Το Νεοελληνικό Θέατρο σε αναζήτηση του Ελληνισμού

Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα καθώς και το σύνολο των βιβλίων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρμός. Δείτε εδώ. Εδώ μπορείτε εάν θέλετε να δείτε: Παρουσιάσεις βιβλίων αγαπημένων σας συγγραφέων και όχι μόνον.

Περιεχόμενα: ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ. ΠΡΟΛΟΓΟΣ. Το νεοελληνικό δραματολόγιο και η άρχουσα ιδεολογία. Η περίπτωση Καζαντζάκη. Τρία πουλάκια κάθονταν. Πέντε πέντε, δέκα ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Η απουσία της ελληνικής δραματουργίας Μια περίπτωση προσωρινής πολιτισμικής αμνησίας. Η μονοκαλλιέργεια του εθνοκεντρικού εθνικισμού. Μετανεωτερικές επιλογές υπό τον πολυεθνικό καπιταλισμό. Ο βρόχος της νεωτερικότητας και το τελικό παράδοξο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. Τα ζωτικά σημεία του Ελληνισμού στο Μεσολόγγι Ένας κόσμος ξέχωρος. Σκλάβοι της Ανατολής ή είλωτες της Δύσης. Το όνειρο του Κοραή και το δράμα της Καΐρη ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Η εικονογραφία του Ελληνισμού στο Ναύπλιο Δυναστικός Ελληνισμός. Ανατολικός Ελληνισμός ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. Η νέα γυναίκα στους Ολυμπιακούς της Αθήνας Η νέα γυναίκα στο Λονδίνο και την Αθήνα. Ένας λαός ανίδεος και ξεπεσμένος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Ένα σατανικό πρόγραμμα για την αναγέννηση του Ελληνισμού Αντίσταυρος, όχι Αντίχριστος. Η μητρότητα του ανδρός. Οι άλλες απαγορευμένες ηδονές ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. Υπεράνθρωποι και υπάνθρωποι πριν τη νίκη του Ελληνισμού Το διάστημα μεταξύ δέσμευσης και διαμαρτυρίας. Η Νίκη και το τέλος της νεωτερικότητας ΕΠΙΛΟΓΟΣ. Το κανόνι και ο κανόνας. Αμάν πια αυτά τα δάνεια! Που το πας δηλαδή; ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Κείμενα στα ελληνικά. Κείμενα στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ.

Το βιβλίο αυτό αναλύει τα έργα 12 νεοελλήνων θεατρικών συγγραφέων: της Ευανθίας Καϊρη, του Δημήτρη Χατζηασλάνη, της Καλλιρόης Σιγανού – Παρρέν, του Κωστή Παλαμά, του Νίκου Καζαντζάκη, του Άγγελου Σικελιανού, του Ιάκωβου Καμπανέλλη, του Γιώργου Σκούρτη, του Κώστα Μουρσελά, του Στρατή Καρρά, του Παύλου Μάτεσι και της Λούλας Αναγνωστάκη. Τα θεατρικά έργα γράφτηκαν μεταξύ του 1826 και του 1978, αρχίζοντας από τον Ελληνικό Αγώνα της Ανεξαρτησίας και τελειώνοντας με την αποκατάσταση της Ελλαδας ως δημοκρατίας.

“Ο Κωνσταντινίδης είναι ο πρώτος μελετητής που πραγματεύεται το νεοελληνικό θέατρο με ευθύτητα σε μία εργασία μεγέθους βιβλίου στην αγγλική γλώσσα. Εκθέτει πειστικά επιχειρήματα για τη σπουδαιότητα αυτού του θεάτρου για το κοινό στην Ελλάδα και διεθνώς. Αποδεικνύει ότι το αναδυόμενο θέατρο στο νεοελληνικό εθνοκράτος αποτελούσε μαι πολυ-πολιτισμική πρόκληση πολύ πριν ο πολυπολιτισμός κα ο φεμινισμός γίνουν της μόδας. Κι όμως το νεοελληνικό θέατρογια πάρα πολύ καιρό είχε παραγνωριστεί ως “έλασσον”, τοπικού χαρακτήρα, δευτερογενές ή μιμητικό, και κατείχε τη θέση μιας απλής υποσημείωσης στην ιστορία του ευρωπαϊκού θεάτρου.” Gonda Van Steen (University of Arizona, Tuscon), Journal of Modern Greek Studies 21/1 (2003)

neoelliniko theatro se anazitisi ellinismou