Παπαδάκη Αθηνά

Η Αθηνά Παπαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του ιστορικού Τάκη Λάππα και νύφη της ποιήτριας Σοφίας Μαυροειδή – Παπαδάκη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και εργάστηκε ως δημοσιογράφος∙ υπήρξε παραγωγός της ραδιοφωνικής εκπομπής «Τα παραμύθια μας», όπου τα παιδιά ήταν οι δημιουργοί των ιστοριών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της ΕΣΗΕΑ. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, πεζά ποιητικά και αφηγήματα, βιβλία για παιδιά και δοκίμια. Το βιβλίο της Με λύχνο και λύκους βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, το 2010.
Παπαδάκη Αθηνά
Η Αθηνά Παπαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του ιστορικού Τάκη Λάππα και νύφη της ποιήτριας Σοφίας Μαυροειδή – Παπαδάκη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και εργάστηκε ως δημοσιογράφος∙ υπήρξε παραγωγός της ραδιοφωνικής εκπομπής «Τα παραμύθια μας», όπου τα παιδιά ήταν οι δημιουργοί των ιστοριών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της ΕΣΗΕΑ. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, πεζά ποιητικά και αφηγήματα, βιβλία για παιδιά και δοκίμια. Το βιβλίο της Με λύχνο και λύκους βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, το 2010.
Ποιήματα
ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ
Πέτρα λευκή δίχως χορτάρι. Από ξηρά η θάλασσα ερχόμενη. Θεμέλιος λίθος προορίζεσαι, για κόσμο υποταγής, μήπως στο ανάθεμα ταμένη;
Δείτε τις παρουσιάσεις των βιβλίων εδώ!
Παπαδάκη Αθηνά
ΦΥΓΗ Πριν ξεκινήσω μια ευχή. Η ανάγκη να στερέψει, για να κυλήσει μέσα μας ελευθερία. Λέω να μην πάρουμε μαζί μήτε μια χτένα. Γυμνοί, πιο ώριμοι για τούτο, γυμνοί γι’ αυτό και πιο πιστοί. Σε λίγο οι δρόμοι, μη με ρωτήσεις ποιοι, θα ερημώσουν. Θα σε κρατώ. Η πολιτεία, μη με ρωτήσεις ποια, θα σε φιλώ. Όλα θα περιμένουν. Τα στιβαγμένα κόκκινα και πράσινα βαρέλια, τα πατσατζίδικα στις 6 το πρωί, οι χαρταετοί με την ουρά του κόκκορα στις ράχες τους. Ένα λεπτό αρκεί για να μη ζω. Ένα λεπτό αρκεί να γίνω σκλάβα. Παπαδάκη Αθηνά Σαν ετοιμόρροπη γιγάντια πινακίδα ο ουρανός κι όλοι μαζί από κάτω. Δος μου το χέρι σου. Κάπου υπάρχουν δέντρα, σαν την αιώνια ηθική. Ξύλινες εκκλησιές μεταλλωρύχοι καφενέδες και ψωμί. Πηγάδια παραμύθια μουσεία φυλακές. Ακόμα και γκαζόζες στις ταράτσες, ακόμα ναι, κι αυτές. Δος μου το χέρι σου. Τώρα είναι η ώρα. Στα πανηγύρια, το «μαλλί της γριάς» μας προσμένει σαν δύση.
Παπαδάκη Αθηνά

Βιβλιογραφία