Η αρχή της ευθύνης

Ο Hans Jonas γεννήθηκε στο Μένχενγκλάτμπαχ στις 10 Μαΐου 1903. Το 1921 σπουδάζει για ένα χρόνο στο Φράϊμπουργκ με πανεπιστημιακούς του δασκάλους τον E. Husserl και τον M. Heidegger. Από το 1921 έως το 1923 σπουδάζει στο Βερολίνο στο Πανεπιστήμιο για την Επιστήμη του Εβραϊσμού.  Ταυτόχρονα παρακολουθεί τα μαθήματα των E. Spranger, E. Troeltsch και E. Meyer στο πανεπιστήμιο Friedrich-Wilhelm του Βερολίνου. Από το 1924 έως το 1928 σπουδάζει στο Μάρμπουργκ κοντά στον R. Bultmann και τον Μ. Heidegger, που επιβλέπει και τη διατριβή του Der Begriff der Gnosis, βάσει της οποίας ανακηρύσσεται σε διδάκτορας το 1928. Το 1933 μεταναστεύει στο Λονδίνο και το 1935 στην Ιερουσαλήμ.  Το διάστημα 1940 – 45 θητεύει στον βρετανικό στρατό, στην ομάδα Jewish Brigade Group. Τη διετία 1948 – 49 στον ισραηλινό στρατό. Τις περιόδους 1938 – 39 και 1946 – 48 ο Jonas διδάσκει στο εβραϊκό πανεπιστήμιο και από το 1946 έως το 1948 διδάσκει επιπλέον αρχαία ιστορία στο British Council School of Higher Studies στην Ιερουσαλήμ. Την περίοδο 1949 – 50 εργάζεται ως επιστημονικός βοηθός στο McGill University της Οτάβα και την περίοδο 1950 – 54 στο Carleton University της Οτάβα. Την περίοδο 1955 – 76 εργάζεται ως καθηγητής της φιλοσοφίας στο New York School of Social Research, και ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Princeton, Chicago, Columbia University, και στο πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το 1987 ο Σύνδεσμος του Γερμανικού Βιβλιεμπορίου του απονέμει το Βραβείο Ειρήνης. Ο Jonas πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1993 στο σπίτι του κοντά στη Νέα Υόρκη.

Η αρχή της ευθύνης, η οποία διόλου τυχαία ξεκινά παραθέτοντας το περίφημο χορικό της Αντιγόνης για την δεινότητα του ανθρώπου. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα αρχαιοελληνικό έργο, λόγω της καθοριστικής σημασίας την οποία διαδραματίζουν σ’ αυτήν οι έννοιες της ύβρεως και του αυτοπεριορισμού. Το ανθρώπινο πράττειν στη σκέψη του Jonas οφείλει να διέπεται από το δέος που η ανθρωπότητα μοιάζει ν’ απώλεσε βαθμιαία στην νεωτερικότητα αποκτώντας μιαν αυτοπεποίθηση στα όρια της οίησης. Η αρχή της ευθύνης προκρίνει την φρόνηση έναντι της αισιοδοξίας της ισχύος, συνιστώντας ταυτόχρονα μια ηθική θεωρία ριζικά πολιτική, διότι απευθύνεται πρωτίστως στον Δήμο και ακολούθως στον μεμονωμένο άνθρωπο. Στις μέρες μας, όπου στις προκλήσεις τις οποίες καλείται ν’ αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, προστίθεται η ανάδυση της τεχνητής νοημοσύνης, η διαφύλαξη της εικόνας του ανθρώπου στην οποία μας προτρέπει ο Jonas καθίσταται επιτακτικότερη και αναγκαιότερη από ποτέ. Από τον πρόλογο του βιβλίου…