Αλλάζει ο άνθρωπος; (5η Έκδοση)
Δημήτρης Καραγιάννης
Οι άνθρωποι αν αφεθούν στο μοιραίο, δεν αλλάζουν επειδή ο καιρός περνάει.
Απλώς η φθορά τούς αλλοιώνει και γερνούν και πεθαίνουν μέσα στην παραίτηση.
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν αν αφεθούν στο μοιραίο, επειδή έζησαν κάποια συνταρακτικά γεγονότα.
Θα τα ξεχάσουν την επόμενη στιγμή, δίχως να αφήσουν να τους αγγίξουν.
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν αν αφεθούν στο μοιραίο, επειδή ερωτεύτηκαν.
Θα ξενερώσουν μετά από την πρώτη απογοήτευση.
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν αν αφεθούν στο μοιραίο, επειδή άλλαξε η οικονομική τους περιουσία.
Θα γίνουν απλώς χειρότεροι.
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν αν αφεθούν στο μοιραίο, επειδή το βιογραφικό τους
θα γεμίζει με πολλούς ακαδημαϊκούς τίτλους.
Η ζωή τους θα είναι άδεια.
Οι άνθρωποι αλλάζουν αν…
Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου στο Πολεμικό Μουσείο εδώ.
€ 18.00 € 16.20
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.497 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Δημήτρης Καραγιάννης |
| Αριθμός σελίδων | 496 |
Be the first to review “Αλλάζει ο άνθρωπος; (5η Έκδοση)”
You may also like…
Η αναζήτηση του ανθρώπου για το υπέρτατο νόημα
Frankl E. Viktor
Η οξυδερκής ανάλυση του Frankl σχετικά με τα κίνητρα της αναζήτησης του ανθρώπου για το υπέρτατο νόημα είναι ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα. Μία έξοχη ψυχολογική διερεύνηση της θρησκευτικής αναζήτησης και του ενίοτε ασυνείδητου πόθου του ανθρώπου για αποκάλυψη ή επιφοίτηση. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο με πρωτοποριακές ιδέες, που αναζητά απαντήσεις σχετικά με τη ζωή, τα βάσανα, την πίστη και τον θάνατο.
«Ιδιοφυές! Σε αυτό το βιβλίο έχουμε το προνόμιο να μοιραζόμαστε τον πλούτο της εμπειρίας του Φρανκλ και το βάθος της σοφίας του.»
― Elisabeth Kubler-Ross, M.D.
«Μία από τις μεγάλες ψυχές του καιρού μας. Μοιράζεται μαζί μας το απόσταγμα από τη σοφία μιας ολόκληρης ζωής προσωπικών και επαγγελματικών βιωμάτων. Σε αυτό το αληθινά σπουδαίο βιβλίο.»
― Ραββίνος Harold Kushner
«Με αυτό το βιβλίο του ο Βίκτωρ Φράνκλ δίνει σε εκατομμύρια ανθρώπους ένα μήνυμα ελπίδας και ένα πνευματικό και ψυχολογικό οδηγό.»
― Dr Christoph Schonborn, Ἀρχιεπίσκοπος Βιέννης
Περιοδικό Ψυχής Δρόμοι 3ο τεύχος
Σε αυτό το τεύχος:
-Συνέντευξη τηε ψυχαναλύτριας Ana-Maria Rizzuto για τη θρησκευτική πίστη και για τον Φρόυντ
-Η αμφιθυμία του εφήβου μπροστά στον Θεό
-Εθιστικό διαδικτυακό σεξ
-Δύσκολοι χαρακτήρες στην ενορία
-Η σεξουαλική ζωή στην προοπτική της ποιμαντικής θεολογίας και της ψυχοθεραπείας
Γράφουν:
Antoine Vergote, Ιωάννης Κορναράκης, Δημήτρης Καραγιάννης, Γιώργος Κουτσοδιάκος, Thomas Oden, π. Βαρνάβας Γιάγκου.
Έρωτας ή Τίποτα (19η Έκδοση)
Δημήτρης Καραγιάννης
«Έρωτας ή τίποτα», ένα βιβλίο για τον έρωτα σε καιρούς μεταμοντέρνους.
«Έρωτας ή τίποτα», αφού ο έρωτας δεν αφορά ένα συναίσθημα που προκύπτει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά αποτελεί τη δυνατότητα να κατανοήσει κανείς εμπειρικά το νόημα της ύπαρξης. Η παραίτηση από το να είμαστε ερωτικοί, οδηγεί στην παραίτηση από την ίδια τη ζωή.
Τίποτα: Το κενό. Το άδειο. Η απουσία. Η εγκατάλειψη. Η ανυπαρξία. Ο θάνατος.
Η εμπειρία των αδιέξοδων σεξουαλικών επαφών δίχως έρωτα γίνεται η αφορμή για την αναζήτηση του έρωτα που θα αφορά όλη την ύπαρξη.
«Έρωτας ή τίποτα» για όλους εκείνους που δεν αποδέχονται το συμβιβασμό της μετριότητας.
best sellers.
Στάσου! Τί θες να πεις;
James E. Ryan
Και άλλες ερωτήσεις ζωτικής σημασίας
Είτε είμαστε στην αίθουσα συμβουλίων είτε στην τάξη, δαπανάμε πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια ψάχνοντας για την σωστή απάντηση. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι ερωτήσεις είναι εξίσου σημαντικές με τις απαντήσεις, αν όχι περισσότερο. Για παράδειγμα, αν κάνεις την λάθος ερώτηση, εγγυημένα θα πάρεις την λάθος απάντηση. Μια καλή ερώτηση, αφετέρου, εμπνέει μια καλή απάντηση και, στην πορεία, προκαλεί βαθύτερη κατανόηση και ανθρώπινες σχέσεις με μεγαλύτερο νόημα. Για να θέσουμε ένα καλό ερώτημα, απαιτείται να πάμε παραπέρα από ότι νομίζουμε πως ξέρουμε για ένα θέμα ή ένα πρόσωπο εξερευνώντας το δύσκολο και το άγνωστο, το αμήχανο, ακόμη και το δυσάρεστο.
Στο βιβλίο του ο Jim Ryan υμνεί την τέχνη των καλών ερωτήσεων –και απαντήσεων. Πέντε ερωτήσεις συγκεκριμένα: Τί πράγμα; Αναρωτιέμαι… Θα μπορούσαμε τουλάχιστον; Πώς μπορώ να βοηθήσω; και Τί έχει πραγματικά σημασία; Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από την πολιτική, την ιστορία, την δημόσια κουλτούρα και τα κοινωνικά κινήματα, και από την προσωπική του ζωή επίσης, ο Ryan δείχνει πως αυτές οι γενικές ερωτήσεις γεννούν την κατανόηση, αφυπνίζουν την περιέργεια, μυούν στην πρόοδο, δυναμώνουν τις σχέσεις και τραβούν την προσοχή μας στα σημαντικά της ζωής.
Μικρές Ανάσες (Δεύτερη Έκδοση)
Ελένη Καραγιάννη
Ψυχολογικά Διηγήματα
Σε μια εποχή που ο χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα… Ανάμεσα σε υπερβολικές πληροφορίες που διαρκώς μας υπερβαίνουν, η δυνατότητα να σταματάει ο χρόνος ώστε να επιτρέπονται οι εσωτερικές διεργασίες… μικρές ανάσες.
Μόνοι ανάμεσα σε απρόσωπα πλήθη… όταν η πρώτη ανάγνωση βιώνει τον άλλο ως αντίπαλο, οι συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο, η αλήθεια σου, η αλήθεια μου, η αναμέτρηση που οδηγεί στην αλληλεπίδραση, η ομορφιά της συνάντησης…
… μικρές ανάσες…
Οι συνδέσεις με το παρελθόν που εξηγούν τα δυσνόητα του παρόντος, διαψεύδουν το πεπρωμένο κι ελευθερώνουν τις επιλογές…
… μικρές ανάσες…
Οι εσωτερικές διαδρομές
Οι διορθωτικές κινήσεις
Οι μάχες οι αναίμακτες..
… μικρές ανάσες
η ελαφράδα μέσα στη σοβαρότητα
η σοβαρότητα μέσα στην ελαφράδα
Η αδικία που πληγώνει (25η Έκδοση)
Δημήτρης Καραγιάννης
Η αδικία που πληγώνει ανατρέχει στα επώδυνα βιώματα της παιδικής ηλικίας. Αναζητάει τους όρους και τις συνθήκες που την παράγουν στο οικογενειακό περιβάλλον. Καταγράφει τις προσδοκίες για την απάλειψή της, αλλά και τις επώδυνες ματαιώσεις στις συντροφικές σχέσεις. Επεξεργάζεται την εμφάνισή της στο εργασιακό περιβάλλον. Αναδεικνύει όμως την δυνατότητα να μην ταυτιστεί η μοίρα του ανθρώπου με τα τραύματά του, γιατί κάτι τέτοιο θα οριζόταν ως μοιραία παράδοση στην κατάθλιψη.
Η αδικία που πληγώνει είναι μία κίνηση απεγκλωβισμού από τις μονοδιάστατες κατανοήσεις των κλινικών διαγνώσεων. Είναι μία αισιόδοξη θέαση, απόρροια μακρόχρονης κλινικής εργασίας με ανθρώπους που με αγωνία εμπιστεύτηκαν τα μυστικά της ψυχής τους στον θεραπευτή και την ίδια στιγμή που τους κυριαρχούσε ο φόβος για την κλινική ματιά του, εκείνη ακριβώς τη θαυμαστή στιγμή προκαλούσαν την απεριόριστη εκτίμησή του. best sellers.
Συστημοκεντρική Ομαδική Ψυχοθεραπεία
Yvonne Agazarian
ΜΕΤAΦΡΑΣΗ : ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΔΡΙΤΣAΝΟΥ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚH ΕΠΙΜEΛΕΙΑ:ΜΑΝΩΛΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡAΚΗΣ
Η συστημοκεντρική ψυχοθεραπεία επηρεάστηκε από τη θεωρητική αρχή για τα ανθρώπινα συστήματα που αντιστέκονται στην αλλαγή. Αναπτύχθηκε από τη θεωρία η οποία υποστηρίζει ότι η συστηματική τροποποίηση των αμυνών που εμφανίζονται κατά τα στάδια ανάπτυξης της ομάδας αναχαιτίζει τις περιοριστικές δυνάμεις αντίδρασης, ενώ απελευθερώνει αντίστοιχα εκείνες τις δυνάμεις ώθησης οι οποίες προσανατολίζουν το άτομο και την ομάδα& προς τον επιδιωκόμενο στόχο.
Στο βιβλίο Συστημοκεντρική ομαδική ψυχοθεραπεία (SCT) παρακολουθούμε ένα σύστημα οργανωμένης γνώσης σχετικά με τα στάδια της ομαδικής ψυχοθεραπείας και τις άμυνες που εμφανίζονται σε καθένα από αυτά. Από άποψη μεθοδολογίας, μας δίνονται οι κώδικες για τη διάκριση, τη διερεύνηση και τη διαχείριση της ατομικής και ομαδικής συμπεριφοράς. Η συγγραφέας επιχειρεί να τεκμηριώσει, με ερευνητικά κατά το δυνατόν ερείσματα, τη θεωρία της για τη δυνατότητα συλλειτουργίας, σε συστημικό πλαίσιο, δύο διαφορετικών όχι όμως ασύμβατων δυναμικών: του ατόμου και της ομάδας.
Κλειδί για να κατανοήσουμε τη θεωρία και τη μεθοδολογία της προτεινόμενης επιστημολογίας, αποτελεί το γεγονός ότι η έμφαση δίνεται στην πρόσκληση να παρακολουθήσουμε τη διαδικασία που μας περιγράφεται.
«Οι ψυχοθεραπευτές εφαρμόζουν στις μέρες μας τη συστημοκεντρική ομαδική ψυχοθεραπεία για να μάθουν πώς θα μπορέσουν να βοηθήσουν καλύτερα τους ανθρώπους να προχωρήσουν από μια εαυτοκεντρική σε μια συστημοκεντρική θεώρηση της ζωής. Η άποψη της SCT είναι ότι η ανακούφιση από τον πόνο που προκαλεί η γνωριμία με τον εαυτό μας έρχεται, όταν τα μέλη της ομάδας μπορούν να βιώσουν τους ρόλους τους μέσα στην υπο-ομάδα και στην ομάδα-ως-όλο και να παρακολουθήσουν .τους εαυτούς τους να καθρεφτίζονται στις δομές των σχέσεων και στη λειτουργία των ζωντανών συστημάτων.»
Ψυχική υγεία παιδιού και εφήβου
Επιμέλεια: Ελεονώρα Παπαλεοντίου-Λουκά
Συγγραφείς: Πηνελόπη-Αλεξία Αβαγιανού, Ελένη Αγγελοπούλου-Καραγιάννη, Γρηγόρης Βασιλειάδης, Άντρη Βραχίμη-Σουρουλλά, Αθηνά Γεωργίου, Μαρία Ζαφειροπούλου, π. Βασίλειος Θερμός, Καλύψω Ιορδάνου, Δημήτρης Καραγιάννης, Χριστίνα Καρέλα, Πέρσα Κορφιάτη, Μαρία Μάμα-Τιμοθέου, Σταύρος Μπαλογιάννης, Χρήστος Παναγιωτόπουλος, Γεωργία Παναγιώτου, Ελεονώρα Παπαλεοντίου-Λουκά, Άννα Παραδεισιώτη, Παναγιώτης Παρπόττας, Κωνσταντίνος Πετρογιάννης
Ένα βιβλίο για την ψυχική υγεία παιδιού και εφήβου. Πολυσυλλεκτικό, με διαφορετικούς συγγραφείς, ώστε να εξασφαλίζεται σφαιρικά και από διαφορετικές οπτικές γωνίες η θέαση της αλήθειας. Ένα βιβλίο που να στοχεύει τόσο στην πολύτιμη σύνδεση με τις ρίζες, όπως είναι η θεωρία του Winnicott ή του Bowlby, όσο και στην αναζήτηση απαντήσεων στα αγωνιώδη ερωτήματα όπως τίθενται σήμερα. Τόσο οι γονείς, όσο και οι ειδικοί ψυχικής υγείας που εργάζονται με παιδιά, μεσολαβούν ανάμεσα στο παιδί και στον κόσμο. Για χάρη του παιδιού, οι ενήλικες προσεγγίζουν τον κόσμο ξανά.
Το κύριο ερώτημα του παιδιού προς τον ενήλικα αφορά το νόημα το οποίο δίνει στη δική του ζωή. Πώς να απαντήσει, όμως, ένας ενήλικας για το νόημα της ζωής…
- όταν έχει χάσει η εργασία του την έμπνευση και την έκπληξη της δημιουργικότητας;
- όταν αποχαιρέτησε το δικό του γονιό μέσα σε άλυτο ανεπεξέργαστο πένθος;
- κι όταν η συντροφική του σχέση έχει παραιτηθεί από το να γοητεύει και να γοητεύεται;
Ρωγμές και αγγίγματα (10η Έκδοση)
Δημήτρης Καραγιάννης
Η αναζήτηση νοήματος στη ζωή δε μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες στοχαστές, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανήσυχου πνεύματος που δεν βολεύεται στο κυνήγι της επιβίωσης. Η αναζήτηση της δυναμικής της πίστης δεν μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες θεολόγους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανθρώπου που δεν βολεύεται στην τήρηση μόνο κάποιων θρησκευτικών κανόνων. Η αναζήτηση της αλήθειας μέσω της αμφισβήτησης της ύπαρξης του Θεού δεν μπορεί να φορά μόνο κάποιους επαγγελματίες άθεους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε πιστού που δεν διστάζει να αναγνωρίζει την απιστία του. Η αναζήτηση του προσώπου του Θεού δεν αποτελεί μια μεταφυσική αναζήτηση, αλλά σχετίζεται με την αναζήτηση του ανθρώπινου προσώπου. Δεν είναι παραίτηση από την προσωπική ευθύνη, αλλά προσπάθεια κατανόησης της ανθρώπινης φύσης. Δεν είναι παραίτηση από την επιστημονική γνώση, αλλά αναγνώριση των ορίων της. Δεν μηδενίζει την παρούσα ζωή, αλλά αντίθετα αναζητά τη νοηματοδότησή της.
Το θάρρος της δημιουργίας (2η Έκδοση)
Rollo May
– Κι αν η φαντασία και η τέχνη δεν είναι, όπως πιστεύουν πολλοί, το σιρόπι στο γλυκό της ζωής, αλλά η βασική πηγή της ανθρώπινης εμπειρίας;
– Κι αν όλη μας η λογική και η επιστήμη ανακύπτουν από μορφές της τέχνης κι όχι το αντίθετο;
Ο Ρόλλο Μέυ βοηθάει όλους μας να βρούμε και να απελευθερώσουμε εκείνες τις δημιουργικές παρορμήσεις που μας προσφέρουν τις δυνατότητες να πετύχουμε νέους στόχους.
Γνωστός και ως «πατέρας της υπαρξιακής ψυχολογίας» αντλεί από την εμπειρία του για να μας δείξει πως μπορούμε να σπάσουμε τις παλιές πολυχρησιμοποιημένες δομές στη ζωή μας.
Αυτό το εμπνευσμένο βιβλίο μας ανοίγει δρόμους για να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να φτάσουμε σ’ έναν ολοκληρωμένο εαυτό.
«Η δημιουργική υπόσταση της ζωής» του Στέφανου Ξένου (στο «Διαβάσαμε»).
Αυτογνωσία και νόημα της ζωής (2η Έκδοση)
Rollo May
Η ανακάλυψη του είναι
Εισαγωγή: Γιάννης Ζέρβας
Εκείνο που κάνει το βιβλίο ιδιαίτερα ελκυστικό και χρήσιμο είναι ότι ο Rollo May γράφει μ’ έναν απίστευτα ευανάγνωστο τρόπο, εξηγώντας στον αναγνώστη του θεμελιώδεις – σύνθετες έννοιες με απλό, σαφή και συνοπτικό τρόπο.
Προσφέρει μια πολύ καλύτερη δυνατότητα κατανοήσεως
των ψυχολογικών ζητημάτων του υγιούς ανθρώπου
της ανθρώπινης αγωνίας (το φυσιολογικό άγχος δείχνει έμπρακτα οτι ο άνθρωπος έχει αξίες) και
της ευδαιμονίας – ευτυχίας.
Οι αλήθειες που αποκαλύπτονται σ’ αυτό το βιβλίο είναι πολύτιμες και με το πέρασμα του χρόνου γίνονται πολυτιμότερες…
Ο Rollo May αναζήτησε με πάθος ν’ ανακαλύψει το είναι: και στον ίδιο του τον εαυτό, και στους άλλους ανθρώπους. Στην κουλτούρα μας διστάζουμε να μιλήσουμε για το είναι μας, το πιο μύχιο, βαθύ και αποκαλυπτικό.
… όμως το είναι συνδέεται με τα θεμελιώδη: τον έρωτα, τον θάνατο, το άγχος, την σχέση, την μέριμνα για τον άλλο…
Ένα βιβλίο-σταθμός για μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας και των άλλων.
Να θέλεις και να ερωτεύεσαι (2η Έκδοση)
Rollo May
Εισαγωγή: Δημήτρης Καραγιάννης
Ο Rollo May είναι ένας διαορατικότατος ψυχοθεραπευτής. Το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί από όσους αναζητούν το νόημα στη ζωή κι επιθυμούν να ζήσουν με επίγνωση.
Είναι μια κλασική πραγματεία που αφορά την αιτία που οι σύγχρονες σχέσεις δοκιμάζονται έντονα. Ο έρωτας και η θέληση είναι τόσο αλληλένδετα μεταξύ τους, ώστε το ένα να προϋποθέτει το άλλο.
Σε μια κουλτούρα στην οποία η αναποφασιστικότητα και οι αιτιοκρατικές εξηγήσεις έχουν αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό την αναγνώριση της προσωπικής ευθύνης και την δύναμη της θέλησης, δεν είναι απορίας άξιον γιατί ο έρωτας δεν καταφέρνει να παίξει πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή μας.
Κάθε σελίδα του βιβλίου προκαλεί τον αναγνώστη να ξανασκεφτεί την δική του δύσκολη κατανόηση του έρωτα. Δεν είναι βεβαίως βιβλίο αυτοβοήθειας με εύκολες απαντήσεις ή συμβουλές, αλλά μία φιλόδοξη κι εξαιρετικά διαφωτιστική απόπειρα συμφιλίωσης των συναισθημάτων με τις πράξεις μας.
Related Products
Η χαρά της ζωής και της δημιουργίας
π. Βασίλειος Θερμός
[…] Χωρίς να αγνοούμε ότι συχνά μυστική πηγή χαράς και μορφή βαθειάς δημιουργίας αποβαίνουν οι ποικίλες καταστάσεις πόνου που ο Θεός επιτρέπει, η συλλογή αυτήν ομιλιών επικεντρώνεται κυρίως στη χαρά και στη δημιουργία μέσα στους φυσιολογικούς ρυθμούς της οικογένειας. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ο έρωτας που συμβάλλει. Έννοια τόσο παρεξηγημένη από τους πιστούς και τόσο κακοποιημένη από τους αδιάφορους. Αλλά όσο τα μέλη της Εκκλησίας την αγνοούμε και την παραμελούμε, τόσο περισσότερο την «χαρίζουμε» στο κοσμικό φρόνημα. Κάτι άδικο, αλλά και επιζήμιο. […]
Χαλασμένος καθρέφτης
Κώστας Κορδεράς
Ο έρωτας
σημειωτόν,
μαγική νύχτα.
Και έτσι η αγάπη
τα έχει όλα.
Nietzsche και τραγωδία
Διττός Ιάννης
Θέληση για δύναμη. αιώνια επιστροφή
Η μεγάλη «αντιστροφή» του Nietzsche στην φιλοσοφία συνίσταται στην ριζικότητα του υποβιβασμού της επιστήμης έναντι της τραγωδίας στον ορίζοντα των όρων της διάστασης του αληθούς. Είναι ο πρώτος στοχαστής της μετατραγικής ιστορίας που αντιλαμβάνεται την ουσία της ιεραρχίας που διέπει την ανθρώπινη αυτογνωσία στον τομέα της σχέσης μεταξύ τραγωδίας και επιστήμης. Γι’ αυτόν η δημιουργία, υπό την πνευματική αιγίδα της τραγωδίας, προηγείται αξιολογικά και αξιοκρατικά από την τελούσα υπό την αιγίδα της μεταφυσικής επιστήμης. Στο έργο της αναζήτησης και της κατάθεσης της αλήθειας, ο τραγωδός. δημιουργός προηγείται από κάθε άποψη του μεταφυσικού επιστήμονα, εάν και εφόσον η αλήθεια δεν είναι αλγοριθμικά προσβάσιμο και κατασκευάσιμο μέγεθος σαν και αυτό της μαθηματικής επιστήμης. Εάν και εφόσον η σοφία της θυμικότητας προηγείται του δόλου της νοητικότητας κατά τον τρόπο που ο Αχιλλέας φύσει. θέσει προηγείται του Οδυσσέα στο μέγα ομηρικό εξήγημα των όρων της επικόσμιας ανθρώπινης παρουσίας, τότε τα πράγματα είναι, κατά κάποιον τρόπο, εξ αρχής σαφή ως προς την εν τέλει αναζητούμενη ιεραρχία των όρων της σημασίας τους. Ο Nietzsche στρέφεται με πάθος και μανία προς την πραγματική διάσταση της αλήθειας που έχει σχετικά γρήγορα ξεχωρίσει μέσα από τον συνδυασμό της εξέχουσας νοητικότητάς του και της εμπύρετης θυμικότητάς του. Γι’ αυτόν, όλη η δυτική ιστορία αποτελεί προϊόν της ασύλληπτης σε μέγεθος και σημασία παρέκκλισης που οδήγησε βαθμιαία και αναπόφευκτα στον μεγαλύτερο δυνατό μηδενισμό μέσω των αγαθότερων δυνατών προθέσεων.
Λέξεις στο Φως
Αγγελική Γιαννοπούλου
Από τις επώδυνες ματαιώσεις στη βεβαιότητα της ελπίδας
Ωδή στο μεγαλείο της Ζωής!
Ας φύγουν όλα.
Εγώ θα περπατήσω στις άδειες ακρογιαλιές, θα μαζέψω κοχύλια, θα αφήσω το γαλάζιο της θάλασσας να με συνεπάρει. Θα κοιτάξω τους μακρινούς μου ορίζοντες με της ελπίδας τα μάτια κι ας δακρύσω. Θα ανοίξω το βιβλίο μου σε νέες σελίδες χωρίς να κοιτάξω πίσω· ο σελιδοδείκτης μου δείχνει πάντα το παρόν. Θα ανοίξω τα χέρια για να αγκαλιάσω τη μέρα.
Ας φύγουν όλα.
Εγώ θα πάρω άλλο μονοπάτι αδιάβατο να περπατήσω. Κι ας χαθώ. Τι κέρδισα περπατώντας σε λεωφόρους ανοιχτές ψεμάτων;
Ας φύγουν όλα.
Τον ήλιο μου θα αντικρίσω κατάματα. Με αμέθυστο και τοπάζι, θα ζωγραφίσω τελείες και παύλες στο γκρίζο. Από μακριά η ελευθερία μού γνέφει… ακολουθώ παίρνοντας ανάσες μικρές, ζωογόνες… και χαμογελώ!
Η αρχή της ευθύνης
Χανς Γιώνας
Αναζητώντας μια ηθική για τον τεχνολογικό πολιτισμό
Τροχός και φωτιά . Εφευρέσεις και ανακαλύψεις. Στα χέρια του ανθρώπου η τεχνολογία έχει πάντα δυο χρήσεις. Μία που χτίζει πολιτισμούς και μία που τους καταστρέφει. Η διαφορά σήμερα με το παρελθόν είναι ότι τότε η κακή χρήση της τεχνολογίας μπορούσε να καταστρέψει το τώρα. Σήμερα μπορεί να καταστρέψει και το μέλλον. Σ αυτό ακριβώς το σημείο έρχεται ο Χανς Γιώνας να επισημάνει την σημασία που έχει ο τρόπος που θα διαχειριστεί ο σύγχρονος άνθρωπος τις νέες δυνατότητες. Ένας τρόπος που δεν βασίζεται στον φόβο και τον αποκλεισμό, αλλά στην διάκριση, την υπευθυνότητα και σε μια νέα ηθική την οποία οφείλουμε να αναπτύξουμε. Μια ηθική που δημιουργείται όταν αναλογιζόμαστε την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας, το περιβάλλον και τις μελλοντικές γενιές.
«Ἂν ὁ διάλογος γιὰ τὴν ἠθικὴ μπορεῖ νὰ συνεισφέρει κάτι στὸν ἀγώνα τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἐπιζήσει πέρα ἀπὸ τὸν παρόντα αἰώνα, χρειαζόμαστε ἀκριβῶς τέτοιου εἴδους ἐργασία γιὰ νὰ προγραμματίσουμε τὰ ἀναγκαῖα βήματα. Χωρὶς νὰ αὐταπατᾶται, ἀλλὰ καὶ χωρὶς νὰ ἀπελπίζεται, ὁ Χανς Γιώνας μᾶς φέρνει ἐνώπιον τῶν ζητημάτων ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐξαρτᾶται τὸ ὁποιοδήποτε μέλλον μας». David Levy, Times Higher Education Supplement
Καραγιάννης Δημήτρης (Karagiannis Dimitris)
Ο Δημήτρης Καραγιάννης είναι Παιδοψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής. Διδάκτωρ του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου και Καθηγητής στο Frederick University Κύπρου, έχει διδάξει στη μετεκπαίδευση της Μαρασλείου Ακαδημίας και σε μεταπτυχιακά πανεπιστημιακά προγράμματα. Είναι μέλος διεθνών επιστημονικών εταιριών και οργανισμών που ασχολούνται με τη ψυχική υγεία και την ψυχοθεραπεία. Έχει ιδρύσει με τη σύντροφό του Ελένη Καραγιάννη το θεραπευτικό και εκπαιδευτικό ινστιτούτο «Αντίστιξη» στο οποίο εκπαιδεύονται ειδικοί της ψυχικής υγείας στην οικογενειακή και ομαδική ψυχοθεραπεία με βάση την υπαρξιακή συστημική θεώρηση. Ασχολείται με τα προβλήματα του γάμου και μελετά τους όρους λειτουργικότητας στις ανθρώπινες σχέσεις. Η κλινική του εργασία βασισμένη στην ανάδειξη της μοναδικότητας του ανθρωπίνου προσώπου, αξιοποιεί τις ψυχικές δυνάμεις που διαθέτει κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από την όποια ψυχοπαθολογία του και προτείνει τον ευχαριστιακό τρόπο ζωής ως απάντηση στην φθορά της καθημερινότητας. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά, έχει συγγράψει το Έρωτας ή Τίποτα, το Η Αδικία που Πληγώνει, το Ρωγμές και Αγγίγματα και το Σχολική Άρνηση, ενώ συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους, όπως το Για τη ζωή και την οικογένεια, Ενδοοικογενειακή βία, Βαλκάνια και Ψυχική υγεία, Αιμομιξία και θεραπευτικό πλαίσιο, Θεολογία και Ψυχιατρική σε διάλογο, Παιδιά με υπερκινητικό σύνδρομο και διαταραχές διαγωγής, Η ανθρώπινη επικοινωνία.
«ΕΡΩΤΑΣ Ή ΤΙΠΟΤΑ»- Ο Ψυχίατρος Δημήτρης Καραγιάννης – Στα Άκρα με τη Βίκυ Φλέσσα – 31 Μαρτίου 2015
Greek annual International Journal of Psychoanalysis 2017, Ετήσια Ελληνική Έκδοση
Περιεχόμενα
Σημείωμα του επιμελητή 2017
Διοπτρικότητα, ο εν λειτουργία νους του ψυχαναλυτή
Ψυχοσωματικό στήθος και αλεξιθυμικό στήθος: μια Μπιονική ψυχοσωματική οπτική
Φαντασιώσεις ξυλοδαρμού: Πενθημένες και απένθητες
Η χρήση του αναλυτή ως αυτιστικό σχήμα
Η καταστροφικότητα αναθεωρημένη: Επί του δοκιμίου του Winnicott «Η χρήση του αντικειμένου και το σχετίζεσθαι μέσω ταυτίσεων»
Αρνητικές ψευδαισθήσεις, όνειρα και ψευδαισθήσεις: To δομικό πλαίσιο και η αναπαράστασή του στην αναλυτική συνθήκη
Το φυσιολογικό και παθολογικό υπερεγώ του ψυχαναλυτή
Καινούργιες εξελίξεις για την εστιασμένη στην μεταβίβαση ψυχοθεραπεία
Η σεξουαλικότητα και το αντικείμενό της στο έργο του Freud
Τρία δοκίμια για την θεωρία της σεξουαλικότητας στην έκδοση του 1905
Τι μπορεί να προσφέρει η ψυχανάλυση στην τρέχουσα προσφυγική κρίση;
Εισαγωγή στην εργασία του Alfred Lorenzer, ‘‘Language, life praxis and scenic understanding in psychoanalytic therapy’’ (Γλώσσα, πράξη ζωής και σκηνική κατανόηση στην ψυχαναλυτική θεραπεία)
Γλώσσα, πράξη ζωής και σκηνική κατανόηση στην ψυχαναλυτική θεραπεία
Η ιστορία της Ida: Λύτρωση και όχι πένθος
Πλούτος
Βασίλης Πανόπουλος – Ζοζεφίνα Τζονάκα
Θεατρική διασκευή για ανήλικους θεατές
Μουσική: Βασίλης Πανόπουλος
Τι είναι ο Πλούτος του Αριστοφάνη;
Είναι μια αρχαία κωμωδία που παίζεται μέχρι σήμερα.Ο τυφλός Πλούτος, ο οποίος θεραπεύτηκε, μοιράστηκε πλέον «ίσα και όμοια» σε όλους τους Αθηναίους πολίτες.
Και γιατί ο λαός μας επιμένει ότι ο «Πλούτος είναι τυφλός»;
Μάλλον, κάτι δεν πήγε καλά κι εδώ.
Για ποιον λόγο να γίνει διασκευή για ανήλικους θεατές;
Για να ανακαλύψουν τα παιδιά με δημιουργικό και καλλιτεχνικά γόνιμο τρόπο τα σημαντικότερα έργα του αρχαίου ελληνικού δράματος. Επίσης να γίνουν αποδέκτες του υψηλού ήθους και ύφους αλλά και των πανανθρώπινων αξιών που αυτά περιέχουν, με τρόπο κατανοητό και σε γλώσσα οικεία. Δύο σημερινοί ήρωες προστέθηκαν στο κείμενο της διασκευής, δύο νέα παιδιά, ο Αρίστος και ο Φάνης, στα ιντερμέδια που τους
αναλογούν, οι οποίοι σχολιάζουν, κρίνουν και προσπαθούν να αντιληφθούν τα έργα και τις ημέρες των ηρώων του έργου.
Και αφορά μόνο στους ανήλικους θεατές;
Αυτή η έκδοση, η οποία περιλαμβάνει και πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις, απευθύνεται σε:
• θεατρολόγους
• μουσικούς
• εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
• επαγγελματίες του θεάτρου κ.ά.
Το θέατρο για ανήλικους θεατές είναι μια σοβαρή υπόθεση των ενηλίκων, γιατί η αριστοφανική κωμωδία συμβάλλει στην κατανόηση του κόσμου, με την ανάδειξη εκείνων των στοιχείων «εξ ων ο γέλως γίγνεται».
Εγκώμια στην παρακμή των Ελλήνων του πνεύματος
Άντης Ροδίτης
Δύο χρόνια μετά την εκτρωματική ίδρυση του Κυπριακού Κράτους, ο Κώστας Μόντης έγραφε: Ποιό «κράτος», κύριοι, ποιό «κράτος»; Σ’ αλλεπάλληλους σωρούς «κρατών» πατάμε. Εννοούσε πως το νέο Κράτος δεν ήταν παρά ένα από τα ίδια που προηγήθηκαν, ξένο, προορισμένο κι αυτό να καταρρεύσει, αφού δεν ανήκε στα όνειρα των πολιτών του. Η λογοτεχνία του τόπου δεν μπορούσε να ξεφύγει από αυτή την γραμμή, όσο κι αν το Κράτος εξόρκιζε τα όνειρα, την «ασθένεια», που ονόμασε «πηνελοπισμό». Το Κράτος δεν θα καθόταν να περιμένει κανέναν Οδυσσέα. Και μέχρι να απαλλαγεί τελείως από αυτόν δεν θα ’μενε με σταυρωμένα χέρια.
Άρχισε να τον υπονομεύει, να τον διαβάλλει καὶ να τον συκοφαντεί πως δεν θα τον άφηναν ποτέ οι ανήθικες «γνωριμίες» του ταξιδιού να μείνει πιστός καὶ να φτάσει μια μέρα στην Ιθάκη. Ποια άξια λόγου λογοτεχνία μπορεί να μείνει πιστή σ’ ένα κράτος που δεν το ονειρεύτηκαν οι θεοί και οι ήρωές του; Σ’ ένα κράτος που ήθελε ν’ απαλλαγεί από τη μνήμη των θεών και των ηρώων του;
Το όριο και η έκπληξη
Καλαποθάκος Νίκος
Μαρτύριο απ’ το πρώτο λεπτό
Το ποδόσφαιρο υπάρχει σαν κλήση στην ζωή· μας ενεργοποιεί στο νόημα σαν ζωντανή μεταφορά. Μαζί με την θρησκεία, κάνει το εδώ να μην είναι μόνον εδώ. Παράγει νόημα και αναπεριγράφει την πραγματικότητα ως το έτερον του κόσμου, που όμως μας κάνει να το αισθανόμαστε ως το πιο οικείο μας. Το ποδόσφαιρο, γοργό ή αργό, θεαματικό ή όχι, αποτελεσματικό ή μη, χαρίζει την ύπαρξή του και πάντα ξαφνιάζει· υπάρχει, απλώς.
Στο ποδόσφαιρο όλα είναι συζητήσιμα. Στο γήπεδο τα πάντα λειτουργούν αν πιστεύεις και η πίστη όχι μόνον λυτρώνει τον οπαδό, αλλά είναι και όρος για να πιστέψει στον εαυτό του. Πας στο γήπεδο για νιώσεις ευχάριστα με την δυστυχία σου, .να καθίσεις στον θρόνο του ποδοσφαιρικού πόνου.· φόβος, αγωνία, πίκρα είναι η κλίμακα που κατεβαίνουν (ή μήπως ανεβαίνουν;) οι οπαδοί σε κάθε ματς. Το ποδόσφαιρο τους παρέχει την δυνατότητα να ξαναζούν κάθε φορά το ίδιο ψυχόδραμα χωρίς λύση· ο οπαδός θέλει το ανατρεπτικό, ποθεί το ίδιον, ατελέσφορα.
There are no reviews yet.