Το κόκκινο έμβλημα του θάρρους ~ Η ξέσκεπη βάρκα
Κρέιν Στήβεν
Μετάφραση – Εισαγωγή – Επίμετρο: Παντελής Ζωιόπουλος
Το αριστούργημα του Στήβεν Κρέιν για τον Αμερικανικό Εμφύλιο «Το κόκκινο έμβλημα του θάρρους» θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα όλων των πολεμικών μυθιστορημάτων. Δύο μέρες μάχης σε ένα δασώδες πεδίο εστιάζονται στα συναρπαστικά συναισθήματα του Χένρυ Φλέμιγκ, ενός νεοσύλλεκτου των Βορείων. Ονειρευόμενος τον ηρωισμό αλλά ανακαλύπτοντας ντροπιασμένα τον δικό του φόβο του θανάτου, το σκάει από την πρώτη μάχη με τους στρατιώτες των Νοτίων. Αλλά, επιστρέφοντας στη μάχη, χτυπημένος στο κεφάλι από άλλο λιποτάκτη, ένιωσε ότι κέρδισε το «κόκκινο σήμα», τη ματωμένη πληγή που εκφράζει τη μύησή του στον αντρισμό και το θάρρος.
Το έργο του Κρέιν «Η ξέσκεπη βάρκα» αφορά τον αγώνα ενός νέου να επιβιώσει μέσα σε μια βάρκα στη θαλασσοταραχή κόντρα στα στοιχεία της φύσης, μετά το ναυάγιο του πλοίου στο οποίο επέβαινε. Ο Χ. Τζ. Γουέλς το θεωρεί ως το ωραιότερο διήγημα που γράφτηκε στην αγγλική γλώσσα.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία «σπουδή-σπονδή» στον Κρέιν και στο πνεύμα αυτό παρατίθενται. ‘Ενα εκτενές αντιπρολογικό σημείωμα, επίμετρο με σχόλια, γλωσσάρι, λίστα λέξεων στρατιωτικής διαλέκτου και εργοβιογραφία του συγγραφέα. Ο Κρέιν, αν και συναναστράφηκε επιφανείς συγγραφείς, εν πολλοίς έζησε βίο πλάνητα. «Πτωχός και πένης», εκκεντρικός και περιθωριοποιημένος, πέθανε πρόωρα στα 28 του, αλλά πρόλαβε, στην ουσία με ένα μόνο έργο του, να κερδίσει μια θέση στον Όλυμπο!
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου εδώ!
€ 15.00 € 13.50
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.426 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Κρέιν Στήβεν |
| Αριθμός σελίδων | 298 |
Be the first to review “Το κόκκινο έμβλημα του θάρρους ~ Η ξέσκεπη βάρκα”
You may also like…
Δυο λεπίδες χλόης
Παντελής Ζωιόπουλος
Το αγροτικό θαύμα
«…όποιος θα έκανε να φυτρώνουν δυο καλαμιές καλαμποκιού και δυο λεπίδες χλόης (two blades of grass) σε ένα σημείο γης, όπου πριν φύτρωνε μόνο μία, θα άξιζε περισσότερο για την ανθρωπότητα και θα προσέφερε πιο ουσιαστική υπηρεσία στην πατρίδα του, από ό,τι η ράτσα των πολιτικών στο σύνολο της…» (Τα ταξίδια του Γκιούλλιβερ, Jonathan Swift)
Η Ελλάδα το 1922 έβγαινε από τη Μικρασιατική Καταστροφή, που ακολούθησε μια δεκαετή περίοδο συνεχούς πολέμου. Αυτή η φτωχή χωρα τών 5 εκατ. κατοίκων, με κυρίαρχο πρόβλημα τη σιτάρκεια, έπρεπε να θρέψει κι άλλους 1.3 εκατ. πρόσφυγες, που θα μοιράζονταν τη λίγη καλλιεργήσιμη γη με τους αυτόχθονες γεωργούς. Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί χειρότερο συνδυασμό αντίξοων συνθηκών για την Ελλάδα από εκείνες του 1922. Και ήταν μέσα σ’ αυτό το τραγικό σκηνικό που, σαν μια έκφραση της αντίφασης που χαρακτηρίζει τη φυλή μας, γεννήθηκε αυτό που απεκάλεσαν «το αγροτικό θαύμα του Μεσοπολέμου», με τον τριπλασιασμό της σιτοπαραγωγής, το έπος της αποκατάστασης των προσφύγων και ακτημόνων και όχι μόνον. Το βιβλίο αποτίει φόρο τιμής σε εκείνους που μόχθησαν γι’ αυτά.
Θεόφιλος
Παντελής Ζωιόπουλος
Ο ιδιοφυής σαλός
Άκουσα ότι ο Θεόφιλος ήταν ένα απαίδευτος ζωγράφος! Όμως παρατηρώντας προσεκτικά ορισμένους από τους «αγροτικού χαρακτήρα» πίνακές του, ιδιαίτερα εστιάζοντας στο πως ο Θεόφιλος επιλέγει το θέμα, πως το χαρακτηρίζει, το αντιλαμβάνεται, το συλλαμβάνει και το δουλεύει μέσα στο μυαλό του, μπορώ να πω ότι ο αλαφροΐσκιωτος αυτός γυρολόγος, ο κατατρεγμένος, ο παλαβός, όπως τον έλεγαν, διέθετε συγκροτημένη σκέψη και διεισδυτική ματιά.
Στήβεν Κρέιν (Stephen Crane)
Ο Στήβεν Κρέιν (Νέα Υόρκη 1871 – Μπαντενβάιλερ Γερμανίας 1900), αν και πέθανε νεότατος, εντούτοις θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς συγγραφείς του 19ου αιώνα. Μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, ποιητής και δημοσιογράφος (ρεπόρτερ). Νεωτερικός, αιρετικός και εικονοκλάστης. Ένας στυλίστας της πένας. Αν και πολυγραφότατος, έγινε γνωστός κυρίως για το μυθιστόρημά του Το κόκκινο έμβλημα του θάρρους, που είναι ένα από τα πιο θαυμάσια έργα που γράφτηκαν ποτέ για τον πόλεμο και τις ψυχολογικές επιπτώσεις του. Έζησε έναν βίο πλάνητα δουλεύοντας ως πολεμικός ανταποκριτής και μάλιστα σε μια αποστολή στην Κούβα ναυάγησε και αμέσως μετά έγραψε το διήγημα «Η ξέσκεπη βάρκα», το οποίο ο Χ. Τζ. Γουέλς θεωρεί ως το επιστέγασμα όλης της δουλειάς του Κρέιν και το ωραιότερο διήγημα που γράφτηκε στην αγγλική γλώσσα.
Ζωιόπουλος Παντελής (Zoiopoulos Pantelis)
O Παντελής Ζωιόπουλος γεννήθηκε το 1945 στου Ζωγράφου Αττικής. Σπούδασε τη Γεωπονία στην Αθήνα και πήρε διδακτορικό στο Aberdeen Σκωτίας. Σήμερα διδάσκει τη Ζωοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Έχει μεγάλη εμπειρία στα Κοινοτικά θέματα και προήδρευσε κατ’ επανάληψη της Ομάδας Εμπειρογνωμόνων του Συμβουλίου στις Βρυξέλλες για την έκδοση νομοθεσίας στον τομέα του. Προσκλήθηκε να δώσει ομιλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, εκλαϊκεύοντας τις αιτίες των σύγχρονων διατροφικών κρίσεων. Έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, επιφυλλίδες στον κυριακάτικο Τύπο και τις συλλογές αγροτικών και διατροφικών δοκιμίων «Το ψωμί και το αλάτι» και «Η σόγια και το ψαρόλαδο» αντίστοιχα.
Μεγαλοφυείς κι αδικοχαμένοι
Παντελής Ζωιόπουλος
Αυτοί που αγαπούσαν οι θεοί
Οι μεγάλοι μαθηματικοί Euler, Gauss, Lagrange και Newton, πέθαναν αντιστοίχως σε ηλικία 76, 78, 79 και 85 ετών. Τι του ‘ρθε του Evarist Galois να γλυκοκοιτάξει ΄κείνη την κοπελιά που ΄ταν μνηστή αξιωματικού. Και τι το ‘ θελε, ενώ ήξερε ότι ο αντίπαλός του ήταν ο καλύτερος σκοπευτής της Γαλλίας, να δεχθεί την πρόκληση για μονομαχία. Την ώρα που ψυχορραγούσε στο πεδίο της τιμής, ήταν μόνο 20 χρονών. Γνωρίζοντας όμως τη μοίρα του, το προηγούμενο βράδυ συνέταξε επιστολή για το φίλο του Auguste Chevalier με κάποιες σκέψεις και του παρέδωσε τα Άπαντα του εξ…60 σελίδων, να δώσει σε επιφανείς επιστήμονες της εποχής. Δεν έμαθε ποτέ ότι είχε εισέλθει στο Πάνθεον της Μαθηματικής Επιστήμης με τη μεγαλοφυή «θεωρία των ομάδων» που πρώτος εισήγαγε.
Το δοκίμιο αυτό προσπαθεί να εξηγήσει τη ζωή και το έργο ορισμένων ανθρώπων που πρόλαβαν να αφήσουν το αποτύπωμά τους ανεξίτηλο στις επιστήμες, τα γράμματα, τις τέχνες, του κινηματογράφου συμπεριλαμβανομένου, στο τραγούδι, τον αθλητισμό, τη διοίκηση, και άλλους τομείς της δημόσιας ζωής και έγραψαν το όνομά τους στις «Χρυσές Δέλτους» της Παγκόσμιας Ιστορίας, αν και πέθαναν πολύ νέοι.
Τολμώντας τη μετάφραση ξεχωριστής ποίησης
Παντελής Ζωιόπουλος
Στο παρόν δίγλωσσο λογοτεχνικό δοκίμιο επιχειρείται η μετάφραση ξεχωριστής ποίησης, από και προς την Αγγλική. Επιλέγονται από 12 ποιήματα, δυο σατιρικών, κατά βάση, ποιητών, που γράφουν και οι δυο σε ρίμα. Του Βρετανού μεταφυσικού ποιητή, ιερωμένου Τζων Νταν (1571 – 1627), γνωστού ως «Μονάρχη του ευφυολογήματος», που διατρέχει την ποίηση του ένα στοιχείο ευθυμίας, και τού λυρικού Κώστα Καρυωτάκη (1896 – 1928), με χαρακτηριστικό γνώρισμα τη μελαγχολία, την ειρωνεία και το σαρκασμό. Επιπλέον, δίνεται η σύντομη εργοβιογραφία των ποιητών, η εκτίμηση του έργου τους, καθώς και ο τρόπος που ο συγγραφέας προσεγγίζει το μεταφραστικό του έργο.
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου εδώ
Η τρέλα στο πιάτο μας
Παντελής Ζωιόπουλος
Επιστήμη και πολιτική στη διατροφή μας
Στην εποχή μας η Επιστήμη, και κατ’ επέκταση η Έρευνα, κινείται με υψηλές ταχύτητες, αλλά πολλές φορές επικρατεί σύγχυση ως προς το ποιός είναι ο σκοπός και ποιός ο στόχος, αφού το ανθρώπινο μυαλό αδυνατεί να παρακολουθήσει τις γρήγορες εξελίξεις. Ορισμένες φορές τα αποτελέσματα της επιστήμης διαφεύγουν των δυνατοτήτων μας για μια ενδελεχή επεξεργασία των δεδομένων, κυρίως λόγω της αδυναμίας μας να εφαρμόσουμε αξιόπιστους ελέγχους πάνω σε ορισμένες φάσεις των παραγωγικών διαδικασιών. Η υπόθεση της παραγωγής των τροφίμων αποτελεί μία ατελείωτη περιπέτεια…
Related Products
Η Ισμήνη των Ουρανών
Σοφία Κουβανίδου
Μυθιστόρημα
Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή, πέρα για πέρα φανταστική. Συνέβη στην Αθήνα, μια χρονιά με πολλές βροχές. Είναι μερικοί που καλοδέχονται τα συμβάντα της ζωής κι είναι ήρεμοι κι άλλοι τα μάχονται και ταλαιπωρούνται. Ο Χάρης «περνάει καλά», αλλά ψάχνει κάτι καλύτερο. Ο Θεόφιλος έμαθε ότι ο πόνος τον πάει μπροστά. Και προσπαθεί, ό,τι ζει να του μένει σαν την αίσθηση που αφήνει η πεταλούδα στα δάχτυλα… Η Βενετία άφησε τη μοίρα να χαραχτεί πάνω της ήσυχα. Κάποιος όμως παλεύει με το σκοτάδι. Ο Μανώλης φτιάχνει γέφυρες με τους άλλους και παρακολουθεί τα συναισθήματά του. «Ήτανε να γίνει. Προχώρα! Γεύσου τις χαρές της ζωής!», ψιθυρίζει η ουράνια Ισμήνη. Όλοι τους θυμίζουν ότι η ζωή υφαίνεται ανάμεσα σε κρυμμένο μεγαλείο και φανερή ανεπάρκεια. Άμα το δεχτείς παίρνεις δύναμη, απλώνεσαι. Και γίνονται οι μέρες πιο γιορτινές!
Φωνές στην έρημο
Στάθης Καρράς
Μυθιστόρημα
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων ξένων περιπλανιέται στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Εγγλέζος εκείνος, Γερμανίδα εκείνη. Έχουν και οι δυο διαβάσει για την ιστορία του τόπου που επισκέπτονται. Για το συνταίριασμα του αθλητικού πνεύματος με την ειρήνη. Για τον πρωτόφαντο θεσμό της «ιερής εκεχειρίας», που ‘χε στον τόπο αυτό γεννηθεί. Είδαν οι δυο ξένοι, αποθαύμασαν, στοχάστηκαν. Σωπαίνουν τώρα. Ακουμπισμένοι στα κατάλοιπα αρχαίας κολόνας. Ξάφνου εκείνη, στο σύντροφό της: «Μου φαίνεται κάπου να ταξιδεύεις». – «Ταξιδεύω», είναι η απάντηση. – «Που.» – «Αρμένισμα στο χρόνο. Μετά το ταξίδι στον αρχαίο κόσμο, ώρα και για το δικό μας. Ο πατέρας μου, ο πατέρας σου… Ύστερα εμείς οι δυο…» Ζωές που λες κι αναπηδούν πότε μέσ’ από παραμύθι απίθανο και πότε μέσ’ απ’ όνειρο εφιαλτικό. Είναι εδώ η Ιστορία που γίνεται μυθιστόρημα. Είναι το μυθιστόρημα που γίνεται Ιστορία. Ακριβώς για να ξαναδώσει σ’ αυτήν ανθρώπινο πρόσωπο. Και ήρωες κάποιοι από ‘κείνους πάνω στους οποίους, άσχετα από στρατόπεδα, ξέσπασαν οι λαίλαπες δύο τρομερών παγκόσμιων πολέμων. Αυτών που σημάδεψαν ανεξίτηλα τον Εικοστό Αιώνα. Από τις σελίδες του βιβλίου περνούν περιστατικά άγνωστα στους πολλούς. Ή ξεχασμένα πια. Κι ωστόσο πολλά απ’ αυτά έχουν και στις μέρες μας το νόημά τους. Και πέρ’ από το συγκινησιακό στοιχείο, ξανοίγουν ευρύ πεδίο για διαχρονικό στοχασμό…
Στον δρόμο του εφικτού
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Μια γυναίκα και η ιστορία της. Θα την ακολουθήσουμε στο οδοιπορικό που ανέτρεψε τα δεδομένα της ζωής της. Θα μας ξαφνιάσει με την τόλμη των επιλογών της. Μακριά από μεγάλες προσδοκίες, βαδίζοντας στο δρόμο του εφικτού, αφήνοντας πίσω υπαινιγμούς εγκόσμιου μεγαλείου, απορρίπτοντας το φθαρτό και το ψιμύθιο, θα την ακούσουμε να μας λέει με όρους πειστικούς πως είναι προτιμότερο να κατασκευάσεις τον κόσμο σου από την αρχή, παρά να πεθάνεις μέσα στα παλιά του σχήματα. Μέσα από έναν αγώνα εσωτερικό και όχι μόνον, θα οδηγηθεί στην κάθαρση και θα κερδίσει την ίδια της τη ζωή. Ανάγκη πάσα να βρεθεί το όνειρο και το προσωπικό μας νησί. Όπου ως νησί ορίζεται όχι το σημείο στο χάρτη, όχι μόνο ο τόπος, αλλά ο τρόπος και το όραμα. Η Φωτεινή θα μας βεβαιώσει ότι μπορεί να γίνει…
Τα μοιραία αυγά
Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ
Μια αλληγορία, μια παραβολή, ένα αδυσώπητο χτύπημα στον φαύλο κύκλο της ανθρώπινης σκληρότητας και του ζόφου που σκεπάζει έναν ολόκληρο λαό. Το αντεστραμμένο είδωλο του καθεστώτος στο κάτοπτρο της σάτιρας. Μέσα από μεγεθυμένες λεπτομέρειες, ο ποιητής καταθέτει το χερουβικό του χρησμό, ότι το κενό της εξουσίας που υπάρχει στους ουρανούς δεν μπορεί να γεμίσει με την απερίγραπτα τραγική βία ενός καθεστώτος που στηρίζεται στην άγνοια και στα μισθωμένα χαμόγελα των υποτακτικών του. Τα «Μοιραία αυγά» είναι ένα έργο προφητικό, ένα σφιχταγκάλιασμα με το επερχόμενο μέλλον, μια κλεφτή ματιά στην αειθαλή πραγματικότητα των αντινομιών ενός καθεστώτος που συνέθλιψε τον άνθρωπο και κατακρεούργησε τα οράματά του. «Μοιραία αυγά», μια κολάσιμη πρόθεση και πράξη ενός δημιουργού, μια απελπισμένη ικεσία, μια ταπεινή παράκληση για να αποφευχθεί η βλάσφημη απώλεια του ανθρώπου. «Μοιραία αυγά», η κατακλυσμική απομυθοποίηση ενός ολόκληρου καθεστώτος.
Μικρασίας Έρως
Δημήτρης Καραβασίλης
Μυθιστόρημα
Έρωτας θα πει δόσιμο. Κι εμείς Μικρασία μου σου δώσαμε την ψυχή μας. Μας αγάπησες άραγε κι εσύ τόσο. Μας σκέφτηκες καθόλου. Μας περιμένεις ακόμη. Καθόμαστε τώρα εδώ, και αυτό το δειλινό μέσα στις μικρές αυλές μας κι η μνήμη σου γεμίζει με άρωμα νυχτολούλουδου το βραδάκι μας. Ακόμη είμαστε πρόσφυγες. Κι αν ξαναγίνηκε το βιός μας, κι αν τα παιδιά μας δεν γνώρισαν τον μεγάλο έρωτα του γονιού τους, στο βάθος της καρδιάς μας, ένα έτοιμο σεντούκι περιμένει, γεμάτο με τον Έρωτά μας, για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Ο μπάρμπα-Κωνσταντής, ο Στάμος, η κυρά Μαρίκα και οι άλλοι τρέμουν, μήπως τα παιδιά τους δεν νιώσουν τίποτα από τον έρωτά σου. Και τα μαζεύουν και τους λένε… και τους λένε… μέχρι να αποκάμουν τα στόματα και τα μάτια να δακρύσουν. Κι όταν τελειώσουν τα λόγια, αρχίζουν και γεμίζουν λευκές σελίδες, σαν κι αυτού του βιβλίου, που ξεκίνησε από απλό χαρτί και πόθησε να γίνει καράβι του νόστου, με επιβάτες κάποιους που έκαναν τη νοσταλγία τους γιορτή και τον έρωτά τους τραγούδι και καμιά φορά παραμύθι.
Ρότα περ Όστρια
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η αυγή του 16ου αιώνα βρίσκει τη Βενετία να κυριαρχεί ακόμα στις Κυκλάδες και τους πειρατές να λυμαίνονται το Αιγαίο. Τα νησιά υποφέρουν. Η Αγία Έδρα στέλνει τον εκπρόσωπό της στη Σαντορίνη, διεκδικώντας για λογαριασμό της τον μοναδικό βυζαντινό ναό του νησιού. Ο δομινικανός μοναχός Άνσελμος, ελληνομαθής και ειδικός σε ζητήματα δογματικά, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη σκληρότητα των διεφθαρμένων αρχόντων, αλλά και με την εξαθλίωση των υποτελών. Οι διεκδικήσεις, τα ψεύτικα οράματα και οι παράλογες απαιτήσεις των Ενετών, αλλά και τα δεινά των ντόπιων, φέρνουν τον Άνσελμο αντιμέτωπο με μια διαφορετική πραγματικότητα και τον οδηγούν σε αμφισβητήσεις και εσωτερικές συγκρούσεις.
Η νύχτα της αιθυλικής αλκοόλης
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Δύο άνθρωποι γράφουν την προσωπική ιστορία τους με το λόγο και την ψυχή τους. Ένας άντρας εξαρτημένος και ανασφαλής. Μια γυναίκα δυνατή και ενδοτική σε ό,τι ορίζει την αγάπη και τη συντροφικότητα. Αυτός θα αφεθεί και τελικά θα χαθεί σε μια νύχτα φθοράς. Εκείνη θα κληθεί εκ των γεγονότων να μετουσιώσει το «εγώ» σ’ ένα πειστικό «εμείς», αποποιούμενη αυτονόητα δικαιώματά της. Το φως που αναπότρεπτα θα ακολουθήσει τη Νύχτα του αλκοόλ, θα φανερώσει σ’ αυτήν -μόνο σ’ αυτήν- μέσα από μια βαθιά γνώση ζωής, δρόμους καινούργιους. Θα τους ακολουθήσει, αφήνοντας πίσω ερινύες, εφιάλτες και όνειρα σε κατάσταση συρρίκνωσης.
Αν φανεί η γοργόνα
Νίκος Δ. Μπίας
Ούτε η πιο χολεριασμένη φαντασία δεν θα έφτανε να σπρώξει μ’ αυτό τον τρόπο δύο παλιούς παιδικούς φίλους στα γρανάζια του ξεπλύματος του μαύρου χρήματος. Οι ελβετοελληνικές τράπεζες κάνουν κομμάτια το Νικόλα και το Γιώργο. «θα έρθουν στιγμές, παιδί μου, που δεν θα μπορείς να εξηγήσεις μερικά πράγματα. Απλώς συνέβησαν όπως συνέβησαν. Είναι εδώ. Πρέπει να μπορέσεις να ζήσεις μαζί τους. Και ίσως κάποτε να τα καταλάβεις», του είχε πει ο πατέρας του. Η διαδρομή από μια επαρχία στα ρυπαρά μυστικά των μεγαλοτραπεζών άφησε πολλά σημάδια στους δύο φίλους. Πόσο δίκιο είχε ο πατέρας του Νικόλα! Αδύνατον να εξηγήσεις τη βρωμιά που βγάζουν οι βόθροι του κόσμου μας… Ένα μακρινό φουρτουνιασμένο ταξίδι γεμάτο προσωπικές εμπειρίες στους δρόμους της ζωής μου.
Η γοητεία της ουτοπίας
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Σικελία 413 π.Χ.: Μυθιστόρημα
Ένα τραγικό και συνάμα λυτρωτικό μυθιστόρημα για τη μοίρα της ανθρώπινης ύπαρξης να υποκύπτει τελικά στη γοητεία της ουτοπίας, στις σειρήνες των επιθυμιών και στις δαιδαλώδεις επιθυμίες του νου! Μια ιστορία για τον ανεκπλήρωτο έρωτα, με φόντο τη μεγαλύτερη πολιτική ουτοπία της αρχαίας Αθήνας, να γίνει η κυρίαρχη δύναμη της Μεσογείου, τον 5ο αιώνα π.Χ. Ένα διαφορετικό μυθιστόρημα έρωτα σε μια εποχή που οι άνθρωποι μπορούσαν να ονειρεύονται ακόμα και το ανέφικτο!
Ο γητευτής των ανθρώπων
Φάνυ Κουντουριανού – Μανωλοπούλου
Μυθιστόρημα
Μάης του ’68 στο Παρίσι. Ο ήρωας, ένας Έλληνας φοιτητής, εμπνευσμένος ζωγράφος, ζει την απογείωση ενός φλογερού έρωτα και μιας αυθόρμητης επανάστασης. Ώσπου, στο ψυχορράγημα του Μάη, ήλθε εν ριπή οφθαλμού η ανατροπή κι έγινε αθέλητος θύτης σ’ ένα φονικό που σφράγισε τη ζωή του. Αναζήτησε την αλήθεια κι εκείνη τον απελευθέρωσε. Ύστερα τη μεταλαμπάδευσε και στους άλλους. Άγρευε ανθρώπους που αλιεύονταν στη σαγήνη της ανδρείας ψυχής του, της μακρόθυμης και φωτεινής. Τους τύλιγαν, σαν αόρατα μαγνάδια, με γητειές ανομολόγητες, το λαμπερό του πρόσωπο, η γαλήνια, ιλαρή, διαλλακτική και προσηνής του παρουσία, η γενναιοφροσύνη κι η ανιδιοτέλειά του, ο όλος άνθρωπος που είχε γίνει ένσαρκη αγάπη. Ξεκίνησε ως θηρευτής της ηδονής, πέρασε μέσα από το καμίνι της ενοχής, από την κόλαση του πόνου, κι έγινε ο γητευτής.
There are no reviews yet.