Ίδας ο Μέγας ο ενδέκατος βασιλιάς της Ατλαντίδας
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Οι τελευταίες μέρες της μυθικής Ατλαντίδας
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί αν όλα όσα αναφέρει ο Πλάτωνας στον «Τίμαιο» για την Ατλαντίδα μπορεί τελικά να μην είναι «μύθος» αλλά «ανάμνηση» ενός κόσμου απίστευτα λαμπερού που χάθηκε ξαφνικά χωρίς ν’ αφήσει εμφανή ίχνη από την παρουσία του. Μη βιαστείτε ν’ απαντήσετε αν δε διαβάσετε πρώτα την «ιστορία» του Ίδα, του ενδέκατου Βασιλιά της Ατλαντίδας, όπως τη διέσωσε ο Απολλόδωρος, από την Τριτώνια Ταλώ, μια από τις αναρίθμητες πόλεις που χάθηκαν σε μια νύχτα από την ακατανόητη οργή του Ποσειδώνα… τότε που καταβυθίστηκε στον Ωκεανό το νησί της Ατλαντίδας κι έσβησαν για πάντα υπερήφανα γένη ανθρώπων, που κατοικούσαν στις ακτές της Μέσης Γης. «Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό του ταλαντούχου συγγραφέα Μιχαήλ Κοκκινάρη. Μύθος και ιστορία συνυπάρχουν αρμονικά στο γεωτεκτονικό περιβάλλον της εποχής. Και μιλάμε για 12.500 χρόνια πριν! Όλοι ψάχνουν από τότε τη «χαμένη Ατλαντίδα» τους. Προσωπική, ψυχογραφική, γεωλογική ή ό,τι άλλο. Θα τη βρουν σίγουρα διαβάζοντας αυτό το υπέροχο βιβλίο. (Βασίλης Βασιλικός)
€ 14.20 € 11.36
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.40 kg |
|---|---|
| Dimensions | 12 x 17 cm |
| Συγγραφέας | Μιχαήλ Κοκκινάρης |
| Σελίδες | 440 |
| isbn13 | 978-960-527-505-1 |
Be the first to review “Ίδας ο Μέγας ο ενδέκατος βασιλιάς της Ατλαντίδας”
You may also like…
Αϊβαλί, γη Κυδωνίας
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Μυθιστόρημα
στ’ Αϊβαλί, στο Ελληνομουσείο, ο Έλληνας μάθαινε να συλλογάται λεύτερα.
Δεν ήταν ο ραγιάς… ήταν η εξεγερμένη συνείδηση του γένους των γραικών…
Κι ύστερα. Τι θα ακολουθούσε ύστερα. Μήπως ο ξεσηκωμός;
Κοκκινάρης Μιχαήλ
Ο Μιχαήλ Κοκκινάρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1952 και έχει σπουδάσει βυζαντινή και νεοελληνική φιλολογία, θεολογία και ιατρική. Σήμερα είναι παιδίατρος στον Πειραιά. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 2003.
Αγνοούμενος
Μιχαήλ Κοκκινάρης
Μυθιστόρημα
Ευστράτιος Καμπάνης, δεκανέας
(Μικρασία 1919-1922)
Ο «Αγνοούμενος» είναι η αφηγηματική μαρτυρία ενός στρατιώτη για το όνειρο και τον εφιάλτη της Μικρασίας, που διαποτίστηκε κυρίως από την πικρή εμπειρία των γεγονότων του Αυγούστου του 1922. Και η πικρή αυτή εμπειρία, που αργότερα έγινε λυγμός, καημός αβάσταχτος, χάραξε ανεξίτηλα την ψυχή του, από τη στιγμή που λίγοι σεβάστηκαν τη μνήμη, το παράδειγμα και τη θυσία όλων εκείνων που σκοτώθηκαν στα βάθη της ανατολής, αυτοπροαίρετα και με την απόλυτη βεβαιότητα πως έτσι εκπλήρωναν το χρέος τους απέναντι στην πατρογονική τους κληρονομιά και στην πρόκληση της Ιστορίας. Αυτή λοιπόν την πίκρα του για την πληγή της Μικρασίας κατάφερε να μεταγγίσει και σε σένα ο στρατιώτης Στυλιανός Σαββαΐδης (και σας μεταφέρω με το μυθιστόρημά μου), αφηγούμενος τα όσα έζησε με τον Αγνοούμενο δεκανέα Στρατή Καμπάνη, τότε στη Μικρασία, από το 1919 ως το 1922, που ο ελληνισμός άγγιξε το όνειρο και ύστερα βυθίστηκε στο εφιάλτη. (. . .)
Related Products
Χίλιες μέρες δίχως ήλιο
Π. Μ. Σωτήρχος
Μυθιστόρημα
Η δίκη της δίκης… της Νυρεμβέργης προσφέρει ένα πρωτότυπο πλαίσιο, όπου κυλά η αφήγηση του γνωστού πεζογράφου Π. Μ. Σωτήρχου μέσα στο βιβλίο που κρατάτε. Το «Χίλιες μέρες δίχως ήλιο» καταγράφει την μαρτυρία των μυριάδων ανήλικων παιδιών της Γερμανικής Κατοχής και δίνει την προσωπική τους καταγγελία για την μεγαλύτερη τραγωδία του εικοστού αιώνα… …»Η αλήθεια πρέπει να λέγεται πάντοτε ολόκληρη. Και η αλήθεια στην περίπτωση αυτή, που μας απασχολεί, είναι ότι οι ένοχοι του πολέμου αυτού δεν είναι μόνον οι ηγέτες των νικημένων χωρών, αλλά και οι ηγέτες των νικητών. Επίσης όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί, άτομα και οργανώσεις, που ετοίμασαν και ανέδειξαν και στήριξαν τους φασίστες του Άξονα, και το ίδιο συνεχίζουν να κάνουν και σήμερα, μετά από το κλειστό κύκλωμα του χρήματος, της εξουσίας και των άλλων μέσων υποταγής των λαών»… Το βιβλίο αυτό, που άντλησε το υλικό του από πρώτο χέρι, δεν διαβάζεται μόνο μια φορά, γιατί η αλήθεια του είναι διαχρονική και γι’ αυτό πάντα επίκαιρη.
Παραμύθι από χώμα και νερό
Λίτσα Καραμπίνη
παραμυθ-ιστόρημα
Μια φορά κι έναν καιρό… Οι ήρωες των παλιών παραμυθιών, ξετρύπωσαν από το μύθο τους κι έφτασαν μέχρι τον Πολιτισμένο Κόσμο για να βρούνε τ’ όνειρό τους. Και σαν δεν ήξεραν ότι ο Κόσμος μας χρειάζεται κι εκείνος ένα μύθο για να ζήσει, έτσι ανύποπτοι περιπλανιόντουσαν καιρό ανάμεσά μας… Κι ύστερα τι έγινε. Βρήκε ο Πήτερ Παν τη χαμένη του αθωότητα. Τον μεγάλο έρωτα η Χιονάτη. Ένιωσε ελεύθερη στον κόσμο των λευκών η μαύρη Σταχτοπούτα. Του Κοντορεβιθούλη το όνειρο για έναν κόσμο δίκαιο, βγήκε αληθινό. Κι ο Κοκκινοσκουφίτσος, βρήκε άραγε το δικό του παραμύθι. Καημένα παιδιά… Που να ‘ξεραν πως όλα αυτά, ακόμη και για μας φαντάζουν ουτοπία. Εκτός και αν…
Η τέταρτη γυναίκα
Τιτίνα Δανέλλη
Μυθιστόρημα
Ο Λέων είναι ένα μεγαλειώδες ανθρωπάκι. Είναι γοητευτικός και συγχρόνως αποκρουστικός. Έτσι τουλάχιστον τον αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του. Ποια είναι όμως η 4η γυναίκα του. Ποιο μυστικό κρύβεται στη σχέση τους, ώστε μπροστά της να ωχριούν και το έγκλημα που έγινε αλλά και οι μορφές του στρατηγού της ΕΛΑΣ Άγγελου Βλάχου και της δημοσιογράφου Ευγενίας Ευγενικού, οι οποίοι ανέλαβαν την εξιχνίασή του. «Ήμουν τότε ένα υπάκουο κατοικίδιο ζωάκι που πλάι του περπατούσε ένα μεγαλοπρεπές, ένα πανέμορφο και ακατανίκητο λιοντάρι. Ο βασιλιάς της ζούγκλας… με πράσινα μάτια. Όπως ήταν φυσικό η Τζίνι προτίμησε τον Λέοντα… Ήταν πολύ μικρή, κοριτσάκι με σοσονάκια και αλογοουρίτσα. Οι γονείς της ποτέ δε θα έδιναν τη συγκατάθεσή τους γι’ αυτόν τον γάμο, τουλάχιστον για τα επόμενα δέκα χρόνια. Ο Λέων έκανε σαν τρελός, ήθελε να τη νυμφευτεί αμέσως, να τη δεσμεύσει… Του ήταν ανυπόφορη η αναμονή. Τότε ακόμη δεν γνώριζε τον εαυτό του. Βιαζόταν να παντρευτεί, για να γιατρευτεί από τον έρωτά του. Για να χωρίσει… όπως συνεχώς κάνει. Έτσι ώστε να είναι ψυχικά ελεύθερος για να ερωτεύεται! Να παντρεύεται, να λυτρώνεται… Ο Λέων είναι παιδί της ζωής. Και η ζωή είναι και ερωτική. Είναι και επιπόλαια, είναι και εγωιστική και αντιφατική. Και σκληρή και τρυφερή και θλιβερή και χαμογελαστή. Κυρίως όμως είναι αγενής.»
Ρότα περ Όστρια
Καδιώ Κολύμβα
Μυθιστόρημα
Η αυγή του 16ου αιώνα βρίσκει τη Βενετία να κυριαρχεί ακόμα στις Κυκλάδες και τους πειρατές να λυμαίνονται το Αιγαίο. Τα νησιά υποφέρουν. Η Αγία Έδρα στέλνει τον εκπρόσωπό της στη Σαντορίνη, διεκδικώντας για λογαριασμό της τον μοναδικό βυζαντινό ναό του νησιού. Ο δομινικανός μοναχός Άνσελμος, ελληνομαθής και ειδικός σε ζητήματα δογματικά, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη σκληρότητα των διεφθαρμένων αρχόντων, αλλά και με την εξαθλίωση των υποτελών. Οι διεκδικήσεις, τα ψεύτικα οράματα και οι παράλογες απαιτήσεις των Ενετών, αλλά και τα δεινά των ντόπιων, φέρνουν τον Άνσελμο αντιμέτωπο με μια διαφορετική πραγματικότητα και τον οδηγούν σε αμφισβητήσεις και εσωτερικές συγκρούσεις.
Φιλία χωρίς όρια
Αγαθή Ποτουρίδου Τσιάμη
Μυθιστόρημα
Τι είναι αυτό που μετατρέπει τις απλές συμμαθήτριες σε αχώριστες φίλες. Πόσο μπορεί η φιλία να αλλάξει τη ζωή κάθε παιδιού. Μέσα από απρόσμενα γεγονότα, αγωνίες αλλά και ευχάριστες στιγμές, η Ιωάννα και η παρέα της ανεβαίνουν ένα-ένα τα σκαλοπάτια της εμπειρίας και της γνώσης. Γεμάτες δυναμισμό, κέφι και χιούμορ καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα δύσκολα της ζωής και να ανακαλύψουν πολλά από τα μυστικά της. Κυρίως όμως γνωρίζουν καλύτερα τον ίδιο τον εαυτό τους και κάνουν ένα βήμα προς την ωριμότητα. Διαπιστώνουν με όλα αυτά πως η αληθινή φιλία δεν έχει όρια.
Ο έρωτας και ο θάνατος Στα χρόνια της ελπίδας
Γιώργος Θ. Πρίντζιπας
Μυθιστόρημα
Αρχές του 20ού αιώνα. Η Αθήνα ζει στην ανεμελιά της μπελ επόκ. Την ίδια περίοδο η Θεσσαλονίκη ζει στη δίνη του Μακεδονικού Αγώνα και έχει γίνει κέντρο ξένων προπαγανδών και χώρος δράσης μυστικών υπηρεσιών. Οι κάτοικοί της ζουν αγκαλιά με το θάνατο που ελλοχεύει σε κάθε εκδήλωση της κοινωνικής τους ζωής κι η Μακεδονία αγωνίζεται για την παραμονή της στον εθνικό κορμό. Σ’ αυτό το κλίμα αποφασίζει να ζήσει ο Μίλτος ακολουθώντας την παρόρμηση της καρδιάς του. Νέος Αθηναίος που βρέθηκε, χωρίς να το θελήσει, στην καρδιά γεγονότων σημαδιακών για τη σύγχρονη ιστορία και μάλιστα πρωταγωνίστησε σ’ αυτά. Ταυτόχρονα ζώντας την προσμονή και την ελπίδα ενός ανεκπλήρωτου έρωτα ωριμάζει μέσα στον πόλεμο και στην καθημερινή πάλη.
Κράτα μου σφιχτά το χέρι
Αγαθή Ποτουρίδου Τσιάμη
Μυθιστόρημα
Η Φαίδρα είναι μια κοπέλα με προσδοκίες και όνειρα. Αναζητά τον μεγάλο έρωτα και τον βρίσκει, όσο αταίριαστος κι αν φαίνεται αρχικά πως είναι. Μαζί όμως έρχεται και μια απρόσμενη εγκυμοσύνη. Θα αποφασίσει να κρατήσει το παιδί, διακινδυνεύοντας να στιγματιστεί ως ανύπαντρη μητέρα ή θα καταφύγει στη συνηθισμένη επιλογή, που θα την βόλευε αφάνταστα και θα διευκόλυνε τη σχέση της με τον καλό της. Ένα δίλημμα, γνωστό σε πολλές γυναίκες αλλά και άντρες, αναδύεται μέσα σ’ αυτό το μυθιστόρημα, για να μας κάνει μετόχους στο κοινό μυστήριο της ζωής.
Φωνές στην έρημο
Στάθης Καρράς
Μυθιστόρημα
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων ξένων περιπλανιέται στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Εγγλέζος εκείνος, Γερμανίδα εκείνη. Έχουν και οι δυο διαβάσει για την ιστορία του τόπου που επισκέπτονται. Για το συνταίριασμα του αθλητικού πνεύματος με την ειρήνη. Για τον πρωτόφαντο θεσμό της «ιερής εκεχειρίας», που ‘χε στον τόπο αυτό γεννηθεί. Είδαν οι δυο ξένοι, αποθαύμασαν, στοχάστηκαν. Σωπαίνουν τώρα. Ακουμπισμένοι στα κατάλοιπα αρχαίας κολόνας. Ξάφνου εκείνη, στο σύντροφό της: «Μου φαίνεται κάπου να ταξιδεύεις». – «Ταξιδεύω», είναι η απάντηση. – «Που.» – «Αρμένισμα στο χρόνο. Μετά το ταξίδι στον αρχαίο κόσμο, ώρα και για το δικό μας. Ο πατέρας μου, ο πατέρας σου… Ύστερα εμείς οι δυο…» Ζωές που λες κι αναπηδούν πότε μέσ’ από παραμύθι απίθανο και πότε μέσ’ απ’ όνειρο εφιαλτικό. Είναι εδώ η Ιστορία που γίνεται μυθιστόρημα. Είναι το μυθιστόρημα που γίνεται Ιστορία. Ακριβώς για να ξαναδώσει σ’ αυτήν ανθρώπινο πρόσωπο. Και ήρωες κάποιοι από ‘κείνους πάνω στους οποίους, άσχετα από στρατόπεδα, ξέσπασαν οι λαίλαπες δύο τρομερών παγκόσμιων πολέμων. Αυτών που σημάδεψαν ανεξίτηλα τον Εικοστό Αιώνα. Από τις σελίδες του βιβλίου περνούν περιστατικά άγνωστα στους πολλούς. Ή ξεχασμένα πια. Κι ωστόσο πολλά απ’ αυτά έχουν και στις μέρες μας το νόημά τους. Και πέρ’ από το συγκινησιακό στοιχείο, ξανοίγουν ευρύ πεδίο για διαχρονικό στοχασμό…
Στον δρόμο του εφικτού
Αλέκα Ρίτσου
Μυθιστόρημα
Μια γυναίκα και η ιστορία της. Θα την ακολουθήσουμε στο οδοιπορικό που ανέτρεψε τα δεδομένα της ζωής της. Θα μας ξαφνιάσει με την τόλμη των επιλογών της. Μακριά από μεγάλες προσδοκίες, βαδίζοντας στο δρόμο του εφικτού, αφήνοντας πίσω υπαινιγμούς εγκόσμιου μεγαλείου, απορρίπτοντας το φθαρτό και το ψιμύθιο, θα την ακούσουμε να μας λέει με όρους πειστικούς πως είναι προτιμότερο να κατασκευάσεις τον κόσμο σου από την αρχή, παρά να πεθάνεις μέσα στα παλιά του σχήματα. Μέσα από έναν αγώνα εσωτερικό και όχι μόνον, θα οδηγηθεί στην κάθαρση και θα κερδίσει την ίδια της τη ζωή. Ανάγκη πάσα να βρεθεί το όνειρο και το προσωπικό μας νησί. Όπου ως νησί ορίζεται όχι το σημείο στο χάρτη, όχι μόνο ο τόπος, αλλά ο τρόπος και το όραμα. Η Φωτεινή θα μας βεβαιώσει ότι μπορεί να γίνει…
Τρεις μοναξιές και μια ληστεία
Λίτσα Καραμπίνη
Μυθιστόρημα
Θα μπορούσες να πεις πως ήτανε μια ασήμαντη ληστεία, αν η γριά δεν έπαιρνε μαζί της όμηρο το ληστή και τη λεία του μαζί. Κι υστέρα, κανείς ποτέ δεν έμαθε τι έγινε. Γιατί η ληστεία ήτανε μόνο το άλλοθι των ληστών. Γιατί οι ληστές υπήρξαν πάντα όμηροι των ονείρων τους. Γιατί οι όμηροι λήστεψαν τα λάφυρα της ζωής των ληστών. Και γιατί η μοναξιά θα στήνει πάντοτε ενέδρες και θα κατασπαράζει λάφυρα, ομήρους και ληστές. Η μοναξιά… Μια σήψη υγρή, βαριά και γλοιώδης που κατακάθεται μέσα σου αργά, αφήνοντας χάσματα πίσω της, μικρά και μεγάλα, απ’ όπου μπαινοβγαίνουν του κόσμου όλου οι άγγελοι και οι δαίμονες μαζί.
There are no reviews yet.