα και να παίξουμε το παιχνίδι. Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για τα κοινά, επιθυμεί να ενδιαφερθεί αποτελεσματικά. Έτσι αυτοί που έχουν ιδιαίτερη μέριμνα για το δημόσιο αγαθό, είτε παύουν να το σκέφτονται και στρέφονται σε κάτι άλλο, είτε περνούν από τη δοκιμασία των κομμάτων. Αλλά και σε τούτη την περίπτωση οι έγνοιες που παρουσιάζονται αποκλείουν τη μέριμνα για το δημόσιο αγαθό.

Τα κόμματα είναι ένας θεσπέσιος μηχανισμός, χάρη στον οποίο, σε ολόκληρη την επικράτεια μιας χώρας, δεν βρίσκεις ούτε έναν που να συγκεντρώνει την προσοχή του για να διακρίνει, εν μέσω των δημόσιων πραγμάτων, το αγαθό, τη δικαιοσύνη, την αλήθεια.

gia-tin-katargisi-ton-kommaton