Haffner Ernst

Ο Ερνστ Χάφνερ ήταν Γερμανός κοινωνικός λειτουργός, δημοσιογράφος και μυθιστοριογράφος, του οποίου το μόνο γνωστό μυθιστόρημα, Blutsbrüder (Σταυραδέρφια), με αρχικό τίτλο Jugend auf der Landstrasse Berlin, (Νεαροί στους δρόμους του Βερολίνου) εκδόθηκε το 1932. Η αξία του αναγνωρίστηκε άμεσα από τον Μπρούνο Κασίρερ. Το 1933 οι Ναζί έκαψαν τα Σταυραδέρφια. Με το γεγονός αυτό, σχεδόν όλη η γνώση για τον Χάφνερ έγινε καπνός, σε αντίθεση με άλλους «αντιγερμανούς» συγγραφείς όπως ο Μπέρτολντ Μπρεχτ και ο Τόμας Μαν. Γνωρίζουμε μόνο ότι ο Χάφνερ έζησε στο Βερολίνο μεταξύ 1925 και 1933 και διατάχτηκε να εμφανιστεί ενώπιον του Λογοτεχνικού Επιμελητηρίου του Ράιχ του Γκέμπελς το 1938. Μετά από αυτό εξαφανίστηκε. Δεν υπάρχει καμία καταγραφή ότι πέθανε σε ένα πεδίο μάχης ή σε ένα στρατόπεδο. Όλη η αλληλογραφία μεταξύ αυτού και του εκδότη του καταστράφηκε.
Haffner Ernst
Ο Ερνστ Χάφνερ ήταν Γερμανός κοινωνικός λειτουργός, δημοσιογράφος και μυθιστοριογράφος, του οποίου το μόνο γνωστό μυθιστόρημα, Blutsbrüder (Σταυραδέρφια), με αρχικό τίτλο Jugend auf der Landstrasse Berlin, (Νεαροί στους δρόμους του Βερολίνου) εκδόθηκε το 1932. Η αξία του αναγνωρίστηκε άμεσα από τον Μπρούνο Κασίρερ. Το 1933 οι Ναζί έκαψαν τα Σταυραδέρφια. Με το γεγονός αυτό, σχεδόν όλη η γνώση για τον Χάφνερ έγινε καπνός, σε αντίθεση με άλλους «αντιγερμανούς» συγγραφείς όπως ο Μπέρτολντ Μπρεχτ και ο Τόμας Μαν. Γνωρίζουμε μόνο ότι ο Χάφνερ έζησε στο Βερολίνο μεταξύ 1925 και 1933 και διατάχτηκε να εμφανιστεί ενώπιον του Λογοτεχνικού Επιμελητηρίου του Ράιχ του Γκέμπελς το 1938. Μετά από αυτό εξαφανίστηκε. Δεν υπάρχει καμία καταγραφή ότι πέθανε σε ένα πεδίο μάχης ή σε ένα στρατόπεδο. Όλη η αλληλογραφία μεταξύ αυτού και του εκδότη του καταστράφηκε.
Υπάρχει μια κάποια ευχαρίστηση διαβάζοντας ένα βιβλίο που κάηκε δημόσια από τους Ναζί. Είναι, ίσως, η κύρια απόλαυση της ανάγνωσης. Scott Borchert
Haffner Ernst
Σταυραδέρφια
Στο Βερολίνο και σε άλλες μεγάλες γερμανικές πόλεις, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, χιλιάδες άστεγοι νέοι ζούσαν στον δρόμο. Κάποιοι ήταν θύματα των οικονομικών συνθηκών. Σε άλλες περιπτώσεις ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος κατέστρεψε τις οικογένειές τους. Πολλοί από αυτούς κατέφυγαν στα ιδρύματα της Πρόνοιας. Ήρθαν από όλη τη χώρα στις μεγάλες πόλεις, γιατί εκεί η φτώχεια φαινόταν να είναι πιο υποφερτή απ’ ό,τι η κατάσταση που επικρατούσε στα ιδρύματα και τα αναμορφωτήρια. Ήταν εκτεθειμένοι στη λογική ενός εκπαιδευτικού συστήματος που τους ασκούσε σωματική και ψυχική βία και που προσπαθούσε να τους κάμψει, αντί να τους προσφέρει βοήθεια και ανθρώπινη στοργή. Αν κατάφερναν να το σκάσουν, προσλαμβάνονταν ως ημερομίσθιοι και βοηθοί, συχνά όμως κατέληγαν στην εγκληματικότητα ή την πορνεία. Ασφάλεια και κοινωνική θαλπωρή έβρισκαν στις αυτοοργανωμένες συμμορίες. Αυτές οι κλίκες δεν πρόσφεραν μόνο προστασία. Αποτελούσαν και έκφραση μιας προλεταριακής νεανικής κουλτούρας, που σήμερα δεν είναι πλέον τόσο γνωστή. Συναντιόντουσαν σε εργοστασιακά παραπήγματα, έπιναν, χόρευαν, ξεχνούσαν για μερικές ώρες την εξαθλίωσή τους και έκαναν μετά από –όπως έγραψε ο φημισμένος κριτικός λογοτεχνίας Siegfried Kracauer– «μυστηριώδεις και απρεπείς τελετές ρομαντικές γιορτές που παραπέμπουν στην Όπερα της Πεντάρας». Στο περιβάλλον αυτό αναφέρεται το ανά χείρας βιβλίο, που γράφτηκε από τον Ernst Haffner και εκδόθηκε το 1932 με τον τίτλο Νεαροί στους δρόμους του Βερολίνου από τον εκδοτικό οίκο Bruno Cassirer. Οι ναζί απαγόρευσαν το βιβλίο και το κατέστρεψαν δημοσίως στη μεγάλη καύση των βιβλίων.
Δείτε παρουσιάσεις βιβλίων εδώ.
Haffner Ernst

Βιβλιογραφία