Ας με γεμίσουνε τα χείλη σου φιλιά

as me gemisoun ta xeili sou

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
I. Πρόλογος της κας Δέσποινας Λιμνιωτάκη
II. Πρόλογος του συγγραφέα
III. Εισαγωγή
IV. Άσμα Ασμάτων, κατά τη μετάφραση των Ο’
V. Άσμα ασματων, στη νεοελληνική γλώσσα
1. Ρεαλιστική ερμηνεία
1.1. Ύμνος στην αγάπη, ύμνος στον έρωτα
1.2. Η γοητεία
1.3. Τον γύρεψα μα δεν τον βρήκα… (3,1-5)
1.4. «Είναι δυνατή σαν θάνατος η αγάπη, και αχόρταγος ο πόθος σαν τον Άδη» (8,6)
1.5. Η επιθυμία. «Εγώ είμαι του άντρα μου και ο πόθος του για μένα» (7,11), «Είμαι λαβωμένη από αγάπη», (2,5), (5,8), «η αγάπη είναι φλόγα» (8,6)
1.6. Η σεξουαλικότητα. «Και τα χυτά σου τα μαλλιά σαν την πορφύρα, κι ο βασιλιάς στα κύματά τους δέσμιος» (7,6)
1.7. «Εκεί τον έρωτά μου (τα δύο στήθια μου) θα σου δώσω (θα σου τα παραδώσω)» (7.13)
1.8. «Τ’ αριστερό το χέρι του είναι προσκέφαλό μου και τ΄ άλλο χέρι το δεξί, θα με σφιχταγκαλιάσει» (5.2,6 και 8,3)
2. Επιδράσεις από την ελληνιστική ποιηματογραφία.
3. Επιδράσεις του Άσματος Ασμάτων σε νεοέλληνες ποιητές
4. Το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα
5. Οι ερμηνευτικές αντιπαραθέσεις και η αλληγορική παρερμηνεία
6. Και Μητέρα, και Παρθένος, και Κόρη, αλλά και Θεοτόκος
7. Γενετήσια σεξουαλικότητα… Μόνο
8. Αγαπητική και ερωτική αλληλοπεριχώρησις
9. Η εξομολόγηση ως ελεγκτικό εργαλείο «ηθικών» παρεκτροπών. Η βεμπεριανή ανάλυση
VI. Επίμετρο
Amorque
Libertaque
Libertas amore et amor libertate
VII. Βιβλιογραφία
Πηγές
Μονογραφίες
Αρθρογραφία
ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Θρησκεία και πολιτικός Φιλελευθερισμός: Στον πολιτικό φιλελευθερισμό οι θρησκείες αποτελούν αντιλήψεις και πεποιθήσεις, οι οποίες μπορούν να κινούνται στο δικαιωματικό τόξο της ελευθερίας επιλογών του ατόμου. Η διαδικασία ενίσχυσης ή μείωσης του παρεμβατικού ρόλου κάποιας θρησκείας δεν εναπόκειται σε πολιτικές δράσεις. Αλλά εξαρτάται πλήρως από την αποδοχή ή την απόρριψη του ρόλου τους μέσα σε συγκεκριμένα πολιτισμικά και κοινωνικά περιβάλλοντα. Σε αυτό το πλαίσιο κατανόησης οι θρησκείες γίνονται αντιληπτές ως δυναμικά πολιτισμικά στοιχεία. Τα οποία μπορούν ελεύθερα να επιλέγονται από τα άτομα ή μπορούν ελεύθερα να απορρίπτονται από αυτά. Η έννοια της πολυθρησκευτικότητας προσιδιάζει άλλωστε με τη μοντέρνα αντίληψη περί πολυπολιτισμικότητας. Επομένως δεν πρέπει να θεωρείται και να προσεγγίζεται καταστροφικά και φοβικά. Αντιθέτως, αποτελεί τη βάση για μια κοινωνία, η οποία επιδιώκει μέσα από την ανεκτικότητα και τη κατανόηση του διαφορετικού (και κυρίως του μειονοτικού) τη συνύπαρξη και την ειρηνική αποδοχή του άλλου.

Ο Χριστόφορος Αρβανίτης είναι Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας του Χριστιανισμού και της Θρησκείας στην ΠΑΕΑ Κρήτης. Γιός κληρικού με καταγωγή από τους Μυτιληνιούς Σάμου. Ολοκλήρωσε τις πτυχιακές του σπουδές στο τμ.Θεολογίας του ΑΠΘ, συνέχισε τις μεταπτυχιακές του στο CIFC της Γενεύης και στο πανεπιστήμιο του Fribourg Ελβετίας. Είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου του τμ Θεολογίας του ΑΠΘ και κάτοχος πτυχίου Βυζαντινής Μουσικής. Το επιστημονικό του έργο και τα ενδιαφέροντά του άπτονται των σχέσεων της θρησκείας με την οικολογία, την κοινωνία, τον πολιτισμό, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την πολιτική, το κράτος, την εκπαίδευση, και την επιστήμη. Είναι ενεργός πολίτης με πολιτική παρουσία και δραστηριότητα.

Kράτος, συντεχνίες και ατομική ελευθερία. Γράφει οΧριστόφορος Αρβανίτης στο Protagon.

as me gemisoun ta xeili sou