Συνοπτική Ιστορια Χριστιανισμού Β’

Από το σχίσμα έως τους νεώτερους χρόνους. Προχωρώντας στον δεύτερο αυτό τόμο. Στη συνέχεια της συνοπτικής ιστορίας του Χριστιανισμού. Βλέπουμε ότι αυτός κατά τη δεύτερη χιλιετία του βίου του σημαδεύεται από μια επώδυνη εσωτερική διάσπαση πού καθιστά τη μυστηριακή ενότητά του, όπως κατανοούνταν στην πρώτη χιλιετία, μια άπιαστη πραγματικότητα. Μέσα από κατακλυσμιαίες αλλαγές στην ιστορία του πολιτισμού (Μεσαίωνας, Νεώτεροι Χρόνοι) η χριστιανική Εκκλησία πρέπει να εργασθεί. Για να εγγυηθεί στα μέλη της τη σωτηρία από το θάνατο (κάθε είδους). Δρώντας σε μια κοινωνία πού δεν φαίνεται να έχει καμία γέφυρα επικοινωνίας με τις έννοιες αυτές κι ούτε ενδιαφέρεται ν’ αποκτήσει. Αν υπάρχει κάποιος λόγος να προσπαθεί κανείς ακόμη να ευαγγελισθεί αυτό το μήνυμα, είναι η πίστη ότι η Εκκλησία διασώζει ακόμη το έργο του Αγίου Πνεύματος. Πίστη πού μεγεθύνει την ευθύνη του ορθόδοξου θεολόγου πού κηρύττει την απόλυτη συνέχεια με την αρχαία Εκκλησία. Επομένως τη συνεχιζόμενη πληρότητα του Πνεύματος σ’ αυτήν. Αυτό εμπεριέχει απαραίτητα και την απροκατάληπτη και ενδελεχή μελέτη της ιστορικής πορείας της μέσα στο σύνολο του ιστορικού φαινομένου Χριστιανισμός και αυτού μέσα στην παγκόσμια ιστορία. Στην αποπειρώμενη μελέτη ο αναγνώστης θα χρησιμοποιήσει ως πυξίδα το κείμενο αλλά και θα ανατρέξει σε πολλές περιπτώσεις στην ειδικότερη βιβλιογραφία. Η βιβλιογραφία παρατίθεται για να μπορέσει ο ίδιος να σπουδάσει και να κατανοήσει την πορεία αυτή.

Ο Δημήτριος Μόσχος σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1982-1986), Ευαγγελική Θεολογία στο Παν/μιο Erlangen (1988/89). Βυζαντινολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου (1989-1992).  Αναγορεύθηκε ΜΑ Βυζαντινολογίας Παν/μίου Μονάχου (1993).  Διδάκτορας Θεολογίας Παν/μίου Αθηνών με θέμα «Οι φιλοσοφικές προϋποθέσεις του Αντιησυχασμού του Νικηφόρου Γρηγορά» (1995). Υφηγητής Εκκλησιαστικής Ιστορίας του Παν/μίου του Rostock Γερμανίας (2007) με θέμα «Εσχατολογία στον αιγυπτιακό μοναχισμό.  Ο ρόλος διαφοροποιημένων αντιλήψεων χριστιανικής εσχατολογίας στην ιστορία του πρώιμου αιγυπτιακού μοναχισμού και της κοινωνικής του λειτουργίας» (γερμανιστί). Από το 1992 υπηρέτησε ως θεολόγος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και το διάστημα 2004-2007 δίδαξε με απόσπαση στην (τότε) Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών.  Το 2007 τοποθετήθηκε Λέκτορας και το 2012 εκλέχτηκε Επίκουρος Καθηγητής Εκκλησιαστικής Ιστορίας στο Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ διδάσκει και ως έκτακτος επισκέπτης καθηγητής (Privatdozent) και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Rostock. Είναι μέλος της συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Σύναξη και του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης».

Περισσότερα για το συγγραφέα δείτε εδώ.    ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ(VIDEO).

sunoptiki istoria christianismou b