Βάδιζε υγιαίνων (12η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Οι περισσότεροι άνθρωποι αποδίδουμε τις αρρώστιες μας στην τύχη. Επικροτούμε με ενθουσιασμό και αποδεχόμεθα το βιοϊατρικό πρότυπο της σύγχρονης δυτικής ιατρικής μόνο επειδή φοβόμαστε την κριτική του τρόπου ζωής μας και μήπως αναγκασθούμε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας και αναζητούμε το μαγικό τέχνασμα που θα αποκαταστήσει τη διασαλευμένη υγεία μας από τους ιατρούς, την ιατρική τεχνολογία και τα φάρμακα. Αλλά γίνεται όλο και περισσότερο εμφανές ότι αρρωσταίνουμε επειδή μας εξοντώνει η δουλειά μας και η απραξία της σχόλης μας και επειδή προσπαθούμε να λειτουργήσουμε με τρόπο ενάντια στη φύση μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και στις γενικότερες επιδιώξεις μας. Είναι ανάγκη να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν η υγεία και η αρρώστια σ’ έναν πολιτισμό. Η αρρώστια μπορεί να είναι μια μεταμφιεσμένη ευλογία, γιατί μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας και το σύστημα αξιών και να αλλάξουμε τον τρόπο που εργαζόμαστε και διασκεδάζουμε. Υγεία δεν είναι η απουσία κάποιων ενοχλητικών συμπτωμάτων, αλλά μια πολυδιάστατη κατάσταση που συμπεριλαμβάνει απόλυτα αλληλοεξαρτημένες φυσικές, ψυχικές, διανοητικές, κοινωνικές και υπαρξιακές διαστάσεις.
€ 14.13 € 11.30
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.30 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | π. Φιλόθεος Φάρος |
| Σελίδες | 232 |
| isbn13 | 978-960-527-279-1 |
| isbn | 960-527-279-2 |
Be the first to review “Βάδιζε υγιαίνων (12η Έκδοση)”
You may also like…
Ταξίδι αυτοανακάλυψης (18η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Πολλοί από εμάς τους ανθρώπους νομίζουμε ότι είμεθα ευτυχισμένοι και πλήρεις, αλλά πολύ λίγοι αποκτούμε αυτό το είδος της πληρότητας που επιτυγχάνεται με μια σε βάθος εξερεύνηση του εαυτού μας. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πραγματικός άνθρωπος αν δεν γνωρίζει ποιος και τι είναι· και επιτυγχάνει αυτή την αυτογνωσία όχι μόνο όταν γνωρίζει τον εαυτό του ως άγγελο αλλά και όταν τον γνωρίζει σαν ζώο… … ο άνθρωπος όσο και όλα τα ανθρώπινα είναι και θα είναι πάντα ένα πακέτο μεγαλείου και φρίκης. Αυτή είναι μια κραυγαλέα πραγματικότητα που όλοι έχουμε μικρότερη ή μεγαλύτερη δυσκολία να δεχθούμε και γι’ αυτό βασανιζόμεθα και βασανίζουμε… … Η ανθρωπιά, η καλοσύνη, η ευαισθησία και η συμπόνια για τον άλλο, η κοινωνία με τον άλλο και η προσφορά, κάνουν έναν άνθρωπο πολιτισμένο και τον κόσμο μας καλύτερο. Χωρίς αυτά η ομορφιά της τέχνης, η εφευρετικότητα της επιστήμης, η βιβλιογραφική σοφία και οι βαθυστόχαστοι λόγοι των φιλοσόφων όχι μόνο δεν βελτιώνουν την κατάσταση του κόσμου, αλλά συχνά στηρίζουν την κτηνωδία του.
π. Φιλόθεος Φάρος (Filotheos Faros)
Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης, όπου απέκτησε μια σημαντική ψυχοθεραπευτική εμπειρία κάνοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία και κυρίως εργαζόμενος με οικογένειες και ζευγάρια. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επεχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ’ ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου καλλιεργείται και προάγεται η κοινοτική ζωή. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και είκοσι βιβλία που πραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα, όπως είναι το πένθος, ο γάμος, η ανατροφή των παιδιών, ο έρωτας κτλ.
Η παρουσίαση του βιβλίου του π. Φιλόθεου Φάρου «Στοχασμοί»
Γονείς και παιδιά (10η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος – π. Σταύρος Κοφινάς
Οι σχέσεις γονέων και παιδιών ήταν πάντοτε κρίσιμες και φορτισμένες. Στις μέρες μας τα πράγματα έχουν επικίνδυνα χειροτερέψει. Γιατί, ενώ αμφισβητήθηκαν και αναθεωρήθηκαν χωρίς επαρκή μελέτη και γνώση οι παλιές αντιλήψεις γι’ αυτές, εφαρμόζονται νέες αντιλήψεις, που δεν έχουν προηγουμένως δοκιμαστεί και αποδεικνύονται ακατάλληλες. Οι νέες αυτές αντιλήψεις που επεκράτησαν, έχουν αποδειχτεί συχνά πιο ολέθριες από τις παλιές. Το αποτέλεσμα είναι γονείς και παιδιά να «ψηλαφούν εν αορασία» στα σκοτάδια αυτής της συγχύσεως. Οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου επιχειρούν να προσφέρουν μια καθοδηγητική βακτηρία στους γονείς και τα παιδιά που ψηλαφούν. Το κάνουν με δέος, συνεπικουρούμενοι από μια πλούσια αναφορά στην πατερική σοφία και παράδοση και στη σύγχρονη ψυχολογία και με την επίγνωση ότι παρόμοιες εξ ίσου καλοπροαίρετες προσπάθειες εξελίχτηκαν σε παγίδες που δυσκόλεψαν ακόμη περισσότερο τα βήματα των ψηλαφώντων…
Ο μύθος της ψυχικής νόσου (16η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Μια πρόταση για μια διαφορετική θεώρηση και ψυχοθεραπευτική προσέγγιση της ψυχικής διαταραχής.
Ο άνθρωπος έχει πληρότητα ζωής στο ποσοστό που έχει ικανοποιήσει τρεις κύριες ανάγκες του. Την ανάγκη να αγαπά, την ανάγκη να τον αγαπούν και την ανάγκη να αισθάνεται ότι έχει αξία. Η ικανοποίηση όμως αυτών των αναγκών έχει κάποιο κόστος. Φέρνει τον άνθρωπο σε σύγκρουση με την κοινωνική σύμβαση, την οικογένεια, τους φίλους και τους γνωστούς και μπορεί να του δημιουργήσει επαγγελματικές και οικονομικές δυσκολίες. Κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη για την ικανοποίηση των καίριων αναγκών τους και αποδρούν στην ψυχική διαταραχή. Το πρόβλημά τους δεν είναι ούτε βιολογικό αλλά ούτε το βεβαρημένο ιστορικό τους, αλλά η απροθυμία τους να αναλάβουν την ευθύνη της ζωής τους.
Γι’ αυτό η θεραπεία τους δεν θα επιτευχθεί ούτε με φάρμακα ούτε με αναδρομές στο παρελθόν αλλά με την ενίσχυση της δυνατότητας, που έστω και σε λανθάνουσα κατάσταση έχουν, να τολμήσουν αυτό που χρειάζονται για να μπορέσουν να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να αγαπούν, να αγαπώνται και να αισθάνονται ότι έχουν αξία.
Ήθος άηθες
π. Φιλόθεος Φάρος
Η αποφυγή του κακού και η αντίσταση στη διαφθορά.
Όταν οι άνθρωποι, είτε σαν μεμονωμένα άτομα είτε σαν κοινωνίες, περνούν κάποια κρίση, όταν δηλαδή ο τρόπος που ζουν δεν λειτουργεί καλά, δημιουργείται η ανάγκη της αλλαγής.
Οι αλλαγές που προτείνονται σε αυτές τις περιπτώσεις ανήκουν σε τρεις κατηγορίες: α) Αλλαγές γενικές, εξωτερικές και απρόσωπες. Δηλαδή κοινωνικές, πολιτειακές ή πολιτιστικές, β) Εξωτερικές μεν αλλά προσωπικές και γ) Προσωπικές και εξωτερικές.
Τις γενικές, εξωτερικές και απρόσωπες αλλαγές τις προτείνουν οι διάφορες ιδεολογίες. Η Αγία Γραφή προτείνει τις αλλαγές των δύο τελευταίων κατηγοριών. Αν υπάρχει κάποια ένταση μεταξύ των πολιτικών ιδεολογιών και της χριστιανικής παραδόσεως, συνίσταται ακριβώς σε αυτό: Οι πολιτικές ιδεολογίες πιστεύουν ότι οι άνθρωποι αλλάζουν όταν αλλάζουν οι κοινωνικές δομές, ενώ στη χριστιανική παράδοση κυριαρχεί η πεποίθηση ότι μόνο οι αλλαγμένοι, δηλαδή οι θεωμένοι άνθρωποι, μπορούν να πραγματοποιήσουν και τις δομικές αλλαγές που θα οδηγήσουν στη βελτίωση της κοινωνίας.
Έρωτος φύσις (24η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Ίσως τίποτε άλλο δεν προκαλεί τόσο ανθρώπινο πόνο και δεν γίνεται αιτία τόσης σπατάλης ανθρώπινης ζωής, όσο η επικρατούσα αντίληψη για την πραγματική φύση και λειτουργία του έρωτα. Ιδιαίτερα ολέθρια για τον άνθρωπο και τη ζωή του είναι η εντύπωση που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι για την περί έρωτος άποψη της χριστιανικής παραδόσεως. Ίσως τίποτε δεν είναι τόσο κρίσιμο και τόσο καίριο για τον άνθρωπο όσο η γνώση για την πραγματική φύση του έρωτα, γιατί ο έρως είναι η πηγή της ζωής. Η πραγματική φύση του έρωτα δεν έχει καμία σχέση με το δίλημμα μεταξύ μίας ανέραστης και μίας έκλυτης ζωής, που είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο έρως δεν είναι ούτε απλώς μια σωματική λειτουργία, ούτε ένα θανάσιμο αμάρτημα, αλλά η θεόσδοτη παρόρμηση του ανθρώπου να επιδιώξει την ένωσή του με τον άλλο, που είναι βασική προϋπόθεση της ζωής.
Η εκκλησία ως σκάνδαλο και ως σωτηρία
π. Φιλόθεος Φάρος
Η Εκκλησία που είναι η πεμπτουσία της προσφοράς του Χριστού και η βασιλεία του Θεού στον κόσμο, είναι ένας τρόπος ζωής, ένας χώρος ελευθερίας και απλότητος, μια οικογένεια, που συγκροτείται με την αγάπη και την ενότητα των ανθρώπων, που την αποτελούν ως αδελφοί, με τον Θεό κοινό τους πατέρα, και που προσπαθούν να έχουν την ψυχή και την καρδία μία, να είναι αλλήλων μέλη, να μοιράζονται ότι έχουν και ότι είναι, και έτσι σώζει τον άνθρωπο εδώ και τώρα, γιατί ικανοποιεί μία καίρια και βασική ανάγκη του. Η Εκκλησία ως τρόπος ζωής δεν είναι μία υπόσχεση πληρότητος χωρίς ημερομηνία λήξεως και η λατρευτική της ζωή έχει μοναδικό στόχο να είναι γεύση και πρότυπο αυτού του πληρωτικού τρόπου ζωής. Όμως αυτό το υπέροχο δώρο του Θεού στον άνθρωπο παραχαράχθηκε και διαστρεβλώθηκε και έγινε ένας οργανισμός με όλα τα στοιχεία φθοράς και θανάτου του κόσμου, όπως η εξουσία, η γραφειοκρατία, ο ανταγωνισμός, η συναλλαγή, η ακοινωνησία, η ανωνυμία, ο ατομικισμός, η ιδιοτέλεια, η επίδειξη και όλα τα επακόλουθά τους και από το πιο σημαντικό μέσο σωτηρίας του ανθρώπου έγινε ένα ιδιαίτερα προκλητικό σκάνδαλο…
Συγκυρίες και επιλογές, Αυτοβιογραφία (6η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Ο τρόπος που συχνά αξιολογούμε τα πράγματα και τους ανθρώπους είναι συνήθως ανακριβής και απλοϊκός. Μας εξυπηρετεί να ζούμε σε μία εικονική πραγματικότητα και φαίνεται να πιστεύουμε ότι αυτό είναι απαραίτητο για να αποφευχθεί κάποιος υποτιθέμενος όλεθρος. Μας βολεύει να πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι μαύρα ή άσπρα. Να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κληρικούς, μας αρέσει και εξυπηρετεί κάποιες ανάγκες της ανωριμότητός μας να ειδωλοποιούμε και να αποθεώνουμε κάποιους απ’ αυτούς και κάποιους να τους θεωρούμε βδελύγματα. Όμως στην ειδωλοποίηση ακολουθεί αναπότρεπτα, αργά ή γρήγορα, η δαιμονοποίηση.
Πριν και μετά το Πάσχα
π. Φιλόθεος Φάρος
Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας αναζητεί, αναλύει και ερμηνεύει, για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά τα μηνύματα της πνευματικής πανδαισίας της περιόδου Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Πάσχα.
Τονίζει τη σπουδαιότητα της «Συνάντησης» του ανθρώπου με τον «Αναστημένο» Χριστό σαν αποτέλεσμα της λειτουργικής αυτής Ακολουθίας, η οποία -κάθε άλλο- παρά επιπόλαια διαδικασία μπορεί να θεωρηθεί .
Ο αναγνώστης, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού μπορεί να ανακαλύψει έναν θαυμάσιο οδηγό, μέσα από τον οποίο, μπορεί να αντλήσει πληθώρα πληροφοριών και στοιχείων ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει ενεργά στις Λειτουργικές εκδηλώσεις της Εκκλησίας, την περίοδο….. Πριν και Μετά το Πάσχα.
Συζυγία
π. Φιλόθεος Φάρος – π. Σταύρος Κοφινάς
῾O ἔρωτας σὲ μιὰ σχέση μπορεῖ νὰ παραμείνει ζωντανὸς καὶ νὰ ἀναπτύσσεται διαρκῶς. Πολλοὶ σκέπτονται τὸ ἐρωτικὸ εἰδύλλιο σὰν τὴν ἔκσταση τοῦ ἐφηβικοῦ ἔρωτα σύμφωνα μὲ τὸ χολυγουντιανὸ πρότυπο. Ὑποθέτουν ὅτι τὸ ἐρωτικὸ εἰδύλλιο ἀτονεῖ κάποτε, μετὰ τὸν μήνα τοῦ μέλιτος ἤ τουλάχιστον τὰ πρῶτα χρόνια μετὰ τὸν γάμο. Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ ἀντίληψη ἀγνοεῖ ὅτι ὑπάρχει ἕνα εἶδος ρομαντισμοῦ κατάλληλο γιὰ κάθε στάδιο τοῦ συζυγικοῦ κύκλου.
Ὁ ρομαντισμὸς καὶ ἡ ἐρωτικὴ διάθεση ἀποτελοῦν στὸν καλὸ γάμο διαρκῶς ἀναπτυσσόμενες πραγματικότητες. Τὸ εἰδύλλιο συνεχίζεται κατὰ τὸν γάμο, ὅπου δύο ἄνθρωποι ὡριμάζουν στὴν ἀγάπη τους ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλο. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη θὰ ἀναπτύσσεται, ἂν τρέφεται μέρα μὲ τὴ μέρα, καθὼς οἱ σύζυγοι ἀνάγουν σὲ τέχνη τὴν διατήρηση τοῦ εἰδυλλίου τους.
Κάθε σύζυγος χρειάζεται ἀρκετὴ ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό του καὶ στὸν σύντροφό του γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ συζητεῖ, ρεαλιστικὰ καὶ ὄχι ἀμυντικά, θέματα ἐπίμαχα. Οἱ ἐποικοδομητικὲς προσπάθειες ἐπιλύσεως προβλημάτων θὰ φέρουν τοὺς συζύγους πλησιέστερα τὸν ἕνα στὸν ἄλλο καὶ θὰ τοὺς ὁδηγοῦν στὸ «ἐμεῖς», χωρὶς νὰ καταστρέψουν τὸ «ἐγὼ» καὶ τὸ «ἐσύ».
Σὲ μιὰ συζυγικὴ σχέση ὁ ἕνας ἀποδέχεται τὴν ἰδιαιτερότητα τοῦ ἄλλου. Ἡ συμπεριφορὰ τοῦ συζύγου καὶ τῆς συζύγου μαζὶ ἀποτελοῦν ἕνα ὁλοκληρωμένο βίωμα. Συμπληρώνουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο, ὅπως ἀλληλοσυμπληρώνονται τὸ βουνὸ καὶ ἡ πεδιάδα, ἡμέρα καὶ ἡ νύχτα ἢ οἱ ἐποχὲς τοῦ χρόνου. Οἱ προσωπικὲς ἰδιαιτερότητες καὶ ἀντιθέσεις τοὺς βοηθοῦν νὰ χαίρονται ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Ἔτσι ἡ πραγματικὴ συντροφικότητα βοηθᾶ τὸν καθένα νὰ ἱκανοποιήσει τὶς ἀνάγκες τοῦ ἄλλου.
Ούτε πολύ νωρίς, ούτε πολύ αργά (8η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος – Γιώργος Σιγαλός
Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΜΕΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Η εντυπωσιακή ανταπόκριση στο βιβλίο «Στου δρόμου τα μισά» έδειξε ότι αφ’ ενός δεν έχει δοθεί στη μέση ηλικία η προσοχή που δικαιούται και αφ’ ετέρου ότι πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλη ανάγκη για ενημέρωση σ’ αυτό το θέμα, προκειμένου να αξιοποιήσουν κατάλληλα μια μεγάλη ευκαιρία να ζήσουν με πληρότητα και νόημα το δεύτερο μισό της ζωής τους. Στο μεταξύ, η δική μας ευαισθητοποίηση για τη μέση ηλικία μας έδωσε τη δυνατότητα να κάνουμε κάποιες καινούργιες σχετικές διαπιστώσεις και σκέψεις και να ανακαλύψουμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον υλικό που πιστεύουμε ότι μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό και αναγκαίο συμπλήρωμα του προηγούμενου βιβλίου.
Στου δρόμου τα μισά (22η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Είναι πολύ σημαντικό στη μέση ηλικία να αλλάξουμε τον προσανατολισμό από το μέλλον στο παρόν… γιατί το να συνεχίζεις ένα προσανατολισμό προς το μέλλον είναι σαν να κρατάς μια ωρολογιακή βόμβα.
Αν ο άνθρωπος στη μέση ηλικία δεν εγκαταλείψει τις ναρκισσιστικές αξίες του πολιτισμού μας για επιτυχία, πλούτο, λάμψη και προβολή, με τις οποίες πορεύτηκε το πρώτο μισό της ζωής του, για να υιοθετήσει τις πνευματικώτερες αξίες των σχέσεων, της κοινωνίας, της προσφοράς, της στροφής από το εγώ στο εμείς που παρέβλεψε στο πρώτο μισό της ζωής του, το μέλλον του θα είναι θλιβερό.
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όσους ανθρώπους θέλουν να αναπτυχθούν και να βελτιώσουν τη ζωή τους- ανεξάρτητα από το πόσο είναι ήδη καλή – για να κάνουν την εμπειρία της μέσης ηλικίας μία είσοδο σε ένα πιο ικανοποιητικό τρόπο ζωής, ακόμα και αν αυτή τη στιγμή δεν βιώνουν συνειδητά μία κρίση.
Στοχασμοί (7η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Για πολλούς ανθρώπους που τους ταλαιπωρούν προβλήματα, αμφιβολίες ή θλίψη, οι σκέψεις αυτού τού μικρού βιβλίου ίσως αποτελέσουν μία χείρα βοηθείας που απλώνεται να τους βοηθήσει στις δύσκολες ατραπούς του δρόμου της ζωής. Nα κατανικήσουν τις αντιξοότητες,
να κατανοήσουν τα προβλήματα και να κοιτάξουν το μέλλον με γαλήνη και εμπιστοσύνη.
Η ίαση ως υγείας ολοκληρία (5η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Στην πρωτοπορία της ιατρικής συντελείται μια επανάσταση αντιλήψεων. Μετά από έναν αιώνα επιστήμης προσανατολισμένης προς τη νόσο και επικεντρωμένης στην παθογένεση, αναγνωρίζεται η οικολογική συνάφεια της υγείας. Επαναβεβαιώνεται η πεποίθηση των αρχαίων πολιτισμών ότι οι διαδικασίες γεννήσεως, αναπτύξεως και υγείας, καθώς επίσης εκείνες της φθοράς, της ασθένειας και του θανάτου, εξελίσσονται μέσα σε ένα σύστημα χώρου και χρόνου, η πενταγωνική περίμετρος του οποίου είναι το περιβάλλον, ο ανθρώπινος οργανισμός, οι θεραπευτικές διαδικασίες, ο τρόπος ζωής και το υπερβατό. Μετά από πολύ χρόνο, μπορούμε τώρα να δούμε πόσο διορατικός ήταν ο «δεισιδαίμων» νους. Μπορούμε να οικειοποιηθούμε τη μεγαλοφυΐα του σε μια σύγχρονη ερμηνεία. Εκκλησιαστική παράδοση και επιστημονική πρωτοπορία δείχνουν σχεδόν ομόφωνα πως πρέπει να αντιμετωπισθεί η νόσος για να είναι αποτελεσματική και ουσιαστική η θεραπεία της.
Η αλλοίωση του χριστιανικού ήθους (4η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Αυτό το βιβλίο βασίζεται στην πεποίθηση ότι πραγματικά για τις συμφορές του σύγχρονου κόσμου ευθύνεται, σε ένα μεγάλο ποσοστό, η παραμόρφωση του χριστιανισμού, που πραγματοποιήθηκε αρχικά στη Δύση και στόχος του είναι να καταδείξει και να καταγγείλει τη διαστροφή μάλλον, παρά να αποτελέσει μια συλλογή νανουρισμάτων για το σύγχρονο άνθρωπο. Η παρουσίαση οδυνηρών αληθειών μπορεί να είναι από ενοχλητική μέχρι εξοργιστική, ειδικά για αυτούς που είναι τόσο ανώριμοι, ώστε να θέλουν να ακούν μόνον ό,τι τους ευχαριστεί και που δε μπορούν να ανεχθούν ο,τιδήποτε προκαλεί δυσφορία.
Παπαδοσύνης μορφή και παραμόρφωση
π. Φιλόθεος Φάρος
Η επικρατούσα αντίληψη σήμερα για το λειτούργημα του κληρικού στο εκκλησιαστικό κατεστημένο και στους κύκλους των θρησκευομένων, δεν συμβιβάζεται με την αντίληψη που κυριαρχεί στην ανόθευτη δισχιλιετή παράδοση της Εκκλησίας για την οποία το λειτούργημα του κληρικού δεν είναι τελετουργικό αλλά ποιμαντικό. Δεν είναι στόμφος αλλά απλότητα. Δεν είναι επισημότητα αλλά προσημία. Δεν είναι απόσταση αλλά προσέγγιση. Δεν είναι εξουσία αλλά διακονία. Δεν είναι τύπος αλλά ουσία… Δεν είναι αυτό σχεδιασμός αλλά προϋποθέτει ενδελεχή και εμπειρική γνώση της ζωής, της ανθρώπινης φύσης και της διδασκαλίας του Ιησού. Τέλος, το λειτούργημα του κληρικού είναι να φέρει στον άνθρωπο της εποχής του την αγάπη του Χριστού, ο οποίος αγαπώντας τον μη αξιαγάπητο λύνει τον φαύλο κύκλο της ανθρώπινης κακοδαιμονίας.
Το πένθος
π. Φιλόθεος Φάρος
Ορθόδοξη, Λαογραφική και Ψυχολογική θεώρηση
Μια διεξοδική ανάλυση και αντιμετώπιση της καταστάσεως του πένθους και της θλίψης, όπως την προσεγγίζει ο π. Φιλόθεος Φάρος. Ο συγγραφέας εξετάζει το θέμα κάτω από το φως της διδασκαλίας των Πατέρων της Εκκλησίας, της εμπειρίας του λαού μας και των πορισμάτων της σύγχρονης επιστήμης, αντιπαραθέτοντας την ορθόδοξη στάση και αντιμετώπιση σε αυτήν που έχει αναπτύξει ο δυτικός κόσμος.
Διάλογος (2η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Το βιβλίο αυτό δεν πραγματεύεται περισπούδαστα θέματα· διαπιστώνει πραγματικότητες γνωστές σε όσους διαθέτουν κοινό νου, που όμως φαίνεται ότι στην πράξη εξακολουθούμε να τις αγνοούμε…
Γράφτηκε με την πρόθεση να υπηρετήσει την άμεση, πρακτική αλλά και κρίσιμη ανάγκη του ανθρώπου να διαλέγεται και να κοινωνεί με τον συνάνθρωπο, πράγμα που απαιτεί κάποιες βασικές δεξιότητες…
Σήμερα, πολλά χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, εξακολουθεί να μας καταπλήσσει η τραγική αναπηρία του Έλληνα, τόσο του απαίδευτου όσο και του πλέον καλλιεργημένου, που δεν του επιτρέπει να κάνει διάλογο. Όλοι, σε όλους τους χώρους, μονολογούμε… ιδιαίτερα στα αποκαλούμενα μέσα ενημέρωσης.
Όλοι μιλούν ταυτόχρονα χωρίς αιδώ, παρά τα εντυπωσιακά σκηνικά δημοκρατικής πολυφωνίας και διαλόγου.
Αυτές οι διαπιστώσεις μας πείθουν ότι η επανέκδοση του βιβλίου είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη.
Γάμος
π. Φιλόθεος Φάρος – π. Σταύρος Κοφινάς
Τὰ περισσότερα ζευγάρια περνοῦν πολλὲς ἥσυχες ὧρες μαζὶ μακριὰ ἀπὸ τὸν θόρυβο τῆς καθημερινῆς ζωῆς καὶ ταξιδεύουν συχνὰ μόνοι τους σὲ ὡραῖα μέρη. Κάθε φορὰ ποὺ πρέπει νὰ καληνυχτίσουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο καὶ νὰ ἀποχωριστοῦν αἰσθάνονται μιὰ ἀνείπωτη ὀδύνη ἀλλὰ σκέφτονται μὲ ἀνακούφιση ὅτι σύντομα θὰ παντρευτοῦν καὶ θὰ εἶναι πάντοτε μαζί. Στὸν μήνα τοῦ μέλιτος ὅλα μπορεῖ νὰ εἶναι θαυμάσια ἀλλὰ ὅταν γυρίζουν ἀπὸ αὐτὸν γιὰ κάποιο λόγο τὸ ὄνειρο δὲν πραγματώνεται.
Τὶς περισσότερες φορὲς καὶ οἱ δύο σύζυγοι ἐπιστρέφουν καὶ ρίχνονται ἀμέσως στὴ δουλειά. Συνήθως λέμε ὅτι ἔτσι εἶναι τὰ πράγματα, δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἀλλιῶς καὶ κατηγοροῦμε τὸ σύστημα ἢ τὶς κοινωνικὲς συνθῆκες. Ὅμως μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο προσπαθοῦμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν εὐθύνη μας γιὰ τὶς ἐπιλογές μας.
Στὴν πραγματικότητα κάθε ζευγάρι ἀποφασίζει ἂν θὰ βάλει τὴ μεταξύ τους σχέση πάνω ἀπ’ ὅλα. Ἡ καλλιέργεια τοῦ ἔρωτα στὸν γάμο γιὰ πολλοὺς εἶναι περιττὴ καὶ μάταιη. Ὅλοι αὐτοὶ ἀγνοοῦν ὅτι ὁ ἔρωτας εἶναι ἡ προσπάθεια κι ἐπιθυμία τῶν συζύγων νὰ γίνουν σάρκα μία καὶ ὅτι ἡ καλλιέργεια αὐτοῦ τοῦ ἔρωτα πρέπει νὰ εἶναι ἡ κύρια ἐπιδίωξη τοῦ ἔγγαμου βίου.
Η διαχείριση της αγάπης (19η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Η πραγματική συμφορά που υφίσταται σήμερα η ελληνική κοινωνία δεν είναι η οικονομική δυσπραγία. Αυτή είναι μόνο μία και όχι η σοβαρότερη συνέπεια της ανυπολόγιστης καταστροφής. Συνίσταται δε στον ενταφιασμό ανεκτίμητων χαρισμάτων ολόκληρων γενεών με την υπόσχεση της εύκολης ζωής που εξαπατηθήκαμε να πιστεύουμε ότι είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση. […] Ασχολούμενοι διαρκώς και αποκλειστικά με το κακό που μας κάνουν οι άλλοι, κατασπαταλάμε όχι μόνο τις δυνατότητες και τα χαρίσματά μας, αφήνοντας αναξιοποίητες πολύτιμες ευκαιρίες, αλλά κατασπαταλάμε και αυτή την ίδια τη ζωή μας. Την ποιότητα της ζωής ενός ανθρώπου δεν την καθορίζει το κακό που του κάνουν οι άλλοι. Την ποιότητα της ζωής του την καθορίζει το κακό που κάνει εκείνος στους άλλους, γιατί το κακό που κάνει εκείνος στους άλλους διαφθείρει την ίδια του την υπόσταση. […] Η αγάπη και η διαχείριση της αγάπης μεταξύ άλλων είναι και μία τέχνη, που χρειάζεται να την διδαχθή ο άνθρωπος, όπως χρειάζεται να διδαχθή την τέχνη της ζωής γενικότερα.
best sellers.
Related Products
Μικρές Ανάσες (2η Έκδοση)
Ελένη Καραγιάννη
Ψυχολογικά Διηγήματα
Σε μια εποχή που ο χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα… Ανάμεσα σε υπερβολικές πληροφορίες που διαρκώς μας υπερβαίνουν, η δυνατότητα να σταματάει ο χρόνος ώστε να επιτρέπονται οι εσωτερικές διεργασίες… μικρές ανάσες.
Μόνοι ανάμεσα σε απρόσωπα πλήθη… όταν η πρώτη ανάγνωση βιώνει τον άλλο ως αντίπαλο, οι συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο, η αλήθεια σου, η αλήθεια μου, η αναμέτρηση που οδηγεί στην αλληλεπίδραση, η ομορφιά της συνάντησης…
… μικρές ανάσες…
Οι συνδέσεις με το παρελθόν που εξηγούν τα δυσνόητα του παρόντος, διαψεύδουν το πεπρωμένο κι ελευθερώνουν τις επιλογές…
… μικρές ανάσες…
Οι εσωτερικές διαδρομές
Οι διορθωτικές κινήσεις
Οι μάχες οι αναίμακτες..
… μικρές ανάσες
η ελαφράδα μέσα στη σοβαρότητα
η σοβαρότητα μέσα στην ελαφράδα
Χρειαζόμαστε την οικογένεια;
π. Βασίλειος Θερμός
Το ερώτημα του τίτλου σε άλλες εποχές θα ήταν περιττό. Οι νεώτερες εξελίξεις, όμως, καθιστούν αναγκαία την απάντησή του. Δηλώνοντας ότι εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε την οικογένεια, αυτομάτως χρεωνόμαστε με την ανάγκη για περισσότερη εργασία θεωρητικά και πρακτικά σε πλήθος τομέων της καθημερινότητας, προκειμένου να συνεργήσουμε στη δημιουργία υγιέστερων οικογενειών που θα πείθουν με την παρουσία τους τον μπερδεμένο κόσμο ότι, ναι, χρειαζόμαστε την οικογένεια.
Τα δύο πρόσωπα της οργής
Γιώργος Σιγαλός
Εισαγωγή: π. Φιλόθεος Φάρος
Μελέτη πάνω στην οργή με αφορμή την ψυχοθεραπεία ενός ζευγαριού
Η οργή είναι ένα εξαιρετικά φορτισμένο ενεργειακά συναίσθημα και αυτός είναι ο λόγος που η έκφραση του, είτε είναι θετική είτε είναι αρνητική, είναι συνήθως έντονη. Η αντίληψη ότι η έκφραση της οργής μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και βασίζεται σε μια ευσεβιστική θρησκευτική προκατάληψη. Στην πραγματικότητα η οργή είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο δημιουργικά όσο και καταστροφικά, ανάλογα με το κίνητρο της. Αν τα κίνητρα της οργής είναι ο εγωκεντρισμός, ο φθόνος και η έπαρση τότε γίνεται δύναμη καταστροφής, ενώ αν τα κίνητρα είναι η αγάπη και η δικαιοσύνη τότε γίνεται δύναμη δημιουργίας. Ο άνθρωπος διδάσκεται τη ζωή από τους ενήλικους που τον ανατρέφουν, πράγμα το οποίο σημαίνει πως πολλές φορές τα μαθήματα ζωής είναι ελλιπή. Ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα είναι αυτό της έκφρασης συναισθημάτων μεταξύ των οποίων είναι η οργή. Η άγνοια γύρω από την φύση της οργής, την οικονομία και τον τρόπο έκφρασης της μπορεί να αποβεί καταστροφική για τον ψυχισμό του ίδιου του ατόμου αλλά και για τις διαπροσωπικές του σχέσεις, γιατί ακριβώς συσσωρεύεται και μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές. Όταν η απωθημένη οργή βιώνεται από το ‘Εγώ’ ως απειλή της αποδιοργάνωσης του, τότε προκαλείται ένταση που μπορεί να υπερβεί τις δυνάμεις των συνηθισμένων τεχνικών ομαλής αντιμετωπίσεως της εκ μέρους του οργανισμού. Στο σημείο αυτό επιστρατεύονται διάφορες τεχνικές για τη διατήρηση της ψυχραιμίας στον εσωτερικό κόσμο για την καλύτερη δυνατή εξωτερική εικόνα. Διακρίνονται πέντε στάδια προσαρμοστικής υποχώρησης: α) η νευρικότητα, β) τα νευρωτικά συμπτώματα, γ) η απόδραση επικίνδυνων – καταστροφικών παρορμήσεων, δ) ολοκληρωτική εγκατάλειψη του Εγώ και τέλος η ψύχωση.
Χριστουγεννιάτικη θλίψη
π. Σταύρος Κοφινάς
Ο σημερινός άνθρωπος έχει κτίσει το σπίτι του χωρίς παράθυρα…
Δεν βλέπει και δεν περιμένει τίποτα έξω από τον εαυτό του και τον ατομικό του κόσμο. Το σπίτι του δεν αερίζεται και γι’ αυτό βρωμάει. Δεν βλέπει φως και δεν τρέφεται από πουθενά…
Το σκοτάδι που τον περιβάλλει είναι πιο βαθύ από τη σκοτεινή παραμονή Χριστουγέννων. Χειρότερο απ’ όλα είναι ότι ένα τέτοιο σπίτι με τέτοια παράθυρα δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να διατηρεί την ελπίδα ότι κάποτε θα μπορέσει να δει τη λάμψη του Θεού μέσα στην καρδιά του…
Συστημοκεντρική Ομαδική Ψυχοθεραπεία
Yvonne Agazarian
ΜΕΤAΦΡΑΣΗ : ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΔΡΙΤΣAΝΟΥ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚH ΕΠΙΜEΛΕΙΑ:ΜΑΝΩΛΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡAΚΗΣ
Η συστημοκεντρική ψυχοθεραπεία επηρεάστηκε από τη θεωρητική αρχή για τα ανθρώπινα συστήματα που αντιστέκονται στην αλλαγή. Αναπτύχθηκε από τη θεωρία η οποία υποστηρίζει ότι η συστηματική τροποποίηση των αμυνών που εμφανίζονται κατά τα στάδια ανάπτυξης της ομάδας αναχαιτίζει τις περιοριστικές δυνάμεις αντίδρασης, ενώ απελευθερώνει αντίστοιχα εκείνες τις δυνάμεις ώθησης οι οποίες προσανατολίζουν το άτομο και την ομάδα& προς τον επιδιωκόμενο στόχο.
Στο βιβλίο Συστημοκεντρική ομαδική ψυχοθεραπεία (SCT) παρακολουθούμε ένα σύστημα οργανωμένης γνώσης σχετικά με τα στάδια της ομαδικής ψυχοθεραπείας και τις άμυνες που εμφανίζονται σε καθένα από αυτά. Από άποψη μεθοδολογίας, μας δίνονται οι κώδικες για τη διάκριση, τη διερεύνηση και τη διαχείριση της ατομικής και ομαδικής συμπεριφοράς. Η συγγραφέας επιχειρεί να τεκμηριώσει, με ερευνητικά κατά το δυνατόν ερείσματα, τη θεωρία της για τη δυνατότητα συλλειτουργίας, σε συστημικό πλαίσιο, δύο διαφορετικών όχι όμως ασύμβατων δυναμικών: του ατόμου και της ομάδας.
Κλειδί για να κατανοήσουμε τη θεωρία και τη μεθοδολογία της προτεινόμενης επιστημολογίας, αποτελεί το γεγονός ότι η έμφαση δίνεται στην πρόσκληση να παρακολουθήσουμε τη διαδικασία που μας περιγράφεται.
«Οι ψυχοθεραπευτές εφαρμόζουν στις μέρες μας τη συστημοκεντρική ομαδική ψυχοθεραπεία για να μάθουν πώς θα μπορέσουν να βοηθήσουν καλύτερα τους ανθρώπους να προχωρήσουν από μια εαυτοκεντρική σε μια συστημοκεντρική θεώρηση της ζωής. Η άποψη της SCT είναι ότι η ανακούφιση από τον πόνο που προκαλεί η γνωριμία με τον εαυτό μας έρχεται, όταν τα μέλη της ομάδας μπορούν να βιώσουν τους ρόλους τους μέσα στην υπο-ομάδα και στην ομάδα-ως-όλο και να παρακολουθήσουν .τους εαυτούς τους να καθρεφτίζονται στις δομές των σχέσεων και στη λειτουργία των ζωντανών συστημάτων.»
Που να βρω την ψυχή μου
π. Βασίλειος Θερμός
Το ανθρώπινο πρόσωπο στον σύγχρονο κόσμο
Τι σημαίνει το γεγονός πώς είμαστε πρόσωπα. Υπό ποιες προϋποθέσεις λειτουργούμε ως πρόσωπα. Τι ρόλο παίζει το ασυνείδητο. Πότε κινδυνεύουμε να χάσουμε το πρόσωπό μας. Συμφιλιώνονται πρόσωπο και ομάδα. Πώς συνδέονται θεολογία και ψυχολογία όταν έρχεται ο λόγος για το πρόσωπό μας. Πώς η σημερινή κοινωνία και ο περιβάλλων πολιτισμός επηρεάζει το πρόσωπό μας. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να προσεγγίσει πληθώρα ερωτημάτων που εγείρονται γύρω από το ανθρώπινο πρόσωπο μέσα στη σύγχρονη συνάφεια. Αποτελεί μια σειρά επτά διαλέξεων με τη σχετική συζήτησή τους, σχετικά με τις αλληλεπιδράσεις του προσώπου με τη σημερινή εποχή, τις περιπέτειές του μέσα στην ομάδα και στην ιστορία, τις πνευματικές προοπτικές του. Η ροή του λόγου είναι ζωντανή και διαλογική, οι δε ερωτήσεις καλύπτουν ευρύτατο φάσμα ενδιαφερόντων.
Ρους αυτογνωσίας
π. Χρυσόστομος – Γρηγόριος Τύμπας
Ιχνηλατώντας ρίζες ψυχικής παθολογίας και ταυτότητος
Στον ρευστό, πολυσύνθετο και περιπετειώδη δρόμο προς την αυτογνωσία παλεύουμε τόσο με τα χαρίσματα του ψυχισμού, όσο και με ατομικές ψυχοπαθολογίες ή συλλογικά συμπλέγματα. Σε ποιο βαθμό το ζητούμενο της αυτοσυνειδησίας, δηλαδή μιας καθαρής ματιάς στα ψυχικά δρώμενα, και της θεραπείας της ψυχής μπορεί να πραγματωθεί στην μετανεωτερική πολυπλοκότητα; Και πόσο η διαμόρφωση της ταυτότητός μας σχετίζεται με αρχετυπικές καταβολές και διαχρονικές κοινωνικές παραμέτρους;
Στο βιβλίο Ρους αυτογνωσίας τα ερωτήματα αυτά προσεγγίζονται μέσα από ενδελεχή έρευνα τόσο στην αρχαιοελληνική και χριστιανική θεοκεντρικότητα, όσο και στις ανθρωποκεντρικές ατραπούς της ψυχαναλυτικής σκέψης και της κοινωνικής ψυχολογίας.
Η χαρά της ζωής και της δημιουργίας
π. Βασίλειος Θερμός
[…] Χωρίς να αγνοούμε ότι συχνά μυστική πηγή χαράς και μορφή βαθειάς δημιουργίας αποβαίνουν οι ποικίλες καταστάσεις πόνου που ο Θεός επιτρέπει, η συλλογή αυτήν ομιλιών επικεντρώνεται κυρίως στη χαρά και στη δημιουργία μέσα στους φυσιολογικούς ρυθμούς της οικογένειας. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ο έρωτας που συμβάλλει. Έννοια τόσο παρεξηγημένη από τους πιστούς και τόσο κακοποιημένη από τους αδιάφορους. Αλλά όσο τα μέλη της Εκκλησίας την αγνοούμε και την παραμελούμε, τόσο περισσότερο την «χαρίζουμε» στο κοσμικό φρόνημα. Κάτι άδικο, αλλά και επιζήμιο. […]
Μουσικές για την ψυχή και για τον κόσμο
Θερμός π. Βασίλειος
‘Συμφωνίες’ δωματίου αλλά και ανοιχτού χώρου για τα καίρια
Τα λόγια μας και οι πράξεις μας συγκροτούν ‘ήχους’, οι οποίοι με τη σειρά τους απαρτίζουν μουσικές ή θορύβους. Αμφότερα αναζητούν την ανάλυσή τους, έναν στοχασμό ο οποίος θα αναδείξει την ομορφιά του Θεού και του ανθρώπου.
Το βιβλίο ετούτο αγωνίζεται ν’ αφουγκραστεί μελωδίες του Θεού και αποκρίσεις του ανθρώπου, άλλοτε μελωδικές και άλλοτε παράφωνες. Τις δεύτερες με αγάπη τις περιγράφει. Διότι ένα άλλο προνόμιό μας είναι ότι μας δόθηκε να γινόμαστε συνεργάτες Του και όταν διορθώνει τα φάλτσα.
Αναζητώντας το πρόσωπο (6η Έκδοση)
π. Βασίλειος Θερμός
Αληθής και ψευδής εαυτός κατά τον Donald Winncott και κατά τον Αγ. Γρηγόριο Παλαμά.
Πως μπορούν να συγκλίνουν ένας Άγγλος ψυχαναλυτής με έναν Ορθόδοξο ησυχαστή και άγιο. Η πρωτότυπη αυτή μελέτη εξετάζει το πεδίο της αρτιότητος του εαυτού ως παράδειγμα και πρότυπο συγκλίσεως Ορθόδοξης Θεολογίας και ψυχαναλυτικής θεωρίας, προκειμένου να φωτισθή περισσότερο το ψυχολογικό περιεχόμενο της οντολογικής έννοιας του προσώπου. Διερευνά ακόμη τις παιδαγωγικές και ποιμαντικές εφαρμογές της διαφοροποιήσεως αληθούς και ψευδούς εαυτού με πραγματικές ποιμαντικές – κλινικές περιπτώσεις. Το βιβλίο μεταφράστηκε στα Αγγλικά και στα Ρωσικά. «Σήμερα πλέον μία ολόκληρη ψευδής θεολογική θεωρία στηρίζει τους ψευδείς εαυτούς, παρέχοντάς τους ανώδυνα παυσίλυπα, αντί για δρόμους μεταβολής του τρόπου του είναι τους… Δεν χρειάζεται να βεβαιώσω πως θεωρώ το μικρό αυτό βιβλίο βαρυσήμαντο. Είναι σημαντικό ο τρόπος αυτός χρήσης της ψυχαναλυτικής παράδοσης να συνεχισθεί και να βαθύνει» (π. Νικόλαος Λουδοβίκος, Σύναξη τ.68, 1998)
There are no reviews yet.