Αθώα ψέματα, ένοχες αλήθειες…

athoa psemata enoches alitheies

Η Ειρήνη Ψύρρα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Μετά την αποφοίτησή της ως αριστούχου από το Αμερικανικό Κολέγιο της Αγίας Παρασκευής (Pierce College). Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο πανεπιστήμιο Tufts University της Βοστόνης. Όπου της αποδόθηκαν οι ύψιστες διακρίσεις summa cum laude και phi beta kappa. Εν συνεχεία, ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις. Στο Elliott School of International Affairs του George Washington University στην Ουάσινγκτον. Ξεκίνησε την καριέρα της ως σύμβουλος επικοινωνίας στο Υπουργείο Επικρατείας. Από το 2007 έχει διατελέσει διευθυντικό στέλεχος σε πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες με έδρα την Αθήνα και μετέπειτα τις Βρυξέλλες. Από τα τέλη του 2019, ζει και εργάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ως υπεύθυνη στρατηγικής στο μεγαλύτερο όμιλο στη φροντίδα υγείας παγκοσμίως. Αυτό είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

Διαβάστε εδώ την προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Ειρήνης Ψύρρα «Αθώα ψέματα, ένοχες αλήθειες…»

Η Μάγια, επιμελήτρια κειμένων σε γνωστό εκδοτικό οίκο, λατρεύει τα βιβλία αφού, όπως λέει, έχουν την μαγική ικανότητα να ξεπλένουν όλες τις σκοτούρες της ψυχής. Τρέφει βαθιά εκτίμηση για το αγαπημένο της αφεντικό, τον μυστηριώδη εκδότη Ορέστη Φιλίππου. Όταν  εκείνος της παραδίδει το χειρόγραφο μιας πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως, της Ζωής Ορφανού. ‘Ενα ακόμη συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο της μυθοπλασίας ξεκινά.
Η ηρωίδα του χειρογράφoυ ξετυλίγει με τόλμη ένα κουβάρι από στιγμές που ζει στο τώρα. Μα μοιάζει να κουβαλά μαζί της στο πάντα…
Οι ονειροπαγίδες του μυαλού της, σαν ύπουλοι και δολοπλόκοι κομπάρσοι, προσδιορίζουν την ίδια της την ύπαρξη και τελικά ορίζουν τις εξελίξεις… Η λογική και η τρέλα ανταλλάσσουν ρόλους στη ζωή της με τρομακτική ευκολία· εκτός κι αν η τρέλα είναι απλά ένα άλλοθι για τα εγκληματικά της λάθη; Δεκάδες αθώα ψέματα κι ένοχες αλήθειες σκηνοθετούν τα γεγονότα με κίνδυνο θανάσιμο…
Η Μάγια, γοητευμένη απ΄όσα διαβάζει, είναι πολύ νέα για να γνωρίζει πως το μελάνι της ζωής έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την πένα της αινιγματικής Ζωής. Κάποια στιγμή όμως όλοι αναγκαστικά μεγαλώνουμε…

athoa psemata enoches alitheies