Το κόκκινο κοχύλι
Μαρία Θεοδοσάκη
Το κόκκινο κοχύλι είναι ένα μικρό αριστούργημα. Ένα συναρπαστικό ερωτικό θρίλερ, με αρχή, μέση και τέλος, πυκνή γραφή, που αφήνει στον αναγνώστη την αίσθησή του: «κρίμα που δεν έχει κι άλλο». Βασίλης Βασιλικός
Έρωτας – θάνατος μια ανάσα δρόμος… Κι ανάμεσά τους ο φόβος. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που να φοβάται πιο πολύ τον έρωτα από το θάνατο. Μα φυσικά! Ο Πάρης είναι ένας απ’ αυτούς. Φανατικός εργένης, αλλεργικός με τις σχέσεις που σε πνίγουν, μοναχικός και ιδιόρρυθμος.
Και ξαφνικά μπαίνει στη ζωή του η Άννα. Μια γυναίκα γεμάτη συναίσθημα και αυθορμητισμό. Μια γυναίκα θάλασσα, που άλλοτε θα τον δρόσιζε κι άλλοτε θα τον έπνιγε με τον έρωτά της. Μια γυναίκα απαγορευμένη, αφού ήταν παντρεμένη με παιδιά.
Η συνάντησή τους κι ο δυνατός έρωτας που βίωσαν, έμελλε να γίνει η αρχή για τους δυο, για μια δύσκολη προσωπική πάλη με τον εαυτό τους και τα προσωπικά τους αδιέξοδα. Ένα έρωτας που θα τους άφηνε ανεξίτηλο στίγμα «… σαν τα χαράγματα που έχουμε σκαλίσει όλοι λίγο πολύ στους φλοιούς των δέντρων, όταν ήμασταν μικροί. Χαράγματα, που ενώ με το πέρασμα του χρόνου γίνονται πιο επιφανειακά, ωστόσο δεν σβήνουν ποτέ και κρατούν μνήμες…»
€ 14.00 € 12.60
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.30 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Μαρία Θεοδοσάκη |
| Σελίδες | 240 |
| isbn13 | 978-960-527-911-0 |
Be the first to review “Το κόκκινο κοχύλι”
You may also like…
Τι έγινε ρε Φωτεινή;
Τρύφων Ζαχαριάδης
Μυθιστόρημα
29 Δεκεμβρίου 1964: Η Αγγελική και η Φωτεινή, δίδυμες, τριανταπεντάχρονες, ξεδιπλώνουν την προβλέψιμη ζωή τους, αναζητώντας αισθήματα. Η πρώτη πόρνη κι η δεύτερη θρησκευόμενη νοικοκυρά. Μια δολοφονία ανατρέπει κάθε συνέχεια…
«Η Φωτεινή, μες στο μαύρο φόρεμα, στημένη στο μικρό καρεκλάκι, ασκούσε μια γοητεία στο πλήθος που μαζευόταν. Φάνταζε σαν ηρωίδα μιας άλλης εποχής. Τη μέρα ή πιο σωστά τη ζεστή νύχτα της 15ης Ιουλίου, που πραγματοποίησε εκείνη τη γεμάτη ανατροπές διαδρομή από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη, ο έρωτας κι ο θάνατος μπλέχτηκαν στο σώμα και στα συναισθήματά της. Ξόρκισαν ο ένας τον άλλον. Είχε γραφτεί έντονα η χαρά, που δεν τολμούσε μέχρι τότε να την αφήσει να πάρει θέση δίπλα της. Ο νεαρός Άρης μαζί με τον Τάκη ξεκλείδωσαν μια Φωτεινή που δούλευε χρόνια για το δισταγμό και την ενοχή. Δεν είχε αμφιβολία ότι αυτό που έκανε σήμερα, αυτό που αποφάσισε να το φτάσει στο τέλος του, ήθελε οπωσδήποτε να πετάς σαν αετός κι όχι σαν κότα…».
Αγαπητέ μου κύριε Ψ
Γιάννης Βαϊτσαράς
Ψυχολογικό Μυθιστόρημα
Ο νεαρός ήρωας του Αγαπητέ μου κύριε Ψ
αποφασίζει να γράψει ένα μυθιστόρημα για την προσωπική και ερωτική ζωή του ψυχαναλυτή του,
για την οποία όμως δεν διαθέτει παρά ελάχιστα στοιχεία.
Επηρεάζεται άραγε η φαντασία του από τη δική του προσωπική ιστορία
Πόσα από τα πρόσωπα του δικού του παρελθόντος, το καθένα με τις ξεχωριστές του ιδιαιτερότητες και
συνήθειες,θα ζωντανέψουν, θα συνυφαίνονται και θα συναναστρέφονται με τους ήρωες του έργου του.
Παλινδρομώντας συνεχώς ανάμεσα σε μυθοπλασία και πραγματικότητα, γράφει τελικά
μια «μυθιστορηματική επιστολή» προς τον ψυχαναλυτή του.
Στη συναρπαστική αυτή διαδρομή αποκαλύπτονται μυστήρια και μυστικά
που σφράγισαν ανεξίτηλα και γοητευτικά την ύπαρξη του νεαρού ήρωα.
Η εύγλωττη αφήγηση επιτρέπει στον υποψιασμένο αναγνώστη να διακρίνει
την ψυχαναλυτική σκέψη και πρακτική,
αλλά και τη μοναχικότητα αυτού του επαγγέλματος…
Στάσου! Τί θες να πεις;
James E. Ryan
Και άλλες ερωτήσεις ζωτικής σημασίας
Είτε είμαστε στην αίθουσα συμβουλίων είτε στην τάξη, δαπανάμε πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια ψάχνοντας για την σωστή απάντηση. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι ερωτήσεις είναι εξίσου σημαντικές με τις απαντήσεις, αν όχι περισσότερο. Για παράδειγμα, αν κάνεις την λάθος ερώτηση, εγγυημένα θα πάρεις την λάθος απάντηση. Μια καλή ερώτηση, αφετέρου, εμπνέει μια καλή απάντηση και, στην πορεία, προκαλεί βαθύτερη κατανόηση και ανθρώπινες σχέσεις με μεγαλύτερο νόημα. Για να θέσουμε ένα καλό ερώτημα, απαιτείται να πάμε παραπέρα από ότι νομίζουμε πως ξέρουμε για ένα θέμα ή ένα πρόσωπο εξερευνώντας το δύσκολο και το άγνωστο, το αμήχανο, ακόμη και το δυσάρεστο.
Στο βιβλίο του ο Jim Ryan υμνεί την τέχνη των καλών ερωτήσεων –και απαντήσεων. Πέντε ερωτήσεις συγκεκριμένα: Τί πράγμα; Αναρωτιέμαι… Θα μπορούσαμε τουλάχιστον; Πώς μπορώ να βοηθήσω; και Τί έχει πραγματικά σημασία; Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από την πολιτική, την ιστορία, την δημόσια κουλτούρα και τα κοινωνικά κινήματα, και από την προσωπική του ζωή επίσης, ο Ryan δείχνει πως αυτές οι γενικές ερωτήσεις γεννούν την κατανόηση, αφυπνίζουν την περιέργεια, μυούν στην πρόοδο, δυναμώνουν τις σχέσεις και τραβούν την προσοχή μας στα σημαντικά της ζωής.
Ποιος σκότωσε τον θεό του έρωτα;
Δημήτρης Τζουβάλης & Αρσινόη Σερμιντζέλη
Μυθιστόρημα
Ξέρεις τι θα πει άντρας. Από τον πατέρα σου ανακάλυψαν τη λέξη. Τρεις μυρουδιές αναστατώνουν τον άντρα. Η μυρουδιά της γυναίκας, η μυρουδιά της ψημένης σάρκας και η μυρουδιά του χρήματος. Και μια τέταρτη που περικλείει και τις τρεις πρώτες. Η μυρουδιά της εξουσίας. Τον Μάρκο τον λένε θεό του έρωτα, ή χάριν συντομίας απλά Θεό. Θεός του έρωτα, γιατί καμιά γυναίκα δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη γοητεία του. Θεός, γιατί οι άντρες τον βρίζουν, όπως κάθε θεό και άγιο που δεν τα φέρνει καταπώς επιθυμούνε. Θεός γιατί έχει το προνόμιο ν’ αποφασίζει ποια γυναίκα θα ζήσει πρόσκαιρα στον παράδεισο κοντά του, ή στην κόλαση χωρίς να πάρει γεύση ευτυχίας στην αγκαλιά του, ή ακόμα χειρότερα θα εκδιωχτεί από τον κήπο, αφού δοκίμασε και εθίστηκε στα πανύγλυκα φρούτα του.
«Ποιος σκότωσε τον Θεό του έρωτα;» Κριτική φιλαναγνωσίας.
Το θάρρος της δημιουργίας (2η Έκδοση)
Rollo May
– Κι αν η φαντασία και η τέχνη δεν είναι, όπως πιστεύουν πολλοί, το σιρόπι στο γλυκό της ζωής, αλλά η βασική πηγή της ανθρώπινης εμπειρίας;
– Κι αν όλη μας η λογική και η επιστήμη ανακύπτουν από μορφές της τέχνης κι όχι το αντίθετο;
Ο Ρόλλο Μέυ βοηθάει όλους μας να βρούμε και να απελευθερώσουμε εκείνες τις δημιουργικές παρορμήσεις που μας προσφέρουν τις δυνατότητες να πετύχουμε νέους στόχους.
Γνωστός και ως «πατέρας της υπαρξιακής ψυχολογίας» αντλεί από την εμπειρία του για να μας δείξει πως μπορούμε να σπάσουμε τις παλιές πολυχρησιμοποιημένες δομές στη ζωή μας.
Αυτό το εμπνευσμένο βιβλίο μας ανοίγει δρόμους για να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να φτάσουμε σ’ έναν ολοκληρωμένο εαυτό.
«Η δημιουργική υπόσταση της ζωής» του Στέφανου Ξένου (στο «Διαβάσαμε»).
Η πάνω μεριά του κόσμου
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η μυθιστορηματική βιογραφία ενός ανθρώπου κι ενός τόπου, βασισμένη στο ημερολόγιο μιας καπετάνισσας. Μια ζωή γεμάτη τρικυμίες και μπουνάτσες στη Σαντορίνη και στον Πειραιά, στο χτες και στο σήμερα. Μια ζωή απόλυτα δεμένη με τη θάλασσα, τη ναυτιλία και τη ναυτοσύνη. Από τα πανιά της σκούνας, μέχρι τα λίμπερτυ των αποζημιώσεων του πολέμου κι από τις βεγγέρες του νησιού μέχρι τα ταξίδια στην Ευρώπη.
Goodbye κύριε Φρόυντ
Λένα Τερκεσίδου
Μυθιστόρημα
Ρεαλιστική, με χιούμορ, ρέουσα και τολμηρή γραφή που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη.
Μια τρισδιάστατη αξονική τομογραφία των σχέσεων μάνας – γιου, των νεανικών ονείρων, των ερωτικών αναζητήσεων, των απογοητεύσεων και των επαναστάσεων, της εποχής μας, και της ανθρώπινης φύσης, μέσα από την οποία θα βρουν τον εαυτό τους πάρα πολλές αναγνώστριες και αναγνώστες.
Η κριτική του Κωνσταντίνου Μπούρα στο diabasame.gr
Η Εκδρομή
Εύα Στάμου
Ψυχολογικό Μυθιστόρημα
Ο Παύλος και η Νάντια. Ο Παύλος δημιουργεί παράλληλες& ερωτικές σχέσεις που διαρκούν ελάχιστα και τον αφήνουν ανικανοποίητο. Η Νάντια, έχοντας λύσει ένα μακροχρόνιο γάμο, επιζητάει μια διαφορετική ερωτική εμπειρία, που θα την απελευθερώσει. Αποφασίζουν να φύγουν μαζί λίγες μέρες από την πόλη για να αποδράσουν από την καθημερινότητά τους – θα καταφέρουν όμως να ξεφύγουν από τον εαυτό τους.
Η Εκδρομή είναι ένα μυθιστόρημα για την σωματική επιθυμία,
τις εμμονές του νου και τους κύκλους των συναισθημάτων, την
ικανότητα του ανθρώπου για αυτογνωσία, και την
ακόμη μεγαλύτερη δεξιοτεχνία του για αυταπάτη.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές της σύγχρονης
ελληνικής λογοτεχνίας. Η γνωστή ψυχοθεραπεύτρια Εύα
Στάμου, με τα κείμενά της μας παρουσιάζει μια σπάνια
ανατομία των ανθρώπινων σχέσεων και της σεξουαλικότητας.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΦΟΡΟΣ
Η Εύα Στάμου μπορεί, ως ψυχοθεραπεύτρια, να θέλει ευτυχισμένους ασθενείς,
αλλά ως γραφή θέλει να συστήσει τους αναγνώστες στα πάθη τους. Κατά τη
γνώμη μου το καταφέρνει σε τέτοιο βαθμό που πιστεύεις ότι κάπου στο κέντρο
του βιβλίου θα βρεις τη λύση στις απορίες και την παρηγοριά στις αγωνίες σου.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ
Ιστορίες σφιχτής πλοκής, με καλοσχηματισμένα πρόσωπα και καλοδουλεμένες
αφηγηματικές τεχνικές, που δίνουν ένα δυναμικό ρυθμό… AΛΕΞΗΣ ΖΗΡΑΣ
… μέσα από διαφορετικές ερωτικές συναντήσεις φωτίζει κάθε μας
αυτοκαταστροφική επαναληπτικότητα, ακτινογραφεί κάθε κρυφή πληγή.
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ
… Ως ψυχοθεραπεύτρια παρατηρεί διεισδυτικά τις ηρωίδες της και φέρνει στην
επιφάνεια τυραννικές αγωνίες μέσα από τις συγκρούσεις που αναφύονται στο
ερωτικό πεδίο. ΛΙΝΑ ΠΑΝΤΑΛΕΩΝ
Related Products
Τρεις μοναξιές και μια ληστεία
Λίτσα Καραμπίνη
Μυθιστόρημα
Θα μπορούσες να πεις πως ήτανε μια ασήμαντη ληστεία, αν η γριά δεν έπαιρνε μαζί της όμηρο το ληστή και τη λεία του μαζί. Κι υστέρα, κανείς ποτέ δεν έμαθε τι έγινε. Γιατί η ληστεία ήτανε μόνο το άλλοθι των ληστών. Γιατί οι ληστές υπήρξαν πάντα όμηροι των ονείρων τους. Γιατί οι όμηροι λήστεψαν τα λάφυρα της ζωής των ληστών. Και γιατί η μοναξιά θα στήνει πάντοτε ενέδρες και θα κατασπαράζει λάφυρα, ομήρους και ληστές. Η μοναξιά… Μια σήψη υγρή, βαριά και γλοιώδης που κατακάθεται μέσα σου αργά, αφήνοντας χάσματα πίσω της, μικρά και μεγάλα, απ’ όπου μπαινοβγαίνουν του κόσμου όλου οι άγγελοι και οι δαίμονες μαζί.
Παραμύθι από χώμα και νερό
Λίτσα Καραμπίνη
παραμυθ-ιστόρημα
Μια φορά κι έναν καιρό… Οι ήρωες των παλιών παραμυθιών, ξετρύπωσαν από το μύθο τους κι έφτασαν μέχρι τον Πολιτισμένο Κόσμο για να βρούνε τ’ όνειρό τους. Και σαν δεν ήξεραν ότι ο Κόσμος μας χρειάζεται κι εκείνος ένα μύθο για να ζήσει, έτσι ανύποπτοι περιπλανιόντουσαν καιρό ανάμεσά μας… Κι ύστερα τι έγινε. Βρήκε ο Πήτερ Παν τη χαμένη του αθωότητα. Τον μεγάλο έρωτα η Χιονάτη. Ένιωσε ελεύθερη στον κόσμο των λευκών η μαύρη Σταχτοπούτα. Του Κοντορεβιθούλη το όνειρο για έναν κόσμο δίκαιο, βγήκε αληθινό. Κι ο Κοκκινοσκουφίτσος, βρήκε άραγε το δικό του παραμύθι. Καημένα παιδιά… Που να ‘ξεραν πως όλα αυτά, ακόμη και για μας φαντάζουν ουτοπία. Εκτός και αν…
Στον δρόμο του εφικτού
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Μια γυναίκα και η ιστορία της. Θα την ακολουθήσουμε στο οδοιπορικό που ανέτρεψε τα δεδομένα της ζωής της. Θα μας ξαφνιάσει με την τόλμη των επιλογών της. Μακριά από μεγάλες προσδοκίες, βαδίζοντας στο δρόμο του εφικτού, αφήνοντας πίσω υπαινιγμούς εγκόσμιου μεγαλείου, απορρίπτοντας το φθαρτό και το ψιμύθιο, θα την ακούσουμε να μας λέει με όρους πειστικούς πως είναι προτιμότερο να κατασκευάσεις τον κόσμο σου από την αρχή, παρά να πεθάνεις μέσα στα παλιά του σχήματα. Μέσα από έναν αγώνα εσωτερικό και όχι μόνον, θα οδηγηθεί στην κάθαρση και θα κερδίσει την ίδια της τη ζωή. Ανάγκη πάσα να βρεθεί το όνειρο και το προσωπικό μας νησί. Όπου ως νησί ορίζεται όχι το σημείο στο χάρτη, όχι μόνο ο τόπος, αλλά ο τρόπος και το όραμα. Η Φωτεινή θα μας βεβαιώσει ότι μπορεί να γίνει…
Μικρασίας Έρως
Δημήτρης Καραβασίλης
Μυθιστόρημα
Έρωτας θα πει δόσιμο. Κι εμείς Μικρασία μου σου δώσαμε την ψυχή μας. Μας αγάπησες άραγε κι εσύ τόσο. Μας σκέφτηκες καθόλου. Μας περιμένεις ακόμη. Καθόμαστε τώρα εδώ, και αυτό το δειλινό μέσα στις μικρές αυλές μας κι η μνήμη σου γεμίζει με άρωμα νυχτολούλουδου το βραδάκι μας. Ακόμη είμαστε πρόσφυγες. Κι αν ξαναγίνηκε το βιός μας, κι αν τα παιδιά μας δεν γνώρισαν τον μεγάλο έρωτα του γονιού τους, στο βάθος της καρδιάς μας, ένα έτοιμο σεντούκι περιμένει, γεμάτο με τον Έρωτά μας, για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Ο μπάρμπα-Κωνσταντής, ο Στάμος, η κυρά Μαρίκα και οι άλλοι τρέμουν, μήπως τα παιδιά τους δεν νιώσουν τίποτα από τον έρωτά σου. Και τα μαζεύουν και τους λένε… και τους λένε… μέχρι να αποκάμουν τα στόματα και τα μάτια να δακρύσουν. Κι όταν τελειώσουν τα λόγια, αρχίζουν και γεμίζουν λευκές σελίδες, σαν κι αυτού του βιβλίου, που ξεκίνησε από απλό χαρτί και πόθησε να γίνει καράβι του νόστου, με επιβάτες κάποιους που έκαναν τη νοσταλγία τους γιορτή και τον έρωτά τους τραγούδι και καμιά φορά παραμύθι.
Η νύχτα της αιθυλικής αλκοόλης
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Δύο άνθρωποι γράφουν την προσωπική ιστορία τους με το λόγο και την ψυχή τους. Ένας άντρας εξαρτημένος και ανασφαλής. Μια γυναίκα δυνατή και ενδοτική σε ό,τι ορίζει την αγάπη και τη συντροφικότητα. Αυτός θα αφεθεί και τελικά θα χαθεί σε μια νύχτα φθοράς. Εκείνη θα κληθεί εκ των γεγονότων να μετουσιώσει το «εγώ» σ’ ένα πειστικό «εμείς», αποποιούμενη αυτονόητα δικαιώματά της. Το φως που αναπότρεπτα θα ακολουθήσει τη Νύχτα του αλκοόλ, θα φανερώσει σ’ αυτήν -μόνο σ’ αυτήν- μέσα από μια βαθιά γνώση ζωής, δρόμους καινούργιους. Θα τους ακολουθήσει, αφήνοντας πίσω ερινύες, εφιάλτες και όνειρα σε κατάσταση συρρίκνωσης.
Ο γητευτής των ανθρώπων
Φάνυ Κουντουριανού – Μανωλοπούλου
Μυθιστόρημα
Μάης του ’68 στο Παρίσι. Ο ήρωας, ένας Έλληνας φοιτητής, εμπνευσμένος ζωγράφος, ζει την απογείωση ενός φλογερού έρωτα και μιας αυθόρμητης επανάστασης. Ώσπου, στο ψυχορράγημα του Μάη, ήλθε εν ριπή οφθαλμού η ανατροπή κι έγινε αθέλητος θύτης σ’ ένα φονικό που σφράγισε τη ζωή του. Αναζήτησε την αλήθεια κι εκείνη τον απελευθέρωσε. Ύστερα τη μεταλαμπάδευσε και στους άλλους. Άγρευε ανθρώπους που αλιεύονταν στη σαγήνη της ανδρείας ψυχής του, της μακρόθυμης και φωτεινής. Τους τύλιγαν, σαν αόρατα μαγνάδια, με γητειές ανομολόγητες, το λαμπερό του πρόσωπο, η γαλήνια, ιλαρή, διαλλακτική και προσηνής του παρουσία, η γενναιοφροσύνη κι η ανιδιοτέλειά του, ο όλος άνθρωπος που είχε γίνει ένσαρκη αγάπη. Ξεκίνησε ως θηρευτής της ηδονής, πέρασε μέσα από το καμίνι της ενοχής, από την κόλαση του πόνου, κι έγινε ο γητευτής.
Η Ισμήνη των Ουρανών
Σοφία Κουβανίδου
Μυθιστόρημα
Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή, πέρα για πέρα φανταστική. Συνέβη στην Αθήνα, μια χρονιά με πολλές βροχές. Είναι μερικοί που καλοδέχονται τα συμβάντα της ζωής κι είναι ήρεμοι κι άλλοι τα μάχονται και ταλαιπωρούνται. Ο Χάρης «περνάει καλά», αλλά ψάχνει κάτι καλύτερο. Ο Θεόφιλος έμαθε ότι ο πόνος τον πάει μπροστά. Και προσπαθεί, ό,τι ζει να του μένει σαν την αίσθηση που αφήνει η πεταλούδα στα δάχτυλα… Η Βενετία άφησε τη μοίρα να χαραχτεί πάνω της ήσυχα. Κάποιος όμως παλεύει με το σκοτάδι. Ο Μανώλης φτιάχνει γέφυρες με τους άλλους και παρακολουθεί τα συναισθήματά του. «Ήτανε να γίνει. Προχώρα! Γεύσου τις χαρές της ζωής!», ψιθυρίζει η ουράνια Ισμήνη. Όλοι τους θυμίζουν ότι η ζωή υφαίνεται ανάμεσα σε κρυμμένο μεγαλείο και φανερή ανεπάρκεια. Άμα το δεχτείς παίρνεις δύναμη, απλώνεσαι. Και γίνονται οι μέρες πιο γιορτινές!
Χίλιες μέρες δίχως ήλιο
Π. Μ. Σωτήρχος
Μυθιστόρημα
Η δίκη της δίκης… της Νυρεμβέργης προσφέρει ένα πρωτότυπο πλαίσιο, όπου κυλά η αφήγηση του γνωστού πεζογράφου Π. Μ. Σωτήρχου μέσα στο βιβλίο που κρατάτε. Το «Χίλιες μέρες δίχως ήλιο» καταγράφει την μαρτυρία των μυριάδων ανήλικων παιδιών της Γερμανικής Κατοχής και δίνει την προσωπική τους καταγγελία για την μεγαλύτερη τραγωδία του εικοστού αιώνα… …»Η αλήθεια πρέπει να λέγεται πάντοτε ολόκληρη. Και η αλήθεια στην περίπτωση αυτή, που μας απασχολεί, είναι ότι οι ένοχοι του πολέμου αυτού δεν είναι μόνον οι ηγέτες των νικημένων χωρών, αλλά και οι ηγέτες των νικητών. Επίσης όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί, άτομα και οργανώσεις, που ετοίμασαν και ανέδειξαν και στήριξαν τους φασίστες του Άξονα, και το ίδιο συνεχίζουν να κάνουν και σήμερα, μετά από το κλειστό κύκλωμα του χρήματος, της εξουσίας και των άλλων μέσων υποταγής των λαών»… Το βιβλίο αυτό, που άντλησε το υλικό του από πρώτο χέρι, δεν διαβάζεται μόνο μια φορά, γιατί η αλήθεια του είναι διαχρονική και γι’ αυτό πάντα επίκαιρη.
Τα μοιραία αυγά
Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ
Μια αλληγορία, μια παραβολή, ένα αδυσώπητο χτύπημα στον φαύλο κύκλο της ανθρώπινης σκληρότητας και του ζόφου που σκεπάζει έναν ολόκληρο λαό. Το αντεστραμμένο είδωλο του καθεστώτος στο κάτοπτρο της σάτιρας. Μέσα από μεγεθυμένες λεπτομέρειες, ο ποιητής καταθέτει το χερουβικό του χρησμό, ότι το κενό της εξουσίας που υπάρχει στους ουρανούς δεν μπορεί να γεμίσει με την απερίγραπτα τραγική βία ενός καθεστώτος που στηρίζεται στην άγνοια και στα μισθωμένα χαμόγελα των υποτακτικών του. Τα «Μοιραία αυγά» είναι ένα έργο προφητικό, ένα σφιχταγκάλιασμα με το επερχόμενο μέλλον, μια κλεφτή ματιά στην αειθαλή πραγματικότητα των αντινομιών ενός καθεστώτος που συνέθλιψε τον άνθρωπο και κατακρεούργησε τα οράματά του. «Μοιραία αυγά», μια κολάσιμη πρόθεση και πράξη ενός δημιουργού, μια απελπισμένη ικεσία, μια ταπεινή παράκληση για να αποφευχθεί η βλάσφημη απώλεια του ανθρώπου. «Μοιραία αυγά», η κατακλυσμική απομυθοποίηση ενός ολόκληρου καθεστώτος.
Ταξίδι στη Λευκή Θάλασσα
Βλάσσης Τρεχλής
Μυθιστόρημα
Φανταζόταν την πόλη του Ώρου να είναι χτισμένη σε μια γλυκιά πλαγιά, με όμορφα χρωματισμένα σπίτια, αγκαλιασμένα με γιασεμιά, με πέτρινα καλντερίμια και βρύσες στολισμένες με φιλόξενους στίχους για να ξεδιψούν το νου του ταξιδευτή. Με το καρνάγιο σε μιαν άκρη της παραλίας γεμάτο κόσμο. Και τα χέρια των τεχνιτών να δουλεύουν κάτω από τα μάτια των νοικοκυραίων και να μοσχομυρίζουν από το άρωμα του φρεσκοκομμένου πεύκου και του κυπαρισσιού. Έβλεπε ακόμα μπροστά του την αγορά, με τους ανθρώπους ν’ ανταλλάσσουν τις απόψεις τους τις ώρες της σχόλης. Με τα χέρια τους στο ύψος της καρδιάς και με θαυμαστές κινήσεις, ανάμεικτες με λόγια που δεν προσβάλλουν κανέναν άνθρωπο και καμιά πόλη, να διηγούνται την ιστορία της Λευκής Θάλασσας. Κι αυτή η ιστορία, λέει, δεν θα είναι ούτε καλή ούτε κακή, αφού θα είναι η ιστορία ολόκληρου του κόσμου…
There are no reviews yet.