Οι τεχνικές και τα υλικά της μεσαιωνικής ζωγραφικής
Thompson V. Daniel
Το παρόν αποτελεί το τρίτο βιβλίο της σειράς «Τεχνικές και Υλικά» των εκδόσεων Αρμός. (. . .) Η πρώτη έκδοσή του έγινε τον Ιανουάριο του 1936 στο Λονδίνο, αλλά ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων που η αξία τους είναι διαχρονική. Η διαχρονικότητα της αξίας του οφείλεται τόσο στο είδος του αντικειμένου που πραγματεύεται το βιβλίο όσο και στον τρόπο της πραγματεύσεως. Ο συγγραφέας του χρησιμοποιεί την πλούσια θεωρητική του κατάρτιση, την μακροχρόνια και επισταμένη έρευνα για την συγγραφή ενός αυστηρά επιστημονικού έργου. Η συστηματική κατάταξη και η πληρότητα της ύλης και η σαφήνεια της αναπτύξεως αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά και αυτού του βιβλίου. (. . .)
€ 15.21 € 12.17
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.45 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Thompson V. Daniel |
| Σελίδες | 284 |
| isbn13 | 978-960-527-095-7 |
| isbn | 960-527-095-1 |
Be the first to review “Οι τεχνικές και τα υλικά της μεσαιωνικής ζωγραφικής”
You may also like…
Thompson V. Daniel (Ντάνιελ Τόμπσον)
Ο Daniel Varney Thompson (1902-1980) ήταν Αμερικανός ιστορικός τέχνης. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και στο Ινστιτούτο Courtald του Λονδίνου, ταξίδεψε στην Ινδία και την Κίνα για να μελετήσει την ζωγραφική των σπηλαίων.
Αυγοτέμπερα
Thompson V. Daniel
Θεωρία και πρακτική
(. . .) Το πρώτο βιβλίο της σειράς είναι η τεχνική της αυγοτέμπερας, ένα πολύ σημαντικό βιβλίο που αν και γράφτηκε πριν από αρκετά χρόνια, παραμένει επίκαιρο, και αποτελεί ασφαλή οδηγό για εκείνους που θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν την ζωγραφική με αυγό ως τρόπο έκφρασης των καλλιτεχνικών τους επιδιώξεων. Το βιβλίο είναι πλήρες και καλύπτει πολύ αναλυτικά τα σχετικά με τους φορείς και τις επιφάνειες ζωγραφικής, τα υλικά και τους τρόπους προετοιμασίας, τις τεχνικές χρυσώματος και διακοσμήσεως καθώς και τα σχετικά με τα πινέλα, τα βερνίκια και οπωσδήποτε όσα αφορούν τα χρώματα, την προέλευση και τις ιδιότητές τους. (. . .)
Related Products
Εν ρυθμώ
Γιώργος Κόρδης
Το ήθος της γραμμής στη βυζαντινή ζωγραφική
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μάλλον το πρώτο εγχείρημα στ’ ανάλογα βιβλιογραφικά χρονικά, κατά το οποίο η βυζαντινή ζωγραφική θεωρείται, όχι απλώς με το πρίσμα της τεχνικής ανάλυσης των δεδομένων της, αλλά κυρίως με στοχαστική και θεαρέστως φιλοσοφούσα διάθεση. Ο Γιώργος Κόρδης αποτολμά ν’ ασχοληθεί σε βάθος με τ’ αυτονόητα, και ν’ αποκαλύψει την κοσμογονία που συντελείται στη σκέψη του, όταν αυτή διαλέγεται μ’ έναν εσμό θεμάτων που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και τις απορίες, ειδικών και μη. Γραμμένες με νεύρο και άτρεπτη ακρίβεια, οι σελίδες που έπονται, μυούν τον αναγνώστη στον αξιοθέατο κόσμο της βυζαντινής εικονογραφίας, πείθοντάς τον πως υφίσταται όχι ως πράγμα αλλά ως γεγονός, εφ’ όσον αυτός εξαρτάται άμεσα από τον παρατηρητή.
Ακουαρέλλα και τέμπερα
Gino Piva
Η τεχνική της ζωγραφικής
Οι λόγοι που με παρακίνησαν να γράψω αυτό το εγχειρίδιο είναι δύο: πρώτα απ’ όλα θέλησα να συνθέσω ένα δοκίμιο πάνω στην ζωγραφική της ακουαρέλλας, που να περιλαμβάνει με σαφήνεια και με πρακτικά παραδείγματα τους κυριότερους κανόνες που διέπουν την σπουδαία αυτή τεχνική. Τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα η ακουαρέλλα είχε πάντοτε την προτίμηση των ερασιτεχνών αλλά και των επαγγελματιών ζωγράφων, και τούτο χάρη στην μεγάλη ευκολία της χρήσης της. Ο δεύτερος λόγος ήταν η πρόθεση μου να γράψω και ένα δοκίμιο για την ζωγραφική με τέμπερα που, σε συνδυασμό με την ζωγραφική με ακουαρέλλα, να συγκεντρώνει ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει γραφτεί και πραγματοποιηθεί από τους πιο μακρινούς χρόνους έως τις μέρες μας γι αυτή την τεχνική, την λιγότερο γνωστή, αλλά τόσο ενδιαφέρουσα για τις διάφορες δυνατότητες χρήσης της σε σχέση με την ζωγραφική με ακουαρέλλα και την ζωγραφική με λάδι. Το έργο αυτό, τόσο κατά το μέρος εκείνο που ασχολείται με την ακουαρέλλα όσο και κατά το μέρος που αναφέρεται στην ζωγραφική με τέμπερα, έχει ένα χαρακτήρα αποκλειστικά προσανατολιστικό, με σκοπό την πρακτική εκτέλεση της ζωγραφικής με την μία ή την άλλη από τις δύο αυτές τεχνικές. […] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ημερολόγιο 2006, Γιώργος Κόρδης
Εικαστική αναφορά στην ποίηση του Νίκου Καββαδία
Ο κόσμος του Καββαδία, μια απέραντη ωραιότητα «κεκαθαρμένων ακάθαρτων». Πλάσματα του πραγματικού και του φανταστικού που είναι πάντα σώματι καθηλωμένα στη σκληρή πραγματικότητα της θάλασσας και στην προσδοκία άλλων απλών πραγμάτων. Και είναι ετούτη η προσμονή θαρρείς πως εξαγνίζει την αμαρτία και ξορκίζει το κακό. Ο κόσμος του Καββαδία είναι νόστος του αληθινού της ζωής, της ζωής του αληθινού. […] Για τούτο θέλησα να ζωγραφίσω με αφορμή τον κόσμο του Καββαδία κι ετούτο γύρεψα να ιστορήσω και με τρόπο εικαστικό να φανερώσω. Εικόνες λιμανιών με έρωτες, με μισοκρυμμένες ντροπαλές -«εξαγνισμένες» για τούτο σχεδόν- πόρνες, με φυγές και κατευόδια. Ένας ολόκληρος κόσμος οι άνθρωποι του Καββαδία. Ίσκιοι που περιφέρονται ανάμεσα στην ίδια πάντα θάλασσα και στο βαρύ μολυβένιο ουρανό που πλάκωσε τους τόπους, που συμπιέζει και πυκνώνει τες στιγμές και τα αισθήματα, που δυναμώνει το καθετί, μικρό και μεγάλο. Λιμάνια και κινήσεις σωμάτων, της καρδιάς φανερώματα και του νόστου υποστάσεις. Στο τέλος-τέλος ένας κόσμος ακίνητος μέσα στην απέλπιδα -για τούτο ίσως τόσο γοητευτική- μανική αναζήτηση της ζωής. Κόσμος βυθισμένος, πετρωμένος, ξεχασμένος στην αέναη διαλεκτική του νόστου της στεργιάς και του έρωτα της θάλασσας. Κόσμος απρόθυμος ν’ αποφασίσει αν θα χάσει ή θα βρει το πρόσωπό του. (Γιώργος Κόρδης, Αγία Παρασκευή 22-8-2005)
Ο χαρακτήρας και ο λόγος των αφαιρετικών τάσεων της βυζαντινής ζωγραφικής
Γιώργος Κόρδης
[…] Αν ως αφηρημένη τέχνη ορίσουμε την τέχνη που δεν απεικονίζει αναγνωρίσιμες σκηνές και αντικείμενα, αλλά δημιουργεί φόρμες και χρώματα που υπάρχουν εξαιτίας της δικής τους εκφραστικής δύναμης, τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουμε αφαιρετικές τάσεις σε πολλά είδη τέχνης και σε κάθε τεχνοτροπία. Η αφαίρεση όμως ως συνειδητή προσπάθεια απομάκρυνσης από τη φυσική μορφή, που αποτελεί και το σημείο εκκίνησης, καθώς και η απόπειρα δημιουργίας αυτόνομης και ανεξάρτητης αισθητικής ενότητας είναι τάση που εμφανίστηκε στην ευρωπαϊκή ζωγραφική τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αι. και συνεχίστηκε με διάφορες μορφές σε όλη τη διάρκειά του, χαρακτηρίζοντας όλη την τέχνη του αιώνα των μεγάλων εικαστικών επαναστάσεων. Τρεις κυρίως τάσεις είναι δυνατόν να ενταχθούν στην εικαστική αυτή φιλοσοφία. Η πρώτη δημιουργεί εκκινώντας από μία φυσική μορφή του εξωτερικού κόσμου και μειώνει την ομοιότητα με τα εξωτερικά «φυσικά» χαρακτηριστικά του εξεικονιζομένου με την απλοποίηση ή την αλλοίωση της φόρμας. Η δεύτερη τάση δημιουργεί έργα τέχνης από βασικές μη παραστατικές φόρμες -συχνά γεωμετρικές μορφές και η τρίτη δημιουργεί, με βάση την αυθόρμητη και ελεύθερη έκφραση των καλλιτεχνών, συμπλοκές-συνθέσεις σχημάτων και χρωμάτων πού δεν αντιστοιχούν στον κόσμο των φυσικών μορφών αλλά ούτε και στον κόσμο των βασικών γεωμετρικών σχημάτων. […] (από την εισαγωγή του βιβλίου)
Ελληνική λαϊκή κληρονομιά
Αλέξης Τότσικας
Εργαλεία και κατασκευές του υλικού παραδοσιακού βίου
Η «Ελληνική Λαϊκή Κληρονομιά» φιλοδοξεί να καλύψει ένα κενό, που αφορά την υλική πλευρά της ελληνικής παραδοσιακής κοινωνίας, την προβιομηχανική δηλαδή κοινωνία, που διατηρήθηκε στον ελληνικό χώρο ως τη δεκαετία του 1960 περίπου. Καταγράφει και κατατάσσει με αλφαβητική σειρά τα εργαλεία και τις κατασκευές του υλικού παραδοσιακού βίου σε 6 ενότητες: κτίσματα, νοικοκυριό, γεωργία, κτηνοτροφία, κεραμικά και παραδοσιακά μουσικά όργανα. Η λαϊκή παράδοση και ο γνήσιος λαϊκός πολιτισμός αποτελεί τη μεγάλη δεξαμενή της ποιότητας. Εκεί βρίσκουμε κάθε φορά τα στοιχεία που μας συνδέουν με το φυσικό μας χώρο, τις πραγματικές μας ανάγκες, την ιστορική μας μοίρα. Είναι η πολύτιμη περιουσία που κληρονομήσαμε από τους παππούδες μας και πρέπει να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας. Όσο πιο αληθινά, φυσικά και γνήσια μπορούμε. Για να ανακαλύψουν κι εκείνα με την σειρά τους την ποιότητα σ’ έναν κόσμο αλλοτριωμένο πολιτικά, που αναζητάει ένα νέο στίγμα… Γιατί μόνο το παρελθόν μπορεί να μας δείξει το μέλλον.
Οι προσωπογραφίες του Φαγιούμ και η βυζαντινή εικόνα
Γιώργος Κόρδης
Στις μέρες μας πολύ λόγος γίνεται για τα πορτρέτα του Φαγιούμ και πολύς ο θαυμασμός για τα εικαστικά αυτά μνημεία της ύστερης αρχαιότητας, που δείχνουν το μεγαλείο και το υψηλότατο επίπεδο της ελληνιστικής ζωγραφικής. Αναντίρρητα τα ζωγραφικά αυτά έργα, πολλά εκ των οποίων διακρίνονται για την ποιότητά τους και τις εκφραστικές τους αρετές, μαρτυρούν για την ελληνιστική παράδοση που επεβίωσε και στην διάρκεια της ρωμαϊκής περιόδου. Πολύ συχνά όμως παρατηρείται μια υπερβολή, όσον αφορά τη σχέση τους με τη βυζαντινή ζωγραφική των εικόνων. Κι αυτό, γιατί επιχειρείται μια ενοποίηση της ελληνιστικής ζωγραφικής και της αντίστοιχης βυζαντινής, και η κατάργηση ή η υπέρβαση της ιδιοπροσωπίας των δυο αυτών παραδόσεων. (. . .)
Εικονίσματα
Γιώργος Κόρδης
Η τεχνική της αυγοτέμπερας με υποζωγράφιση
Θεόφιλος
Παντελής Ζωιόπουλος
Ο ιδιοφυής σαλός
Άκουσα ότι ο Θεόφιλος ήταν ένα απαίδευτος ζωγράφος! Όμως παρατηρώντας προσεκτικά ορισμένους από τους «αγροτικού χαρακτήρα» πίνακές του, ιδιαίτερα εστιάζοντας στο πως ο Θεόφιλος επιλέγει το θέμα, πως το χαρακτηρίζει, το αντιλαμβάνεται, το συλλαμβάνει και το δουλεύει μέσα στο μυαλό του, μπορώ να πω ότι ο αλαφροΐσκιωτος αυτός γυρολόγος, ο κατατρεγμένος, ο παλαβός, όπως τον έλεγαν, διέθετε συγκροτημένη σκέψη και διεισδυτική ματιά.
Οι πύργοι του Αγίου Όρους
Μάρκος Καμπάνης
Τριανταδύο χαρακτικά, σχέδια και ανθολόγιο λογοτεχνικών, ιστορικών και περιηγητικών κειμένων
[. . .] Τα χαρακτικά των Πύργων φιλοδοξούν να δώσουν μιαν άλλη αίσθηση των μνημείων, και ταυτοχρόνως η ανθολόγηση κειμένων που αναφέρονται σε πύργους, προσπαθεί να δώσει, όσο είναι δυνατόν, μια διαφορετική πληροφορία από αυτήν της αυστηρώς επιστημονικής ή ενημερωτικής. Μερικά κείμενα επελέγησαν για την χαρακτηριστική ιστορία που διηγούνται, άλλα για κάποιο ρυθμό στην περιγραφή τους, για το γλωσσικό ενδιαφέρον ή την ιδιότυπη ατμόσφαιαρα που κουβαλούν από τα παλιά προσκυνητάρια. Θα ήθελα να μείνουν οι Πύργοι στη μνήμη, όχι μόνο για την τέλεια λιθοδομή ή τις διαστάσεις τους, αλλά και για το πώς τους έζησαν κάποιοι περιηγητές ή κάποιοι κάτοικοι-χρήστες τους. [. . .]
Τετραχρωμία
Γιώργος Κόρδης
Η εικονογράφηση της τράπεζας της Ι. Μ. Μητρός Ηγαπημένου
[…] Η δημοσίευση και παρουσίαση της δουλειάς αυτής έχει ως στόχο να προκαλέσει το ενδιαφέρον των σύγχρονων εικονογράφων για την λιτή αυτή τετράχρωμη παλέττα η οποία, για την ζωγραφική του τοίχου, έχει μεγάλες χρωματικές δυνατότητες και σημαντικά πλεονεκτήματα.
There are no reviews yet.