Χριστιανοί και πολιτική δράση κατά την περίοδο της δικτατορίας 1967-1974
Ανδρέας Χ. Αργυρόπουλος
Θέμα της παρούσας εργασίας είναι η έρευνα και παρουσίαση της δράσης των πολιτικοποιημένων χριστιανών ενάντια στο καθεστώς της επταετούς δικτατορίας. Το όλο ζήτημα συνιστά μια ειδικότερη πτυχή του ερωτήματος για τη σχέση Ορθοδοξίας και Πολιτικής δηλαδή της σχέσης της Εκκλησίας μ’ ένα δικτατορικό καθεστώς που παρουσιάστηκε περιβεβλημένο και με χριστιανικό ένδυμα. Το τέλος της δεκαετίας του ’60 κυριολεκτικά συγκλονίζεται από μια αυθεντική παγκόσμια επαναστατική έκρηξη, μια έκρηξη που πραγματικά αγκάλιασε ολόκληρο τον πλανήτη. Στη Λατινική Αμερική ο Τσε Γκεβάρα και τα αντάρτικα κινήματα, στην Ευρώπη ο Γαλλικός Μάης του ’68, στην Τσεχοσλοβακία η «άνοιξη της Πράγας» και η εισβολή των Σοβιετικών. Την εποχή αυτή εμφανίζονται οι πρώτοι πυρήνες διαφωνούντων στις Ανατολικές Χώρες. Στη Βόρεια Αμερική παρουσιάζονται τα κινήματα των μαύρων, των φοιτητών αλλά και τα ευρύτερα ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Την ίδια εποχή σε όλα τα μέρη του κόσμου σημειώνονται μικρότερες ή μεγαλύτερες εξεγέρσεις…
€ 9.23 € 7.38
- Επιπρόσθετες Πληροφορίες
- Αξιολογήσεις (0)
| Weight | 0.30 kg |
|---|---|
| Dimensions | 14 x 21 cm |
| Συγγραφέας | Ανδρέας Χ. Αργυρόπουλος |
| Σελίδες | 160 |
| isbn13 | 978-960-8295-13-1 |
| isbn | 960-8295-13-0 |
Be the first to review “Χριστιανοί και πολιτική δράση κατά την περίοδο της δικτατορίας 1967-1974”
You may also like…
Η ρήξη με το μηδέν (2η Έκδοση)
Θανάσης Παπαθανασίου
Σφηνάκια πολιτικής θεολογίας
Τα κείμενα του βιβλίου αυτού φτιάχτηκαν για να λειτουργήσουν σαν κουβέντες σε συζήτηση ή μάλλον σαν μικρές σφήνες σε συζητήσεις. Σαν σφηνάκια δηλαδή! Χρειάζεται κι αυτό, ιδίως όταν τα κυρίαρχα στερεότυπα της κοινωνίας μας δεν έχουν στον ορίζοντά τους τη θεολογία ως φωνή πολιτική, δηλαδή ως μαρτυρία για το νόημα και τις προοπτικές του κοινού βίου. Η δε αμφισημία της λέξης «σφηνάκια» είναι καλοδεχούμενη. Μακάρι τα κείμενα αυτά να λειτουργούν σαν μικρές σφήνες από τη μία, σαν οινο-πνευματώδεις μονοκοπανιές από την άλλη. Αμφότερα, απέναντι στην παγωνιά του μηδενός, δηλαδή στην απαίτηση της θανατίλας να κουμαντάρει τα ανθρώπινα, να αβγατίζει τα κακάσχημα και να ακυρώνει τα πανέμορφα.
Στην οπτική του βιβλίου, «πολιτική θεολογία» δεν είναι ο κομματικός λόγος διατυπωμένος με θεολογικό γλωσσάρι, δεν είναι κάποιο ιδιαίτερο «είδος» θεολογίας. Είναι καθαυτήν η θεολογία ως ανάση της χριστιανικής πίστης, που, με ακέραιο το μεταφυσικό φορτίο της, συναντιέται και αναμετριέται με το άδικο του αιώνος τούτου.
Θρησκειολογική Βιβλιογραφία
Ανδρέας Χ. Αργυρόπουλος
Στο πλαίσιο μιας συντονισμένης προσπάθειας για την υποστήριξη και ενίσχυση του διδακτικού έργου μας στο σημερινό απαιτητικό σχολείο προσφέρεται και η ακόλουθη βιβλιογραφία, που «φιλοδοξεί» να συμπληρώσει και να εμπλουτίσει Πανεπιστημιακές σπουδές, δίνοντας τα κατάλληλα εργαλεία στο θεολόγο καθηγητή, που αγαπά την έρευνα και στοχεύει πάντα στην προσφορά της επιστημονικά κατοχυρωμένης γνώσης. Καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε η βιβλιογραφία, που είναι συγκροτημένη σύμφωνα με τα γενικά αλλά και τα ειδικά γνωστικά αντικείμενα του μαθήματος των θρησκευτικών της Β΄ Λυκείου, να είναι χρηστική για τον συνάδελφο και εύκολη στην αναζήτησή της. Πρέπει, τέλος, να επισημανθεί ότι η ανάγκη κατανόησης και ερμηνείας σημερινών πολιτικοκοινωνικών προβλημάτων σε παγκόσμια κλίμακα επέβαλλε την αναζήτηση και προσθήκη έργων, που αν και δεν έχουν καθαρά θρησκειολογικό περιεχόμενο, ωστόσο συμβάλλουν στην επικαιροποίηση της προσφερόμενης γνώσης στη σχολική τάξη γιατί ταυτόχρονα αυτή η γνώση, μας βοηθά ως χριστιανούς.
Η αλλοίωση του χριστιανικού ήθους (4η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Αυτό το βιβλίο βασίζεται στην πεποίθηση ότι πραγματικά για τις συμφορές του σύγχρονου κόσμου ευθύνεται, σε ένα μεγάλο ποσοστό, η παραμόρφωση του χριστιανισμού, που πραγματοποιήθηκε αρχικά στη Δύση και στόχος του είναι να καταδείξει και να καταγγείλει τη διαστροφή μάλλον, παρά να αποτελέσει μια συλλογή νανουρισμάτων για το σύγχρονο άνθρωπο. Η παρουσίαση οδυνηρών αληθειών μπορεί να είναι από ενοχλητική μέχρι εξοργιστική, ειδικά για αυτούς που είναι τόσο ανώριμοι, ώστε να θέλουν να ακούν μόνον ό,τι τους ευχαριστεί και που δε μπορούν να ανεχθούν ο,τιδήποτε προκαλεί δυσφορία.
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 14ος τόμος – Δοκίμιο Εσχατολογικής Μεταφυσικής
Berdyaev Alexandrovich Nikolai
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση
Ο Ν. Μπερντιάεφ (1874 – 1948) στο παρόν δοκίμιο ερευνά διεξοδικά το ζήτημα του έσχατου, εξετάζοντας ειδικότερα το πρόβλημα της γνώσης και της αντικειμενοποίησης, το πρόβλημα της υπάρξεως, τη δημιουργικότητα του όντος και το μυστήριο της νέωσης.
Με δεδομένο ότι πάντα τα έγχρονα έχουν αρχή, μέση και τέλος, η ανθρώπινη ύπαρξη ζει συνειδητά μόνο στη μέση, με την αρχή της βυθισμένη στο νέφος της ασυνειδησίας και το τέλος βυθισμένο στο έρεβος της αγωνίας. Η εμμομή στη μέση αντιμάχεται την αναμονή της έσχατης στιγμής της υποστάσεως και την απειλή του αφανισμού της. «Το ζήτημα του τέλους δεν τίθεται την κάθε στιγμή μπροστά στον άνθρωπο. Για να τεθεί το ζήτημα αυτό γνησίως, πρέπει πρώτα η υπόσταση του ανθρώπου να φτάσει οδοιπορώντας σε εκείνα τα πεδία της συνειδητοποίησης όπου το τέλος τίθεται κατά τρόπο δραματικό, ως ζήτημα και μηδενός». Αυτές οι αναβάσεις προς ηφαιστειακούς χώρους και τοπία απόκρημνα είναι τολμήματα των θρησκευτικών και φιλοσοφικών συνειδήσεων που συναισθάνονται ότι το νόημα του κόσμου βρίσκεται έξω απ’ αυτόν. Πρόκειται για την υπέρβαση των ορίων του χρόνου και της εγκοσμιότητας.
Tα θρησκευτικά στο σύγχρονο σχολείο
Ο διάλογος και η κριτική για το νέο Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά Δημοτικού & Γυμνασίου
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σταύρος Γιαγκάζογλου, Αθανάσιος Νευροκοπλής, Γεώργιος Στριλιγκάς
Στο συλλογικό αυτό τόμο αποτυπώνονται οι βασικοί άξονες του νέου Προγράμματος Σπουδών στα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου, οι κύριες όψεις του διαλόγου και των αντιδράσεων που προκάλεσε η συγγραφή του, η συζήτηση και η ανοικτή διαβούλευση στο πλαίσιο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι θέσεις των Θεολογικών Σχολών για το μάθημα των Θρησκευτικών, καθώς και ο γενικότερος διάλογος για τη φυσιογνωμία και τα προβλήματα της θρησκευτικής εκπαίδευσης στη χώρα μας.
Τα κείμενα που δημοσιεύονται ανήκουν σε όλες τις πλευρές αλλά εμφανίζουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη νηφαλιότητα και τη συνειδητή προσπάθεια συμβολής και σύνθεσης. Πρόσωπα και φορείς εκφράζουν τις θέσεις τους για τα Θρησκευτικά στο σύγχρονο σχολείο, ανοίγοντας έναν γόνιμο και δημιουργικό διάλογο, οι ποικίλες πτυχές του οποίου καταγράφουν τη ζωντανή πορεία που ακολουθεί το αίτημα της ανανέωσης του μαθήματος των Θρησκευτικών στην ελληνική εκπαίδευση.
Η πρόταση το νέου αυτού Προγράμματος Σπουδών Διαδικασίας, παρουσιάζει ένα μάθημα ανοικτό και πλουραλιστικό που λαμβάνει υπόψη της απαιτήσεις των καιρών και τις μορφωτικές ανάγκες των σύγχρονων μαθητών, διατηρεί το θεολογικό, γνωσιακό και παιδαγωγικό χαρακτήρα που είχε ως τώρα, έχει κέντρο και αφετηρία την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και εμπλουτίζεται με περισσότερα στοιχεία για τις χριστιανικές παραδόσεις της Ευρώπης και τις άλλες θρησκείες. Το νέο Πρόγραμμα Σπουδών απευθύνεται σε κάθε μαθητή και μαθήτρια και μπορεί να διδαχθεί σε όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από την θρησκευτική τους δέσμευση και ιδιοπροσωπία.
Αργυρόπουλος Χ. Ανδρέας
Ο Ανδρέας Αργυρόπουλος εδώ και τρεις δεκαετίες εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ως θεολόγος καθηγητής. Υπηρέτησε ως Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων στις Περιφέρειες του Βορείου Αιγαίου και της Δυτικής Μακεδονίας και ως Διευθυντής στο Ελληνικό Λύκειο Waiblingen στη Γερμανία. Διετέλεσε Πρόεδρος του «Πανελληνίου Θεολογικού Συνδέσμου, ΚΑΙΡΟΣ για την Αναβάθμιση της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης». Είναι κάτοχος δύο Μεταπτυχιακών Διπλωμάτων (Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.). Έχει εκδώσει τα βιβλία: Χριστιανοί και πολιτική δράση κατά την περίοδο της δικτατορίας (1967-1974), εκδ. Ψηφίδα, Αθήνα 2007, Το επαναστατικό μήνυμα των Τριών Ιεραρχών, Αθήνα 2009, Θρησκειολογική Βιβλιογραφία, εκδ. Αρμός, Αθήνα 2009, Η θεολογία της Απελευθέρωσης στο μάθημα των Θρησκευτικών, Αθήνα 2011, Θεολογία και Οικολογία, Συμβολή στην περιβαλλοντική αγωγή και την αειφόρο ανάπτυξη Αθήνα 2011 κ.ά. Είναι διαχειριστής του ιστολογίου «Η θεολογία μεσοπέλαγα». Το τρέχον έτος είναι Διευθυντής στο 7ο Γυμνάσιο Τρικάλων.
Οι δαίμονες της ρωσικής επανάστασης
Berdyaev
Οι δαίμονες της Ρωσικής επανάστασης εκπλήσσουν με την φρεσκάδα τους, την διορατικότητα και τον σχεδόν προφητικό τους χαρακτήρα, παρά το γεγονός ότι γράφτηκαν εν θερμώ, λίγους μόλις μήνες μετά από γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο. Ταυτόχρονα, όμως, είναι η μαρτυρία ενός αυτόπτη, ενός ανθρώπου που έζησε από κοντά τα γεγονότα και είχε παράλληλα τις γνώσεις και την σοφία να «διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές», να διακρίνει και να προβλέψει την εξέλιξή τους. Ένα πολύτιμο ερμηνευτικό εργαλείο για όλους.
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση, 13ος τόμος – Αλήθεια και αποκάλυψη
Berdyaev Alexandrovich Nikolai
Άπαντα Χρήστου Μαλεβίτση
Ο Ν. Μπερντιάεφ (1874-1948), ο «νοσταλγός της αιωνιότητας» που πάλεται από τον πυρετό των οραματισμών, αναζητά πίσω από τις ιστορικές εξαντικειμενικεύσεις τη γνήσια και ζώσα αλήθεια που κατευθύνει το άτομο προς το θείο προορισμό του. Συμμετέχει με ασίγαστο πάθος στον δραματικό αγώνα της διασώσεως του ανθρώπου από την ιστορική του έκπτωση, μάχεται για την ιστορική του έκπτωση, μάχεται για την ιστορική του αποκατάσταση και τον καλεί να μην απιστήσει στο κοσμικής ευθύνης έργο του. Με το παρόν βιβλίο επιχειρεί την επανεξέταση των θεμελιωδών προβλημάτων του Χριστιανισμού στο φως του πνεύματος και της αλήθειας. Η φύση της αλήθειας δεν είναι διανοητική, δεν είναι γνωστική, δεν δίνεται στους ανθρώπους ως αντικείμενο, αλλά προϋποθέτει κίνηση και τάση προς το άπειρο. Είναι η τέλεια πληρότητα, στην οποία φθάνει κανείς «από την οδό και τη ζωή». Κατά την αναζήτησή του, ο συγγραφέας, οραματίζεται την αποκάλυψη του νέου ανθρώπου, του υπερβατικού και αιώνιου, «που μάχεται ενεργώς στη δημιουργία του κόσμου και του εαυτού του».
Related Products
Η ίαση ως υγείας ολοκληρία (5η Έκδοση)
π. Φιλόθεος Φάρος
Στην πρωτοπορία της ιατρικής συντελείται μια επανάσταση αντιλήψεων. Μετά από έναν αιώνα επιστήμης προσανατολισμένης προς τη νόσο και επικεντρωμένης στην παθογένεση, αναγνωρίζεται η οικολογική συνάφεια της υγείας. Επαναβεβαιώνεται η πεποίθηση των αρχαίων πολιτισμών ότι οι διαδικασίες γεννήσεως, αναπτύξεως και υγείας, καθώς επίσης εκείνες της φθοράς, της ασθένειας και του θανάτου, εξελίσσονται μέσα σε ένα σύστημα χώρου και χρόνου, η πενταγωνική περίμετρος του οποίου είναι το περιβάλλον, ο ανθρώπινος οργανισμός, οι θεραπευτικές διαδικασίες, ο τρόπος ζωής και το υπερβατό. Μετά από πολύ χρόνο, μπορούμε τώρα να δούμε πόσο διορατικός ήταν ο «δεισιδαίμων» νους. Μπορούμε να οικειοποιηθούμε τη μεγαλοφυΐα του σε μια σύγχρονη ερμηνεία. Εκκλησιαστική παράδοση και επιστημονική πρωτοπορία δείχνουν σχεδόν ομόφωνα πως πρέπει να αντιμετωπισθεί η νόσος για να είναι αποτελεσματική και ουσιαστική η θεραπεία της.
Ορθοδοξία και εκσυγχρονισμός
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Βυζαντινή Εξατομίκευση, Κράτος και Ιστορία, στην προοπτική του ευρωπαϊκού μέλλοντος
Δύο αγάπες γεννούν και αρδεύουν αυτό το βιβλίο. Η μία, η πρώτη και η πιο απελπισμένη, είναι ο πάτριος τόπος, το θαύμα και η κατάρα του. Το θαύμα το πιο απρόσμενο και απίστευτο της τραυματισμένης του συνέχειας, της ημιθανούς αλκής του, της κατασυκοφαντημένης του πνευματικής φλόγας. Ποιος ακόμα γνωρίζει από πού αναπνέει και πώς ακόμα σύρει τα βήματά του στα τρίστρατα της Ιστορίας. Παραδομένος για αιώνες στον Τούρκο, παραδομένος, τότε και ακόμα περισσότερο σήμερα, στον αγαθό και χαώδη, στον απράγματο και ονειρικό και υπερβολικό εαυτό του με το φιλότιμο της άξαφνης μνήμης των μεγαλείων και τους νυχτερινούς τρόμους του μέλλοντος που πάντα-ανήκει-στους-άλλους, κουνάει ακόμα διστακτικά τη σημαιούλα του στο βάθος της γαλαρίας. […] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Η χαρά της ζωής και της δημιουργίας
π. Βασίλειος Θερμός
[…] Χωρίς να αγνοούμε ότι συχνά μυστική πηγή χαράς και μορφή βαθειάς δημιουργίας αποβαίνουν οι ποικίλες καταστάσεις πόνου που ο Θεός επιτρέπει, η συλλογή αυτήν ομιλιών επικεντρώνεται κυρίως στη χαρά και στη δημιουργία μέσα στους φυσιολογικούς ρυθμούς της οικογένειας. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ο έρωτας που συμβάλλει. Έννοια τόσο παρεξηγημένη από τους πιστούς και τόσο κακοποιημένη από τους αδιάφορους. Αλλά όσο τα μέλη της Εκκλησίας την αγνοούμε και την παραμελούμε, τόσο περισσότερο την «χαρίζουμε» στο κοσμικό φρόνημα. Κάτι άδικο, αλλά και επιζήμιο. […]
Φρόυντ και Ντοστογιέφσκι
Μιχάλης Κ. Μακράκης
Από τον φόβο στην αγάπη
Το τρίτο αυτό βιβλίο της σειράς «Ψυχολογία της Θρησκείας» αποτελεί κριτική της θεωρίας του Φρόυντ, σύμφωνα με το οιδιπόδειο σύμπλεγμα», για την επιληψία του Ντοστογιέφσκι ως σύμπτωμα νεύρωσης (υστερική επιληψία) εξαιτίας της ενοχής που ένιωθε για τις πατροκτονικές του τάσεις. Την ίδια ενοχή που ένιωθε και ο ήρωάς του Ντιμίτρι στο τελευταίο του έργο Αφελφοί Καραμάζοφ. Το ζήτημα όμως είναι: Μπορεί να εξηγηθεί, με βάση το «οιδιπόδειο», η ενοχή του Ντοστογιέφσκι για το φόνο του πατέρα του. Κι ακόμα περισσότερο, η καταγωγή της θρησκείας. Η ενοχή δηλαδή που ένιωσε ο πρωτόγονος για το φόνο του αρχέγονου πατέρα και ο φόβος της τιμωρίας για την ενοχή του αυτή. Ένας φόβος που μετατράπηκε αργότερα από ανάγκη για εξιλέωση σε αγάπη προς τον πατέρα αυτό, με την εξύψωσή του σε Θεό. Είναι λοιπόν ο φόβος, ο ενοχικός φόβος, που ανάγκασε τον πρωτόγονο να επινοήσει το Θεό. Ή είναι η αγάπη, όχι όμως ως προβολή του πατέρα στο Θεό, όπως θέλει ο Φρόυντ, αλλά η αγάπη στην ταύτισή της με τον ίδιο το Θεό, όπως την αντιλαμβάνεται ο Ντοστογιέφσκι. Η αγάπη αυτή που προσέλκυσε τον άνθρωπο κοντά της, ως «primus amor», αποκαλύπτοντάς του ότι «ο Θεός αγάπη εστίν»; Η θρησκειοψυχολογική αυτή θεώρηση «από το φόβο στην αγάπη», όμοια με την πορεία που ακολούθησε, μαζί με τον κεντρικό ήρωά του, τον Αλιόσα, ο ίδιος ο Ντοστογιέφσκι στο τελευταίο του βιβλίο, είναι η πορεία έρευνας από τον Φρόυντ στον Ντοστογιέφσκι, από τον ενοχικό φόβο στη λυτρωτική αγάπη, που ακολουθεί και ο καθηγητής Μιχ. Μακράκης στο δικό του βιβλίο. Ένα βιβλίο που γι’ αυτό και θα μπορούσε να έχει ως προμετωπίδα: «Η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον».
Διακονία και λόγος
ΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΣ ΤΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Με τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων Αρχιερατείας και σαράντα πέντε, περίπου, χρόνων διακονίας εις τον Αμπελώνα του Κυρίου, Συνεργάτες, Φίλοι, Συμμαθητές και Εταίροι του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, θεωρήσαμε σκόπιμο να εκδώσουμε Χαριστήριο Τόμο, ως ελάχιστο δείγμα τιμής, σεβασμού και αγάπης προς τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον πνευματικό ηγέτη, τον επιστήμονα, τον μαχητή της Ορθοδοξίας, ο οποίος παιδιόθεν διακονεί την Εκκλησίαν του Χριστού με ζήλο, τόλμη, υπομονή και αφοσίωση. Στην προσπάθεια μας αυτή βρήκαμε πολλούς συμπαραστάτες και αρωγούς, που πρόθυμα μας βοήθησαν, θερμές ευχαριστίες ανήκουν σε όσες από τις Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος και τους Ιεράρχες τους συνετέλεσαν στην έκδοση του Χαριστηρίου αυτού Τόμου και ξεχωριστά στον τα πρεσβεία έχοντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε επίσης την Ιερά Μονή Κύκκου και τον Σεβασμιώτατο Επίσκοπο Κύκκου κ. Νικηφόρο, καθώς και την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος και τον Γενικό Διευθυντή της θεοφιλέστατο Επίσκοπο Φαναριού κ. Αγαθάγγελο. Πολλές ευχαριστίες ανήκουν και σε όλους τους αφανείς εργάτες της εκδόσεως αυτής. Η Επιτροπή Εκδόσεως
Άγιον Όρος και κόσμος
Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης
Στον παρόντα τόμο περιέχονται 35 εισηγήσεις ή ομιλίες, που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος και του εξωτερικού, κατά την περασμένη δεκαετία, σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια. Το Άγιον Όρος και ό,τι έχει σχέση με αυτό, με πρόσωπα και πράγματα, είναι το κύριο θέμα των εισηγήσεων. Το Άγιον Όρος είναι ένας χώρος ποικίλα πλούσιος, ανεξερεύνητος ακόμη, που έχει πολλά να προσφέρει στους αναζητητές του γνήσιου, του ιερού, του ωραίου και του αληθινού. Τα κείμενα αυτά, άλλα δημοσιευμένα κι άλλα μη, σκόρπια καθώς ήταν, συνάχθηκαν εδώ κι αποτέλεσαν τον τόμο αυτό, που προσφέρεται προς μελέτη στους φίλους του ιερού Άθωνος, τους πολλούς κι ένθερμους φιλοαθωνίτες.
Το Ταλμούδ
Επιλογές από τα περιεχόμενα του αρχαίου αυτού ιουδαϊκού βιβλίου, τα σχόλια, τις διδασκαλίες, την ποίηση και τους θρύλους της ιουδαϊκής θρησκευτικής παραδόσεως.
Κατά το έτος 586 π. Χ. το βασίλειο της Ιουδαίας, το οποίο τότε εκπροσωπούσε ό, τι είχε απομείνει από τον λαό του Ισραήλ στην Χαναάν, εβίωσε μα καταστροφική εμπειρία. Ο Ναός κειτόταν σε ερείπια, οι τελετές του σταμάτησαν, το καλύτερο κομμάτι του έθνους οδηγήθηκε αιχμάλωτο στην Βαβυλώνα και «Εκ των πτωχών όμως της γης αφήκεν ο αρχισωματοφύλαξ, δια αμπελουργούς και γεωργού» (Βασιλέων Β, XXV 12) […] Η κρίση, από εθνική άποψη, γινόταν εντονώτερη αφού ενάμιση αιώνα νωρίτερα, το 722, το Βόρειο Βασίλειο, που συμπεριελάμβανε τις δέκα φυλές, καταλήφθηκε από τον στρατό της Ασσυρίας και οι κάτοικοι εσύρθηκαν στην εξορία, όπου, κατά το μεγαλύτερο μέρος, αφομοιώθηκαν. Εάν η καταστροφή στην Ιουδαία επρόκειτο να έχη παρόμοια κατάληξη, ολόκληρο το έθνος θα εκμηδενιζόταν και το όνομα του Ισραήλ θ αφανιζόταν. […]
Αγιορείτικο Μεσονυκτικό
Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης
[…] Για το Άγιον Όρος γράφτηκαν τόσα πολλά και γράφονται ακόμη και θα γραφούν φυσικά πολλά και δεν ξέρω γιατί τόσο πολύ θέλω και ‘γω κάτι να γράψω ακόμη. […] Στις σελίδες που θ’ ακολουθήσουν θα καταθέσω όλη την αγάπη μου για το Περιβόλι της Παναγίας, γι’ αυτό δεν μπορώ να καταθέσω όλο τον πόνο μου, δεν μπορώ όμως και να τον κρύψω. Δέκα και χρόνια στη Σιμωνόπετρα και είκοσι στη Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος είναι πολύ λίγα για ν’ ανιχνεύσεις τη μακρά ιστορία του πεφιλημένου Όρους, μιας παράδοσης αρχαίας, μιας πορείας ωραίας, μέσα στη νοηματισμένη σιγή, στο μυστικό θαύμα, στο έκπαγλο δέος, στο θερμό δάκρυ, που συνέχεες μέσα στην κατάνυξη ή στο ράγισμα του ατίθασου εγώ, ή στην παρόρμηση του συναισθήματος ή στον δυνατό πόνο μιας αλλοτρίωσης, μιας δίψας αξεδίψαστης, της ένδοξης αδοξίας, της ασκητικής χαρμολύπης, της νηφάλιας μέθης, της εν επιγνώσει φιλοκαλίας, της γλυκειάς θεομητροφιλίας, της βροντόφωνης σιωπής, ενός μακρόσυρτου αγιορείτικου μεσονυκτικού, στην ημίφωτη Λιτή του κεντρικού Καθολικού της ιεράς Μονής ή στο ταπεινό παρεκκλήσι της ιεράς Σκήτης, της πενιχρής Καλύβης του Χρυσορρήμονος Ιωάννου του πάνυ. Ευλογητός ο Θεός, ο θέλων πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. (από το πρόλογο του βιβλίου)
Ισλάμ και χριστιανική χρησμολογία
π. Αλέξανδρος Καριώτογλου
Από τον μύθο στην πραγματικότητα
Με την παρούσα έρευνα επιχειρούμε από πλευρά κυρίως θρησκειολογική, ανάλυση και ερμηνεία του φαινομένου της χρησμολογικής γραμματείας κατά του Ισλάμ, η οποία ήκμασε κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας. Η έρευνα καλύπτει διάστημα τριών αιώνων, κυρίως από τις αρχές του 16ου έως και το τέλος του 18ου αι. Είναι βέβαιο ότι μία τέτοιου είδους έρευνα δημιουργεί πολλές απορίες όσον αφορά σε ορισμένους όρους, οι οποίοι χρησιμοποιούνται, τα χρονικά όρια μέσα στα οποία κινείται, καθώς και τον χαρακτήρα της. Γι’ αυτό δίνουμε, στη συνέχεια, τις αναγκαίες διευκρινήσεις σχετικά με τον τρόπο και την μέθοδο, η οποία τηρήθηκε για την πληρέστερη κατανόηση της θέσης του γράφοντος.
There are no reviews yet.