Από την Ιππώνα στον Βόσπορο

Περιεχόμενα ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Α΄ Ο Αυγουστίνος και το όνομα του Χριστού (nomen Christi) Β΄ Η ανέλιξη της Χριστολογίας στην αρχαία λατινόφωνη Εκκλησία πριν τον ιερό Αυγουστίνο α΄) Ο Ειρηναίος Λουγδούνου και η ενότητα του Χριστού β΄) Ο Τερτυλλιανός και ο Ιησούς ως πρόσωπο (persona) γ΄) Ο Ιλάριος Πικταβίου και ο Χριστός ως ενιαία πραγματικότητα (eadem res) δ΄) Η περί Λόγου αντίληψη του Ωριγένη ε΄) Το μυστήριο της σαρκώσεως του Λόγου στον Μ. Αθανάσιο στ΄) Ο Χριστός είναι τα πάντα (Christus omnia) ζ΄) Φίλωνας, Βασίλειος και Αμβρόσιος η΄) Η χριστολογική προσέγγιση του Αμβροσιαστή θ΄) Ο Ιερώνυμος και ο δυοπροσωπιτισμός Γ΄ Η διδασκαλία του ιερού Αυγουστίνου περί του ενός προσώπου του Χριστού (una persona Christi) Δ΄ Η έννοια του προσώπου (persona) στην Τριαδολογία του ιερού Αυγουστίνου και η σχέση τριαδολογικής και χριστολογικής έννοιας του προσώπου Ε΄ Η σχέση της αυγουστίνειας έννοιας του προσώπου (persona) με την καππαδοκική έννοια της υπόστασης ΣΤ΄ Το ευρύτερο φάσμα της Χριστολογίας του ιερού Αυγουστίνου. Από την Ιππώνα α΄) Ο Χριστός ως γνώση (scientia) και ως σοφία (sapientia) β΄) Ο Χριστός ως οδός (via) και ως πατρίδα (patria) γ΄) Ο Χριστός ως ποιμένας (pastor) δ΄) Ο Χριστός ως βασιλιάς (rex) ε΄) Η ιεροσύνη του Χριστού στ΄) Δικαιοσύνη και αλήθεια ζ΄) Ο Χριστός ως μεσίτης (mediator) η΄) Ο Λόγος του Θεού θ΄) Ο όλος Χριστός (Christus totus) ι΄) Ο Χριστός ως Άρτος (panis) ια΄) Χριστός και Πάσχα ιβ΄) Ο Χριστός ως διδάσκαλος (magister) Ζ΄ Πρόσπερος, ο θεολόγος της σκιάς Η΄ Η χριστολογική ερμηνεία των Ψαλμών (Expositio Psalmorum 100-150) Θ΄ Ο Τόμος του Λέοντα (Tomus Leonis) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΗΓΩΝ ΒΡΑΧΥΓΡΑΦΙΕΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

Από την Ιππώνα

Έχουν περάσει πιά εξήντα ολόκληρα χρόνια από τότε που ο Raniero Cantalamessa έδειξε με τρόπο τεκμηριωμένο και αρκετά πειστικό ότι ο Αυγουστίνος Ιππώνος, και όχι ο Τερτυλλιανός, βρίσκεται πισω από τον περίφημο Τόμο του Λέοντα. Και άρα η δική του χριστολογική διδασκαλία συνιστά έναν βασικό πυλώνα και άξονα στη διαμόρφωση της Χριστολογίας και του Όρου της Συνόδου της Χαλκηδόνας (451). Όμως, στον αντίποδα της σύγχρονης επιστημονικής εξέλιξης και έρευνας, η συγκαιρινή μας ελληνόφωνη θεολογία δεν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα και διεξοδικά με τη Χριστολογία του ιερού Αυγουστίνου. Βέβαια, για τον Αυγουστίνο όλοι έχουν άποψη. Αν και κανένας σχεδόν δεν τον γνωρίζει μελετώντας τα ίδια τα κείμενά του, όπως εύστοχα παρατηρεί ο Andrew Louth. Γιατί η μεγάλη πλειονότητα των σημερινών Ελλήνων θεολόγων μένει ασυγκίνητη μπροστά σ’ ένα τόσο ελκυστικό τοπίο. Όπως η Χριστολογία του ιερού Αυγουστίνου; Η αναζήτηση απάντησης στο ερώτημα αυτό στρέφει την προσοχή μας στην εμφάνιση και παγίωση μιας σκληρής αντιδυτικής στάσης. Η οποία ουσιαστικά διαμορφώθηκε μόλις στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Και εκφράζει το κλίμα ενός ζηλωτισμού, δίχως ρίζες στην πνευματικότητα της εκκλησιαστικής Παράδοσης, την οποία επικαλείται μόνο κατ’ όνομα. (Από τον πρόλογο του βιβλίου..)

Ο Γιώργος Σταυρόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει «Λατινική Εκκλησιαστική Γραμματεία και Θεολογία».

Δείτε παρουσιάσεις βιβλίων εδώ.

Από την Ιππώνα