Το σκαμνί

Η Κέλλυ Πάλλα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε φιλολογία και ζει ως σήμερα. Συντονίζει βιβλιοφιλικές ομάδες και δράσεις. Βιβλιοκρισίες της έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά. Έχει γράψει τα: Σκόνη του τίποτα – Επτά επάλληλες ιστορίες, εκδ. Γαβριηλίδης, 2013 και Γιούκα, η ηδονοβλεψίας, μυθιστόρημα, εκδ. Νησίδες, 2017.

Το σκαμνί

Βρισκόμαστε στα 1775 και ο μοναχός Κοσμάς, με καταγωγή από την Αιτωλία, περιοδεύοντας στον τουρκοκρατούμενο ελληνισμό, όπου κηρύττει την αναγκαιότητα των σχολείων, περνά και από τις «ποδιές του Χολομώντα». Εκεί φιλοξενείται από μια οικογένεια μελισσοκόμων και κληροδοτεί στους οικοδεσπότες του το σκαμνί που έχει πάντα φορτωμένο στο μουλάρι του. Το σκαμνί αυτό θα αλλάξει διαδοχικά χέρια και θα συντροφεύσει τους επιγόνους της οικογένειας τα επόμενα διακόσια χρόνια. Προφητείες και διδαχές, γάμοι και έρωτες, κατάρες και πείσματα, ακρωτηριασμοί και πρόωροι θάνατοι σμιλεύουν τους χαρακτήρες των ηρώων τριών διαφορετικών χρονικών περιόδων –τέλη 18ου αιώνα, αρχές 20ού, δεκαετία του ’70– και σε καθεμιά από αυτές οι ήρωες βαδίζουν το δικό τους μοναχικό μονοπάτι: του χρέους στην οικογένεια, του κοινωνικού στιγματισμού και της υπαρξιακής αναζήτησης.

Το σκαμνί

Το βιβλίο αυτό αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Για την ακρίβεια, κάποια ιστορικά πρόσωπα και τοπωνύμια στάθηκαν για μένα η θρυαλλίδα για μια σειρά από αλυσιδωτές εκρήξεις φανταστικών σκηνών για τον Χολομώντα, τους ανθρώπους του και τα έργα τους. Το μυθιστόρημα οφείλει πολλές πραγματολογικές πληροφορίες στις πολυάριθμες μελέτες του θεολόγου και φιλολόγου Δ. Κύρου. Ο οποίος επί δεκαετίες αφιερώθηκε στην ταξινόμηση των ιστορικών-αρχαιολογικών και λαογραφικών αρχείων για την ορεινή, κυρίως, Χαλκιδική, και τις οποίες με προθυμία έθεσε στη διάθεσή μου. Όσα σχετίζονται με τον Κοσμά τον Αιτωλό αντλήθηκαν κυρίως από το βιβλίο του Κώστα Παπάζογλου, π. συμβούλου Α/βάθμιας Εκπαίδευσης, Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος της παιδείας, Αρναία Χαλκιδικής, 2012. Όσα αναφέρονται στην επικρατούσα κατά τον 19ο αιώνα κατάσταση στην εκπαίδευση της Χαλκιδικής βασίστηκαν στο βιβλίο της φιλολόγου Ηλέκτρας Παπαθανασίου Αρναία, η παλιά Λιαρίγκοβα – Όψεις από τη σχολική της εκπαίδευση και την κοινωνία της στο τέλος του 19ου και αρχές του 20ού αιώνα, Θεσσαλονίκη, 1994. Τέλος, οι πληροφορίες για την παραδοσιακή γυναικεία φορεσιά αντλήθηκαν από χειρόγραφο της αείμνηστης Χαρίκλειας Δημητρακούδη, φημισμένης υφάντρας και σπουδαίας εκπροσώπου της γυναικείας υφαντικής της χώρας.

Δείτε παρουσιάσεις βιβλίων εδώ!

Το σκαμνί