Κεφάλας Ηλίας
Ο Ηλίας Κεφάλας γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Μέλιγος Τρικάλων. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, όπου και έζησε από το 1969 έως το 1992. Σήμερα ζει και πάλι στον γενέθλιο τόπο του, παρακολουθώντας φωτογραφικά τη φύση, γράφοντας ποίηση, δοκίμιο και πεζογραφία και ασκώντας λογοτεχνική και εικαστική κριτική, σε περιοδικά λόγου και τέχνης. Ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο και περιστασιακά με την τηλεόραση. Μεταφράζει και παρουσιάζει γαλλόφωνους ποιητές. Σε στήλη του περιοδικού «Ευθύνη» δημοσιεύει κριτικές αποτιμήσεις προσώπων και κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας, ως ύστερες εντυπώσεις από μια δεύτερη ανάγνωση. Σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά (Αυγή, Διαβάζω, Εντευκτήριο κ.λπ.) παρουσιάζει τις εντυπώσεις τους από τη σύγχρονη λογοτεχνική δημιουργία. Συντελεί στην έκδοση της επιστημονικής επετηρίδας «Τρικαλινά». Συνεργάζεται με τα κυριότερα λογοτεχνικά περιοδικά, όπου φιλοξενούνται ποιήματά του και άλλα κείμενα. Παλαιότερα διακόνησε επισταμένως της κριτική βιβλίου στα περιοδικά «Τομές», «Νέες Τομές», «Διαβάζω» και «Οδός Πανός», όπου φιλοξενήθηκαν περισσότερα από χίλια κείμενά του. Κάποια ποιήματα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και πολωνικά.
Compare
- Αξιολογήσεις (0)
Be the first to review “Κεφάλας Ηλίας”
You may also like…
Παράθυρα ονείρου
Ηλίας Κεφάλας
Αναδρομές και στάσεις στον ζωγραφικό κόσμο της Μαρίας Χατζηγάκη
Οι σπείρες κατακλύζουν τόσο τις σπουδές, όσο και τους τελειωμένους πίνακες της ύστερης περιόδου. Η Μαρία μπαίνει και βγαίνει από το μυστήριο του μεταχώρου. Προχωρεί και ταυτόχρονα υποχωρεί. Αγγίζει κάτι από το ανείπωτο και αμέσως αποτραβιέται. Ποιο άλλο νόημα μας δίνει αυτό το αρχαιότατο σύμβολο της σπείρας; Αλλά το ότι η σπείρα δείχνει κάτι ή μας προτρέπει σε κάτι, εκεί στο βάθος της ελίσσουσας λόγχης της, που κλείνει σαν σφιγμένη γροθιά, μας το υποδηλώνουν και οι πολλοί σχηματοποιημένοι δείκτες, τα πολύχρωμα κατευθυντήρια βέλη που κατακλύζουν τους τελευταίους πίνακες. Αυτά αυλακώνουν κυκλικά τις σπείρες, ενώ στο βάθος λάμπει είτε με άπλετο φως είτε με σκοτεινό βελούδο η μυστική πύλη: Το ακροτελεύτιο πέρασμα και ίσως το τελικό καταφύγιο. Εκεί λαμβάνει χώρα, εκεί παίρνει σάρκα και οστά η αδηφάγος μοναξιά των μοναξιών. Εκεί σημειώνει το απόλυτο απόγειό της η λέξη «μόνος». Αφήνω τα σχέδια ξανά στα συρτάρια. Η σιωπή είναι καταλυτική και με ταξιδεύει στις αβυθομέτρητες έννοιες του χώρου και του χρόνου. Τα χρώματα με τυφλώνουν. Μακρινές καμπάνες των απροσδιόριστων ηδονικών ήχων, χαμένων στην αχλύ και το όνειρο, με επαναφέρουν στη διάσταση της δοκιμασίας. Αγγίζω ξανά τη συσσωρευμένη σκόνη. Υπάρχω. Και ένας άνεμος παγερός, ξεκινημένος από παμπάλαιους χειμώνες, με σπρώχνει έξω, μακριά από το χώρο των συγκινήσεων. Χαίρε, Μαρία. Σ’ ευχαριστώ για το όνειρο, τη θλίψη, τη φαντασμαγορία. Σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό το υπέροχο αλίευμα της ομορφιάς μέσα από το μελαγχολικό παραμύθι του Ανθρώπου.
Related Products
Θεοφάνης
Ο Όσιος Θεοφάνης γεννήθηκε το 760 μ. Χ. Υπήρξε χρονογράφος, αλλά και Ομολογητής της Ορθοδόξου πίστεως. Έμεινε ορφανός από πατέρα και μεγάλωσε με την μητέρα του Θεοδότη, η οποία φρόντισε να τον μορφώση και να τον παντρέψη σε νεαρή ηλικία με ενάρετη και πλούσια κόρη. Συμφώνησε όμως με την σύζυγό του να ακολουθήσουν και οι δύο τον μοναχικό βίο και εγκαταβίωσε σε ανδρικό Μοναστήρι κοντά στο βουνό της Σιγριανής, στο οποίο αργότερα έγινε ηγούμενος, η δε σύζυγός του σε γυναικείο Μοναστήρι και από Μεγαλώ, ονομάσθηκε Ειρήνη. Μαζί με άλλους ηγουμένους προσεκλήθη και συμμετείχε στις εργασίες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, στην Νίκαια. Μετά την επιστροφή του εγκατέστησε στην Μονή της Σιγριανής άλλον ηγούμενο, και αυτός ίδρυσε νέο μεγαλύτερο Μοναστήρι, για τους πολυάριθμους μαθητές του. Παράλληλα με τα καθήκοντα που είχε ως ηγούμενος ασχολήθηκε και με την συγγραφή και την καλλιγραφία. Μετά από έξι χρόνια εξορίσθηκε από τους εικονομάχους στην Σαμοθράκη, όπου και ετελείωσε τον επί γης βίο του, το 815 μ. Χ. Αργότερα, οι μαθητές του μετέφεραν τα ιερά λείψανά του στην Μονή, στην οποία έζησε τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του.
Ζούκοβα Ευγενία
Η Ευγενία Ζούκοβα γεννήθηκε στο Λένινσκ του Καζακστάν, όπου οι γονείς της (μηχανικοί) δούλευαν στην εκεί κρατική αποστολή. Το 1976 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε σ’ ένα προάστιο, κοντά στη Μόσχα (Ιβαντέεβκα), όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο (1989). Στη συνέχεια εργάστηκε ως βοηθός βιβλιοθηκάριος στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Λομονόσοβ, στη Μόσχα. Από το ίδιο Πανεπιστήμιο πήρε και το πτυχίο του Ιστορικού Τμήματος (1996), με ειδίκευση στη Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδος. Ως υπότροφος του Ελληνικού Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) ήρθε στην Ελλάδα, όπου παρακολούθησε πολιτιστικό πρόγραμμα για οχτώ μήνες. Το 1997 αρχίζει κανονικές σπουδές στη Θεολογική Σχολή Αθηνών (Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας), με υποτροφία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Παίρνοντας το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής, αρχίζει αμέσως μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο Τμήμα, στον Τομέα Χριστιανικής Λατρείας.
Καλογερόπουλος Άγγελος
Ο Άγγελος Καλογερόπουλος γεννήθηκε στην Κυπαρισσία το 1959. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Ερωδία εκδ. Ερουρέμ, (1986), Λύσις της συνέχειας του δέρματος, εκδ. Πλανόδιον (1990), Σύρραμα, εκδ. Αρμός, (1997), Αργά Μαθήματα εκδ. Το Κοινόν των Ωραίων Τεχνών, (2002) ,Το Φωτεινό Παράθυρο, εκδ. Ίνδικτος 2004, Έτσι Είναι, εκδ. Αρμός 2010. Και τη μελέτη Ο Θρούς του δέρατος. Η μουσική στον Παπαδιαμάντη, Αρμός 1994. Τα διηγήματα «Αφηγήσεις ενός επόμενου κόσμου» (Αρμος 2013), είναι το τελευταίο του βιβλίο.
Θερμός π. Βασίλειος (Thermos Vasileios)
Ο π. Βασίλειος Θερμός γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1957 και σπούδασε Ιατρική και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ασκεί την Ψυχιατρική και Ψυχοθεραπεία παιδιών, εφήβων και νέων. Είναι διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό «άριστα». Μετεκπαιδεύθηκε ως επισκέπτης επιστήμονας (Visiting Scholar) στα πανεπιστήμια Harvard, Boston University, Boston College, Andover Newton. Τα βασικά του ενδιαφέροντα είναι ο διάλογος Θεολογίας-Ποιμαντικής και Ψυχιατρικής-Ψυχαναλύσεως, η ψυχολογία του κληρικού και του εκκλησιαστικού οργανισμού, η ψυχολογία και ψυχοπαθολογία της θρησκευτικότητος, η εφηβεία και τα προβλήματά της. Έχει εργασθεί σε εκπαιδευτικά προγράμματα κληρικών και εκκλησιαστικών στελεχών, έχει δημοσιεύσει διάφορα βιβλία και άρθρα, έχει συμμετάσχει σε πολλές εκδηλώσεις και εκπομπές. Υπηρετεί στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.
Π.ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ 22-10-2007 from p.metall on Vimeo.
Καθρεπτίδης Παντελεήμων – Μητροπολίτης Κορωνείας
Ο Μητροπολίτης Παντελεήμων γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής το 1937. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία για δύο χρόνια. Το 1962, χειροτονήθηκε διάκονος, ενώ το 1963 πρεσβύτερος. Ανέλαβε τη διεύθυνση της Θρησκευτικής Υπηρεσίας του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας. Από το 1962 έως το 1967 χρημάτισε Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών. Από το 1974 έως και το 2003 είχε αναλάβει καθήκοντα ιεροκήρυκα του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αθηνών. Το 2003, εξελέγη τιτουλάριος επίσκοπος Κορωνείας, από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας, ως βοηθός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Χειροτονήθηκε σε επίσκοπο στις 14 Ιανουαρίου 2003. Το 2008, προήχθη σε τιτουλάριο μητροπολίτη Κορωνείας. Μέσα στις αρμοδιότητές του είναι και η καλλιέργεια των ιερέων για το Θείο Κήρυγμα, ενώ επί σειρά ετών ήταν υπεύθυνος των σχετικών σεμιναρίων.
Ζωρογιαννίδης Νίκος
Ο Νίκος Ζωρογιαννίδης γεννήθηκε στο Καρπενήσι. Μετά τις πανεπιστημιακές του σπουδές έγινε δημόσιος υπάλληλος (γενικός διευθυντής του υπουργείου Πολιτισμού). Για το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Εγώ ο υπουργός σου» (Εκδόσεις Αρσενίδη, 1995) γράφτηκαν κολακευτικές κριτικές, πολύ ενθαρρυντικές για τη συνέχεια. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, στα «Νέα» της 10ης Μαΐου 1995, γράφει μεταξύ άλλων: «… όπου με διαβολεμένο κέφι και οίστρο, που θυμίζει Τσέχοφ των διηγημάτων, αλλά και Ψαθά και Γιαλαμά και Τσιφόρο…», η Λίλυ Δράκου στον «Ελεύθερο Τύπο» της 22ης Μαΐου 1995 γράφει πως «… ο αναγνώστης που με μάτια Χ ξεπερνάει την πικρή επιφάνεια, θα νιώθει ότι πίσω από το καυστικό χιούμορ κρύβεται ο πόνος: «γιατί να μην είναι ο άνθρωπος αυτό που θα μπορούσε, που θα έπρεπε να είναι;»» και ο Ν. Φ. Μικελίδης, στην «Ελευθεροτυπία» της 11ης Ιουλίου 1995, γράφει για το ύφος γραφής του Νίκου Ζωρογιαννίδη: «… κάτι ανάμεσα στο δικό μας Δημήτρη Ψαθά και τον Αμερικανό Τζέιμς Θέρμπερ…».
Καλός Γιώργος
Ο Γιώργος Καλός γεννήθηκε στον Πόρο. Σπούδασε μαθηματικά και ηλεκτρονική στη Φυσικομαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως ερευνητής στον Πολυτεχνική σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή σε θέματα κυβερνητικής. Δίδαξε ως μέλος ΔΕΠ στο ΕΜΠ και στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στον Πειραιά. Το 1989 εκλέγεται πρώτη φορά βουλευτής Α’ Πειραιά και Νησιών. Στη διάρκεια της κοινοβουλευτικής του θητείας (1989-2007) συμμετέχει σε πολλές επιτροπές και αντιπροσωπείες σε διεθνείς οργανισμούς και εργάζεται συστηματικά στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, στα θέματα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των νέων. Τομεάρχης Παιδείας επί ΝΔ από το 1996 ως το 2004, τοποθετείται Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στις κυβερνήσεις Καραμανλή 2004-2007. Παράλληλα με τη συγγραφή πλήθους επιστημονικών εργασιών και πολιτικών δοκιμιών έχει ασχοληθεί και με τη λογοτεχνία. Έχει γράψει πεζά και ποιήματα που έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά.
Θωμά Παναγιώτης
Ο Παναγιώτης Θωμά γεννήθηκε στη Λάρνακα της Κύπρου το 1981. Σπούδασε θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από το Holy Cross Greek Orthodox School of Theology στη Βοστόνη (2005). Αναγορεύτηκε διδάκτορας θεολογίας από το Αριστοτέλειο (2010) μετά από έγκριση διατριβής του για την έννοια του τόπου στο έργο των Νίκου Γ. Πεντζίκη και Wendell Berry. Διδάσκει Θρησκειολογία στην Αγγλική Σχολή (English School) Λευκωσίας, Διδακτική των Θρησκευτικών στην Προδημοτική Εκπαίδευση στο Πανεπιστήμιο Frederick και Μεταπτυχιακό Σεμινάριο με τίτλο Θεολογία και Πολιτισμός στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Άρθρα και μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνόφωνα και αγγλόφωνα περιοδικά (Σύναξη, Intel-lectum, Ένεκεν, The Journal of Religion and Film, Σynthesis κ.α.). Είναι Αρχισυντάκτης του ηλεκτρονικού περιοδικού Συμ-βολή της Ιεράς Μητροπόλεως Κυρηνείας. Έχει μεταφράσει τα παραμύθια του Όσκαρ Ουάιλντ Ο Εγωιστής Γίγαντας, Ο νεαρός Βασιλιάς και Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας (Αρμός 2013, 2014) και της Σέλμα Λάγκερλεφ Η Άγια Νύκτα, Ο Μύθος του Χριστουγεννιάτικου Τριαντάφυλλου και Ο Μύθος της Φωλιάς των Πουλιών (Αρμός, 2014, 2015). Υπήρξε μέλος της χορωδίας «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος» Θεσσαλονίκης (2002-2007) και ιδρυτικό μέλος μαζί με τον Γιώργο Καλογήρου του μουσικού σχήματος Ενδοχώρα, του οποίου υπήρξε και ερμηνευτής (2007-2011). Τα τραγούδια του Ελένη (στίχοι και μουσική) και Γυναίκα της Απόγνωσης (μουσική Χρυσόστομου Σταμούλη) δημοσιεύονται στη δισκογραφική εργασία του Γιώργου Καλογήρου Καλά το λεν για το φεγγάρι (ILP Productions 2009) και το τραγούδι του Κατάλευκο Πουλί (μουσική Χρ. Σταμούλη) στην δισκογραφική εργασία του Χρυσόστομου Σταμούλη Αγάπη σ’ αγαπάω (Αρμός 2013). Δημοσίευσε τα παραμύθια Δροσοσταλίδα (Ακτίς 2012), σε κείμενο και στίχους δικούς του και μουσική της Σταυρούλας Θωμά και Η χορωδία των Χριστουγέννων (Αρμός 2016).
Ζήκας Γιάννης
Ο Γιάννης Ζήκας καταγόταν από το Νυμφαίο Φλωρίνης και γεννήθηκε το 1945 στη Θεσσαλονίκη. Με την ζωγραφική άρχισε να ασχολείται συστηματικά από το 1968, όταν βρισκόταν στην Αθήνα. Έκτοτε έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές. Η τελευταία του έκθεση ήταν στην αίθουσα του Ιανού στη Θεσσαλονίκη, τον Οκτώβριο του 2008, δύο μήνες πριν από την εκδημία του, στις 13 Δεκεμβρίου. Παράλληλα με την ζωγραφική, ο Γιάννης Ζήκας ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία. Τα βιβλία που δημοσίευσε είναι: «Θαλάσσιες μεταφορές ο Πήγασος» (πεζογράφημα, εκδ. Εξάντας 1976), «Τα Νερά» (πεζογράφημα, ΑΣΕ 1977) και τα «Ποιήματα» (εκδ. Νησίδες 2000).
Θανόπουλος Ι. Γεώργιος (Thanopoulos Georgios)
Ο Γεώργιος Θανόπουλος γεννήθηκε το 1947 στο Σαρακήνι Ηραίας Αρκαδίας. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νεώτερη Ελληνική Φιλολογία και Λαογραφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 1988 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως Καθηγητής Φιλόλογος και διευθυντής Λυκείου στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Το 1999 συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου «Αγροτική παράδοση και Λαϊκή Τέχνη» Αθήνα 2000, που προκήρυξε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στη σειρά «Τεχνολογικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια» Με το συγκεκριμένο διδακτικό βιβλίο η Λαογραφία περιλαμβάνεται για πρώτη φορά ως γνωστικό αντικείμενο στα αναλυτικά προγράμματα της Δ.Ε. Τα έτη 1999-2001 απέκτησε επιστημονική εμπειρία αναφορικά με την «Ανοικτή και εξ αποστάσεως Εκπαίδευση». Το 2006 εξελέγη Λέκτορας Λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (τομέας Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας) όπου και διδάσκει.
There are no reviews yet.