Freud Sigmund (Σίγκμουντ Φρόυντ)

Ο Σίγκμουντ Φρόυντ (Sigmund Freud, γνωστός και ως Ζίγκμουντ Φρόυντ, γεννημένος ως Σίγκισμουντ Σλόμο Φρόυντ, 6 Μαΐου 1856 – 23 Σεπτεμβρίου 1939) ήταν Αυστριακός ιατρός, φυσιολόγος, ψυχίατρος και θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, την απώθηση και την παιδική σεξουαλικότητα. Οι επιστημονικές θεωρίες του Φρόυντ και οι τεχνικές θεραπείας που ανέπτυξε θεωρήθηκαν ιδιαίτερα καινοτόμες και αποτέλεσαν αντικείμενα έντονης αμφισβήτησης όταν παρουσιάστηκαν στη Βιέννη του 19ου αιώνα. Ωστόσο και σήμερα συνεχίζουν να εγείρουν έντονο προβληματισμό και αντιπαραθέσεις. Η επίδραση του Φρόυντ δεν περιορίστηκε μόνο στην ψυχολογία και την ψυχιατρική, αλλά ταυτόχρονα απλώθηκε σε πολλούς τομείς της επιστήμης (ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία) και της τέχνης.
freud
Ο Σίγκμουντ Φρόυντ. (Sigmund Freud, γνωστός και ως Ζίγκμουντ Φρόυντ, γεννημένος ως Σίγκισμουντ Σλόμο Φρόυντ, 6 Μαΐου 1856 – 23 Σεπτεμβρίου 1939). Ήταν Αυστριακός ιατρός, φυσιολόγος, ψυχίατρος και θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, την απώθηση και την παιδική σεξουαλικότητα. Οι επιστημονικές θεωρίες του Φρόυντ και οι τεχνικές θεραπείας που ανέπτυξε θεωρήθηκαν ιδιαίτερα καινοτόμες και αποτέλεσαν αντικείμενα έντονης αμφισβήτησης όταν παρουσιάστηκαν στην Βιέννη του 19ου αιώνα. Ωστόσο και σήμερα συνεχίζουν να εγείρουν έντονο προβληματισμό και αντιπαραθέσεις. Η επίδραση του Φρόυντ δεν περιορίστηκε μόνο στην ψυχολογία και την ψυχιατρική, αλλά ταυτόχρονα απλώθηκε σε πολλούς τομείς της επιστήμης (ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία) και της τέχνης.
ΜΟΥΣΕΣ Οι Μούσες ανέκαθεν σχημάτιζαν το σκίρτημα του πνεύματος. Εκτός της ποιητικής των πνοής ο λόγος προδίδει τον εαυτό του, απολιθώνεται και καταντά ιδεοληψία είτε μυθόπλασμα. Η μουσική δεν αφήνει την σκέψη να αφανίσει τα πράγματα, διατηρεί πάντα μεταξύ τους εκείνη την ζωτική απόσταση που κρατεί κάτι ανοιχτό και συνάμα ορισμένο. Και οι Μούσες ακολουθούν. Αρμονίζουν το χθες και το σήμερα στην ρυθμική τους διάρκεια, το εδώ και το αλλού, χωρίς να λησμονούν την αλήθεια της ιδιοπροσωπίας, την δημιουργία και την έρευνα, χωρίς να αρνούνται την πίστη, τον νου και το αίσθημα, χωρίς να φοβούνται την ελευθερία. Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ.
ΡΑΜΦΟΣ – ΓΙΩΣΑΦΑΤ: ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΦΡΟΥΝΤ ΓΙΟΥΝΚ (VIDEO) 17/10/2008.
Είναι γνωστή η δύσκολη σχέση Φρόυντ και Γιουνγκ. Η πορεία μέσα από την οποία ο ενθουσιασμός του δασκάλου για τον μαθητή του, η εμπιστοσύνη, η συμπάθεια, η εκτίμηση, μεταστράφηκαν σε καχυποψία και αμφισβήτηση και τέλος οδήγησαν τη σχέση σε ρήξη. Η ένταση της συναισθηματικής τους σχέσης. Οι διακυμάνσεις και οι διαταραχές της, θα επεκταθούν και στο επιστημονικό πεδίο, προκαλώντας έντονες διαφωνίες και σοβαρή διάσταση απόψεων. Ο Γιουνγκ δυσκολευόταν να αποδεχθεί τη σεξουαλική αιτιολογία των νευρώσεων, ενώ ο Φρόυντ τη θεωρούσε βασικότατο στοιχείο της ψυχανάλυσης. Ο Φρόυντ επέμενε σε έναν απολύτως ορθολογικό τρόπο σκέψης. Ενώ ο Γιουνγκ, κυριαρχούμενος από μια έντονη μυστικιστική τάση, είχε αρχίσει να ερωτοτροπεί με την παραψυχολογία και να διατυπώνει θεωρίες όπως αυτή των “αρχετύπων” που έβρισκε εντελώς αντίθετο τον Φρόυντ. (freud-jung). Η αλληλογραφία τους, που ξεκινάει ευφρόσυνα το 1906 και τελειώνει δραματικά το 1914, αποτυπώνει με μεγάλη ζωντάνια αυτή τη διαδρομή. Και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την ανταλλαγή απόψεων και τις διαφωνίες που οδήγησαν στο τέλος μιας φιλίας και μιας γόνιμης επιστημονικής συνεργασίας, αλλά κυρίως να δούμε τον τρόπο με τον οποίο και οι δύο άνδρες καταδύονται στο ασυνείδητο, “όπως δεν είχε γίνει ποτέ στο παρελθόν σ’ αυτή την έκταση και επιστημονική κατανόηση και πληρότητα”, καθώς σημειώνει ο ψυχαναλυτής Ματθαίος Γιωσαφάτ στον πρόλογό του. “Η τραγωδία” – όπως τη χαρακτήρισε, έναν σχεδόν αιώνα αργότερα, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Γιουνγκ Κ.Α. Μάγερ – αυτής της αλληλογραφίας ξετυλίγεται στον ρυθμό μιας οδυνηρής σύγκρουσης, με δραματικές κορυφώσεις και θλιβερές κατακρημνίσεις, που τελειώνει με το “συνεπώς προτείνω να εγκαταλείψουμε εντελώς τις προσωπικές μας σχέσεις” του Φρόυντ και τη συμμόρφωση του Γιουνγκ στην επιθυμία του δασκάλου, αφού “δεν πιέζει ποτέ κανέναν με τη φιλία του”. “Εσείς ο ίδιος είστε ο καλύτερος κριτής για το τι σημαίνει αυτή η στιγμή για σας”, γράφει ο Γιουνγκ. “Τα υπόλοιπα είναι σιωπή”. Πρώτης τάξεως υλικό προς ψυχαναλυτική ερμηνεία, η αλληλογραφία Φρόυντ-Γιουνγκ μας επιτρέπει να παρακολουθήσουμε, παράλληλα με την εξέλιξη της προσωπικής σχέσης των δύο αναλυτών, και την εξέλιξη μιας κρίσιμης περιόδου στην ιστορία της Ψυχανάλυσης. (ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, 21/11/2008).
freud

Βιβλιογραφία