Η ωραιότης ως λειτουργία

Η ωραιότης

Ο Γεώργιος Κόρδης γεννήθηκε το 1956 στη Μακρυρράχη Φθιώτιδας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1975- 1979). Ταυτόχρονα έκανε σπουδές ζωγραφικής και αγιογραφίας με δάσκαλο τον π. Συμεών Συμεού. Την περίοδο 1987-1989 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές ειδίκευσης στη Θεολογία και αισθητική της βυζαντινής τέχνης στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη (Holy Cross Orthodox School of Theology). Και Καλές Τέχνες στο School of the Museum of Fine Arts of Boston. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, συνέχισε με σπουδές στη χαρακτική τέχνη και τη χαλκογραφία με δάσκαλο τον χαράκτη Φώτη Μαστιχιάδη.

Το 1991 ανακηρύχθηκε Διδάκτορας από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Το 2003 εκλέχθηκε Λέκτορας στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών με αντικείμενο τη Θεωρία και Πράξη της Εικονογραφίας. Το 2009 Επίκουρος Καθηγητής, ενώ το 2012 αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο για να αφοσιωθεί στη ζωγραφική και στην ιστόρηση ναών. Την περίοδο 2003-2007 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Institute of Sacred Music, στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, και από το 2014 ως το 2020 στο Notre Dame University των ΗΠΑ. Έχει εικονογραφήσει πολλούς ναούς εντός και εκτός Ελλάδας.

Έχει εκθέσει την « κοσμική» ζωγραφική του, βαθιά επηρεασμένη από την βυζαντινή και αρχαιοελληνική τέχνη, σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε αίθουσες τέχνης και μουσεία. Μεγάλο μέρος της ζωγραφικής του δουλειάς είναι αφιερωμένο σε εικαστικούς διαλόγους με Έλληνες λογοτέχνες. Έχει συγγράψει αυτοτελείς μελέτες και άρθρα για τη Θεολογία της εικόνας, τη θεωρία της βυζαντινής ζωγραφικής και την τεχνική της εικονογραφικής τέχνης.

Η ωραιότης

Το 1924 ο Π. Κλέε έγραψε μια σειρά σημειώσεων για να σκιαγραφήσει τα βασικά σημεία μιας διάλεξης που έκανε στα εγκαίνια έκθεσης στην Ιένα της Γερμανίας. Οι σημειώσεις αυτές στην συνέχεια έγιναν βιβλίο. Κυκλοφορήθηκε με τον τίτλο Για την μοντέρνα τέχνη και αποτέλεσαν ένα από τα σημαντικότερα κείμενα που γράφτηκε από ενεργούς καλλιτέχνες του μοντερνισμού. Παρά το γεγονός πως οι σημειώσεις αυτές έχουν αποσπασματικό, πολλές φορές αόριστο χαρακτήρα και αφήνουν πολλά σημεία χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία. Συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να αποτελούν ένα πολύ σπουδαίο και πολύτιμο υλικό. Για όποιον εικαστικό καλλιτέχνη, ιστορικό τέχνης και γενικότερα άνθρωπο της τέχνης θα ήθελε να κατανοήσει πώς αντιλαμβάνεται ένας καλλιτέχνης το ύφος και τον χαρακτήρα της δημιουργίας και του έργου τέχνης γενικότερα. Ο Πάουλ Κλέε με την μικρή του σε έκταση αυτή πραγματεία, συνοψίζει γενικότερα και παρουσιάζει με ιδιαίτερα σαφή και εναργή τρόπο το πορτραίτο του καλλιτέχνη. Όπως αυτό διαμορφώθηκε στην Δύση από την Αναγέννηση. Και μετά και κυρίως στην διάρκεια των πρώτων δεκαετιών του 20ού αι. στα πλαίσια του μοντερνισμού. Όσα αναφέρει ο Κλέε στο μικρό αυτό βιβλίο ανακεφαλαιώνουν με τρόπο άριστο την λειτουργία του σύγχρονου καλλιτέχνη. Και καθορίζουν εμμέσως αλλά με σαφήνεια τον χαρακτήρα του έργου τέχνης και την θέση και σχέση του θεατή ως προς αυτό. Γενικότερα μπορούμε να πούμε πως σκιαγραφεί με απλό αλλά σαφή τρόπο το περίγραμμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Η ενασχόλησή μου με το κείμενο αυτό πηγαίνει πολύ πίσω. Στην δεκαετία του 1980, όταν το διάβασα σε ελληνική μετάφραση του Δημοσθένη Κούρτοβικ. Το κείμενο με γοήτευε πάντα για τις πολλές αρετές του, το βάθος του και τις πολύπλευρες διαστάσεις του.

Δείτε παρουσιάσεις βιβλίων εδώ.

Η ωραιότης