Αντωνίου Αλέξανδρος-Σταμάτιος

Ο Αλέξανδρος-Σταμάτιος Αντωνίου είναι Καθηγητής Ψυχολογίας (ΠΤΔΕ-ΕΚΠΑ) με βασικά πτυχία Ψυχολογίας και Φιλοσοφίας (ΕΚΠΑ) και μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορικά σε Ψυχολογία, Φιλοσοφία, Παιδαγωγικά και Μάνατζμεντ (University of Manchester, UMIST και ΕΚΠΑ). Είναι Διευθυντής του ΠΜΣ «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση», Διευθυντής του Εργαστηρίου Κοινωνικής και Οργανωσιακής Ψυχολογίας και Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος Προγραμμάτων E-learning σε θεματικές Ψυχολογίας και Εκπαίδευσης. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχει διδάξει σε πολλά προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα. Οι δημοσιεύσεις του περιλαμβάνουν 8 βιβλία, μεγάλο αριθμό άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά και κεφαλαίων σε ειδικούς τόμους καθώς και 40 περίπου μεταφρασμένα έργα. Επίσης, είναι επιστημονικός επιμελητής 10 συλλογικών τόμων στα ελληνικά και ως συν-επιμελητής μαζί με τους διακεκριμένους καθηγητές Sir C. Cooper, C. Spielberger, H. Eysenck, R. Burke, G. Chrousos, C. Gatrell κ.ά. έχει εκδώσει 10 διεθνείς τόμους στους οποίους συμμετέχουν άνω των 300 πανεπιστημιακών καθηγητών και ερευνητών από πολλές χώρες. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως σε θέματα οργανωσιακής συμπεριφοράς/εργασιακής ψυχολογίας, παιδαγωγικής ψυχολογίας, ειδικής αγωγής, εκπαιδευτικής κουλτούρας/πολιτικής και ηγεσίας.
Αντωνίου
Διαστάσεις και προεκτάσεις χρήσης ναρκωτικών ουσιών: Ένα ταξίδι στην Ιθάκη, νέων και ενήλικων, εργαζόμενων και ανέργων, μεταναστών και προσφύγων που βίωναν την εξάρτηση από τις ναρκωτικές ουσίες, οι οποίες τους κρατούσαν αποπροσανατολισμένους στην ψευδαίσθηση, στο φόβο του θανάτου, ξένους στο ίδιο τους το σπίτι, με τους συντρόφους τους και την κοινωνία ολόκληρη. Απευθυνόμενοι στο Ανοικτό Πρόγραμμα του 18 Άνω του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής αποκαλύπτουν την πραγματική ανάγκη τους να γνωρίσουν πραγματικά τον εαυτό τους. Να στηριχθούν στις δικές τους δυνάμεις μέσω ενός πλαισίου αποδοχής, συμπαράστασης και φροντίδας. Η διαδικασία της απεξάρτησης συνιστά μια πορεία ρήξεων με το παρελθόν. Αντωνίου. Η οποία έχει προκαλέσει στην ψυχή των εξαρτημένων συνανθρώπων μας ένα αίσθημα κενού αλλά και ανάγκης για τη δημιουργία ενός νέου κόσμου μέσω της μεταμορφωτικής οπτικής που υπαγορεύει η αγάπη και το αυθεντικό νοιάξιμο του άλλου. Ο διαρκής στόχος της απεξάρτησης καλεί όλους μας. Οικογένεια, σχολείο, κοινωνία, να ανταποκριθούμε στο κορυφαίο ζήτημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών σήμερα.
Αντωνίου
Σκοπός αυτής της μελέτης δεν είναι μία θεωρητική παρουσίαση της ουσιοεξάρτησης. Ούτε μία συνολική μελέτη περιπτώσεων στο θεραπευτικό πλαίσιο του Ανοικτού Προγράμματος του 18 ΆΝΩ, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής. Κρίναμε σκόπιμο απλώς να βοηθήσουμε τον αναγνώστη να συμμετέχει σε μία πολύχρονη διαδρομή του Ανοικτού Προγράμματος. Το οποίο λειτουργεί στα πλαίσια του 18 ΑΝΩ από το 2006, συγκεντρώνοντας μία σημαντική εμπειρία που συνδέεται με την απεξαρτητική διαδικασία νέων και ενηλίκων, Ελλήνων και μεταναστών. Σε αυτό το πλαίσιο δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην επαφή με τις ουσίες. Αντωνίου. Έναν πειραματισμό και μία μύηση που ενέχουν πολλές πιθανότητες δημιουργίας μιας ιδιαίτερης σχέσης εξάρτησης με τα ναρκωτικά και τοποθέτησής τους στο πυρήνα ύπαρξης του υποκειμένου. Καλύπτοντας ένα κενό, μία μη πληρότητα, ένα αρνητικό μέγεθος. Πρόκειται για ένα έλλειμμα ψυχολογικό, κοινωνικό και πολιτισμικό. Για μία δυστυχισμένη συνείδηση της κοινωνίας και του σύγχρονου πολιτισμού, η οποία εμφανίζεται στην πραγματική ζωή ως απόλαυση ή υπεραπόλαυση, ως παραγωγή του ελλείμματος. Ως το αδύναμο σημείο των εφήβων, νέων και ενηλίκων να ενταχθούν στην κοινωνία όπου ζουν και μεγαλώνουν. (Από την εισαγωγή του βιβλίου)
Δείτε παρουσιάσεις βιβλίων εδώ!
Αντωνίου

Βιβλιογραφία